tag:blogger.com,1999:blog-38295925589197795712024-02-18T23:14:38.948-08:00Χτίζοντας την Αριστερά της εξουσίαςownerhttp://www.blogger.com/profile/13194806621414373273noreply@blogger.comBlogger74125tag:blogger.com,1999:blog-3829592558919779571.post-39048451714009528752013-09-26T13:37:00.003-07:002013-09-26T13:40:14.921-07:00Οι Καραλιβαναίοι και ο Άρης<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgOfOD15KOvUQ7dTGeUsTSsEF8LT9KRUS00kDxoc0YqeC5fheE73dvs15ma-Ho6pioFemcZZMLOEpTsk3hI3kQUj7rAaLfb63oF3NhAqo0sQT11XqqSHwm5lDZw9rav9vU0iR5YUwbXEUfZ/s1600/%CE%9A%CE%B1%CF%81%CE%B1%CE%BB%CE%B9%CE%B2%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%AF%CE%BF%CE%B9.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="244" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgOfOD15KOvUQ7dTGeUsTSsEF8LT9KRUS00kDxoc0YqeC5fheE73dvs15ma-Ho6pioFemcZZMLOEpTsk3hI3kQUj7rAaLfb63oF3NhAqo0sQT11XqqSHwm5lDZw9rav9vU0iR5YUwbXEUfZ/s320/%CE%9A%CE%B1%CF%81%CE%B1%CE%BB%CE%B9%CE%B2%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%AF%CE%BF%CE%B9.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><strong style="background-color: #fff3db; color: #1b0431; font-family: Georgia, 'Times New Roman', sans-serif; font-size: 10px;"><em><span style="color: black;">Οι αετοί της Γκιώνας! </span></em></strong><br />
<strong style="background-color: #fff3db; color: #1b0431; font-family: Georgia, 'Times New Roman', sans-serif; font-size: 10px;"><em><span style="color: black;">Ο Δήμος Καραλίβανος (στην μέση) με την ομάδα του: Σαράντη, Κατσούτα, Καπούρο και Φουσέκη.<br /></span></em></strong></td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Στις κορυφές της Γκιώνας ανθούν
δυο τρεις ληστοομάδες, με κυριότερη των Καραλιβαναίων. Είναι στο Βουνό από το
καλοκαίρι του 1941 και ούτε οι χωροφύλακες κατορθώνουν να τους συλλάβουν ούτε
οι αντιστασιακές οργανώσεις να τους κερδίσουν, έχουν δικό τους μπαϊράκι. Τους Καραλιβαναίους
κάπως έδειξε να τους συγκινεί η συνάντηση με τον Γιώργο Χουλιάρα στη στάνη του
εξαδέλφου του Νίκου Χουλιάρα, τότε που γύρναγε μόνος στα χωριά για την
προετοιμασία του αντάρτικου. Τη συνάντηση την περιγράφει ο ίδιος: «τα πρόβατα σιγά σιγά πάνε βόσκοντας κατά το
μαντρί. Από μακριά τα αρνιά, που ήταν κλεισμένα στο μαντρί, κατάλαβαν πως
έρχονται οι μανάδες τους κι άρχισαν να βελάζουν, ενώ οι προβατίνες που τα
άκουγαν σήκωσαν το κεφάλι και πάνε γρήγορα, σχεδόν τρέχοντας, κοντά στα παιδιά τους.
Κοντεύαμε στο μαντρί. Έρχεται κοντά μου ο Νίκος και μου λέει:<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
-Περπάτα ίσια και μην κοιτάς πέρα
δώθε. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Αυτοί ήρθαν και είναι κρυμμένοι
εκεί μπροστά μας, αριστερά, πίσω από τη μεγάλη κοτρόνα.<br />
<span style="text-indent: -18pt;">-</span><span style="font-size: 7pt; text-indent: -18pt;"> </span><span style="text-indent: -18pt;">Καλά, το λέω, και τα σκυλιά;</span><br />
<span style="text-indent: -18pt;">-</span><span style="font-size: 7pt; text-indent: -18pt;"> </span><span style="text-indent: -18pt;">Ασ’ τα σκυλιά, μου λέει εκείνος. Τα καταφέρνουν
αυτοί, τους γνωρίζουν γιατί τα ταΐζουν.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 36.0pt; mso-list: l0 level1 lfo1; text-align: justify; text-indent: -18.0pt;">
<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 36.0pt; mso-list: l0 level1 lfo1; text-align: justify; text-indent: -18.0pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 36.0pt; mso-list: l0 level1 lfo1; text-align: justify; text-indent: -18.0pt;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgvXr0T0n995WX-PlAEz6Q5qTd1hAF4RrqhGptBs0kjQlRzbkKZtY1mvgPX4Lb9g1gU_Suq6Qk11ZVEMA4hKzsLjKBNfuP7RpiEld3wZvHfijwR__xsr6Y7v-r7lxc6-mDJH6LIgkt0cMXs/s1600/DSC03915.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgvXr0T0n995WX-PlAEz6Q5qTd1hAF4RrqhGptBs0kjQlRzbkKZtY1mvgPX4Lb9g1gU_Suq6Qk11ZVEMA4hKzsLjKBNfuP7RpiEld3wZvHfijwR__xsr6Y7v-r7lxc6-mDJH6LIgkt0cMXs/s320/DSC03915.JPG" width="320" /></a></div>
<br />
<span style="text-align: justify;">Στο μαντρί ο
Νίκος άνοιξε την αμπάρα, όρμησαν έξω τ’ αρνιά, και για κάμποση ώρα γινότανε
χαλασμός από τρεξίματα, πατήματα και βελάσματα, μέχρι που να βρει το καθένα τη
μάνα του, να κολλήσει σαν βεντούζα στο βυζί της και μετά ησυχία. Μετά ο Νίκος
άρμεξε τις προβατίνες, άναψε φωτιά,</span><span style="text-align: justify;">
</span><span style="text-align: justify;">βάλαμε απάνω στο καζάνι με το γάλα, έπλυνε τις τσαντίλες κι όλο κάτι έφκιανε,
πέρα δώθε, γύρω στο μαντρί, λες και κάτι να περίμενε.</span><br />
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 18.0pt; text-align: justify;">
<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 36.0pt; mso-list: l0 level1 lfo1; text-align: justify; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]-->-<span style="font-size: 7pt;"> </span>Καλά, του λέω, που ‘ναι αυτοί, γιατί δεν
έρχονται;<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 36.0pt; mso-list: l0 level1 lfo1; text-align: justify; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]-->-<span style="font-size: 7pt;"> </span>Θα’ρθουν, μ’απάντησε, όταν είναι η ώρα τους.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 36.0pt; mso-list: l0 level1 lfo1; text-align: justify; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]-->-<span style="font-size: 7pt;"> </span>Δηλαδή έχουν δική τους ώρα; Του ξανάπα.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 36.0pt; mso-list: l0 level1 lfo1; text-align: justify; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]-->-<span style="font-size: 7pt;"> </span>Ναι, μου λέει, πρέπει να πέσει η νύχτα, τόσο,
έτσι την ώρα που θα κινούνται μες στη λάκκα, απ’την κοτρόνα που είναι κρυμμένοι
μέχρι την καλύβα, να μην μπορεί ανθρώπινο μάτι να διακρίνει τίποτα, ό,τι και να
γίνεται μέσα σε αυτή. Εσύ τώρα ετοιμάσου, πήγαινε κατούρα, να’σαι έτοιμος,
γιατί όταν θα μπούμε μέσα στην καλύβα, δεν θα ξαναβγείς μέχρι να μας πάρει η
μέρα.<o:p></o:p></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 18.0pt; text-align: justify;">
Έτσι,
συμμάζεψε κι αυτός ό,τι ήταν να βάλει μέσα: ξύλα για τη φωτιά, νερό, γάλα και
μπήκαμε στην καλύβα. Σε λίγο ήρθαν κι
αυτοί. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 18.0pt; text-align: justify;">
Ήταν δύο. Αμέσως
μόλις πάτησαν μέσα και μας χαιρέτησαν, ο Νίκος είπε τονίζοντας μια μια τις λέξεις:
<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 36.0pt; mso-list: l0 level1 lfo1; text-align: justify; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]-->-<span style="font-size: 7pt;"> </span>Από δω ο ξάδερφός μου, κι ανέφερε τ’ όνομα και
το επίθετο. Έχει γεννηθεί στο Καστέλλι, αλλά μένει στη Λαμία. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 36.0pt; text-align: justify;">
Και αμέσως
πρόσθεσε:<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 36.0pt; mso-list: l0 level1 lfo1; text-align: justify; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]-->-<span style="font-size: 7pt;">
</span><!--[endif]-->Τώρα τον κυνηγάνε κι αυτόν οι χωροφύλακες και οι Ιταλοί κι ήρθε
εδώ να κρυφτεί κάμποσες μέρες.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 36.0pt; text-align: justify;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgtjkyWTceC5dmQTgzh2706gL20lImgngYjcvQO8bJ36UNvLYSrBxrKLPDn6OswBdDkHmiikZWiqi_CIxSvx1H0JXBnY_zpGZbUhyoKNzTErWkFgdGD9UUFzDSPUe3CcFzO-KqumzvQ9qqV/s1600/26487.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><br /></a>Τους είδα όρθιους,
μέσα στο φως που ‘δινε ο λαμπρός της φωτιάς, στη μέση της καλύβας, όση ώρα
κράτησαν οι γνωριμίες. Κοντός, γεμάτος και μελαχρινός ο ένας. Αυτός ήταν ο
Δήμος Καραλίβανος. Ψηλότερος, πιο αδύνατος και ξανθός ήταν ο άλλος. Αυτός ήταν
ο Θεοχάρης Πολύχρονος. Είχαν κι οι δυο στο πρόσωπο μερικές τούφες εδώ κι εκεί,
τρίχες που έμοιαζαν σαν γένια, αραιότερα ο ένας από τον άλλον. Και οι δυο
φορούσαν σκούφιες στο κεφάλι, και στις πλάτες είχαν ανάριχτα ριγμένες από μια
στρατιωτική χλαίνη. Στον ώμο, κάτω από τη χλαίνη, είχαν κρεμασμένη από μια
αραβίδα με την κάννη στον κατήφορο και κρατούσαν από μια γκλίτσα στο χέρι. Από
μέσα φορούσαν ντουλαμάδες, όπως οι εύζωνοι, αλλά σε πολύ σκούρο χρώμα. Χακί
στρατιωτικές κιλότες και τσαρούχια στα ποδάρια. Είχαν στο στήθος σταυρωτές
φυσιγγιοθήκες και στη μέση ήταν ζωσμένοι από μια στρατιωτική ζωστήρα, που από
την αριστερή μεριά κρέμονταν από ‘να μαχαίρι μέσα σε θ’κάρι, ντυμένο με
λαμαρίνα με πολλά κεντίδια. Κι από τη δεξιά είχαν εφαρμοσμένο από ένα πιστόλι.
Δυο τρεις αλυσίδες κρέμονταν μπροστά στο στήθος τους, από την κουμπότρυπα του
ντουλαμά, κάτω από τον λαιμό τους, μέχρι το τσεπάκι αριστερά, που’χαν μέσα το
ρολόι. Αυτά ήταν όλα κι όλα τα τσαμπράζια τους. Ούτε πολλά ούτε φανταχτερά που
είδα να’χουν άλλοι σαν κι αυτούς που γνώρισα αργότερα.<o:p></o:p></div>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEidwWtfQ3xClJK7_mG5lyQP14h3hZisqIG_MvFk9WChGDiLcJbl9jNjzuP9I372XSEw9Zc8LdLw3cMohFQh0Ugp5qT7LebF_Y4l32hxksWfOitOAlf0GDP0_LtAImIep8ceqHL2clKNJHCV/s1600/DSC03954.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEidwWtfQ3xClJK7_mG5lyQP14h3hZisqIG_MvFk9WChGDiLcJbl9jNjzuP9I372XSEw9Zc8LdLw3cMohFQh0Ugp5qT7LebF_Y4l32hxksWfOitOAlf0GDP0_LtAImIep8ceqHL2clKNJHCV/s320/DSC03954.JPG" width="240" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="background-color: #fff3db; color: #29303b; font-family: Georgia, 'Times New Roman', sans-serif; font-size: 10px;">Αντάρτης του Καραλίβανου</span></td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 36.0pt; text-align: justify;">
Μετά τις συστάσεις
εκείνοι ρώτησαν γιατί με κυνηγάνε κι εγώ άρχισα να εξηγώ. Ο Νίκος στο μεταξύ
μέσα σ’ ένα κούτλα έτριψε ψωμί, έριξε και γάλα και έφαγαν εκείνοι. Το ίδιο, μέσα
σε ένα μικρό καρδάρι, φάγαμε κι εμείς. Εγώ έλεγα και μετά το φαΐ, αυτοί
άκουγαν, χωρίς να μιλάνε. Μόνο κατσιλαφιάζονταν από κανα θόρυβο που κάναν πότε
πότε τα πρόβατα όταν ανακατεύονταν από δίπλα στο μαντρί. Η ώρα περνούσε και σε
κάποια στιγμή ο ένας από τους δύο είπε, και κάπως διακριτικά, ας γείρουμε τώρα
και συνεχίζουμε την κουβέντα.</div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 36.0pt; text-align: justify;">
<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 36.0pt; text-align: justify;">
Σηκώθηκαν
όρθιοι, τράβηξαν και έφεραν μπροστά τα ταγάρια τους, χωρίς να τα ξεκρεμάσουν
από το λαιμό. Έριξαν τις χλαίνες αποπάνω τους στα μακριά, έτσι που, όταν
έπεσαν, η μια φτερούγα έγινε στρώμα και η άλλη σκέπασμα. Ρίζωσαν καλά καλά και
οι δυο την πλάτη τους στον τοίχο της καλύβας και ταίριασαν τα ταγάρια τους κάτω
από το κεφάλι για προσκέφαλο. Μετά μάζεψαν τα γόνατα, έβαλαν τις αραβίδες
ανάμεσα στα σκέλια και τις έπιασαν με το’να χέρι, ενώ ο ένας από τους δύο με το
άλλο χέρι έπιασε τη λαβή του μαχαιριού του. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 36.0pt; text-align: justify;">
Αναρωτήθηκα αν
μ’ακούνε κι αν πρέπει να συνεχίσω ή όχι. Μ’άκουγαν όμως γιατί όταν μιλούσα για
τα παιδιά που πεθαίνουν κάθε μέρα από την πείνα και τα δεινά που τραβάει ο
κόσμος από τους κατακτητές και τους προδότες, τη στιγμή που άλλοι πλουτίζουν,
έβριζαν. Ενώ, όταν τους εξήγησα τι είναι το ΕΑΜ, από ποιους απαρτίζεται και ότι
σκοπό έχει να ενώσει όλους τους Έλληνες, ανεξάρτητα από ό,τι έκανε ο ένας στον
άλλο στο παρελθόν, και ν’αγωνιστούν όλοι μαζί να λευτερώσουν την Ελλάδα και να
ζούνε καλά όλοι οι Έλληνες, έδειξαν ενδιαφέρον. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 36.0pt; text-align: justify;">
Ρώτησαν:<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 36.0pt; mso-list: l0 level1 lfo1; text-align: justify; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]-->-<span style="font-size: 7pt;">
</span><!--[endif]-->Στ’αλήθεια, μπορεί να γίνει αυτό που λες;</div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 36.0pt; mso-list: l0 level1 lfo1; text-align: justify; text-indent: -18.0pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 36.0pt; mso-list: l0 level1 lfo1; text-align: justify; text-indent: -18.0pt;">
Τώρα βρήκα την
ευκαιρία να λέω μέχρι που είπαν, αν έτσι είναι, τότε μαζί σου είμαστε κι εμείς,
αν μας χρειαστείς. Ναι, τους είπα, αλλά πρέπει να έχουμε και κάποια επαφή. Αυτό
μπορεί να γίνει, όποτε μας χρειαστείς, τον τρόπο τον ξέρεις τώρα, είπαν
εκείνοι.</div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 36.0pt; mso-list: l0 level1 lfo1; text-align: justify; text-indent: -18.0pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 36.0pt; mso-list: l0 level1 lfo1; text-align: justify; text-indent: -18.0pt;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgtjkyWTceC5dmQTgzh2706gL20lImgngYjcvQO8bJ36UNvLYSrBxrKLPDn6OswBdDkHmiikZWiqi_CIxSvx1H0JXBnY_zpGZbUhyoKNzTErWkFgdGD9UUFzDSPUe3CcFzO-KqumzvQ9qqV/s1600/26487.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em; text-indent: 0px;"><img border="0" height="228" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgtjkyWTceC5dmQTgzh2706gL20lImgngYjcvQO8bJ36UNvLYSrBxrKLPDn6OswBdDkHmiikZWiqi_CIxSvx1H0JXBnY_zpGZbUhyoKNzTErWkFgdGD9UUFzDSPUe3CcFzO-KqumzvQ9qqV/s320/26487.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 36.0pt; mso-list: l0 level1 lfo1; text-align: justify; text-indent: -18.0pt;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh7eXs9nd4NsBfYdUQ1G4JTLeB_acschLWn2J55z81l6nTE1T16ftLrK36oLbqkBb784oRcRIwJ95i1ytuBwJQOSLHblXzRpBZWZgEUOC1BIOYdyouWzlh0XSmroXChIEePkra5tbAa5Oi8/s1600/DSC03946.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center; text-indent: 0px;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh7eXs9nd4NsBfYdUQ1G4JTLeB_acschLWn2J55z81l6nTE1T16ftLrK36oLbqkBb784oRcRIwJ95i1ytuBwJQOSLHblXzRpBZWZgEUOC1BIOYdyouWzlh0XSmroXChIEePkra5tbAa5Oi8/s320/DSC03946.JPG" width="320" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 36.0pt; mso-list: l0 level1 lfo1; text-align: justify; text-indent: -18.0pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 36.0pt; mso-list: l0 level1 lfo1; text-align: justify; text-indent: -18.0pt;">
Το πρωί, όταν
ξύπνησα, είχαν φύγει χωρίς να τους πάρω
είδηση (αφήγηση Γιώργου Χουλιάρα).</div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 18.0pt; text-align: justify;">
<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Στην πλατεία της Κουκουβίστας
(Καλοσκοπής) έκπληκτοι οι κάτοικοι του χωριού
παρακολουθούν τους φοβερούς Καραλιβαναίους, τον Δήμο, τον Θεοχάρη, τον
Μπάφα, τον Λούκα, τον Φυσέκη, τον Σαράντη, τον Κασούτα, να ορκίζονται με παπά
και με σημαία. Και, σαν να μην ήταν αρκετό αυτό, ακούνε το θηρίο τον Δήμο
Καραλίβανο να τους ζητάει συγνώμη και να υπόσχεται ότι δεν πρόκειται να
αδικήσει ξανά κανέναν.<o:p></o:p></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Πλάι τους ο Άρης παρακολουθεί
μειδιών. Αυτοί οι τρομεροί πολεμιστές ανήκουν πια στον ΕΛΑΣ και όχι μόνο θα
τιμήσουν τον όρκο τους, αλλά θα αποδειχτούν τιμή για τον στρατό που
κατετάγησαν. Ο μόνιμος υπολοχαγός και συμπολεμιστής τους Γιώργος Κατσίμπας θα
γράψει συνεπαρμένος: «δασωτά πουρνάρια τα μαλλιά, σπιθαμές τα γενιομούστακα,
γεμάτοι άγρια μεγαλοπρέπεια. Αϊτοί. Κείνος ο Καραλίβανος έτοιμος για πέταμα.
Πρώτη μου φορά έβλεπα άνθρωπο να περπατάει χωρίς ν’αγγίζει τη γης. Αστρίτης το
μάτι του. Κάθε εκατό χρόνια τα δάσα με τα στοιχειά σκαρώνουν μες στη νύχτα από
έναν Καραλίβανο για να τον καμαρώσουν» (Διονύσης Χαριτόπουλος, <i>Άρης ο αρχηγός των ατάκτων</i>, Αθήνα 2013,
τόμ.Α’, σσ.60-3).<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Πηγή φωτογραφιών: <a href="http://kokkinosfakelos.blogspot.gr/" style="text-align: left;">http://kokkinosfakelos.blogspot.gr</a></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
ownerhttp://www.blogger.com/profile/13194806621414373273noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3829592558919779571.post-28061885656336882822013-09-19T13:02:00.000-07:002013-09-19T13:08:39.297-07:00Η συντριβή των ταγματασφαλιτών από τον ΕΛΑΣ (Σεπτέμβριος-Νοέμβριος 1944)<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;">
<br /></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><img alt="Εικόνα" height="221" src="http://img155.imageshack.us/img155/3781/93792083.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;" width="320" /></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Ταγματασφαλίτες στα βουνά. Η ομάδα συνοδεύεται από αξιωματικό των SS (στο δεξιό άκρο της φωτογραφίας) [1]</td></tr>
</tbody></table>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: start;">
<span style="text-align: justify;">Ο βίαιος αφοπλισμός των ταγματασφαλιτών πραγματοποιήθηκε σε διάφορα σημεία της χώρας μεταξύ Σεπτεμβρίου και Νοεμβρίου του 1944. Ύστερα από σκληρές μάχες, ο ΕΛΑΣ συνέτριψε τις περιχαρακωμένες δυνάμεις των ταγματασφαλιτών στον Πύργο (8.9.44), την Καλαμάτα (9.9.44), το Μελιγαλά (13-15.9.44), τον Αχλαδόκαμπο (18.9.44), τους Γαργαλιάνους (22.9.44) και το Μυστρά (10.10.44), καθώς και τα εξοπλισμένα προπύργια του ΕΕΣ στο Βαθύλακο, στη Σκάφη, τα Ίμερα, τον Πελαργό, τον Κούκκο, την Κρύα Βρύση, την Τριάδα κ.λπ.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
Είχαν προηγηθεί, στα τέλη του καλοκαιριού, ορισμένα από τα προπύργια της Οχράνα, όπως ο Πολυκέρασος της Καστοριάς (22.8.44) ή το Σκλήθρο της Φλώρινας (4.9.44), αν και τα περισσότερα από τα σλαβομακεδονικά χωριά αυτής της κατηγορίας συνθηκολόγησαν χωρίς να προβάλουν ιδιαίτερη αντίσταση. </div>
<div style="text-align: justify;">
Η αιματηρότερη, τέλος, μάχη της περιόδου δόθηκε στις 3 Νοεμβρίου 1944 στο Κιλκίς, ανάμεσα στον ΕΛΑΣ και τις συνασπισμένες δυνάμεις του ΕΕΣ, με αποτέλεσμα την ολοκληρωτική συντριβή των τελευταίων.</div>
<div style="text-align: justify;">
Σε αρκετές περιπτώσεις, τη νίκη των ανταρτών ακολούθησαν μαζικές εκτελέσεις συλληφθέντων, είτε από τους ίδιους τους ελασίτες είτε από τα εξαγριωμένα πλήθη. Στο Μελιγαλά, όπου είχε καταφύγει το μεγαλύτερο μέρος των Ταγμάτων της Μεσσηνίας, και ο οποίος τα επόμενα χρόνια έμελλε να αναδειχθεί από την επίσημη προπαγάνδα σε σύμβολο της "κομμουνιστικής βαρβαρότητας", το επίσημο ανακοινωθέν του Γ.Σ. του ΕΛΑΣ αναφέρει ότι σκοτώθηκαν συνολικά 60 αντάρτες και 800 "ράλληδες". [...]</div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><img height="312" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgcb5_it19f6N4Zt3TnGuJYC0RWQ3kxlPFzfR6YbYM4nQEse39dqmqaV0RMw-4POxogH8ya06281UZr94KQ-j9v6mXH-zjAyWaCp7AFkdiL9fnMbszLJeSnvnhR_KvIdkZxeoQ0wB-f_vpf/s400/mak1.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;" width="400" /></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><br /></td></tr>
</tbody></table>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><img alt="ImageShack, free image hosting, free video hosting, image hosting, video hosting, photo image hosting site, video hosting site" height="295" src="http://img3.imageshack.us/img3/981/img099large.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;" width="400" /></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Οι επίσημες εντολές των Άγγλων για παράδοση των ταγματασφαλιτών στον ΕΛΑΣ [2] </td></tr>
</tbody></table>
<span style="text-align: justify;">Δραματική ήταν επίσης η τύχη ορισμένων μελών της πολιτικής ηγεσίας των Ταγμάτων και του δωσιλογικού μηχανισμού, που λιντσαρίστηκαν από το πλήθος στις κεντρικές πλατείες της Καλαμάτας (17.9.44) και της Πύλου (21.9.44). Παρόμοιες βάρβαρες αποδόσεις "λαϊκής δικαιοσύνης" θα σημειωθούν την ίδια εποχή και στη Βόρεια Ελλάδα -άλλοτε σποραδικά (κατά την Απελευθέρωση) κι άλλοτε σε πιο μαζική κλίμακα (κατά τη μεταφορά εκατοντάδων ομήρων απ' τη Θεσσαλονίκη στην Αριδαία, στη διάρκεια των Δεκεμβριανών.</span><br />
<div style="text-align: justify;">
Αν και μερικά από αυτά τα λιντσαρίσματα φαίνεται πως είχαν σκηνοθετηθεί εκ των προτέρων από τοπικά στελέχη του ΕΑΜ (ή ότι, εν πάσει περιπτώσει, είχαν την ολόπλευρη συναίνεσή τους), γεγονός παραμένει ότι η πίεση μιας αξιόλογης μερίδας του πληθυσμού για αντεκδικήσεις ήταν έντονη και πανταχού παρούσα. Το διαπιστώνουμε, αν μη τι άλλο, από πολλές μαρτυρίες ελασιτών που μόλις και μετά βίας κατάφεραν να σώσουν από τα εξαγριωμένα πλήθη τους αιχμαλώτους ταγματασφαλίτες που φρουρούσαν. Ο ίδιος ο Μιχάλαγας λ.χ. σώθηκε από μια μονάδα του ΕΛΑΣ, η οποία τον απέσπασε την τελευταία στιγμή από τα χέρια μαυροντυμένων γυναικών που επιχειρούσαν να τους αποτελειώσουν.</div>
<div style="text-align: justify;">
Ακόμη και οι πιο πειθαρχημένοι αντάρτες, πάντως, ένιωθαν συχνά δυσφορία για την "πολιτική σκοπιμότητα" που υπαγόρευσε την αυτοσυγκράτησή τους, ιδιαίτερα σε περιπτώσεις που το αίμα των δικών τους ήταν ακόμη νωπό" (Τάσος Κωστόπουλος, <i>Η αυτολογοκριμένη μνήμη. Τα Τάγματα Ασφαλείας και η μεταπολεμική εθνικοφροσύνη</i>, Αθήνα γ' έκδ. Δεκ.2005 (α' έκδ. Μάιος 2005), σσ.65-8).</div>
<div style="text-align: justify;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEipvp_bFKlrJCWYM7UlFYt6JdroEmUq2ZCywYfjtszBkrvXZQMBn7vFpvc9_0_rLouHRKiuZ7c8v8X8FuWeZ3Y5GD3Za_iqkYW2_4IPKNHHwCkzLUZClwLAN4zm95spbmOqaB7ZoSW7o8t2/s1600/orkoi.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="220" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEipvp_bFKlrJCWYM7UlFYt6JdroEmUq2ZCywYfjtszBkrvXZQMBn7vFpvc9_0_rLouHRKiuZ7c8v8X8FuWeZ3Y5GD3Za_iqkYW2_4IPKNHHwCkzLUZClwLAN4zm95spbmOqaB7ZoSW7o8t2/s400/orkoi.jpg" width="400" /></a></div>
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
___________</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: x-small;">[1] <span style="font-family: Calibri, sans-serif; line-height: 115%; text-align: left;">Φωτογραφία</span><span style="font-family: Calibri, sans-serif; line-height: 115%; text-align: left;"> </span><span style="font-family: Calibri, sans-serif; line-height: 115%; text-align: left;">από</span><span style="font-family: Calibri, sans-serif; line-height: 115%; text-align: left;"> </span><span style="font-family: Calibri, sans-serif; line-height: 115%; text-align: left;">το</span><span style="font-family: Calibri, sans-serif; line-height: 115%; text-align: left;"> </span><span style="font-family: Calibri, sans-serif; line-height: 115%; text-align: left;">Λεύκωμα</span><span style="font-family: Calibri, sans-serif; line-height: 115%; text-align: left;"> </span><span style="font-family: Calibri, sans-serif; line-height: 115%; text-align: left;">του</span><span style="font-family: Calibri, sans-serif; line-height: 115%; text-align: left;"> <span lang="SV">Antonio J.Munoz, </span></span><span style="font-family: Calibri, sans-serif; line-height: 115%; text-align: left;">με</span><span style="font-family: Calibri, sans-serif; line-height: 115%; text-align: left;"> </span><span style="font-family: Calibri, sans-serif; line-height: 115%; text-align: left;">τίτλο</span><span style="font-family: Calibri, sans-serif; line-height: 115%; text-align: left;"> <span lang="SV">«Herakles & The Swastika-
Greek Volunteers in the German Army, Police & SS 1943-1945. Πηγή: </span></span><a href="http://www.phorum.gr/viewtopic.php?t=11167&p=3688047" style="text-align: left;">http://www.phorum.gr/viewtopic.php?t=11167&p=3688047</a></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: x-small;">[2] Πηγή: <a href="http://pontosandaristera.wordpress.com/2008/10/04/4-10-2008/" style="text-align: left;">http://pontosandaristera.wordpress.com/2008/10/04/4-10-2008/</a></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="background-color: #ebeadd; color: #333333; font-family: 'Lucida Grande', 'Trebuchet MS', Verdana, Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 12px; font-weight: bold; line-height: 18.1875px; text-align: left;"><br /></span></div>
</div>
ownerhttp://www.blogger.com/profile/13194806621414373273noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3829592558919779571.post-47062273639454195442013-09-11T13:50:00.000-07:002013-09-11T13:56:05.301-07:00Παποράκι του Μπουρνόβα<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/H7h39-x2eUI?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Ο <b>Μπουρνόβας</b> ήταν προάστιο της Σμύρνης. Στο προάστιο αυτό έμεναν οι
εύπορες οικογένειες της Σμύρνης αλλά ήταν και η συνοικία των ξένων ιδίως
των Άγγλων κατοίκων της πόλης (αγγλική παροικία). </div>
<div style="text-align: justify;">
Ο Μπουρνόβας έγινε περισσότερος γνωστός στη νεότερη Ελλάδα από το σχετικό λαϊκό τραγούδι «<i>Παποράκι του Μπουρνόβα και καρότσα της στεριάς...</i>» που το είχε πρωτοτραγουδήσει η Μαρίκα Παπαγκίκα και που φέρεται να το τραγουδούσαν Έλληνες λιποτάκτες στρατιώτες το 1922[1].</div>
<div style="text-align: justify;">
Το Κορδελιό, κατά ελληνική παλαιότερη ονομασία είναι παραθαλάσσιος προάστιος δήμος της Σμύρνης στην Τουρκία, καλούμενος επίσημα <b>Περαία</b>, ή κοινώς <i>Πέρα Μεριά</i>, και στη τουρκική Καρσίγιακα<b>.</b>
Βρίσκεται απέναντι σχεδόν της Σμύρνης (βορειοδυτικά).</div>
<div style="text-align: justify;">
Στη νεότερη διασκευή του τραγουδιού (από τον Λευτέρη Παπαδόπουλο) έχουν απαλειφθεί πολλές αναφορές του πρωτότυπου τραγουδιού, όπως ο τελικός προορισμός, που δεν ήταν « <i>...στον Περαία να με πας</i>», αλλά «<i>...στη Βραΐλα να με πας</i>», καθώς και αναφορές για χασίς και δερβίσηδες.</div>
<div style="text-align: justify;">
Ο Παπαδόπουλος που έγραψε τους στοίχους το 1972 μιλάει για τον Πειραιά
και όχι για κάποιο άλλο λιμάνι της Σμύρνης. Το τραγούδι βέβαια κρύβει
μια ιστορία που ούτε ο ίδιος γνώριζε όπως αποκαλύπτει σε συνέντευξή
του. Οι στίχοι που είχε ακούσει και εμπνεύστηκε το τραγούδι αναφέρονται
σε τραγούδι της Σμύρνης, που τραγουδούσαν το 1922, το οποίο έχει
τραγουδήσει και η Παπαγκίκα το 1928 με τίτλο "Μπραΐλα". </div>
<div style="text-align: justify;">
Η Μπραΐλα που αναφαίρεται στο αρχικό τραγούδι είναι στην Ρουμανία και
είχε και αυτή σκάλα τότε (πόλη με ανεπτιγμένο ελληνισμό). Οι φαντάροι
που τραγουδούσαν το τραγούδι το 1922 άλλαζαν τον προορισμό στους
στοίχους ανάλογα με το που ήθελαν να τους πάει το καράβι/ μπαπόρι ...ο
Πειραιάς μάλλον ήταν πιο δημοφιλής προορισμός.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
Οι στίχοι της Βραΐλας ήταν οι εξής:</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
"Καράβι του Μπουρνόβα άντε και καρότσα της στεριάς<br />
χίλια τάλιρα σας δίνω στη Βραΐλα να μας πας<br />
Πάρε μας καπετάνιε να χαρείς ότι αγαπάς<br />
κι όσα θέλεις γύρεψε μας στη Βραΐλα να μας πας<br />
Καράβι και καρότσα, θα σας δώσουμε παράδες<br />
στη Βραΐλα να μας πάτε, για να δούμε δερβισάδες<br />
Πάρε μας στη Βραΐλα για να σπάσουμε μεράκι<br />
εκεί θα βρούμε δερβισάδες να φουμάρουμε μαυράκι"</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/sfXH9vxkma4?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div>
<div style="text-align: center;">
Εκτέλεση του αρχικού τραγουδιού, Βραΐλα (1928) </div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: left;">
__________________________________</div>
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Courier New",Courier,monospace; font-size: small;">[1] Μετά τις εκλογές του 1920, η "<i>πτωχή πλην τίμια Ελλάς</i>"
αποκτά την πλέον αφερέγγυα διακυβέρνηση. Σύντομα ο λαός το
αντιλαμβάνεται, και κατά τα τέλη του 1920, η βασιλική κυβέρνηση χαίρει
ήσσονος εκτιμήσεως. Τίποτα δεν συνηγορεί πια σε τερματισμό της Μικρασιατικής Εκστρατείας. Η ασυνέπεια της βασιλικής παράταξης και η αλαζονική αθέτηση της δέσμευσης για "<i>οίκαδε</i>", τουλάχιστον για τους στρατολογηθέντες για μεγάλο χρονικό διάστημα (υπάρχουν άντρες ενδεδυμένοι το <i>χακί</i>, από το 1912!),
διογκώνει τον αναβρασμό στο ελληνικό στράτευμα. Η ορεινή Ελλάδα είναι
γεμάτη λιποτάκτες και φυγόστρατους, ενώ από τις κλάσεις που καλούνται
στα Όπλα, ένας στους δύο άντρες, δεν παρουσιάζεται. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Courier New",Courier,monospace; font-size: small;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Courier New",Courier,monospace; font-size: small;">Παράλληλα,
ενισχύεται η δυσαρέσκεια των μαχίμων στο μικρασιατικό μέτωπο, λόγω του
μεγάλου αριθμού αυτών που "κρύβονται" στα μετόπισθεν. Ενώ η<i> Στρατιά της Μικράς Ασίας</i>
επισήμως παρατάσσει 200.000 άντρες, στο μέτωπο βρίσκονται μόνο οι
90.000. Οι υπόλοιποι βρίσκονται π.χ. τοποθετημένοι σε διάφορα γραφεία, ή
κάνουν κατάχρηση αναρρωτικών αδειών, εν πάσει περιπτώσει
εκμεταλλευόμενοι την πολιτική προστασία που τους παρέχει το καθεστώς των
βασιλοφρόνων. Μέχρι το Μαρτίο του '21, που διατάσσεται η επιστράτευσις
τριών νέων κλάσεων, έχουν εγκαταληφθεί και τα τελευταία δημαγωγικά
προσχήματα τα οποία έφεραν τους επάρατους Γλύξμπουργκ πίσω στην Ελλάδα
μόλις τέσσερις μήνες πρωτύτερα. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Courier New",Courier,monospace; font-size: small;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Courier New",Courier,monospace; font-size: small;">Λόγω
της γενικότερα αδέξιας πολιτικής του ελληνικού θρόνου, η Αγγλία και η
Γαλλία βρίσκουν αφορμές για να μεταστραφούν σταδιακά από συμμαχικές
χώρες, σε ουδέτερες, εχθρικώς διακείμενες, με αποκορύφωμα τον οικονομικό
αποκλεισμό της Ελλάδος, με πρόφαση τη διπλωματική της ανυπακοή. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Courier New",Courier,monospace;"><span style="font-size: x-small;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Courier New",Courier,monospace;"><span style="font-size: x-small;">Πηγές: </span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Courier New",Courier,monospace;"><span style="font-size: x-small;"> https://sites.google.com/site/romeandromania/Home/20th-21st-c/disaster</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Courier New",Courier,monospace;"></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Courier New",Courier,monospace;"><span style="font-size: x-small;"> wikipedia</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Courier New",Courier,monospace;"><span style="font-size: x-small;"> youtube </span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Courier New",Courier,monospace;"><span style="font-size: x-small;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
ownerhttp://www.blogger.com/profile/13194806621414373273noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3829592558919779571.post-16295758818384084512013-08-25T12:17:00.000-07:002013-08-25T12:18:31.096-07:00Σαν να μην πέρασε μια μέρα στο καφενείον "η Ελλάς"...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiXONgCqkFYbs4YXnI7KJOdVogzy5VkG8yFc75XxvhM6Zuf_evJn2u0kIas9atyZG378sJcWxjotEg3i2RJNYkXtrHWOPE6ud9lP_I6CCJ1dz-P9wSagvd1rnVQapAIThvd5T4dL1a3IW-v/s1600/1950_42858894657_658_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="109" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiXONgCqkFYbs4YXnI7KJOdVogzy5VkG8yFc75XxvhM6Zuf_evJn2u0kIas9atyZG378sJcWxjotEg3i2RJNYkXtrHWOPE6ud9lP_I6CCJ1dz-P9wSagvd1rnVQapAIThvd5T4dL1a3IW-v/s320/1950_42858894657_658_n.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
Στις 6 Απριλίου 1950 - λίγους µήνες µετά το τέλος του Εµφυλίου Πολέµου -
δηµοσιεύθηκε στο «Βήµα» ανταπόκριση από την Αθήνα του Joseph Harrison, απεσταλµένου της
έγκυρης αµερικανικής εφηµερίδας «Christian Science Monitor», από την οποία
και το ακόλουθο απόσπασµα: <br />
<br />
«Το πρώτον µέτρον που πρέπει να ληφθή είναι να ευρεθούν µέσα όπως καµφθή
ο αληθώς αρπακτικός εγωϊσµός των ανθρώπων των Αθηνών… Ούτοι
αποτελούνται από 5.000 περίπου πολιτικούς, βιοµηχάνους και εισαγωγείς οι
οποίοι κυβερνούν την χώραν και οι οποίοι εκ συστήµατος και µε
αναισθησίαν αποµυζούν τον πλούτον της χώρας, είτε αυτός παράγεται εντός
αυτής, είτε στέλλεται από τας ΗΠΑ (Σχέδιο Μάρσαλ). Αυτοί είναι οι
άνθρωποι οι οποίοι υπονόµευαν την προσπάθειαν της κυβερνήσεως
χρησιµοποιούντες εις τα αυτοκίνητά τους την βενζίνην την προοριζοµένην
δια τα τρακτέρ που χρειάζονταν δια την παραγωγήν των τροφίµων. Αυτοί
είναι οι άνθρωποι, οι οποίοι εκραύγαζαν πατριωτικά συνθήµατα, ενώ
ηρνούντο να πληρώσουν φόρους ή να συµµετάσχουν εις τα απωλείας που
απαιτούσε η νίκη και οι οποίοι είχαν καταθέσει τα χρήµατά των εις
τραπέζας της Ν. Υόρκης, της Αιγύπτου και της Ελβετίας».<br />
<br />
Πηγή: <a href="http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=425487" target="_blank"> http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=425487 </a><br />
<br />
<br />
Πρωτότυπο κείμενο: <br />
<div class="docTitle" style="padding: 0px 0px;">
This World ... U.S. Speaks Up for Little Man of Greece</div>
<div class="sub_headline">
American Aid Remains Vital Need Threat of Further Civil War Hovers Moral Obligation Toward People</div>
<table border="0" cellpadding="0" cellspacing="0"><tbody>
<tr>
<td style="padding: 0px 5px 0px 0px;">Publication:</td><td style="padding-left: 10px;">The Christian Science Monitor (1908-Current file)
- Boston, Mass.
</td>
</tr>
<tr>
<td style="padding: 0px 5px 0px 0px;">Author:</td><td style="padding-left: 10px;">By JOSEPH G. HARRISON, Foreign Editor, The Christian Science Monitor</td>
</tr>
<tr>
<td style="padding: 0px 5px 0px 0px;">Date:</td><td style="padding-left: 10px;">Apr 4, 1950</td><td style="padding-left: 10px;"></td><td style="padding-left: 10px;"></td><td style="padding-left: 10px;"></td></tr>
</tbody></table>
Source: <a href="http://pqasb.pqarchiver.com/csmonitor_historic/offers.html?url=%2Fcsmonitor_historic%2Fdoc%2F508182852.html%3FFMT%3DAI%26FMTS%3DABS%3AAI%26type%3Dhistoric%26date%3DApr%2B4%252C%2B1950%26author%3DBy%2BJOSEPH%2BG.%2BHARRISON%252C%2BForeign%2BEditor%252C%2BThe%2BChristian%2BScience%2BMonitor%26pub%3DThe%2BChristian%2BScience%2BMonitor%2B%281908-Current%2Bfile%29%26desc%3DThis%2BWorld%2B...%2BU.S.%2BSpeaks%2BUp%2Bfor%2BLittle%2BMan%2Bof%2BGreece" target="_blank">Christian Science Monitor</a><br />
<br />
<br /></div>
ownerhttp://www.blogger.com/profile/13194806621414373273noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3829592558919779571.post-60002771744040376872013-08-22T12:15:00.000-07:002013-08-22T12:17:16.394-07:00Η ελλειμματική προσωπικότητα του εθνικιστή<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjPH-frXDbpRfsNFkkUoO091esZt2RPOTPMA-00bpp4x5TqxZGglmRjGHcc8EQvhGWtJovW3ZAGIUD2OUQz6Z0QqPeGHj2PeaTPtKar5ECpURiUJ5SZJRyqJkbX8LjvHyggNKUKNMg8ULcE/s1600/fasistes_nikaias.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjPH-frXDbpRfsNFkkUoO091esZt2RPOTPMA-00bpp4x5TqxZGglmRjGHcc8EQvhGWtJovW3ZAGIUD2OUQz6Z0QqPeGHj2PeaTPtKar5ECpURiUJ5SZJRyqJkbX8LjvHyggNKUKNMg8ULcE/s320/fasistes_nikaias.jpg" width="159" /></a></div>
<br />
<br />
του Βασίλη Ραφαηλίδη*<br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
"Αν δεν υπάρχουν εχθροί στη γειτονιά σου, πρέπει να ψάξεις να τους βρεις λίγο παραπέρα. Κι αλίμονό σου αν δεν ανακαλύψεις, έστω και πάρα πολύ μακριά, έστω και στο φεγγάρι, που λέει ο λόγος, έναν εχθρό, για να μπορείς να συγκρίνεσαι μαζί του και να αποκτάς σιγά σιγά συνείδηση πως εσύ είσαι εσύ και όχι, ας πούμε η μάνα σου με την οποία ταυτίζεσαι μέχρι να φτάσεις στο "στάδιο του καθρέφτη", όπως λέει ο Φρόυντ, για να καταλάβεις μόλις τότε, όταν φτάσεις στο στάδιο του καθρέφτη, πως είσαι κάτι ξεκομμένο από τον ενιαίο περίγυρο, πως είσαι άτομο, άτμητο, ολοκληρωμένο ον, το οποίο δεν είναι προέκταση ή εξάρτημα του περιγύρου. Σιγά σιγά το άτομο θα αρχίσει να γίνεται πρόσωπο, να αποκτά προσωπικότητα, να αναπτύσσει δηλαδή τα εντελώς δικά του ηθικά, νοητικά και ψυχολογικά χαρακτηριστικά χωρίς, βέβαια, να πάψει να είναι και άτομο. Το άτομο είναι νομική έννοια. Το πρόσωπο είναι ηθική και ψυχολογική έννοια. Τα ατομικά δικαιώματα τα προστατεύουν οι νόμοι κα τα προσωπικά ο πολιτισμός- εκεί που υπάρχει πολιτισμός.</div>
<div style="text-align: justify;">
Όμως, αλίμονό σου αν παραμείνεις σε όλη σου τη ζωή καθηλωμένος στο στάδιο του καθρέφτη, για να καταλαβαίνεις πως εσύ δεν είσαι ο μπαμπάς σου, ας πούμε. Αν σου συμβεί κάτι τέτοιο πολύ δυσάρεστο όντας ενήλικας, τότε δεν χρησιμοποιείς τον καθρέφτη, δηλαδή τους άλλους, για να καταλαβαίνεις πως είσαι εσύ, αλλά τους προγόνους. Τους "βλέπεις" και λες: Να'μαι, εγώ είμαι αυτός ο σπουδαίος! Δεν είμαι τόσο χάλιας όσο φαίνομαι. Εϊμαι απόγονος ενδόξων προγόνων! Και άντε μετά να πάρεις τον καθρέφτη της ένδοξης ιστορίας από αυτόν τον προγονόπληκτο και να μην καταρρεύσει όταν μαζί με το είδωολό του χάσει και τον εαυτό του.</div>
<div style="text-align: justify;">
Ο εθνικισμός είναι φαινόμενο τάξεως ψυχολογικής. Σε βοηθάει να νιώθεις καλύτερα βρίσκοντας μια ίδια με αυτήν των άλλων ταυτότητα. Που ωστόσο όλοι την δανείζονται από την προγονική ιστορία. Η εθνική σου ταυτότητα δεν είναι η προσωπική σου ταυτότητα αλλά ένα δάνειο από τους προγόνους σου. Δεν κόπιασες για να την φτιάξεις, την πήρες έτοιμη από τις σελίδες της ιστορίας. Συνήθως μία τέτοια ταυτότητα τη χρησιμοποιούν είτε άνθρωποι με ελλειμματική προσωπικότητα, είτε οι δημαγωγοί, για να κάνουν τη δουλειά τους εξαπατώντας τους ανθρώπους με ελλειμματική προσωπικότητα".</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
* Βασίλης Ραφαηλίδης, <i>Οι λαοί της Μέσης Ανατολής</i>, Αθήνα 1998 (εκδ. του εικοστού πρώτου), σσ.327-8.</div>
</div>
ownerhttp://www.blogger.com/profile/13194806621414373273noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3829592558919779571.post-39777309611508629882013-08-20T06:54:00.003-07:002013-08-20T06:54:58.459-07:00Οι τσιγγάνοι<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: trebuchet ms;"><em>Tι να γράψει κανείς για τους αιώνια κυνηγημένους;</em></span><br /><em><span style="font-family: Trebuchet MS;">Τους αιώνια απόβλητους και εσταυρωμένους;</span></em><br /><em><span style="font-family: Trebuchet MS;">Κανείς δεν διώχθηκε,</span></em><br /><em><span style="font-family: Trebuchet MS;">κανείς δεν διώκεται,</span></em><br /><em><span style="font-family: Trebuchet MS;">κανείς δεν θα διώκεται σαν τους τσιγγάνους.</span></em><br /><em><span style="font-family: Trebuchet MS;">Αφήνω την μουσική, τις εικόνες και τον Θανάση Τριαρίδη να πούνε τα υπόλοιπα:</span></em><br /><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjfAB9l-aN-auxhyphenhyphenVifAVZ1hkLS0w79C1lLNQ8gvCHa9MKdR41A2WlvhdLNAacKgF1e5kJzurzkTSF3YsJcIiZccoo9ck3zfbLAE-XgsrJ7XuJ5vbNFIJrXIUVucaogpp5BJ6UIPI02_0sI/s1600-h/gali2.jpg"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5078244384315745730" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjfAB9l-aN-auxhyphenhyphenVifAVZ1hkLS0w79C1lLNQ8gvCHa9MKdR41A2WlvhdLNAacKgF1e5kJzurzkTSF3YsJcIiZccoo9ck3zfbLAE-XgsrJ7XuJ5vbNFIJrXIUVucaogpp5BJ6UIPI02_0sI/s400/gali2.jpg" style="cursor: hand;" /></a><br /><br /><br /><span style="font-family: trebuchet ms; font-size: 85%;"><em>Του Θανάση Τριαρίδη</em></span><br /><span style="font-family: Trebuchet MS;"></span><br /><span style="font-family: trebuchet ms;">Οι τσιγγάνοι αποτελούν ένα άλυτο αίνιγμα στην ιστορία του ευρωπαϊκού πολιτισμού: </span><br /><span style="font-family: trebuchet ms;">για
χίλια χρόνια περιπλανιώνται μέσα στην Ευρώπη, για χίλια χρόνια
διώκονται, για χίλια χρόνια καίγονται από τις διάφορες εξουσίες, για
χίλια χρόνια διατηρούν μια προφορική γλώσσα, ήθη, παραδόσεις, έναν
νομαδικό τρόπο ζωής, μια κυκλική αντίληψη του χρόνου, μια συλλογική
λογική αναίρεσης του θανάτου. </span><br /><span style="font-family: trebuchet ms;">Ποτέ
δεν πολέμησαν οι τσιγγάνοι, ποτέ δεν σήκωσαν όπλα εναντίον κανενός,
ποτέ δεν φόρεσαν την στολή του στρατιώτη ακόμη κι όταν το αντάλλαγμα
ήταν η ίδια τους η ζωή - όπως ποτέ δεν καλλιέργησαν την γη. </span><br /><br /><span style="font-family: trebuchet ms;">Όλοι τους κυνήγησαν: </span><br /><span style="font-family: trebuchet ms;">η Εκκλησία τους έδιωχνε, </span><span style="font-family: trebuchet ms;">η Ιερή Εξέταση τους έκαιγε, </span><span style="font-family: trebuchet ms;">όλες
οι εξουσίες εκπόνησαν δραστήρια προγράμματα εξόντωσής τους, με πρώτη
την καθολική Ισαβέλλα της Καστίλης, η Ναζιστική Γερμανία τους έκαψε στα
φούρνους των στρατοπέδων συγκέντρωσης.</span><br /><span style="font-family: trebuchet ms;"><strong>Σήμερα
σε όλη την Ευρώπη αλλά και στην Ελλάδα οι τοπικές αρχές θέλουν να τους
εκβάλλουν εκτός των πόλεων, σε ένα αόρατο πουθενά, ει δυνατόν να
αφανιστούν</strong>. <strong>Όσο τους έκαιγαν, τόσο περισσότερο οι τσιγγάνοι στοίχειωναν την Ευρώπη, στοίχειωναν τον ευρωπαϊκό πολιτισμό</strong>.</span><br /><span style="font-family: Trebuchet MS;"></span><br /><span style="font-family: trebuchet ms;">Αναμφίβολα
υπήρξαν οι σημαντικότεροι μουσικοί της Ευρώπης, αυτοί ήταν που
μορφοποίησαν και διέσωσαν τις παραδοσιακές μουσικές όπου κι αν πήγαν: το
ισπανικό φλαμέγκο, που όλοι ξέρετε, είναι δικό τους, το ίδιο και τα
βαλκανικά κρουστά με τις τρομπέτες που τόσο μας γοητεύουν τον τελευταία
χρόνια, το ίδιο και η ελληνική δημοτική μουσική με την σχεδόν
αποκλειστικά δική τους χρήση του κλαρίνου, το ίδιο και οι μελωδίες της
Ιβηρικής με την σχεδόν αποκλειστική χρήση της κιθάρας τους. </span><br /><span style="font-family: trebuchet ms;">Μα
και οι ιρλανδικές ή οι σαξονικές μπαλάντες μέσα από τους τσιγγάνους
πέρασαν - και βέβαια οι παραδουνάβιες μελωδίες δεν θα υπήρχαν δίχως
αυτούς. </span><br /><span style="font-family: trebuchet ms;">Για αιώνες
ήσαν οι κορυφαίοι βιολιστές στον κόσμο: τσιγγάνικη καταγωγή λένε πως
είχε ο Παγκανίνι, τσιγγάνος ήτανε ο Σαραζάτ - κοντά σε αυτούς, θυμηθείτε
τα τσιγγάνικα βιολιά της Βουδαπέστης. </span><span style="font-family: Trebuchet MS;"></span><br /><br /><span style="font-family: trebuchet ms;">Σήμερα
είναι κοινή παραδοχή: οι τσιγγάνοι ήταν που όργωσαν το χωράφι για να
γεννηθεί η κλασσική μουσική μα και οι εθνικές μουσικές του εικοστού
αιώνα. </span><br /><span style="font-family: trebuchet ms;">Αυτό που ακούμε ως μουσική σήμερα υπάρχει στο μεγαλύτερο μέρος του χάρη στους τσιγγάνους. </span><br /><span style="font-family: trebuchet ms;">Δεν
ήσαν μονάχα μουσικοί οι τσιγγάνοι, ήσαν και τεχνίτες, σιδεράδες,
γανωτήδες, ξυλουργοί, καλαθοπλέχτες, έφτιαχαν κεντήματα γεμάτα με τους
ουρανούς, τους ήλιους και τα αστέρια τους. </span><br /><span style="font-family: trebuchet ms;">Κι
ακόμη ήσαν φημισμένοι καβαλάρηδες -λένε πως αυτοί δίδαξαν στους
μαγιάρους την ιππασία κι ακόμη ήσαν έμποροι, στα κάρα τους μπορούσες να
βρεις ό,τι θέλεις, από φυλαχτά μέχρι μαγικά βοτάνια που γυρίζουν πίσω
τον αγαπημένο. </span><br /><span style="font-family: trebuchet ms;">Και
τέλος ήσαν πανηγυρτζήδες, ταχυδαχτυλουργοί, ζογκλέρ κι ακροβάτες,
χορευτές και τραγουδιστές, ηθοποιοί ενός παράξενου θεάτρου του δρόμου
εδώ και αιώνες. </span><br /><br /><br /><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj1bhp9wEKtKnK3WSae7fBoHBC2QQijS8W4u6JAPVzOtsrg44cGtDNbgT7fZTHoyJn9msw3K9BAGc2QoOrg4QhZ8jdt3xTVhlUNzUgjmd2qFmImxVGczg5vAVpUfOb6x9YMssR7wr-Ks6Rk/s1600-h/0106p48.jpg"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5078244908301755858" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj1bhp9wEKtKnK3WSae7fBoHBC2QQijS8W4u6JAPVzOtsrg44cGtDNbgT7fZTHoyJn9msw3K9BAGc2QoOrg4QhZ8jdt3xTVhlUNzUgjmd2qFmImxVGczg5vAVpUfOb6x9YMssR7wr-Ks6Rk/s400/0106p48.jpg" style="cursor: hand;" /></a><br /><span style="font-family: trebuchet ms;"></span><br /><span style="font-family: trebuchet ms;">Κι
ακόμη: οι τσιγγάνοι ήταν που μας δώρισαν τους χιλιάδες ανεξίτηλους
μύθους του τσιγγάνικου πάθους, της τσιγγάνικης τιμής και της
γενναιότητας, της μαγείας, της μελαγχολίας και του παραπόνου, της
ομορφιάς που δίνεται με τίμημα τον θάνατο, ρομαντικά σχήματα που
ενέπνευσαν αναρίθμητους καλλιτέχνες και συγγραφείς. </span><br /><span style="font-family: trebuchet ms;">Ενδεικτικά
αναφέρω: την Καταιγίδα του Τζορτζόνε, την Κάρμεν του Μεριμέ και την
όπερα του Μπιζέ, ή τον Ιππότη και τον Θάνατο του Γκαίτε, την Παναγία των
Παρισίων του Ουγκό (τσιγγάνα είναι και η Εσμεράλδα, τσιγγάνος και ο
Κουασιμόδος), τον Τροβατόρε του Βέρντι, τα ποιήματα του Λόρκα (που έμαθε
κιθάρα από τους τσιγγάνους της Ανδαλουσίας), τον "Δωδεκάλογο του
Γύφτου" του Παλαμά και την "Τσιγγάνα Μάγισσα" του Τσιτσάνη, τις ταινίες
του Κουστορίτσα με την μουσική του Μπρέγκοβιτς, τις ταινίες του Τόνι
Γκάτλιφ και τόσες άλλες. </span><br /><span style="font-family: trebuchet ms;">Ο
νομπελίστας συγγραφέας Γκίντερ Γκρας έγραψε πως οι τσιγγάνοι είναι οι
πρώτοι που συνειδητοποίησαν την ευρωπαϊκή τους ταυτότητα. </span><br /><span style="font-family: Trebuchet MS;"></span><br /><br /><span style="font-family: trebuchet ms;"><strong>Σίγουρα δεν υπάρχει Ευρώπη χωρίς τσιγγάνους διότι η ιστορία των διωκόμενων είναι και η ιστορία των διωκτών τους</strong>. </span><br /><span style="font-family: trebuchet ms;"><span style="color: red;"><strong>Εδώ
και χίλια χρόνια, οι παράξενοι νομάδες με τα πολύχρωμα ρούχα και την
ακατανόητη γλώσσα γυρίζουν ολόκληρη την Ευρώπη από την Ιρλανδία μέχρι
την Κρήτη και γίνονται στόχος κάθε λογής διώξεων που εμφορούνται από
κάθε είδους κίνητρο: θρησκευτικό, φυλετικό, γλωσσικό, κοινωνικό,
ξενοφοβικό.</strong> </span></span><br /><span style="color: red; font-family: Trebuchet MS;"></span><br /><span style="font-family: trebuchet ms;">Η
ιστορία των τσιγγάνων θα μπορούσε να είναι η ιστορία των διωγμών τους,
που περιλαμβάνει παπικά διατάγματα, βασιλικές αποφάσεις, διοικητικά
διατάγματα, διωγμούς, προσπάθειες αφομοίωσης, απαγορεύσεις διέλευσης,
κυνηγητό της ιερής εξέτασης, ολοκαυτώματα. </span><br /><span style="font-family: trebuchet ms;"><span style="color: #3366ff;"><strong>Στα
αλήθεια, πόσοι γνωρίζουν πως 500.000 τσιγγάνοι (κυρίως από Πολωνία,
Ουγγαρία και Βαλκανική) βρήκαν τον θάνατο στα ναζιστικά στρατόπεδα
συγκεντρώσεως του 1939-1945;</strong> </span></span><br /><span style="font-family: trebuchet ms;">Πόσοι
γνωρίζουν πως ο διωγμός για την καθαρότητα της Ιβηρικής των καθολικών
βασιλέων της Ισπανίας του τέλους του 15ου αιώνα αφορούσε Άραβες,
Εβραίους και Τσιγγάνους; </span><br /><span style="font-family: trebuchet ms;">Σας
ζήτησα πριν να μην μετέχετε στον ρατσισμό των στερεοτύπων: να μην λέτε
πως οι τσιγγάνοι είναι κλέφτες και να μην αποκαλείτε «γυφτιά» ό,τι σας
φαίνεται για αναξιοπρέπεια. Σας λέω πως αντίστοιχες παροιμίες του τύπου:
</span><br /><span style="font-family: trebuchet ms;">«οι τσιγγάνες της Σιέρα Μορένα, πίνουν τις νύχτες ανθρώπινο αίμα», </span><span style="font-family: trebuchet ms;">«την
μέρα οι δαίμονες γίνονται τσιγγάνοι» ή το γνωστότερο «οι γύφτοι φτιάξαν
τα καρφιά που σταυρώθηκε ο Χριστός» καταγράφονται ως αιτιολογία για
καούν άνθρωποι, να σκλαβωθούν παιδιά, να ξεριζωθούν πληθυσμοί ή να
οδηγηθούν στους θαλάμους αερίων. </span><br /><br /><span style="font-family: trebuchet ms;"></span><br /><span style="font-family: trebuchet ms;">Σήμερα
στην Ευρώπη ζούνε 10-12.000.000 τσιγγάνοι. Οι μεγαλύτεροι τσιγγάνικοι
πληθυσμοί ζούνε στην Ρουμανία (κοντά δύο εκατομμύρια), στην Ουγγαρία
(περισσότεροι από ένα εκατομμύριο), στην Ιβηρική (περίπου ένα
εκατομμύριο), στην Τουρκία και εν γένει στα Βαλκάνια, στην Τσεχία, στη
Σλοβακία, στις Δημοκρατίες του Καυκάσου. </span><br /><span style="font-family: trebuchet ms;">Μιλούνε την ίδια προφορική γλώσσα, την <strong>ρομανί</strong>,
όπως την λένε οι γλωσσολόγοι (που εδώ και εκατό χρόνια κάνουν
προσπάθεια για την γραπτή καταγραφή της), και είτε είναι Χριστιανοί είτε
Μουσουλμάνοι (συνήθως αποκτούνε το θρήσκευμα του τόπου όπου ζούνε) επί
της ουσίας λατρεύουν τον Άη Γιώργη σε μια παγανιστική μυσταγωγία της
άνοιξης που κλείνει τον κύκλο του χρόνου και ακυρώνει τον θάνατο και τον
φόβο του θανάτου είναι το γνωστό σε όλους σας <strong>Εντερλέζι</strong>. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /><iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/OU--Ox25DCo?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe><br /><br /><span style="font-family: trebuchet ms;"></span><br /><span style="font-family: trebuchet ms;">Σήμερα
οι τσιγγάνοι της Ευρώπης διώκονται: τώρα δεν υπάρχουν στους νόμους των
κρατών της ρητές διατάξεις που να τους θεωρούν επικίνδυνη φύρα, όπως
υπήρχαν για αιώνες σε όλα σχεδόν τα βασίλεια της Ευρώπης, με αποκορύφωμα
την καθολική Ισπανία και την ναζιστική Γερμανία, υπάρχουν όμως οι
περίφημες «τοπικές κοινωνίες» που γυρεύουν με κάθε τρόπο να τους
αφανίσουν. </span><br /><span style="font-family: trebuchet ms;">Σε όλες
σχεδόν τις μεγάλες πόλεις της Ευρώπης (Πράγα, Βουδαπέστη, Βερολίνο,
Μόναχο, Βουκουρέστι, Παρίσι, Μασσαλία, Μαδρίτη, Βαρκελώνη, Βαλένθια,
Σεβίλλη, Μιλάνο) έχουν δημιουργηθεί παραγκουπόλεις εκτός του αστικού
ιστού που κατοικούνται από μετανάστες και σκηνίτες τσιγγάνους. </span><br /><span style="font-family: trebuchet ms;">Τα
βράδια νεοφασιστικές οργανώσεις κάνουν επιδρομές εναντίων αυτών των
πληθυσμών, τους τρομοκρατούν, τους καίνε τα σπίτια τους, ενώ οι καθώς
πρέπει δημοτικοί άρχοντες ψηφίζουν διατάγματα διωγμού των τσιγγάνων από
τα όρια των πόλεων τους για να μην υποβαθμιστεί η περιοχή τους. </span><br /><span style="font-family: trebuchet ms;">Οι
τσιγγάνοι ανήκουν πια στο επικίνδυνο περιθώριο των φτωχών, ανέργων,
αποκλεισμένων από το σχολείο, απελπισμένων, το περιθώριο που όλοι
αποστρέφονται. </span><br /><br /><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjhAWLyzO-5pDiwdcmJ112mIOMwklJuNzhOkCy-GE094OZuvcJcfdJT7ofpkWx963MyaD2rUjCZ4d4BehPug6EzJ-mzXufBKwTwj1uu-EBigqWkuhmzP3MXWsi_11IbowHa8h0l63cE3U3C/s1600-h/0106p48_2.jpg"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5078245402222994914" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjhAWLyzO-5pDiwdcmJ112mIOMwklJuNzhOkCy-GE094OZuvcJcfdJT7ofpkWx963MyaD2rUjCZ4d4BehPug6EzJ-mzXufBKwTwj1uu-EBigqWkuhmzP3MXWsi_11IbowHa8h0l63cE3U3C/s400/0106p48_2.jpg" style="cursor: hand;" /></a><br /><br /><br /><span style="font-family: trebuchet ms;"><strong>Στην Ελλάδα σήμερα ζούνε 250.000 τσιγγάνοι</strong>
οι μισοί από αυτούς είναι εγκατεστημένοι και σχετικά ενταγμένοι στον
κοινωνικό ιστό, δηλαδή έχουν δουλειά και έχουν συμμετοχή τουλάχιστον
στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση (ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η
συνοικία της Αγίας Βαρβάρας των Αθηνών). </span><br /><span style="font-family: trebuchet ms;">Οι
άλλοι μισοί τσιγγάνοι της Ελλάδας (περίπου 100.000 έως 120.000
άνθρωποι) είναι σκηνίτες και ζουν διασκορπισμένοι σε 70 περίπου
καταυλισμούς: Αλάν Κόγιου της Κομοτηνής, Ασπρόπυργος, Χωματερή των
Λιοσίων, Μενίδι, Ζεφύρι, Χαλάνδρι, Νέα Αλικαρνασσός Κρήτης, Ριγανόκαμπος
Πάτρας, Τρίπολη, Νέα Κίος, Καλαμάτα, Καρδίτσα, Σοφάδες, Ρόδος, Κέρκυρα,
Κεφαλλονιά, Νέα Ιωνία Βόλου, Σέρρες, Δράμα, Διδυμότειχο, Παραλίμνη
Ιωαννίνων, Πρέβεζα, Άρτα και αλλού.</span><br /><br /><br /><em><span style="font-size: 85%;">Απόσπασμα
από ομιλία του Θανάση Τριαρίδη στο Τεχνικό-Επαγγελματικό Λύκειο
Πυλαίας, σε εκδήλωση ενάντια στο ρατσισμό και την ξενοφοβία.</span></em><br /><span style="font-size: 85%;"></span><br /><span style="font-size: 85%;">Όλη η ομιλία: </span><a href="http://www.sep.org.gr/forum/viewtopic.php?p=13101&sid=e0160df7ae8d863a86ec8ceee35a30cd"><span style="font-size: 85%;">http://www.sep.org.gr/forum/viewtopic.php?p=13101&sid=e0160df7ae8d863a86ec8ceee35a30cd</span></a><br /><br /><em><span style="font-size: 85%;">Πηγή: Θανάσης Τριαρίδης, "Σημειώσεις για το τρεμάμενο σώμα", εκδόσεις "Τυπωθήτω", σελ.75-78.</span></em><br /><br /><br /><em><span style="font-size: 85%;">Πληροφορίες για το "Ederlezi", από το blog της Ergotelina: </span></em><a href="http://ergotelina.blogspot.com/2007/05/ederlezi-in-collages.html"><em><span style="font-size: 85%;">http://ergotelina.blogspot.com/2007/05/ederlezi-in-collages.html</span></em></a><br /><br /><br /><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjMtMMJWdO_EEJQpbb56q4tKNbuvGf3b-hYEQukGHgidUgHJbWO5UW0SahyQHNM6O-ofbf8q9mpmbSUVrWh-G3WTHqA2D3kQgPdJ_cHMZdNhdU8DktHIj6ujZ6gzIgrtdfxzQTmv4wFogIz/s1600-h/402256.jpg"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5078245647036130802" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjMtMMJWdO_EEJQpbb56q4tKNbuvGf3b-hYEQukGHgidUgHJbWO5UW0SahyQHNM6O-ofbf8q9mpmbSUVrWh-G3WTHqA2D3kQgPdJ_cHMZdNhdU8DktHIj6ujZ6gzIgrtdfxzQTmv4wFogIz/s400/402256.jpg" style="cursor: hand;" /></a><br /><span style="font-size: 85%;"><em></em></span><br /><br /><span style="font-size: 85%;"><em>Πληροφορίες για το βιβλίο: </em></span><a href="http://www.dardanosnet.gr/home/book-details.php?id=1320"><span style="font-size: 85%;"><em>http://www.dardanosnet.gr/home/book-details.php?id=1320</em></span></a></div>
</div>
ownerhttp://www.blogger.com/profile/13194806621414373273noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3829592558919779571.post-77918141341754866812013-08-18T06:38:00.003-07:002013-08-18T07:10:26.334-07:00Οι αιώνιοι κομπραδόροι<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><b>του Βασίλη Ραφαηλίδη</b>*</span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><br /></span></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgLIdG8PCw0ZICT46_ysQJC2dRsgsoB4vleaJ7vxg2TPpyjtWTM-ucr86yxXdeULf6dp9-SBHkxYKe8ccBYN7UfoulaCKyVrj0GNNz-Bj-bUfb7FtIbtjYbf8hnjOm8fUZprj9yAmeMBo2f/s1600/paul+porter.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="235" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgLIdG8PCw0ZICT46_ysQJC2dRsgsoB4vleaJ7vxg2TPpyjtWTM-ucr86yxXdeULf6dp9-SBHkxYKe8ccBYN7UfoulaCKyVrj0GNNz-Bj-bUfb7FtIbtjYbf8hnjOm8fUZprj9yAmeMBo2f/s320/paul+porter.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Ο Paul Porter [1]</td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, 'Times New Roman', serif;">Την 12η Μαρτίου 1947 εξαγγέλλεται το περίφημο "δόγμα Τρούμαν".
Ήτοι, το επίσημο πέρασμα της σκυτάλης, αν προτιμάτε του μαστιγίου, απ'τους
Άγγλους στους Αμερικανούς. Οι Αμερικανοί και όχι οι Άγγλοι δεσμεύονται τώρα να
καλύψουν τα έξοδα για τη διεξαγωγή του πολέμου κατά του Δημ.Στρατού, και
γενικότερα να προστατεύσουν την Ελλάδα. Με έναν όρο: να μην μπλέκονται οι
Έλληνες στα ποδάρια τους.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Ο Στέφανος Στεφανόπουλος, υπουργός Συντονισμού τότε, όταν πήγε να πει κάτι
μια μέρα στον πρώτο Αμερικανό τοποτηρητή Πωλ Πόρτερ έφαγε μία σφαλιάρα, για την
οποία ακόμα μιλάει η γερασμένη σήμερα κοσμική Αθήνα. Λίγες μέρες μετά την
απολύτως βεβαιωμένη σφαλιάρα, που θα αποχτήσει και σημασία συμβολική, ο
Στεφανόπουλος θα κάνει δώρο στην κυρία Πόρτερ ένα βαρύτιμο περιδέραιο, για να
ζητήσει εμπράκτως συγνώμην από τον Αμερικανό που τον θύμωσε τόσο, ώστε να
υποχρεωθεί να τον δείρει! Κάποιος είπε ευφυώς πως οι Άγγλοι έκαμναν τις δουλειές
τους με νυστέρι και οι Αμερικανοί με σφυρί. Σβουν, και η κεφάλα του
Στεφανόπουλου δέχεται μια αμερικάνικη βοήθεια, μα τι βοήθεια. Δεν έγινε γνωστό
αν τον «πήδηξαν» κι όλας οι Αμερικανοί.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><br /></span></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgaDj8jpOVsy3tr6PjpnqCPtCZP03C4EPFABu13XTGiQ9JRsMX57vVJ_fiSlUHu9JijNzjpTK0pyFLIbgkLkcsVgUhey8pBzt6yW5j_RyPSQbQ_RSD_tkQCPhenZNKmO3GKoRWB41Gdz_ij/s1600/%CE%88%CE%BA%CE%B8%CE%B5%CF%83%CE%B7+%CE%A0%CF%8C%CF%81%CF%84%CE%B5%CF%81.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><span style="color: black;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgaDj8jpOVsy3tr6PjpnqCPtCZP03C4EPFABu13XTGiQ9JRsMX57vVJ_fiSlUHu9JijNzjpTK0pyFLIbgkLkcsVgUhey8pBzt6yW5j_RyPSQbQ_RSD_tkQCPhenZNKmO3GKoRWB41Gdz_ij/s400/%CE%88%CE%BA%CE%B8%CE%B5%CF%83%CE%B7+%CE%A0%CF%8C%CF%81%CF%84%CE%B5%CF%81.jpg" width="210" /></span></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Η έκθεση Πόρτερ [2]</td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><b>Οι αιώνιοι κομπραδόροι</b></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Το χαστούκι που έφαγε ο Στέφανος Στεφανόπουλος από τον Αμερικανό τοποτηρητή Πόρτερ, από μεν τη Δεξιά πέρασε στο ντούκου, που λέμε, από δε την Αριστερά ερμηνεύτηκε σαν έλλειψη εθνικής αξιοπρέπειας από τη μεριά ενός Έλληνα, λες και τώρα μόλις διαπίστωνε η ελληνική Αριστερά πως η Δεξιά και η αξιοπρέπεια είναι έννοιες αλληλοαποκλειόμενες. Εγώ πιστεύω πως ο Στεφανόπουλος έπρεπε να φάει αμερικάνικο ξύλο με το τουλούμι κι ότι μια σφαλιάρα μόνο είναι σχεδόν χάδι. Σίγουρα, ο οργισμένος Αμερικανός δεν οργίστηκε έτσι στα καλά καθούμενα. Διαβάστε μια αναφορά του [3] και θα καταλάβετε τι θέλω να πω: </span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify;">
<span style="background-color: white;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">“Υπάρχει μεγάλη ανομοιομορφία στο βιοτικό επίπεδο και τα εισοδήματα στην Ελλάδα. Οι κερδίζοντες, βιομήχανοι, έμποροι, κερδοσκόποι και μαυραγορίτες διάγουν εν πλούτω και χλιδή, το πρόβλημα δε αυτό ουδεμία κυβέρνηση το αντιμετώπισε αποτελεσματικά. Στο μεταξύ οι λαϊκές μάζες περνούν μια άθλια ζωή. Οι κερδίζοντες είναι σχετικά λίγοι τον αριθμό και ο συνολικός πλούτος τους περιερχόμενος εις το σύνoλο του πληθυσμού, ελάχιστη βελτίωση των γενικών συνθηκών θα επέτρεπε. Αλλά ο πολυτελής τρόπος της ζωής τους εν μέσω της πτωχείας συντείνει στο να εξοργίζει τις μάζες και να υπογραμμίζει τη δυστυχία των φτωχών.[...] Ουδέν μέτρον ελήφθη από της απελευθερώσεως για να δοθεί χρήσιμη εργασία εις τους δυνάμενους να εργαστούν από το ευρύ στρώμα του πληθυσμού". </span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify;">
<span style="background-color: white;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Και σε ένα άλλο κείμενό του, δημοσιευμένο σε αμερικάνικο περιοδικό, ο σβουρήξας την σβουριχτή στο Στεφανόπουλο, γράφει: </span></span><span style="background-color: white;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">“Η κλίκα αυτή είναι αποφασισμένη να υπερασπιστεί με κάθε μέσο τα οικονομικά της συμφέροντα και δεν ενδιαφέρεται καθόλου για το τι μπορεί να στοιχίσει αυτό στην οικονομία της χώρας. Τα μέλη αυτής της κλίκας επιθυμούν να διατηρήσουν άθικτο το φορολογικό σύστημα που τους ευνοεί με αληθινά σκανδαλώδη τρόπο. Αντιτίθενται στο έλεγχο του συναλλάγματος γιατί αυτό θα τους εμποδίσει να εξάγουν τα κέρδη τους στις Τράπεζες του Καΐρου και της Αργεντινής. Δεν διανοήθηκαν ποτέ να επενδύσουν τα κέρδη τους στη δική τους χώρα για να βοηθήσουν την αναστήλωση της Εθνικής οικονομίας”.</span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify;">
<span style="background-color: white;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Λόγια καθαρά και σταράτα, και πάρα πολύ αμερικάνικα, απολύτως ταιριαχτά και με το γράμμα και το πνεύμα της αμερικάνικης Δημοκρατίας, που ήρθε να σώσει, ποιους; Τους αιώνιους κομπραδόρους και τους παρακεντέδες που εκπροσωπεί ο Μάξιμος, ο Στεφανόπουλος και σήμερα οι πολιτικοί και οικονομικοί τους απόγονοι. Λες και ο Πόρτερ έγραψε χτες τα παραπάνω κείμενα, λες και τον ακούω να σχολιάζει τους σημερινούς Έλληνες και τις σημερινές κυβερνήσεις τους. Τι άλλαξε, λοιπόν, με την αμερικάνικη βοήθεια που εισηγείται το δόγμα Τρούμαν; Βοήθεια οι Αμερικανοί έδωσαν και στους Γερμανούς και σ' όλη την Ευρώπη. Γιατί αυτοί πρόκοψαν με την αμερικανική βοήθεια και μεις όχι;</span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify;">
<span style="background-color: white;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Ο Πόρτερ ξέρει πως η αμερικάνικη βοήθεια πέφτει στη μαύρη τρύπα της ελληνικής τσέπης και γι'αυτό ακριβώς δέρνει τον Στεφανόπουλο.</span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify;">
<span style="background-color: white;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Λυπάμαι που δεν ήμουν και γω εκεί για να δώσω μερικές στον Στεφανόπουλο και στην κάθε στεφανοπουλίζουσα πουλάδα. Κι ύστερα μου μιλάτε για εθνική αξιοπρέπεια. Σα δεν ντρεπόμαστε!</span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify;">
<span style="background-color: white;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify;">
<span style="background-color: white;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">* Βασίλης Ραφαηλίδης,<i> Ιστορία (κωμικοτραγική) του νεοελληνικού κράτους 1830-1974</i>, εκδ. του εικοστού πρώτου, Αθήνα η'έκδ.2001 (α' έκδ.1993), σσ.228-9.</span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify;">
<span style="background-color: white;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify;">
<span style="background-color: white;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">________</span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify;">
<span style="background-color: white;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: x-small;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: x-small;"><span style="background-color: white;">[1] Πηγή φωτογραφίας: </span><a href="http://www.broadcastpioneers.com/newsletter/1945.html" style="text-align: left;">http://www.broadcastpioneers.com/newsletter/1945.html</a></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: x-small;">[2] Εφημερίδα "Ελευθερία", "η έκθεση Πόρτμαν, Β'μέρος): 9.5.1947, σ.3.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: x-small;">Για καλύτερη ανάλυση δείτε εδώ (ψηφιακή συλλογή εφημερίδων της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Ελλάδος) : <a href="http://efimeris.nlg.gr/ns/pdfwin.asp?c=64&dc=9&db=5&da=1947" style="text-align: left;">http://efimeris.nlg.gr/ns/pdfwin.asp?c=64&dc=9&db=5&da=1947</a></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: x-small;">Α' μέρος, εφημ. "Ελευθερία", 2.5.1947, σ.1 και 4: </span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify;">
<span style="color: black; font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: x-small;"><a href="http://efimeris.nlg.gr/ns/pdfwin.asp?c=64&dc=2&db=5&da=1947">http://efimeris.nlg.gr/ns/pdfwin.asp?c=64&dc=2&db=5&da=1947</a> </span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, 'Times New Roman', serif; font-size: x-small;">Γ'μέρος, εφημ. "Ελευθερία", 10.5.1947, σ.3: </span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: x-small; text-align: left;"><a href="http://efimeris.nlg.gr/ns/pdfwin.asp?c=64&dc=10&db=5&da=1947" style="text-align: left;">http://efimeris.nlg.gr/ns/pdfwin.asp?c=64&dc=10&db=5&da=1947</a></span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: x-small;">Βλ. και εφημ. "Ριζοσπάστης" 2.5.1947, σσ.1,4: </span><br />
<span style="color: black; font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: x-small;"><a href="http://efimeris.nlg.gr/ns/pdfwin.asp?c=65&dc=2&db=5&da=1947">http://efimeris.nlg.gr/ns/pdfwin.asp?c=65&dc=2&db=5&da=1947</a> </span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: x-small;"><span style="background-color: white;">[2] </span><span style="background-color: white; line-height: 19.1875px; text-align: left;">Ο Πωλ Πόρτερ ήλθε στην Ελλάδα στις </span>18 Ιανουαρίου<span style="background-color: white; line-height: 19.1875px; text-align: left;"> του 1947, ομολογουμένως σε μια ιδιαίτερα δύσκολη οικονομική κατάσταση, στην οποία είχε περιέλθει τότε η χώρα. Μέσα σε έξι ημέρες παραιτήθηκε η τότε κυβέρνηση, μετά από μακρά απεργία 6 ημερών των δημοσίων υπαλλήλων, και ανέλαβε την πρωθυπουργία ο εξωκοινοβουλευτικός τραπεζίτης </span>Δημήτριος Μάξιμος<span style="background-color: white; line-height: 19.1875px; text-align: left;"> σχηματίζοντας κυβέρνηση συνασπισμού (</span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CF%85%CE%B2%CE%AD%CF%81%CE%BD%CE%B7%CF%83%CE%B7_%CE%94%CE%B7%CE%BC%CE%B7%CF%84%CF%81%CE%AF%CE%BF%CF%85_%CE%9C%CE%B1%CE%BE%CE%AF%CE%BC%CE%BF%CF%85_1947" style="background-color: white; background-image: none; line-height: 19.1875px; text-align: left; text-decoration: none;" title="Κυβέρνηση Δημητρίου Μαξίμου 1947">Κυβέρνηση Δημητρίου Μαξίμου 1947</a><span style="background-color: white; line-height: 19.1875px; text-align: left;">). Ο Πωλ Πόρτερ, εξετάζοντας την τότε ελληνική δημοσιονομική κατάσταση, συνέταξε στις </span>14 Φεβρουαρίου<span style="background-color: white; line-height: 19.1875px; text-align: left;"> σχετική έκθεση με προτάσεις-εισηγήσεις για άμεση αναπροσαρμογή προς βελτίωση, την οποία και υπέβαλε προς τον τότε υφυπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ, </span>Γουίλλιαμ Λ. Κλέιτον<span style="background-color: white; line-height: 19.1875px; text-align: left;">. Την ίδια έκθεση υπέβαλε αργότερα στο Κογκρέσο στις </span>28 Μαρτίου<span style="background-color: white; line-height: 19.1875px; text-align: left;">, όπου και ο ίδιος την παρουσίασε και την ανέλυσε, παρότι είχε ανακοινωθεί επίσημα ένα δεκαπενθήμερο πριν η εφαρμογή του Δόγματος Τρούμαν για την Ελλάδα. Πηγή: <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%88%CE%BA%CE%B8%CE%B5%CF%83%CE%B7_%CE%A0%CF%8C%CF%81%CF%84%CE%B5%CF%81" target="_blank">έκθεση Πόρτερ/wikipedia</a>.</span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify;">
<span style="background-color: white;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: x-small;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 13.5pt;"><br /></span></div>
</div>
ownerhttp://www.blogger.com/profile/13194806621414373273noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-3829592558919779571.post-29017902897571955822013-07-26T14:00:00.000-07:002013-07-26T14:02:10.475-07:00Ε.Δ.Α. (Ενιαία Δημοκρατική Αριστερά)<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgflZWfzi3CNwO6vOf5RKXUAfQRiA1g9C_5ua-2l-3-OxCI3UN6j1wMaRWEEgkHhaIlB4r285BZTB07wTHPK4KX8LCKAdceDBrYFjnLBkI71Bs5aiEXfYDSEkpPIfYc9nTSAj0Gf_W4_ShN/s1600/EDA.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="296" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgflZWfzi3CNwO6vOf5RKXUAfQRiA1g9C_5ua-2l-3-OxCI3UN6j1wMaRWEEgkHhaIlB4r285BZTB07wTHPK4KX8LCKAdceDBrYFjnLBkI71Bs5aiEXfYDSEkpPIfYc9nTSAj0Gf_W4_ShN/s320/EDA.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
<i>του Βασίλη Ραφαηλίδη</i></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
<br />
Στις 3 Αυγούστου 1951 ιδρύεται η ΕΔΑ με πρωτοβουλία του ΚΚΕ αλλά και των φιλοκομουνιστών και σοσιαλιστών Μιχάλη Κύρκου, Γιάννη Πασαλίδη, Ρούσσου Κούνδουρου και πολλών άλλων προοδευτικών ανθρώπων, που προσπαθούν να καλύψουν την ανάγκη για ένα αριστερό κόμμα, ύστερα από την ήττα του ΚΚΕ[1].</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
Κατά κάποιον τρόπο, η ΕΔΑ είναι μία προσπάθεια ανασύστασης του παλιού ΕΑΜ αλλά όχι αποκλειστικά με πρωτοβουλία του ΚΚΕ, όπως είχε γίνει τότε. Κι αυτό το χάσιμο της αποκλειστικότητας είναι που ενοχλεί τον Ζαχαριάδη. Ο οποίος, απ' το ραδιόφωνό του, αρχίζει μια ηλίθια εκστρατεία συκοφάντησης του Μιχ.Κύρκου και κυρίως του Γ. Πασαλίδη. Που μενσεβίκο τον ανεβάζει, προδότη τον κατεβάζει. Όσο για τον Ρούσσο Κούνδουρο, αδερφό του Νίκου, που αργότερα θα γίνει πάρα πολύ γνωστός σαν ντοκιμαντερίστας και άνθρωπος του ραδιοφώνου, έναν απ'τους πρώτους που κινήθηκαν για τη δημιουργία του νέου κόμματος, αυτόν θα καταφέρει να τον εξοντώσει πολύ εύκολα. Είναι γιος του Σήφη Κούνδουρου, φίλου του Ελ.Βενιζέλου, και άρα εξ ορισμού ύποπτος.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiMRqWWvk-ppIG167Jq6Voj8uUlZNyV5IXLiNG4cQg7PQhflzWthzly02ulYuHFaVJKHoXDDTpzER94FEcg9vPQ1H8vbYDkMJFLJ5BE6ZACqrGXIjNcTPdjWF6eNjBJjArrDgq1m9Sja-Bb/s1600/2735_1_0.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiMRqWWvk-ppIG167Jq6Voj8uUlZNyV5IXLiNG4cQg7PQhflzWthzly02ulYuHFaVJKHoXDDTpzER94FEcg9vPQ1H8vbYDkMJFLJ5BE6ZACqrGXIjNcTPdjWF6eNjBJjArrDgq1m9Sja-Bb/s320/2735_1_0.jpg" width="320" /></a></div>
</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgQZAE7WiXLtHNpJbLB5qfNU-0Sy9Az93cHdsFOltyB69hi9EL5RFrj0LnK2N_2eUQ011-dfPvwO-fP1YwgYoVy6pQet58MRVYwFMP0G2XurJX5YvogDX03P0jQnrdV-6cwR_zoIC_M0Tr_/s1600/images.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgQZAE7WiXLtHNpJbLB5qfNU-0Sy9Az93cHdsFOltyB69hi9EL5RFrj0LnK2N_2eUQ011-dfPvwO-fP1YwgYoVy6pQet58MRVYwFMP0G2XurJX5YvogDX03P0jQnrdV-6cwR_zoIC_M0Tr_/s320/images.jpg" width="203" /></a></div>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Έτσι, το νέο αριστερό κόμμα στερείται τις πολύτιμες υπηρεσίες ενός ανθρώπου με εκπληχτικές οργανωτικές ικανότητες. Κι ο Ρούσσος Κούνδουρος, από οργανωτής κομμάτων θα γίνει οργανωτής Κινηματογραφικών Λεσχών και ιδιωτικών ραδιοφωνικών σταθμών! </div>
<div style="text-align: justify;">
Το ΚΚΕ προσπαθεί να ελέγξει την νεαρή ΕΔΑ με τον δεύτερο παράνομο μηχανισμό, τον περισσότερο αθώο, ας τον πούμε έτσι. Αλλά δεν τα καταφέρνει και τόσο καλά. Και σαν αντίδοτο στην ΕΔΑ, ιδρύει την ΕΛΑ (Ένωση Λαϊκού Αγώνα), με στελέχη που βρίσκονται στις φυλακές! Αν είναι δυνατόν! Πάντως, στην ΕΔΑ μετέχει δραστήρια το ΚΚΕ. Αλλά με επιφυλάξεις και με πολλή γκρίνια για τους σοσιαλιστές που είχαν την πρωτοβουλία της ίδρυσής της[2].</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
___________________</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: x-small;">[1] Η ΕΔΑ ιδρύθηκε σύμφωνα με την επίσημη ανακοίνωση στις <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/3_%CE%91%CF%85%CE%B3%CE%BF%CF%8D%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%85" title="3 Αυγούστου">3 Αυγούστου</a> του <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/1951" title="1951">1951</a> σαν συνασπισμός κομμάτων της αριστεράς, με την πρωτοβουλία του εκτός νόμου τότε τελούντος Κ.Κ.Ε., με πρόεδρο τον <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%99%CF%89%CE%AC%CE%BD%CE%BD%CE%B7%CF%82_%CE%A0%CE%B1%CF%83%CE%B1%CE%BB%CE%AF%CE%B4%CE%B7%CF%82" title="Ιωάννης Πασαλίδης">Ιωάννη Πασαλίδη</a>.<br />
Την ιδρυτική διακήρυξή της υπέγραψαν μικρά αριστερά κόμματα που ήταν νόμιμα εκείνη την περίοδο: το <a class="new" href="http://el.wikipedia.org/w/index.php?title=%CE%A3%CE%BF%CF%83%CE%B9%CE%B1%CE%BB%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C_%CE%9A%CF%8C%CE%BC%CE%BC%CE%B1_%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1%CF%82&action=edit&redlink=1" title="Σοσιαλιστικό Κόμμα Ελλάδας (δεν έχει γραφτεί ακόμα)">Σοσιαλιστικό Κόμμα Ελλάδας</a> του Ι. Πασαλίδη, ο <a class="new" href="http://el.wikipedia.org/w/index.php?title=%CE%94%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CE%BA%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CF%82_%CE%A3%CF%85%CE%BD%CE%B1%CE%B3%CE%B5%CF%81%CE%BC%CF%8C%CF%82_%28%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1%29&action=edit&redlink=1" title="Δημοκρατικός Συναγερμός (Ελλάδα) (δεν έχει γραφτεί ακόμα)">Δημοκρατικός Συναγερμός</a>, το <a class="new" href="http://el.wikipedia.org/w/index.php?title=%CE%9A%CF%8C%CE%BC%CE%BC%CE%B1_%CE%91%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B5%CF%81%CF%8E%CE%BD_%CE%A6%CE%B9%CE%BB%CE%B5%CE%BB%CE%B5%CF%85%CE%B8%CE%AD%CF%81%CF%89%CE%BD&action=edit&redlink=1" title="Κόμμα Αριστερών Φιλελευθέρων (δεν έχει γραφτεί ακόμα)">Κόμμα Αριστερών Φιλελευθέρων</a> των Νεόκοσμου Γρηγοριάδη και Σταμ. Χατζημπέη, και το <a class="new" href="http://el.wikipedia.org/w/index.php?title=%CE%94%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CE%BA%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C_%CE%A1%CE%B9%CE%B6%CE%BF%CF%83%CF%80%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C_%CE%9A%CF%8C%CE%BC%CE%BC%CE%B1&action=edit&redlink=1" title="Δημοκρατικό Ριζοσπαστικό Κόμμα (δεν έχει γραφτεί ακόμα)">Δημοκρατικό Ριζοσπαστικό Κόμμα</a> του Μιχαήλ Κύρκου.<sup class="reference" id="cite_ref-1"><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CE%BD%CE%B9%CE%B1%CE%AF%CE%B1_%CE%94%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CE%BA%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE_%CE%91%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%AC#cite_note-1">[1]</a></sup> Ο βασικός κορμός των στελεχών της ήταν μέλη του <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CE%BF%CE%BC%CE%BC%CE%BF%CF%85%CE%BD%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C_%CE%9A%CF%8C%CE%BC%CE%BC%CE%B1_%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1%CF%82" title="Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας">Κ.Κ.Ε.</a>, το οποίο είχε τεθεί εκτός νόμου από το <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/1947" title="1947">1947</a>, όπως και οι Εμμ. Πρωιμάκης και οι στρατηγοί Σαράφης, Χατζημιχάλης και Αυγερόπουλος (πηγή: <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CE%BD%CE%B9%CE%B1%CE%AF%CE%B1_%CE%94%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CE%BA%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE_%CE%91%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%AC%20." target="_blank">wikipedia</a>).</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: x-small;">[2] Βασίλης Ραφαηλίδης, <i>Ιστορία (κωμικοτραγική) του νεοελληνικού κράτους 1830-1974</i>, Αθήνα 2001 (η' έκδ.), σσ.303-4.</span></div>
</div>
ownerhttp://www.blogger.com/profile/13194806621414373273noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3829592558919779571.post-54067487665671520042013-06-10T12:11:00.003-07:002013-06-10T12:13:09.469-07:00Οι ένδοξοι πρόγονοι<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhz2waR2QLdCPYB-LMAzIVOuEppA1eOO-VmbLKnozwrITjDIFebnJw6QBwWZSpfiQpdZLps8tEXHYQ-MGeUxQiCqhItUZyS6s_j3FoYnkDhFRBu9ujUGAAc5YIWFGA2lKu2L-w0zFAyk-ZS/s1600/mixaloliakou_565_355.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="201" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhz2waR2QLdCPYB-LMAzIVOuEppA1eOO-VmbLKnozwrITjDIFebnJw6QBwWZSpfiQpdZLps8tEXHYQ-MGeUxQiCqhItUZyS6s_j3FoYnkDhFRBu9ujUGAAc5YIWFGA2lKu2L-w0zFAyk-ZS/s320/mixaloliakou_565_355.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Χαρακτηριστικά δείγματα Βαλκανίων κακομοίρηδων που παριστάνουν τους Άριους</td></tr>
</tbody></table>
<div style="text-align: justify;">
<i>"Μόνο όταν ζεις έξω από την Ελλάδα καταλαβαίνεις πως είσαι Έλληνας.</i></div>
<div style="text-align: justify;">
<i>Για να ξεχάσεις πως είσαι Έλληνας αρκεί να επιστρέψεις στην Ελλάδα.</i></div>
<div style="text-align: justify;">
<i>Αν δεν βγεις ποτέ από την Ελλάδα και δεν αποκτήσεις μέτρα συγκρίσεως, είτε προς τα κάτω είτε προς τα πάνω της κλίμακας, τότε δύο τινά είναι δυνατό να σου συμβούν: είτε ως γνήσιος βλαξ να πιστέψεις πως είσαι γνήσιος απόγονος ενδόξων προγόνων, προκειμένου να αντέξεις την υπανάπτυξή σου, είτε να αφεθείς στον πλήρη εκβαρβαρισμό, όπως οι κάτοικοι του νοτιότατου άκρου της Βαλκανικής" </i>(Βασίλης Ραφαηλίδης, <i>Μνημόσυνο για έναν ημιτελή θάνατο</i>, Αθήνα 1992, σ.336).</div>
</div>
ownerhttp://www.blogger.com/profile/13194806621414373273noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3829592558919779571.post-44529543562791567172013-05-15T12:32:00.000-07:002013-05-15T12:32:48.736-07:00Η κωμικοτραγική ιστορία που επαναλαμβάνεται σαν φάρσα...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhYl3aKx9N-c7lG-q9pwhvujuz8AlKZHmDK7IRoL92IdGB946HjFu0Djml6Ckb6U7Dvpcg-q6kG1lYECqyzk3Pyg49bZIxKrvBfNqEq21YO5NeryAqSxFa2cAtaMreeiMPhbKNyP0V0-u-e/s1600/D6F00A991FC96457368D527BC79FC54D.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="261" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhYl3aKx9N-c7lG-q9pwhvujuz8AlKZHmDK7IRoL92IdGB946HjFu0Djml6Ckb6U7Dvpcg-q6kG1lYECqyzk3Pyg49bZIxKrvBfNqEq21YO5NeryAqSxFa2cAtaMreeiMPhbKNyP0V0-u-e/s320/D6F00A991FC96457368D527BC79FC54D.jpg" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="background-color: white; line-height: 21px;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="background-color: white; line-height: 21px;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">"Στις 6 Απριλίου 1950 δημοσιεύεται στην εφημερίδα "το Βήμα" η μετάφραση ενός κειμένου του Αμερικανού δημοσιογράφου Τζόζεφ Χάρισον, που πρωτοδημοσιεύτηκε στο "Κρίστιαν Σάινς Μόνιτορ", και κανενός το αυτί δεν ιδρώνει. Όλοι είναι απασχολημένοι με την ανοικοδόμηση της Ελλάδας. Δηλαδή με τη μάσα.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="background-color: white; line-height: 21px;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Ιδού ένα απόσπασμα, που διατηρεί πάντα την επικαιρότητά του, αφού η Ελλάδα, όσο υπάρχουν δάνεια, θα ξηλώνεται και θα ράβεται αενάως:</span></span></div>
<span style="background-color: white; line-height: 21px;"></span><br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="background-color: white; line-height: 21px;"><i style="font-family: Times, 'Times New Roman', serif;">«Το πρώτον µέτρον που πρέπει να ληφθή είναι να ευρεθούν µέσα όπως καµφθή ο αληθώς αρπακτικός εγωϊσµός των ανθρώπων των Αθηνών. Ούτοι αποτελούνται από 5.000 περίπου πολιτικούς, βιοµηχάνους και εισαγωγείς οι οποίοι κυβερνούν την χώραν και οι οποίοι εκ συστήµατος και µε αναισθησίαν αποµυζούν τον πλούτον της χώρας, είτε αυτός παράγεται εντός αυτής, είτε στέλλεται από τας ΗΠΑ (σ.σ.Σχέδιο Μάρσαλ). Αυτοί είναι οι άνθρωποι οι οποίοι υπενόµευσαν την προσπάθειαν της κυβερνήσεως χρησιµοποιούντες εις τα αυτοκίνητά των την βενζίνην την προοριζοµένην δια τα τρακτέρ που χρειάζονταν δια την παραγωγήν των τροφίµων εις την Ελλάδα. Αυτοί είναι οι άνθρωποι, οι οποίοι εκραύγαζαν πατριωτικά συνθήµατα, ενώ ηρνούντο να πληρώσουν φόρους ή να συµµετάσχουν εις τα απωλείας που απαιτούσε η νίκη και οι οποίοι είχαν καταθέσει τα χρήµατά των εις τραπέζας της Ν. Υόρκης, της Αιγύπτου και της Ελβετίας». </i></span></div>
<span style="background-color: white; line-height: 21px;">
</span>
<br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="background-color: white; line-height: 21px;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Οι μεγάλες κομπίνες αυτή την εποχή, αλλά όχι μόνο αυτή, γίνονται διά των εργολάβων, που τους περικυκλώνει ένα τεράστιο σμήνος αρπακτικών που φτάνουν μέχρι τα πολύ υψηλά κλιμάκια. Και είναι φυσικό οι εργολάβοι, τούτα τα σύμβολα της εθνικής κλοπής, να είναι το κέντρο της προσοχής όλων των κοράκων. Διότι η χώρα ανοικοδομείται! Και πως να ανοικοδομηθεί χωρίς εργολάβους; Τη δεκαετία του '50 η Ελλάδα έχει γεμίσει εργολάβους δημοσίων έργων. Και όλοι, όπως πάντα, κυνηγούν μετά μανίας τα μεγάλα έργα οδοποιίας. Αυτά έχουν τα πολλά λεφτά. Όχι μόνο από την κλασική νόθευση των υλικών, αλλά κυρίως από το αόρατο στένεμα του δρόμου.</span></span></div>
<span style="background-color: white; line-height: 21px;">
</span>
<div style="text-align: justify;">
<span style="background-color: white; line-height: 21px;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Τώρα ξέρετε γιατί η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει. </span><span style="font-family: Times, 'Times New Roman', serif;">Διότι τρώει. </span><span style="font-family: Times, 'Times New Roman', serif;">Τα δάνεια. </span><span style="font-family: Times, 'Times New Roman', serif;">Διά των εργολάβων" </span><span style="font-family: Times, 'Times New Roman', serif;">(Βασίλης Ραφαηλίδης, </span><i style="font-family: Times, 'Times New Roman', serif;">Ιστορία (κωμικοτραγική) του Νεοελληνικού Κράτους, 1830-1974</i><span style="font-family: Times, 'Times New Roman', serif;">, εκδ.21ου, έκδ.η', Αθήνα 2001, σσ.289-90).</span></span></div>
<span style="background-color: white; line-height: 21px;">
</span><br />
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
ownerhttp://www.blogger.com/profile/13194806621414373273noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3829592558919779571.post-33289831020053866082013-05-02T12:23:00.003-07:002013-05-02T12:23:58.329-07:00Εδωδιμοπωλείον η Χρυσή Αυγή.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEil54H8YiXDZNyp9-rXTCwAtCs5SMvfUqZfA5gFzF7OBHbQ5APr4HRhBJ9KDTM_e8BbU2MKfoN90uZV0-VUds092kcCcSHfNzV_lHZfYATjWMFxo7_kgoSgMQTiALpSkVFrtV5RlrQHEkkj/s1600/c1d34d880ff15382d89ea477f632c5a7_XL.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEil54H8YiXDZNyp9-rXTCwAtCs5SMvfUqZfA5gFzF7OBHbQ5APr4HRhBJ9KDTM_e8BbU2MKfoN90uZV0-VUds092kcCcSHfNzV_lHZfYATjWMFxo7_kgoSgMQTiALpSkVFrtV5RlrQHEkkj/s320/c1d34d880ff15382d89ea477f632c5a7_XL.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
- Καλημέρα. Έχετε τρόφιμα;<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
- Ναι. Είσαι Έλληνας;<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
- Δεν υπάρχει Ιουδαίος και Έλληνας, δεν υπάρχει δούλος και
ελεύθερος, δεν υπάρχει άντρας και γυναίκα... (Προς Γαλάτας Επιστολή
Απ.Παύλου, 3,28) .</div>
<div class="MsoNormal">
<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
- Ποιος είσαι ρε;<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
- Ονομάζομαι Ιησούς. Είμαι εβραίος.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
- Χάσου από δω ρε.
Είναι μόνο για Έλληνες λέμε.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
....<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
- Καλημέρα. Πεινάω. Έχετε κάτι;<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
- Ναι, μοιράζουμε τρόφιμα. Είσαι Έλληνας;<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
- Όχι. Ονομάζομαι Λόρδος Βύρων, είμαι Άγγλος αλλά λατρεύω τη
χώρα σας. Πέθανα γι'αυτήν πριν χρόνια.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
- Ουστ από δω μωρή αδερφάρα Εγγλέζε.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
... <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
- Γεια σας. Είμαστε ρακένδυτοι, πεινάμε πολύ, είμαστε αποκαμωμένοι.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
- Τι θέλετε όλοι εσείς εδώ ρε; Είστε Έλληνες;<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
- Όχι κύριε. Είμαστε ξένοι. Γάλλοι, Γερμανοί, Ιταλοί,
Πολωνοί, Σουηδοί. Είμαστε το τάγμα των Φιλελλήνων. Πολεμήσαμε για την Ελλάδα το 21, στη μάχη του Πέτα, στο Κομπότι. Σκοτωθήκαμε για την Ελλάδα. Υπάρχει μνημείο για μας στην πλατεία του
Ναυπλίου. Να κι εδώ δίπλα στο Σύνταγμα υπάρχει οδός αφιερωμένη σε μας.
Φιλελλήνων λέγεται.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
- Να πάτε στο διάολο
ρε. Εδώ είναι μόνο για Έλληνες. Στα τσακίδια ρε.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
…<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 36.0pt; mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]-->-<span style="font-size: 7pt;">
</span><!--[endif]-->Μας συγχωρείτε . Είμαστε λαβωμένοι, γεμάτοι
αίματα και χώματα ελληνικά πάνω μας.
Πεινάμε και διψάμε. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 36.0pt; mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]-->-<span style="font-size: 7pt;">
</span><!--[endif]-->Τι είστε εσείς ρε αράπηδες και ξένοι!<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 36.0pt; mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]-->-<span style="font-size: 7pt;">
</span><!--[endif]-->Είμαστε
Άγγλοι, Νεοζηλανδοί, Αυστραλοί, Ινδοί και Πακιστανοί. Πολεμήσαμε εδώ τους
ναζί, βοηθήσαμε την Ελλάδα στον αγώνα
κατά των Γερμανών. Μας έκρυβαν οι Έλληνες, μας έδιναν φαγητό και νερό. Εσείς τι
είστε με ξυρισμένα κεφάλια και μαύρες μπλούζες;<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 36.0pt; mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]-->-<span style="font-size: 7pt;">
</span><!--[endif]-->Εμείς δίνουμε φαγητά μόνο για Έλληνες. Φύγετε
από δω γαμημένοι αράπηδες. Έξω οι ξένοι
λέμε.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 36.0pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 36.0pt;">
….<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 36.0pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 36.0pt; mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]-->-<span style="font-size: 7pt;">
</span><!--[endif]-->Μιρμενγκιές (καλημέρα).<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 36.0pt; mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]-->-<span style="font-size: 7pt;">
</span><!--[endif]-->Τι θες ρε βλάκα;<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 36.0pt; mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]-->-<span style="font-size: 7pt;">
</span><!--[endif]-->Μπούκ, ούγι (ψωμί, νερό).<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 36.0pt; mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]-->-<span style="font-size: 7pt;">
</span><!--[endif]-->Φύγε από δω ρε καργιόλη ξένε.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 36.0pt; mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]-->-<span style="font-size: 7pt;">
</span><!--[endif]-->Είμαι ο Μάρκος Μπότσαρης κύριε. Μιλώ αρβανίτικα,
τη γλώσσα των ηρώων της Επανάστασης. Τη γλώσσα της Μπουμπουλίνας, του
Κριεζιώτη, του Ανδρέα Μιαούλη.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 36.0pt; mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]-->-<span style="font-size: 7pt;">
</span><!--[endif]-->Εξαφανίσου από δω ρε ηλίθιε. Οι Έλληνες μόνο
ελληνικά μιλάνε. Κωλοαλβανέ γαμώ το σπίτι σου.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 36.0pt;">
…<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 36.0pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 36.0pt; mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]-->-<span style="font-size: 7pt;"> </span>
<!--[endif]-->Χαίρετε. Έχετε λίγο φαγητό για έναν γέροντα;<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 36.0pt; mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]-->-
<!--[endif]-->Είσαι
Έλληνας;<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 36.0pt; mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -18.0pt;">
- Σωκράτης ονομάζομαι κύριε. Δεν είμαι Αθηναίος, ούτε Έλληνας πολίτης, αλλά πολίτης του κόσμου (Πλούταρχος, Ηθικά, τόμ.15).</div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 36.0pt; mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -18.0pt;">
-
<!--[endif]-->Άει στο διάολο ρε κωλόγερε συριζαίε. Χάσου από δω. Εδώ
είναι μόνο για Έλληνες.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 36.0pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 36.0pt;">
…<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 36.0pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 36.0pt; mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]-->-<span style="font-size: 7pt;">
</span><!--[endif]-->Συγγνώμη…<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 36.0pt; mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]-->-<span style="font-size: 7pt;">
</span><!--[endif]-->Πάλι εδώ ρε αδερφάρα Εβραίε; Δεν σου είπα να
φύγεις από δω;<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 36.0pt; mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]-->-<span style="font-size: 7pt;">
</span><!--[endif]-->Φύγετε από μένα εσείς οι καταραμένοι, στη φωτιά την αιώνια, που έχει ετοιμαστεί για το
διάβολο και τους αγγέλους του. Γιατί πείνασα, και δε μου δώσατε να φάω, δίψασα, και δε μου
δώσατε να πιω, ξένος ήμουν, και
δε με περιμαζέψατε, γυμνός ήμουν, και
δε με ντύσατε, άρρωστος και στη φυλακή,
και δε με επισκεφτήκατε [Κατά Ματθαίον, 25.31 (41-43)].<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 36.0pt; mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]-->-<span style="font-size: 7pt;"> </span><!--[endif]-->Άντε ρε βλάκα φύγε από δω. Άντε μπράβο. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 36.0pt;">
…<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 36.0pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 36.0pt; mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]-->-<span style="font-size: 7pt;">
</span><!--[endif]-->Καλημέρα.
Πεινάμε. Έχετε κάτι να μας δώσετε;<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 36.0pt; mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]-->-<span style="font-size: 7pt;">
</span><!--[endif]-->Είστε Έλληνες ρε;<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 36.0pt; mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]-->-<span style="font-size: 7pt;">
</span><!--[endif]-->Ναι κύριε. Όλοι είμαστε Έλληνες. Εγώ ονομάζομαι
Εφιάλτης. Ο κύριος δίπλα μου είναι ο
Νενέκος. Πιο δίπλα ο Τσολάκογλου, ο Ράλλης, ο Λογοθετόπουλος. Παραδίπλα ο Πήλιος Γούσης. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 36.0pt; mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]-->-<span style="font-size: 7pt;">
</span><!--[endif]-->Κι εσείς εκεί τι είστε ρε;<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 36.0pt; mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]-->-<span style="font-size: 7pt;">
</span><!--[endif]-->Κι εμείς Έλληνες. Συνεργάτες των Γερμανών στην Κατοχή,
ταγματασφαλίτες και χίτες. Εκτελέσαμε πολλούς Έλληνες αγωνιστές, κάψαμε χωριά
και υπηρετήσαμε τις δυνάμεις Κατοχής.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 36.0pt; mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]-->-<span style="font-size: 7pt;">
</span><!--[endif]-->Άντε επιτέλους ρε πούστη. Επιτέλους Έλληνες! Ηλία έλα δω ρε.
Επιτέλους ήρθαν Έλληνες γαμώ το. Άντε και πήξαμε με τον κάθε βλάκα ξένο που
ερχόταν εδώ και ζήταγε να φάει. Κοπιάστε συμπατριώτες να
φάμε. Κοπιάστε. Αίμα τιμή ρε…<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
</div>
ownerhttp://www.blogger.com/profile/13194806621414373273noreply@blogger.com8tag:blogger.com,1999:blog-3829592558919779571.post-48035556307889399112013-04-21T04:01:00.002-07:002013-04-21T04:01:41.903-07:00Θέλεις Παπαδόπουλο μαλάκα;<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<img height="320" src="http://eagainst.com/wp-content/uploads/2012/11/pp.jpg" width="213" /><br />
<br />
<img alt="Untitled-1 copy" class=" wp-image-44251 alignright" height="52" src="http://democracystreet.org/test/wp-content/uploads/2013/01/Untitled-1-copy.jpg" style="background-color: white; border: 0px solid rgb(221, 221, 221); clear: right; float: right; font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18px; margin: 8px 8px 1px 1px; padding: 0px;" width="48" /><br />
<div class="post clearfix" id="post-44381" style="background-color: #eeeeee; border-bottom-left-radius: 3px; border-bottom-right-radius: 3px; border-top-left-radius: 3px; border-top-right-radius: 3px; border: 3px double rgb(204, 204, 204); box-shadow: rgba(0, 0, 0, 0.0980392) 1px 1px 6px; font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18px; margin: 0px 0px 10px; padding: 11px; text-align: justify; text-shadow: rgb(217, 222, 227) 0px 0px;">
<h2 style="font-family: cambria, georgia, serif; font-size: 19px; font-weight: normal; letter-spacing: -1px; line-height: 1.1em; margin: 0px; padding: 0px 0px 10px; text-align: left;">
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="360" src="http://www.youtube.com/embed/uaqIilV6bxo?feature=player_embedded" style="font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18px; max-width: 475px; text-align: justify;" width="550"></iframe></h2>
<div class="entry clearfix" style="margin: 0px; padding: 0px; text-shadow: rgb(217, 222, 227) 0px 0px;">
<div style="margin-bottom: 15px;">
<strong>ΕΙΣΑΓΩΓΗ</strong></div>
<div style="margin-bottom: 15px;">
<strong><br /></strong></div>
<div style="margin-bottom: 15px;">
</div>
<div style="margin-bottom: 15px;">
Εν έτει 2012, διαπιστώνεται για µια ακόµη φορά πως, δυστυχώς, οι νόµοι της φυσικής δεν ισχύουν για τον Μαλάκα. Κι έτσι, µόλις 38 έτη µετά την πτώση της τελευταίας εν Ελλάδι δικτατορίας, διαβάζουμε σε πρωτοσέλιδα εφημερίδων για «το πραξικόπημα που δεν έγινε» (εφημερίδα Το Βήμα), ή για την ανάγκη «να βγει ο στρατός στο δρόμο»(εφημερίδα Πρώτο Θέμα)<strong>, </strong>πράγμα που ούτε λίγο ούτε πολύ έχει γίνει, καθώς στις τελευταίες στρατιωτικές παρελάσεις της 28ης Οκτωβρίου φήμες κάνουν λόγο για την χρήση του στρατού σε περίπτωση που η αστυνομία δεν καταφέρει να καταστείλει διαδηλώσεις, αλλά και κατά τη διάρκεια της επίσκεψης της Γερμανίας Καγκελαρίου, Α.Μέρκελ, σε διάφορες φωτογραφίες που αναπαράγονται εντός των ιστοτόπων κοινωνικής δικτύωσης, στρατιωτικοί με αυτόματα εμφανίζονται να αντικαθιστούν τον ρόλο της αστυνομίας. Ακούμε συχνά για τα «παραμύθια του Πολυτεχνείου» (δήλωση του βουλευτή Άδωνι Γεωργιάδη) που µάλιστα στη σηµερινή συγκυρία βρίσκουν υποστηρικτές σε ένα διευρυνόμενο (ευτυχώς μειοψηφικό) μέρος της ελληνικής κοινωνίας. Το κλισέ «ένας Παπαδόπουλος µας χρειάζεται» είχαµε συνηθίσει να το ακούµε από γραφικούς παππούδες που νοσταλγούσαν τις µέρες που ήταν είτε ρουφιάνοι, είτε βασανιστές, είτε ευνοούµενοι µε διάφορους τρόπους (όπως θα δούµε παρακάτω) από το στρατιωτικό καθεστώς. Κανείς δεν έδινε σηµασία, είτε διότι οι ιστορικές µνήµες της οδυνηρής επταετίας ήταν πρόσφατες, είτε διότι η µετέπειτα κοινοβουλευτική δηµοκρατία άνοιξε τον κρατικό µπουφέ για µεγάλο µέρος του πληθυσµού, δηµιουργώντας το ολοδικό της πελατειακό κράτος, διεφθαρµένων υπερκαταναλωτών και χειροκροτητών ψηφοφόρων.</div>
<div style="margin-bottom: 15px;">
Με την οικονοµική (και όχι μόνο) κρίση, όµως, η απαθής ελληνική κοινωνία ξεβρακώθηκε, αποκαλύπτοντας την πνευµατική και πολιτισµική της γύµνια στον εαυτό της. Το προαναφερθέν κλισέ έγινε για κάποιους «Χρυσή Αυγή που σας χρειάζεται», ο άλλοτε γραφικός Χριστιανικός όχλος αποκτά πλάτες με την βοήθεια της ναζιστικής αυτής γκρούπας, επιχειρώντας να λιντσάρει τους ηθοποιούς του Corpus Cristi για λόγους «βλασφημίας» (όπως ακριβώς συμβαίνει και σε πολλές θεοκρατικές κοινωνίες). Η συγκέντρωση µεγάλου αριθµού µεταναστών στα αστικά κέντρα, σε συνδυασμό µε την τεράστια ανεργία, η αύξηση της εγκληµατικότητας ως συνέπειας της ανέχειας και της ανισότητας, και την προσεκτική ρατσιστική προπαγάνδα των ΜΜΕ (που τώρα παρουσιάζονται δήθεν “έκπληκτα” µε την άνοδο του φασισµού) εδώ και αρκετά χρόνια σε συνεργασία µε τους τηλεµαϊντανούς του ΛΑ.ΟΣ (που τώρα μεταπήδησαν στην κυβερνώσα ακρο(κεντρο)δεξιά παράταξη), οδήγησε ένα σηµαντικό πληθυσµό νέων, ως επί το πλείστον, ανθρώπων στις αγκάλες του έως τότε αφανούς από την κεντρική πολιτική σκηνή, νεοναζιστικού μορφώματος. Έτσι, μετανάστες μαχαιρώνονται καθημερινά από ακροδεξιά κακοποιά στοιχεία, υπό την ανοχή της αστυνομίας, οι συνωμοσιολόγοι δημαγωγοί αποκτούν όλο και περισσότερους οπαδούς, την ίδια στιγμή που άνθρωποι αυτοκτονούν ο ένας μετά τον άλλον, μην μπορώντας να αντέξουν τα αβάσταχτα χρέη.</div>
<div style="margin-bottom: 15px;">
Κάποιοι άλλοι (πιο ισχυροί), όμως, αυτο-αποκαλούμενοι πραγματιστές ή ρεαλιστές βρήκαν την ευκαιρία να βαφτίσουν ως ρεαλιστική και σίγουρη επιλογή τον συμβιβασμό με την μιζέρια και την εξαθλίωση επιστρέφοντας, παράλληλα, στην ιστορικά οικεία «θεωρία των άκρων», σύμφωνα με την οποία οι κοινωνικοί αγωνιστές εξισώνονται με τις ακροδεξιές οργανώσεις και βαφτίζεται ως απειλή για την κοινωνία και τους «δημοκρατικούς» της θεσμούς: δεν μας ξεκαθάρισαν βέβαια, (ποιοί είναι αυτοί οι δημοκρατικοί θεσμοί οι οποίοι σώπασαν κατά τη διάρκεια του κοινοβουλευτικού πραξικοπήματος του Λουκά Παπαδήμου[1]). Έτσι, το Κράτος και οι μηχανισμοί εξουσίας που διαθέτει στο οπλοστάσιο του, βρήκαν το κατάλληλο όπλο ώστε α) να διαιρέσουν την ήδη διαιρεμένη κοινωνία, καλλιεργώντας εμφυλιοπολεμικό κλίμα, β) να αποπροσανατολίσουν την κοινή γνώμη από τα πραγματικά συστημικά προβλήματα στα απλά συμπτώματα της καπιταλιστικής κρίσης, και γ) να προβάλλουν την απειλή της πολιτικής σταθερότητας και ομαλότητας, ώστε να σπείρουν τον φόβο και την ανησυχία.</div>
<div style="margin-bottom: 15px;">
Έτσι, ο αγαπηµένος µας Μαλάκας παράλληλα µε την δήθεν εξυψωµένη, λόγω κρίσης πάντα, εθνική του περηφάνια, γίνεται ταυτόχρονα και νοσταλγός της δικτατορίας του Παπαδόπουλου, ή του Μεταξά (χωρίς, ωστόσο, κανείς να τον εμποδίζει να μεταναστεύσει σε μια χώρα που ένα τέτοιο καθεστώς έχει εδραιωθεί), αναπαράγοντας τις ψευδολογίες των φασιστολογίων που έχουν κατακλύσει το διαδικτυακό χώρο, χωρίς να αναζητήσει φυσικά πηγές και χωρίς να αναπτύξει έστω στο ελάχιστο την κριτική ιστορική γνώση, εξαργυρώνοντας µε χουντολαγνεία την χρόνια αποπολιτικοποίηση του. Η µπροσούρα, λοιπόν, αυτή απευθύνεται κυρίως στον Μαλάκα, και έχει ως βασικό της στόχο να αποτελέσει σηµείο προβληµατισµού γι’ αυτόν, και όχι προϊόν εκ νέου αναπαραγωγής και παπαγαλισµού επιχειρηµάτων.</div>
<div style="margin-bottom: 15px;">
<strong><em>Ο ΜΑΖΑΝΘΡΩΠΟΣ</em></strong></div>
<div style="margin-bottom: 15px;">
Τα απολυταρχικά καθεστώτα δεν μπορούν να υπάρξουν χωρίς την κοινωνία αυτή που θα στηρίξει τον ολοκληρωτισμό. Ο Χίτλερ, σε ομιλία του προς τα S.A είπε: «Ό,τι είσαστε, το είσαστε χάρη σ’ εμένα. Ό,τι είμαι, το είμαι χάρη σ’εσάς και μόνο». Ο ανθρωπολογικός τύπος που συμβάλει περισσότερο στην κυριαρχία και διαιώνιση των ολοκληρωτικών καθεστώτων, δεν είναι τόσο αυτός του κτήνους του βασανιστή ή του χαφιέ, αλλά ο μαζάνθρωπος, βασικό χαρακτηριστικό του οποίου είναι ο εθισμός στο lifestyle, στην εύκολη και ανέμελη ζωή, στο θέαμα και η απομόνωση ή έλλειψη φυσιολογικών κοινωνικών σχέσεων. Οι φασιστική δικτατορία του Μουσολίνι, τα στρατιωτικά καθεστώτα του Σαλαζάρ, του Πινοσέτ και του Παπαδόπουλου βάσιζαν την κυριαρχία τους όχι μόνο στις διώξεις των πολιτικών τους αντιπάλων, αλλά στην καλλιέργεια ενός ξένιαστου lifestyle, μιας συνεχόμενης και επαναλαμβανόμενης εικόνας μιας ατέλειωτου πανηγυριού, σαν να πρόκειται για το ακριβό περιτύλιγμα ενός χαλασμένου προϊόντος, μια βιτρίνα που κρύβει τις πληγές μιας κοινωνίας που αιμορραγεί αλλά όντας υπνωτισμένη από τα καταναλωτικά ναρκωτικά. Προκειμένου να καταλάβουμε καλύτερα, θα πρέπει να θυμηθούμε αρχικά την ταινία <em>Roma</em> του Φεντερίκο Φελίνι, που απεικονίζει την ζωή των Ιταλών κάτω από το φασιστικό καθεστώς του Μουσολίνι, κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Ο Φελίνι περιγράφει με απόλυτη ακρίβεια το πρώτο βασικό στοιχείο που συναντά κανείς στον φασισμό: η υλιστική ζωή, η πληθώρα των απολαύσεων και οι θεατρικές επιθεωρήσεις μας δίνουν την εντύπωση ότι οι άνθρωποι κάτω από ένα τέτοιο καθεστώς ζουν ευχάριστα. Η κρατική βία και οι διώξεις έρχονται σε δεύτερη μοίρα και συχνά δεν αγγίζουν τον όχλο ο οποίος έχει κυριολεκτικά παραλύσει (γι’ αυτό και άλλωστε είναι όχλος και όχι πια πολίτες) μέσα σ’ ένα βαθύ κλίμα απο-πολιτικοποίησης, απάθειας ή στείρας αναπαραγωγής κρατικής προπαγάνδας. (Η απο-πολιτικοποίηση αποτελεί βασικό στοιχείο που οδηγεί στον ολοκληρωτισμό για την Hannah Arendt). Τα θεάματα που τα καθεστώτα αυτά προσφέρουν είναι είτε αστείες παρωδίες δίχως πολιτικό περιεχόμενο, είτε προπαγανδιστικά show, με σκοπό να προσελκύσουν τον όχλο στο πανηγύρι του lifestyle. Οι μάζες αυτές προέρχονται από μια διάτρητη κοινωνία, στις οποίες έρχεται το εθνικιστικό συναίσθημα (ο εθνικισμός αποτελεί πάντοτε πεμπτουσία των περισσότερων στρατιωτικών καθεστώτων) να συγκολλήσει.</div>
<div style="margin-bottom: 15px;">
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="http://www.youtube.com/embed/fES1h1M-0fg" style="max-width: 475px;" width="560"></iframe></div>
<div style="margin-bottom: 15px;">
Η χρόνια αποπολιτικοποίηση, ο ζαμανφουτισμός, το κλείσιμο του καθενός στην ιδιωτική του σφαίρα, και η αποξένωση συνθέτουν το παζλ της κρίσης της δυτικής κοινωνίας, και της ελληνικής συμπεριλαμβανομένης. Τόση απο-πολιτικοποίηση και εθισμό στην κουλτούρα του κιτς και της ξενοιασιάς, πραγματικά θα τη ζήλευαν ακόμα και οι στρατιωτικοί δικτάτορες. Σε μια σύγχρονη Δυτική κοινωνία δεν χρειάζεται κάποιο καθεστώς να ασκήσει σωματική βία από τη στιγμή που τα ελέγχει τα Μέσα Ενημέρωσης και Ψυχαγωγίας, τα οποία έχουν πετύχει ν’ απομακρύνουν τον καθένα μας από την πολιτική σφαίρα, βομβαρδίζοντάς μας καθημερινά με εικόνες lifestyle, δημιουργώντας ψεύτικες ανάγκες, χτυπώντας την πιο κεντρική δομή του ανθρώπινου ενστίκτου, την<em> ψυχή</em>, όπως θα έλεγε και ο Φρόιντ, και ελέγχοντας τα συναισθήματα μέσα από προβαλλόμενες εικόνες, καλλιεργώντας το φαντασιακό της υπερκατανάλωσης. Έτσι το πολιτικό όν ο άνθρωπος μετατρέπεται σε μαζάνθρωπος, εθίζεται στον καταναλωτισμό και την απάθεια, αναζητώντας διεξόδους μέσα από τις διάφορες φετιχιστικές εικόνες και διαφημίσεις. Είχε άδικο, συνεπώς, ο Ουμπέρτο Έκο, όταν έλεγε πως σήμερα μόνο οι ηλίθιοι κάνουν πραξικοπήματα με τανκς, όταν υπάρχει τηλεόραση; Μιλάμε, συνεπώς, για την κρίση σαν να πρόκειται για ένα φαινόμενο των τελευταίων δύο-τριών ετών, αποφεύγοντας να εξετάσουμε τα μικρές φυσαλίδες της φούσκας που μόλις έσκασε. Η συστηματική διαστρέβλωση των ιστορικών γεγονότων, η δημιουργία εθνικών μύθων, οι κατά καιρούς «μεγάλες ιδέες» (οι οποίες ξεκινούν από τη«πάλι με χρόνια με καιρούς πάλι δικιά μας θα ναι» και φτάνουν στην Ευρωζώνη και τους Ολυμπιακούς Αγώνες), η διαχρονική ανευθυνότητα και υποκειμενικότητα στη διαχείριση και μεταρρύθμιση του εκπαιδευτικού συστήματος, η καλλιέργεια του πολιτισμού του σκυλάδικου, η συνολική απαξίωση της πολιτικής και η μετάλλαξη της σ’ ένα σόου τηλεκαρναβάλων, καθώς και πολλές άλλες φυσαλίδες αιωρούνται γύρω μας, καθώς εμείς συνεχίζουμε να βυθιζόμαστε όλο και πιο βαθιά στην ιδιωτική μας ζωή, αποστρεφόμενοι την συμμετοχή, την κοινωνικοποίηση και συνεχίζοντας την διαίρεση της κοινωνίας σε εκατομμύρια μικροσκοπικά «εγώ».</div>
<div style="margin-bottom: 15px;">
Όταν, όμως, έσκασε η μεγάλη φούσκα της κατανάλωσης, ο μαζάνθρωπος αυτός, ο άγνωστος μεταξύ αγνώστων, αναζητά μια νέα φούσκα για να κουρνιάσει μέσα της, να βρει την ασφάλεια που έχει χάσει, να πατήσει στη γη που έφυγε από τα πόδια του. Πώς, λοιπόν, θα αποφύγει ο μαζάνθρωπος το αυτομαστίγωμα στον οποίο καθημερινά τον καλούν η πολιτική τάξη, oι διεθνείς κι εγχώριες οικονομικές ελίτ, τα ΜΜΕ; ΄Πως θα ξεπεράσει και την ίδια του τη φυσική του ροπή προς την ιδιοτέλεια, την αδράνεια, τον φετιχισμό και την ασημαντότητα; Πώς θα απαλύνει τον πόνο της υπευθυνότητας, της αυτοκριτικής, πώς θ’ απομακρυνθεί και πάλι απ΄ τον δύσβατο δρόμο της κοινωνικής δημιουργίας που απλώνεται ανοιχτός μπροστά του; O εθνικιστικός ναρκισσισμός, και πάλι, θα του προσφέρει χείρα βοηθείας… έτσι ώστε να τον διαχωρίσει απ΄το γείτονα του, να του προσφέρει το βάθρο της (τάχα μου) φυλετικής ανωτερότητας, να δικαιολογήσει τα λάθη του παρελθόντος ρίχνοντας τις ευθύνες σε Εβραίους, ιλλουμινάτι, ψεκασμούς αεροπλάνων, μετανάστες και αριστερούς ή αναρχικούς.</div>
<div style="margin-bottom: 15px;">
Ο μαζάνθρωπος, λοιπόν, είναι εδώ. Είναι ο γείτονας με τον οποίο δεν έχουμε ανταλλάξει καλημέρα, είναι ο συνάδελφος στη δουλειά με τον οποίο δεν έχουμε πιει ποτέ ένα καφεδάκι, είναι η φουρνάρισσα την οποία δεν ρωτήσαμε ποτέ αν είναι καλά. Είναι μέσα σε σπίτι με κλειστά παντζούρια, σε αγέλαστο τραπέζι στο καφενείο, σε οθόνη υπολογιστή που μένει ανοιχτή εικοσιτετράωρα ολόκληρα. Κι όσο δεν κοινωνικοποιείται, όσο δεν ψάχνει για ζωή, τόσο η νέα φούσκα του εθνικού παραληρήματος τον παρασύρει εντός της. Ο μαζάνθρωπος δεν είναι πάντα ο Μαλάκας της ιστορίας μας. Ο Μαλάκας όμως είναι πάντα μαζάνθρωπος.</div>
<div style="margin-bottom: 15px;">
<strong>ΠΟΥΛΑ ΜΟΥ ΛΙΓΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ</strong></div>
<div style="margin-bottom: 15px;">
Ο Μαλάκας της ιστορίας μας είναι ένας άνθρωπος που δεν έχει ακόμη απογαλακτιστεί. Όπως στα πρώτα χρόνια της ζωής του, περίμενε το παραμύθι της μητέρας για να γλυκοκοιμηθεί, έτσι και στην ενήλικη ζωή του αναζητά το παραμύθι αυτό που θα τον κοιμίσει για τα καλά και θα τον ξεκουράσει στις αγκάλες, όχι του Μορφέα, αλλά του εκάστοτε εξουσιομανή. Τα απλοϊκά επιχειρήματα που θέτει ο Μαλάκας μας, κινούνται από το «τουλάχιστον τότε κοιμόμουν ήσυχα» και το «επί χούντας φτιάχτηκαν δρόμοι» έως το «δεν υπήρξαν νεκροί στο Πολυτεχνείο». Θα επιχειρήσουμε παρακάτω, όσο πιο σύντομα γίνεται, να εκθέσουμε τα χιλιοειπωμένα παραμύθια των χουντολάγνων.</div>
<div style="margin-bottom: 15px;">
<iframe frameborder="0" height="315" src="http://www.youtube.com/embed/EMGcdzTuwxM?rel=0" style="max-width: 475px;" width="550"></iframe></div>
<div style="margin-bottom: 15px;">
<strong>Οι νεκροί του Πολυτεχνείου</strong></div>
<div style="margin-bottom: 15px;">
Είναι τουλάχιστον προσβολή προς τις οικογένειες ανθρώπων που έδωσαν τη ζωή τους για τη δημοκρατία, έστω κι αν ακόμη συνεχίζεται ο αγώνας γι’ αυτή, ν’ αναφέρονται απαξιωτικά σ’ αυτούς γνωστοί τηλεμαϊντανοί βουλευτές και κάθε λογής φασιστοειδή , άνθρωποι που δεν έχουν αγωνιστεί για τίποτε απολύτως στη ζωή τους, και να τους αποκαλούν «παραμύθια». Πέραν των νεκρών, χιλιάδες αγωνιστές βασανίστηκαν, πολλοί περισσότεροι αντιμετώπισαν την καθημερινή Κρατική Τρομοκρατία, τη ρουφιανιά, τη λογοκρισία, το κυνήγι, είτε επειδή αντιστέκονταν στο αυταρχικό καθεστώς, είτε απλά έτυχε να συγγενεύουν με κάποιον αγωνιστή, είτε επειδή απλά τολμούσαν να πουν ό,τι σκέφτονταν. Χωρίς να επεκταθούμε στο ζήτημα των μεθόδων τρομοκρατίας της Χούντας, καθώς και η βιβλιογραφία είναι μεγάλη, αλλά και το ζήτημα εκτενές, παραθέτουμε τη λίστα των νεκρών αγωνιστών του Πολυτεχνείου.</div>
<div style="margin-bottom: 15px;">
<strong>Σπυρίδων Κοντομάρης</strong> (ετών 57, δικηγόρος, 16.11.1973, ώρα 20.30)<br />
<strong>Διομήδης Κομνηνός</strong> (ετών 17, μαθητής, 16.11.1973, ώρα 21.30)<br />
<strong>Σωκράτης Μιχαήλ</strong> (ετών 57, εμπειρογνώμων ασφαλιστικής εταιρείας , 16.11.1973, ώρα μεταξύ 22.30 & 23.00)<br />
<strong>Βασίλειος Φάμελλος</strong> (ετών 26, ιδιωτικός υπάλληλος, 16.11.1973, ώρα 23.30)<br />
<strong>Torill Engeland Magrette</strong> (ετών 22, 16.11.1973, φοιτήτρια, ώρα 23.30)<br />
<strong>Γεώργιος Σαμούρης</strong> (ετών 22, 16.11.1973, φοιτητής ώρα 24.00)<br />
<strong>Δημήτριος Κυριακόπουλος</strong> (ετών 35, οικοδόμος 16.11.1973, βραδυνή ώρα )<br />
<strong>Σπύρος Μαρίνος</strong> (Γεωργαράς) (ετών 35, ιδιωτικός υπάλληλος, 16.11.1973, βραδυνή ώρα)<br />
<strong>Νικόλαος Μαρκούλης</strong> (ετών 24 , εργάτης, 17.11.1973, πρωινή ώρα)<br />
<strong>Αικατερίνη Αργυροπούλου</strong> (ετών 76, 17.11.1973, ώρα 10.00)<br />
<strong>Στυλιανός Καραγεωργής</strong> (ετών 19, οικοδόμος, 17.11.1973, ώρα 10.15)<br />
<strong>Μάρκος Καραμανής</strong> (ετών 23, ηλεκτρολόγος, 17.11.1973, ώρα 10.30)<br />
<strong>Αλέξανδρος Σπαρτίδης</strong> (ετών 16, μαθητής 17.11.1973, ώρα 10.30-11.00)<br />
<strong>Δημήτριος Παπαϊωάννου</strong> (ετών 60, διευθυντής ταμείου αλευροβιομηχάνων, 17.11.1973, ώρα 11.30)<br />
<strong>Γεώργιος Γερτζίδης</strong> (ετών 48, εφοριακός υπάλληλος, 17.11.1973, ώρα 11.30)<br />
<strong>Βασιλική Μπεκιάρη</strong> (ετών 17, μαθήτρια, 17.11.1973, ώρα 12.00)<br />
<strong>Δημήτρης Θεοδωράς</strong> (ετών 5 1/2, 17.11.1973, ώρα 13.00)<br />
<strong>Αλέξανδρος Βασίλειος</strong> (Μπασρί) Καράκας (ετών 43, ταχυδακτυλουργός, 17.11.1973, ώρα 13.00)<br />
<strong>Αλέξανδρος Παπαθανασίου</strong> (ετών 59, συνταξιούχος εφοριακός, 18.11.1973, ώρα 10.00)<br />
<strong>Ανδρέας Κούμπος</strong> (ετών 63, βιοτέχνης, 18.11.1973, ώρα 11.00)<br />
<strong>Μιχαήλ Μυρογιάννης</strong> (ετών 20, ηλεκτρολόγος, 18.11.1973, ώρα 12.00)<br />
<strong>Κυριάκος Παντελεάκης</strong> (ετών 43, δικηγόρος, 18.11.1973, ώρα 12.00-12.30)<br />
<strong>Ευστάθιος Κολινιάτης</strong> (ετών 47, 18.11.1973)<br />
<strong>Ιωάννης Μικρώνης</strong> (ετών 22 φοιτητής, συμμετείχε στην κατάληψη του Πανεπιστημίου Πατρών)</div>
<div style="margin-bottom: 15px;">
<strong>Η οικονομία επί χούντας</strong></div>
<div style="margin-bottom: 15px;">
Η ελληνική ακροδεξιά, έχοντας εξασφαλίσει την συμμετοχή του Κράτους και των ΜΜΕ στην συστηματική συσκότιση της Ιστορίας, διατείνεται πως η (αμερικανοκίνητη) χούντα των συνταγματαρχών αποτέλεσε ένα «οικονομικό θαύμα», ενώ στην πραγματικότητα κατά την περίοδο αυτή επικράτησε η συνέχεια της πορείας που είχε αρχίσει να διαγράφεται από την αρχή της δεκαετίας του 60. Οι ίδιοι οι συνταγματάρχες προέβαλαν ως επιχείρημα για το πραξικόπημα (εκτός από τον «κομμουνιστικό κίνδυνο») το φόβο του «οικονομικού χάους». Η οικονομική πραγματικότητα όμως της εποχής περιγράφεται ως εξής: «Η πρόοδος των τελευταίων πέντε ετών, όσον αφορά την αύξηση του εθνικού εισοδήματος και την βελτίωση του επιπέδου ζωής, βασίστηκε στη νομισματική σταθεροποίηση που επιτεύχθηκε τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του 50’ και ήταν συνέπεια των μηχανισμών αναπτύξεως που μπήκαν σε κίνηση και ενισχύθηκαν επιτυχώς στη δεκαετία 1957-1966. Στο τέλος του 1966 τα αποθέματα χρυσού και εξωτερικού συναλλάγματος ήταν εξαιρετικά μεγάλα. Κάτω από τέτοιες συνθήκες και με τέτοια ώθηση, η περαιτέρω πρόοδος της οικονομίας ήταν σχεδόν βέβαιη»[2]. Συνεπώς καταλαβαίνουμε ότι πραγματικά «φόβος οικονομικού χάους», δεν υπήρξε ποτέ (όπως ούτε «κομμουνιστικός κίνδυνος» απεδείχθη ποτέ πως υπήρξε).</div>
<div style="margin-bottom: 15px;">
Παρόλα αυτά η επιβολή του στρατιωτικού καθεστώτος, δημιούργησε κλίμα αβεβαιότητας προς την Ελλάδα διεθνώς. Κι έτσι υπήρξε πτώση στα έσοδα απ’ τον τουρισμό, μεταξύ 1967-1971, της τάξης των 200.000.000 δολαρίων. Συνυπολογίζοντας και τα κεφάλαια ύψους 200.000.000 δολαρίων που θα παραχωρούσε η Ε.Ο.Κ, μέσα στην τετραετία αυτή, τα οποία δεν δόθηκαν, το σύνολο φτάνει στα 400.000.000 δολάρια. Έτσι το στρατιωτικό καθεστώς προχώρησε σε «ενέργειες εκτάκτου ανάγκης» με βραχυπρόθεσμα και μεσοπρόθεσμα δάνεια με σκοπό την κάλυψη του ελλείμματος στο ισοζύγιο πληρωμών. Με αυτόν τον τρόπο και μέσα σε μια πενταετία (1966-1971), το εξωτερικό χρέος υπερδιπλασιάστηκε και συνολικά υπολογίζεται ότι έφτασε το ύψος των 2,3 δισεκατομμυρίων δολαρίων.</div>
<div style="margin-bottom: 15px;">
Ο παρακάτω πίνακας αποδεικνύει ξεκάθαρα τα κοινά χαρακτηριστικά της ευρύτερης περιόδου 60-73. Όπως βλέπουμε, το δημοσιονομικό έλλειμμα ως ποσοστό του ΑΕΠ βρισκόταν στο 1,22% το 1966, ενώ το 1974 έφτασε το 2,76% του ΑΕΠ…Το 1961- 1966 οι ετήσιοι ρυθμοί ανάπτυξης κυμάνθηκαν από το 6,5% έως το 13,2%, και ο πληθωρισμός από 0% μέχρι 4,8% . Το 1967 -73 οι ρυθμοί ανάπτυξης «έτρεχαν» με ετήσιους ρυθμούς από 5,7% μέχρι 11,6%, ενώ πληθωρισμός με 0,3% έως το αρνητικό ρεκόρ 15,55% (το 1973).</div>
<div style="margin-bottom: 15px;">
<a href="http://eagainst.com/wp-content/uploads/2012/11/565866_375649292522832_1006761421_n.jpg" style="color: #184470; text-decoration: none; text-shadow: rgb(217, 222, 227) 0px 0px;"><img alt="" class="alignnone size-full wp-image-44398" height="610" src="http://eagainst.com/wp-content/uploads/2012/11/565866_375649292522832_1006761421_n.jpg" style="background-color: white; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; border: 0px solid rgb(221, 221, 221); height: auto; margin: 0px 0px 5px 1px; max-width: 450px; padding: 1px;" title="565866_375649292522832_1006761421_n" width="511" /></a></div>
<div style="margin-bottom: 15px;">
Άλλο επιχείρημα των χουντολάγνων που υποστηρίζει την επταετή δικτατορία, είναι τα χαμηλά ποσοστά ανεργίας της εποχής. Φυσικά, αποκρύπτεται το γεγονός πως α)τα επίπεδα της ανεργίας κινούνταν στα ίδια περίπου επίπεδα και πριν το πραξικόπημα και β) πως η στατιστική της ανεργίας ήταν τεχνητή, αφού οι εν δυνάμει εργαζόμενοι πολίτες μετανάστευαν μαζικά προς το εξωτερικό, όπως δείχνει και ο παρακάτω πίνακας.</div>
<table border="0" cellpadding="0" cellspacing="0" style="border-collapse: collapse; border-spacing: 0px; border: 1px solid rgb(237, 239, 244); box-shadow: rgb(172, 172, 172) 1px 1px 1px; color: black; font-size: 13px; line-height: 18px; text-align: center; width: 473px;"><tbody>
<tr><td style="background-color: #f1f1f1; border: 1px solid rgb(204, 204, 204); padding: 5px;" valign="top" width="134"><div align="center" style="margin-bottom: 15px;">
<strong>¨Έτος</strong></div>
</td><td style="background-color: #f1f1f1; border: 1px solid rgb(204, 204, 204); padding: 5px;" valign="top" width="142"><div align="center" style="margin-bottom: 15px;">
<strong>Χιλιάδες</strong></div>
</td><td style="background-color: #f1f1f1; border: 1px solid rgb(204, 204, 204); padding: 5px;" valign="top" width="142"><div align="center" style="margin-bottom: 15px;">
<strong>¨Έτος</strong></div>
</td><td style="background-color: #f1f1f1; border: 1px solid rgb(204, 204, 204); padding: 5px;" valign="top" width="144"><div align="center" style="margin-bottom: 15px;">
<strong>Χιλιάδες</strong></div>
</td></tr>
<tr><td style="background-color: #f1f1f1; border: 1px solid rgb(204, 204, 204); padding: 5px;" valign="top" width="134">1963</td><td style="background-color: #f1f1f1; border: 1px solid rgb(204, 204, 204); padding: 5px;" valign="top" width="142">67,7</td><td style="background-color: #f1f1f1; border: 1px solid rgb(204, 204, 204); padding: 5px;" valign="top" width="142">1967</td><td style="background-color: #f1f1f1; border: 1px solid rgb(204, 204, 204); padding: 5px;" valign="top" width="144">30,8</td></tr>
<tr><td style="background-color: #f1f1f1; border: 1px solid rgb(204, 204, 204); padding: 5px;" valign="top" width="134">1964</td><td style="background-color: #f1f1f1; border: 1px solid rgb(204, 204, 204); padding: 5px;" valign="top" width="142">63,8</td><td style="background-color: #f1f1f1; border: 1px solid rgb(204, 204, 204); padding: 5px;" valign="top" width="142">1968</td><td style="background-color: #f1f1f1; border: 1px solid rgb(204, 204, 204); padding: 5px;" valign="top" width="144">56,9</td></tr>
<tr><td style="background-color: #f1f1f1; border: 1px solid rgb(204, 204, 204); padding: 5px;" valign="top" width="134">1965</td><td style="background-color: #f1f1f1; border: 1px solid rgb(204, 204, 204); padding: 5px;" valign="top" width="142">54,9</td><td style="background-color: #f1f1f1; border: 1px solid rgb(204, 204, 204); padding: 5px;" valign="top" width="142">1969</td><td style="background-color: #f1f1f1; border: 1px solid rgb(204, 204, 204); padding: 5px;" valign="top" width="144">90,3</td></tr>
<tr><td style="background-color: #f1f1f1; border: 1px solid rgb(204, 204, 204); padding: 5px;" valign="top" width="134">1966</td><td style="background-color: #f1f1f1; border: 1px solid rgb(204, 204, 204); padding: 5px;" valign="top" width="142">23,3</td><td style="background-color: #f1f1f1; border: 1px solid rgb(204, 204, 204); padding: 5px;" valign="top" width="142">1970</td><td style="background-color: #f1f1f1; border: 1px solid rgb(204, 204, 204); padding: 5px;" valign="top" width="144">83,6</td></tr>
</tbody></table>
<div style="margin-bottom: 15px;">
Όσον αφορά τους «υψηλούς μισθούς» επί χούντας, η σκόπιμη διασπορά ψευδών πληροφοριών από φασιστολόγια μπορεί εύκολα να διαπιστωθεί με μία ματιά στον παρακάτω πίνακα. Οι μόνοι μισθοί που στην αυξήθηκαν ήταν αυτοί των χρήσιμων υπαλλήλων του καθεστώτος: των στρατιωτικών…(έτσι εξηγούνται και οι «κόκκινες γραμμές» του Μιχαλολιάκου αποκλειστικά στις περικοπές στις ένοπλες δυνάμεις και τις δυνάμεις καταστολής-όπως περιγράφτηκαν στο λογύδριο του εντός του Κοινοβουλίου)</div>
<table border="0" cellpadding="0" cellspacing="0" style="border-collapse: collapse; border-spacing: 0px; border: 1px solid rgb(237, 239, 244); box-shadow: rgb(172, 172, 172) 1px 1px 1px; color: black; font-size: 13px; line-height: 18px; text-align: center; width: 473px;"><tbody>
<tr><td colspan="4" style="background-color: #f1f1f1; border: 1px solid rgb(204, 204, 204); padding: 5px;" valign="top" width="643">Συγκριτική αύξηση αποδοχών</td></tr>
<tr><td colspan="2" style="background-color: #f1f1f1; border: 1px solid rgb(204, 204, 204); padding: 5px;" valign="top" width="321"><div align="right" style="margin-bottom: 15px;">
1963-66</div>
</td><td style="background-color: #f1f1f1; border: 1px solid rgb(204, 204, 204); padding: 5px;" valign="top" width="161"><div align="right" style="margin-bottom: 15px;">
1967-70</div>
</td><td style="background-color: #f1f1f1; border: 1px solid rgb(204, 204, 204); padding: 5px;" valign="top" width="161"><div align="right" style="margin-bottom: 15px;">
1968-71</div>
</td></tr>
<tr><td style="background-color: #f1f1f1; border: 1px solid rgb(204, 204, 204); padding: 5px;" valign="top" width="197">Δημόσιοι υπάλληλοι</td><td style="background-color: #f1f1f1; border: 1px solid rgb(204, 204, 204); padding: 5px;" valign="top" width="124">9</td><td style="background-color: #f1f1f1; border: 1px solid rgb(204, 204, 204); padding: 5px;" valign="top" width="161">7,5</td><td style="background-color: #f1f1f1; border: 1px solid rgb(204, 204, 204); padding: 5px;" valign="top" width="161"></td></tr>
<tr><td style="background-color: #f1f1f1; border: 1px solid rgb(204, 204, 204); padding: 5px;" valign="top" width="197">Στρατιωτικοί</td><td style="background-color: #f1f1f1; border: 1px solid rgb(204, 204, 204); padding: 5px;" valign="top" width="124">10</td><td style="background-color: #f1f1f1; border: 1px solid rgb(204, 204, 204); padding: 5px;" valign="top" width="161">13</td><td style="background-color: #f1f1f1; border: 1px solid rgb(204, 204, 204); padding: 5px;" valign="top" width="161"></td></tr>
<tr><td style="background-color: #f1f1f1; border: 1px solid rgb(204, 204, 204); padding: 5px;" valign="top" width="197">Υπάλληλοι δημοσίων επιχειρήσεων-τραπεζών</td><td style="background-color: #f1f1f1; border: 1px solid rgb(204, 204, 204); padding: 5px;" valign="top" width="124">8,8</td><td style="background-color: #f1f1f1; border: 1px solid rgb(204, 204, 204); padding: 5px;" valign="top" width="161">4,7</td><td style="background-color: #f1f1f1; border: 1px solid rgb(204, 204, 204); padding: 5px;" valign="top" width="161"></td></tr>
<tr><td style="background-color: #f1f1f1; border: 1px solid rgb(204, 204, 204); padding: 5px;" valign="bottom" width="197">Ωραία αμοιβή στη Βιομηχανία</td><td style="background-color: #f1f1f1; border: 1px solid rgb(204, 204, 204); padding: 5px;" valign="top" width="124">9,3</td><td style="background-color: #f1f1f1; border: 1px solid rgb(204, 204, 204); padding: 5px;" valign="top" width="161">8,8</td><td style="background-color: #f1f1f1; border: 1px solid rgb(204, 204, 204); padding: 5px;" valign="top" width="161">6,3</td></tr>
<tr><td style="background-color: #f1f1f1; border: 1px solid rgb(204, 204, 204); padding: 5px;" valign="bottom" width="197">Εβδομαδιαίες αποδοχές στη Βιομηχανία</td><td style="background-color: #f1f1f1; border: 1px solid rgb(204, 204, 204); padding: 5px;" valign="top" width="124">8,8</td><td style="background-color: #f1f1f1; border: 1px solid rgb(204, 204, 204); padding: 5px;" valign="top" width="161">8,6</td><td style="background-color: #f1f1f1; border: 1px solid rgb(204, 204, 204); padding: 5px;" valign="top" width="161">8,6</td></tr>
<tr><td style="background-color: #f1f1f1; border: 1px solid rgb(204, 204, 204); padding: 5px;" valign="bottom" width="197">Μηνιαίοι μισθοί στη Βιομηχανία</td><td style="background-color: #f1f1f1; border: 1px solid rgb(204, 204, 204); padding: 5px;" valign="top" width="124">7,8</td><td style="background-color: #f1f1f1; border: 1px solid rgb(204, 204, 204); padding: 5px;" valign="top" width="161">7,7</td><td style="background-color: #f1f1f1; border: 1px solid rgb(204, 204, 204); padding: 5px;" valign="top" width="161">6,9</td></tr>
<tr><td style="background-color: #f1f1f1; border: 1px solid rgb(204, 204, 204); padding: 5px;" valign="top" width="197">Μίνιμουμ μισθοί(άνδρες)</td><td style="background-color: #f1f1f1; border: 1px solid rgb(204, 204, 204); padding: 5px;" valign="top" width="124">8</td><td style="background-color: #f1f1f1; border: 1px solid rgb(204, 204, 204); padding: 5px;" valign="top" width="161">8,4</td><td style="background-color: #f1f1f1; border: 1px solid rgb(204, 204, 204); padding: 5px;" valign="top" width="161">5,4</td></tr>
</tbody></table>
<div style="margin-bottom: 15px;">
<br /></div>
<div style="margin-bottom: 15px;">
<strong>Μέσα διακυβέρνησης της χούντας</strong></div>
<div style="margin-bottom: 15px;">
Αν συνοψίζαμε τα μέσα διακυβέρνησης της χούντας σε δέκα λέξεις, αυτές θα ήταν οι εξής: lifestyle, καλλιέργεια ενός κλίματος απο-πολιτικοποίησης, εθνικιστικός λαϊκισμός, υποσχέσεις, τρομοκρατία, διώξεις, μεταθέσεις, εκκαθαρίσεις, παροχές, λογοκρισία, απειλές.</div>
<div style="margin-bottom: 15px;">
Η δικτατορία της 21ης Απρίλη για να μπορέσει να μπορέσει να κυβερνήσει, απαγόρευσε τα πολιτικά κόμματα, διέλυσε τα εργατικά και επαγγελματικά σωματεία, διέλυσε κάθε οργάνωση που είχε κάποιο κοινωνικό περιεχόμενο. Στη συνέχεια απέλυσε τους υπάρχοντες δικαστικούς ώστε να τρομοκρατήσει και τους υπόλοιπους και προώθησε αυτούς που είχαν δεθεί με την δική τους πολιτική. Παρόλα αυτά η χούντα δεν μπορούσε να έχει εμπιστοσύνη στους τακτικούς δικαστές κι έτσι, εγκατέστησε στρατοδικεία σε ολόκληρη τη χώρα, που θα εφάρμοζαν πιστά τις εντολές της.</div>
<div style="margin-bottom: 15px;">
Η ίδια τακτική ακολουθείται και στους υπαλλήλους του κρατικού μηχανισμού σε κάθε κλίμακα. Απολύουν μερικούς και τρομοκρατούν τους άλλους. Στο στρατό το παιχνίδι τους είναι περισσότερο πολύπλοκο. Μετά το βασιλικό πραξικόπημα της 13/12/67 έχουν όλη την άνεση να τον εκκαθαρίσουν από τα στοιχεία που δεν θα πειθαρχήσουν σ’ αυτούς. Μα δεν αρκούνται μόνο σ’ αυτό. Πρέπει να προωθήσουν και να αποστρατεύσουν όλους τους αξιωματικούς που είχαν μεγαλύτερο βαθμό από αυτούς, γιατί διαφορετικά οι ανώτεροι αξιωματικοί ποτέ δε θα πειθαρχούσαν σε κατώτερούς τους. Η επετηρίδα έχει μεγάλη σημασία γι’ αυτούς. Αλλά δεν περιορίζονται μόνο σ’ αυτό. Αποστρατεύουν και μια σειρά καθαρά χουντικούς αξιωματικούς για να τους χρησιμοποιήσουν αμέσως σε επίκαιρα σημεία του κρατικού μηχανισμού. Οι αξιωματικοί που επιλέγονται για το σκοπό αυτό προάγονται, παίρνουν μια καλή σύνταξη και στη συνέχεια διορίζονται σε υψηλές δημόσιες θέσεις με πολύ μεγάλο μισθό. Προωθεί γρήγορα νεότερους αξιωματικούς σε ανώτερους βαθμούς και φυσικό είναι, οι αξιωματικοί αυτοί να γίνονται πιστοί και αφοσιωμένοι στη χούντα. Και θα υποστηρίζουν τη χούντα, γιατί αν ανατραπεί και επανέλθουν οι διωγμένοι αντίθετοι της χούντας, θα πρέπει να υποβιβασθούν. Με παρόμοιο τρόπο λειτουργούν και με τους πολίτες της χώρας, έτσι ώστε να έχουν όση περισσότερη απήχηση και ανοχή από μέρος αυτών. Έτσι δεν λείπουν και τα ρουσφέτια προς μέρος της κοινωνίας που είναι φιλικά προσκείμενοι προς το στρατιωτικό καθεστώς, όπως χορήγηση χαριστικών δανεικών-κι αγύριστων από το Κράτος προς υποστηρικτές του καθεστώτος, χορήγηση αδειών κτλ.</div>
<div style="margin-bottom: 15px;">
Η χούντα χρησιμοποιεί το δημόσιο χρήμα για να δημιουργήσει γύρω της αφοσιωμένους ανθρώπους. Τον πρώτο καιρό μετά τη μεταπολίτευση το θέμα απασχόλησε επανειλημμένα τα ΜΜΕ, για προφανείς όμως λόγους οι σχετικές κατηγορίες ουδέποτε ερευνήθηκαν σε βάθος. Αποκαλυπτικά είναι δύο έγγραφα του τότε αρχηγού της ΚΥΠ Μιχαήλ Ρουφογάλη που αποκάλυψε ο «Ταχυδρόμος» (29/8 και 12/9/74), με το ενδοκαθεστωτικό φακέλωμα «δανείων άτινα θεωρούνται χαριστικά ή επισφαλή», καθώς και των παραγόντων που «παρενέβησαν» για τη χορήγησή τους. Το συνολικό ύψος των «χορηγηθέντων» δανείων ήταν 1.519.000.000 δρχ. και των «υπό έγκρισιν» 1.644.000.000 δρχ.Τα δισεκατομμύρια σκορπιούνται σε φίλους και γνωστούς, που υποτίθεται ότι κάνουν κάποια δημόσια έργα ή έχουν κάποια αποστολή. Μισθοδοτούν ένα πλήθος χαφιέδων που παρακολουθούν τους ανθρώπους σε κάθε τους βήμα. Όλοι όσοι θα περάσουν σαν στρατιώτες από την ΕΣΑ του Λαδά και του αρχιβασανιστή Ιωαννίδη θα μισθοδοτούνται σε συνέχεια σαν πληροφοριοδότες.Με τον τρόπο αυτό, δένει τους βασικούς κρίκους της διοίκησης με ανθρώπους αφοσιωμένους στη χούντα.</div>
<div style="margin-bottom: 15px;">
<strong>Λογοκρισία</strong></div>
<div style="margin-bottom: 15px;">
«Έχετε υποχρέωσιν να δεχθήτε την σοβαρότητα της εγχειρήσεως και να μας βοηθήσετε», ήταν το πρώτο διάγγελμα του Παπαδόπουλου προς τους δημοσιογράφους, λίγες μέρες μετά την επιβολή της δικτατορίας.</div>
<div style="margin-bottom: 15px;">
Η πανομοιότυπη εμφάνιση των εφημερίδων που κυκλοφόρησαν από τη μεθεπόμενη του πραξικοπήματος, έδειχνε ξεκάθαρα την υποταγή τους στην άγρια λογοκρισία. Ίδια πρωτοσέλιδα, ίδιες επίσημες ανακοινώσεις και υπαγορευμένα δημοσιεύματα, ίδια σχόλια. Πέντε εφημερίδες έλειπαν από τις πρώτες κυκλοφορίες. Η «Αυγή» και η «Δημοκρατική Αλλαγή» που κάλυπταν τον αριστερό πολιτικό χώρο, των οποίων απαγορεύτηκε η κυκλοφορία, η «Ελευθερία», καθώς και οι συντηρητικές «Καθημερινή» και η «Μεσημβρινή». Από τις εφημερίδες που εκδόθηκαν, οι ακροδεξιές «Ελεύθερος Κόσμος» και «Εστία» υποστήριξαν ανοιχτά το καθεστώς (και η κυκλοφορία των οποίων δεν ξεπέρασε ποτέ τις τελευταίες θέσεις). Οι συντηρητικές και φιλοβασιλικές, «Ακρόπολις», «Απογευματινή» και «Βραδυνή» υποτάχτηκαν πλήρως στο καθεστώς λογοκρισίας. Δυσάρεστη έκπληξη προκάλεσαν στους αναγνώστες τους οι τέσσερις εφημερίδες, «Αθηναϊκή», «Βήμα», «Έθνος» και «Νέα», οι οποίες στην αρχική φάση τουλάχιστον αποδέχτηκαν τη λογοκρισία των συνταγματαρχών. Λίγες μέρες μετά, η κεντροαριστερή «Αθηναϊκή» σταμάτησε την έκδοσή της. Η εφημερίδα «Έθνος» χτυπημένη από τα βαριά πρόστιμα και τη φυλάκιση των εκδοτών της ,λόγω της έντονης κριτικής στο καθεστώς και της δημοσίευσης συνέντευξης του οικονομολόγου Ζίγδη για το κυπριακό ζήτημα, σταμάτησε την έκδοσή της την 1.4.1970.</div>
<div style="margin-bottom: 15px;">
<strong>Τα «καθαρά χέρια» της χούντας</strong></div>
<div style="margin-bottom: 15px;">
Μπορεί οι στρατιωτικοί δικτάτορες να μη χαιρετούσαν ναζιστικά, όπως οι σημερινοί νοσταλγοί τους στο κοινοβούλιο, όμως ούτε «καθαρά χέρια» είχαν (όπως φυσικά ούτε οι μαχαιροβγάλτες της νεοναζιστικής συμμορίας έχουν). Τα σκάνδαλα της χούντας δεν ήταν ούτε λίγα, ούτε ασήμαντα (όπως ούτε αυτά των κοινοβουλευτικών συνεχιστών τους φυσικά).</div>
<div style="margin-bottom: 15px;">
Το πρώτο πράγμα που φρόντισαν να νομοθετήσουν ήταν η αύξηση του μισθού τους. Με τον Α.Ν. 5 του 1967, ο μισθός του πρωθυπουργού υπερδιπλασιάστηκε (από 23.600 σε 45.000 δρχ), των υπουργών και υφυπουργών αυξήθηκε από 22.400 σε 35.000 δρχ, ενώ θεσπίστηκαν -για πρώτη φορά- ημερήσια «εκτός έδρας» 1.000 και 850 δρχ αντίστοιχα («Πολιτικά Θέματα» 5/10/73). Ακολούθησαν, φυσικά, κι άλλες «τακτοποιήσεις», όπως η καταχρηστική στεγαστική αποκατάσταση «αξιωματικών διαδραματισάντων εξέχοντα ρόλον» στο πραξικόπημα με ειδική ρύθμιση του 1970 («Πολιτικά Θέματα» 8/2/75).</div>
<div style="margin-bottom: 15px;">
Ο πρώτος νόμος «περί ευθύνης» υπουργών δεν είναι προϊόν των σημερινών συγκυβερνώντων ΝΔ-Πασοκ, αλλά της δικτατορίας των συνταγματαρχών που φρόντισαν να θεσμοθετήσουν τη μελλοντική ασυλία τους.Η χουντική νομοθεσία «περί ευθύνης υπουργών» (Ν.Δ. 802 της 30/12/1970) περιείχε «μεταβατική διάταξη» (§ 48) βάσει της οποίας δίωξη υπουργού ή υφυπουργού της χούντας μπορούσε να γίνει μόνο με απόφαση των… συναδέλφων του. Επιπλέον, όλα τα «εγκλήματα διά τα οποία δεν ησκήθη ποινική δίωξις μέχρι της ημέρας συγκλήσεως» της μελλοντικής Βουλής θεωρούνταν αυτομάτως παραγεγραμμένα! Όλα αυτά θα μπορούσαν, βέβαια, να επιτευχθούν με μία ομαλή μετάβαση σε ένα ψευδοδημοκρατικό καθεστώς, σχέδιο που τίναξε στον αέρα η εξέγερση του Πολυτεχνείου και το έγκλημα που διέπραξαν στην Κύπρο.</div>
<div style="margin-bottom: 15px;">
Από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα ήταν αυτό του Τομ Πάπας και της εταιρείας Esso Pappas. Σύμφωνα με κατάθεση του δημοσιογράφου Η. Δηματρακόπουλου στο αμερικάνικο κογκρέσο, η χούντα διοχέτευσε στο ταμείο της εκστρατείας του Νίξον 549.000 δολάρια σε μετρητά για τη προεκλογική εκστρατεία του το 1968. Το ποσό αυτό προερχόταν από τα κονδύλια που η CIA διοχέτευσε στην ελληνική ΚΥΠ, για την αντικομουνιστική της εκστρατεία. Η χρηματοδότηση γινόταν με εντολή του Παπαδόπουλου, μέσω του διοικητή της ΚΥΠ Μιχάλη Ρουφογάλη (δηλαδή ξέπλυμα χρημάτων μέσω του Πάπας). Το αντάλλαγμα για τον Πάπας από τη Χούντα ήταν ευνοϊκές συμβάσεις με το ελληνικό δημόσιο (οι οποίες είχαν αμφισβητηθεί από την Ένωση Κέντρου). «Το μερίδιό του στην Ελλάδα περιλαμβάνει την πολυδιαφημισμένη προνομιακή σύμβαση για την COCA-COLA, μονοπώλιο του δικαιώματος αγοράς της ντομάτας της Δυτικής Ελλάδας, και ένα σύμπλεγμα πολλών εκατομμυρίων δολαρίων από χημικές και χαλυβουργικές εγκαταστάσεις, διυλιστήρια και στόλους πετρελαιοφόρων» (ριζοσπάστης, 29.4.2000). Από τα μεγαλύτερα επιχειρηματικά «επιτεύγματά» του ήταν η εξασφάλιση άδειας για τη δημιουργία εργοστασίου εμφιάλωσης της Κόκα-Κόλα στην Ελλάδα. Η αμερικανική πολυεθνική προσπαθούσε για μια δεκαετία να μπει στην ελληνική αγορά, χωρίς αποτέλεσμα. Επίσης, ένας προσωπάρχης του Τομ Πάπας με σκανδαλώδες παρελθόν, ο Παύλος Τοτόμης, διορίστηκε το 1967 υπουργός Δημόσιας Τάξης και κατόπιν πρόεδρος της ΕΤΒΑ.</div>
<div style="margin-bottom: 15px;">
Χαρακτηριστικός ήταν και ο νεποτισμός των δικτατόρων:</div>
<ul style="margin-left: 5px;">
<li style="list-style-type: disc; margin-left: -35px; padding: 1px 0px 8px 10px;">Ο Μακαρέζος διόρισε υπουργό Γεωργίας (κι αργότερα Βορείου Ελλάδος) τον κουνιάδο του, Αλέξανδρο Ματθαίου.</li>
<li style="list-style-type: disc; margin-left: -35px; padding: 1px 0px 8px 10px;">Ο Λαδάς έκανε τον ένα ξάδερφό του διοικητή της ΑΣΔΕΝ και τον άλλο γ.γ. Κοινωνικών Υπηρεσιών.</li>
<li style="list-style-type: disc; margin-left: -35px; padding: 1px 0px 8px 10px;">Ο γαμπρός του Παττακού Αντρέας Μεϊντάσης επιδόθηκε σε μπίζνες με το Δήμο Αθηναίων από την κατασκευή του υπόγειου γκαράζ της Κλαυθμώνος μέχρι μια τεχνική μελέτη αξιοποίησης δημοτικού ακινήτου, ύψους 1.109.000 δρχ.</li>
<li style="list-style-type: disc; margin-left: -35px; padding: 1px 0px 8px 10px;">Τα αδέρφια του αρχηγού βολεύτηκαν κι αυτά. Ο Κωνσταντίνος Παπαδόπουλος ως στρατιωτικός ακόλουθος, γ.γ. του υπ. Προεδρίας, περιφερειακός διοικητής Αττικής και «υπουργός παρά τω πρωθυπουργώ». Ο Χαράλαμπος Παπαδόπουλος αναρριχήθηκε αστραπιαία στην υπαλληλική ιεραρχία για να αναλάβει γ.γ. Δημ. Τάξεως. Σύμφωνα με τα απομνημονεύματα βαθμοφόρου υφισταμένου του, «μένει γνωστός σαν “μπον φιλέ” γιατί, τυλιγμένος σε χειμωνιάτικο παλτό, τρέχει νύκτα μαζί με αξιωματικούς αστυνομίας πόλεων στα καμπαρέ σαν γκάγκστερς και τρώγουν φιλέτο» (Αλέξανδρος Δρεμπέλας, «Ο θρήνος του χωροφύλακα», Αθήνα 1998, σ. 118)</li>
</ul>
<div style="margin-bottom: 15px;">
<strong>Η αισθητική των καραβανάδων</strong></div>
<div style="margin-bottom: 15px;">
«Καλή τέχνη είναι αυτή που είναι καλή για την Μητέρα Πατρίδα» γράφει ο συνταγματάρχης Λαδιάς. Και όπου «Μητέρα Πατρίδα» μπορείτε ελεύθερα να συμπεράνετε το στρατιωτικό καθεστώς. Αποδεκτή μορφή τέχνης για την δικτατορία είναι αυτή που εξυμνεί το καθεστώς ή τουλάχιστον δεν το ενοχλεί.Τα αυταρχικά καθεστώτα συνήθως φροντίζουν με φτηνά υποκατάστατα κουλτούρας να κρατούν «τις μάζες σε κατάσταση ικανοποιημένης νάρκης», όπως χαρακτηριστικά επισημαίνει ο Ρ. Ρούφος, δείχνοντας ανοχή σε «ουδέτερες» εκδηλώσεις.</div>
<div style="margin-bottom: 15px;">
Το μόνο σίγουρο είναι ότι η κυριολεκτικά «πτωχή τω πνεύματι» κληρονομιά που άφησε πίσω της η Χούντα, ενθαρρύνοντας κάθε είδους ανόητη δημιουργία μόνο και μόνο επειδή αυτή τύχαινε να την εγκωμιάζει ή να κρατά τον κόσμο μακριά από επικίνδυνους στοχασμούς, μας εκπλήσσει ακόμα και σήμερα. Σε κάποιες περιπτώσεις δε, έχει αφήσει ευδιάκριτα τα ίχνη της, κυρίως στον κόσμο της τηλεόρασης και στον πολεοδομικό σχεδιασμό. Ως προς την αισθητική της αρχιτεκτονικής των «ψηλών κτιρίων», που χτίστηκαν κατά κόρον την περίοδο της δικτατορίας κι έχουν ταυτιστεί με τον αυταρχικό χαρακτήρα του καθεστώτος (κοντινότερο στους φοιτητές παράδειγμα, το γυάλινο κτίριο στο Πάντειο Πανεπιστήμιο), αρκεί να υπενθυμίσουμε τη δήλωση του Παττακού, που υποστηρίζει ότι οι επόμενες γενιές θα τον ευγνωμονούν για την απόφασή του να αυξήσει κατά 40% το επιτρεπόμενο ύψος δόμησης [3]</div>
<div style="margin-bottom: 15px;">
Η δικτατορία φρόντιζε να χαρίζει δωρεάν θέαμα στο κοινό, με τις θρυλικά αντιαισθητικές εκδηλώσεις της στο Παναθηναϊκό Στάδιο, όπου προσπαθούσε να «εξυψώσει το πατριωτικό συναίσθημα» σε δίχως αρχή και τέλος δρώμενα, όπου συνευρίσκονταν σπαρτιάτικες φάλαγγες, βυζαντινοί αυτοκράτορες, τσολιάδες, γιγάντιοι αστραφτεροί φοίνικες-άρματα, ενώ στην άλλη άκρη του γηπέδου χόρευαν καλαματιανό και τσάμικο…με σκοπό το«ομαδικό τραγούδι να διαλύσει την ατομικότητα εντός του συνόλου και να επισφραγίσει το ψυχολογικό ενιαίο των ατόμων» . Σταθμός, όμως, στην πνευματική ζωή της χώρας και ένδειξη των «υψηλών» αισθητικών κριτηρίων που διέθετε η Χούντα αποτελεί η «ποιητική έξαρση» που παρατηρήθηκε τα πρώτα χρόνια μετά το στρατιωτικό πραξικόπημα, την οποία αξιοποίησε η κυβέρνηση εκδίδοντας το 1969 τη «Λαϊκή Μούσα», συλλογή στίχων από υποστηρικτές του καθεστώτος σε όλη τη χώρα. Ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα είναι το εξής:<br />
<em></em></div>
<blockquote style="background-image: url(http://eagainst.com/wp-content/uploads/2012/12/blockquote1.png), url(http://eagainst.com/wp-content/uploads/2012/12/blockquote2.png); background-position: -1px -2px, right 0% bottom -7px; background-repeat: no-repeat, no-repeat; margin-left: -8px; padding-left: 19px; padding-right: 12px; width: 450.296875px;">
<div style="margin-bottom: 15px;">
<em>«Μεσ’ τον Απρίλη έφθασαν</em><br />
<em>τρεις μάγοι με τα δώρα</em><br />
<em>Ο Γιώργος Παπαδόπουλος</em><br />
<em>κι ο Παττακός στην ώρα.</em><br />
<em>Ακόλουθα στέκει πιστός</em><br />
<em>ο Νίκος Μακαρέζος</em><br />
<em>που στάθηκε στο ραντεβού</em><br />
<em>και τώρα σαν Εγγλέζος».</em><br />
(Πρόδρομος Σακελάριος Μιχαηλίδης, ιερέας)</div>
</blockquote>
<div style="margin-bottom: 15px;">
<strong>Η ΧΟΥΝΤΑ ΘΑ ΠΕΣΕΙ ΕΝΑ ΠΡΩΙ</strong></div>
<blockquote style="background-image: url(http://eagainst.com/wp-content/uploads/2012/12/blockquote1.png), url(http://eagainst.com/wp-content/uploads/2012/12/blockquote2.png); background-position: -1px -2px, right 0% bottom -7px; background-repeat: no-repeat, no-repeat; margin-left: -8px; padding-left: 19px; padding-right: 12px; width: 450.296875px;">
<div style="margin-bottom: 15px;">
«Για ένα απροσδιόριστο ακόμη χρονικό διάστημα, την Ιστορία θα κινούν οι δυνάμεις της βίας και του χρήματος, ενάντια στα συμφέροντα των λαών και στην αλήθεια των ανθρώπων» (Albert Camus)</div>
</blockquote>
<div style="margin-bottom: 15px;">
Σ’ έναν κόσμο που βαλτώνει στην καταπίεση, την ανισότητα, την εξαθλίωση, οι κάθε λογής τσοπάνηδες βγαίνουν στο λιβάδι προσπαθώντας να μαντρώσουν όσο περισσότερους μπορούν, γύρω από τα (παρα)πολιτικά τους μαντριά. Αν, λοιπόν, αγαπητέ Μαλάκα της ιστορίας έχεις σκοπό να σταματήσεις βελάζεις, ν΄ αρχίσεις να μιλάς, κι από υπήκοος να πάρεις το ρόλο του Πολίτη, τότε καλό θα ΄ταν να μην ψάχνεις την ασφάλεια σε Φούσκες. Το μόνο στήριγμα στο οποίο μπορείς να βασιστείς είναι ο ίδιος σου εαυτός, και η συλλογικότητα των ανθρώπων γύρω σου. Ο Παπαδόπουλος ψόφησε, οι μικροί δικτάτορες όμως ζουν και βασιλεύουν, δημιουργώντας μεγάλες ολιγαρχίες. Καιρός να σταματήσουμε ν’ αναζητούμε δικτάτορες κι ολιγαρχίες. Καιρός να ζήσουμε… «Η εσχάτη ταπείνωση, θα οδηγήσει σε κάποια αντίδραση» (Κ.Παλαμάς)</div>
<div style="margin-bottom: 15px;">
<strong>Σημειώσεις:</strong><br />
[1] Να υπενθυμίσουμε πως όποιος θα χαρακτήριζε υπερβολική την κυβέρνηση Εθνικής Σωτηρίας που σχηματίστηκε εκτάκτως από τον τεχνοκράτη Λ.Παπαδήμο, ανατρέποντας τον Γ.Παπανδρέου, πως τα δικτατορικά πραξικοπήματα στην Ρωμαϊκή αυτοκρατορία είχαν διάρκεια ζωής έξι μηνών (περίπου) και κύριο χαρακτηριστικό τους δεν ήταν η καταστολή όσο ο σφετερισμός μιας νόμιμης εξουσίας. Τα καθεστώτα αυτά συνήθως επικαλούνταν κάποια έκτακτη ανάγκη που με την περάτωσή της, έκλειναν τον κύκλο τους και παρέδιναν την εξουσία πάλι στους νόμιμους θεσμούς. Οποιαδήποτε ομοιότητα με την περίπτωση Μ.Μόντι και Λ.Παπαδήμου δεν είναι τυχαία.<br />
(2)Γιώργου Γιαννόπουλου – RichardClogg 1976 «Η Ελλάδα κάτω από στρατιωτικό ζυγό»<br />
(3)Το Κιτς της Χούντας, Κλεονίκη Αλεξοπούλου<br />
(4) Περικλής Ροδάκης, Η δικτατορία των συνταγματαρχών<br />
(5) Σόλωνος Γρηγοριάδη, Ιστορία της δικτατορίας<br />
(6) Χαρίτου Κορίζη, Το αυταρχικό καθεστώς 67-74<br />
(7) Χάνα Αρέντ, Το ολοκληρωτικό σύστημα<br />
(8) Βίλχελμ Ράιχ, Η μαζική ψυχολογία του φασισμού<br />
(9) Ελευθεροτυπία,Ιός της Κυριακής, Εφτά χρόνια αρπαχτή</div>
<div style="margin-bottom: 15px;">
Συγγραφή: <a href="http://eagainst.com/articles/author/kanonikos/" style="color: #184470; text-decoration: none; text-shadow: rgb(217, 222, 227) 0px 0px;" target="_blank">Μιχάλης Θ</a>., <a href="http://eagainst.com/articles/author/arxoxris/" style="color: #184470; text-decoration: none; text-shadow: rgb(217, 222, 227) 0px 0px;" target="_blank">Efor.</a>, Χριστοφορος Π.</div>
<div style="margin-bottom: 15px;">
Πηγή: <a href="http://eagainst.com/articles/theleis-papadopoulo/">http://eagainst.com/articles/theleis-papadopoulo/</a></div>
</div>
</div>
</div>
ownerhttp://www.blogger.com/profile/13194806621414373273noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3829592558919779571.post-85483783885739541582013-04-21T03:58:00.000-07:002013-04-21T03:58:27.785-07:00Τα παραμύθια Κασιδιάρη–Μιχαλολιάκου για την «οικονομική προκοπή» της χούντας<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div id="content-top" style="font-family: Arial, Verdana, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.1875px;">
<div class="box-block box-block-views" id="box-block-views-news_block-block_1">
<div class="block block-views" id="block-views-news_block-block_1">
<div class="content">
<div class="view view-news-block view-id-news_block view-display-id-block_1 clearfix view-dom-id-2">
<div class="view-content">
<div class="views-row views-row-1 views-row-odd views-row-first views-row-last">
<div class="views-field-field-mainimage-fid">
<span class="field-content"><a class="imagefield imagefield-lightbox2 imagefield-lightbox2-node_image660 imagefield-field_mainimage imagecache imagecache-field_mainimage imagecache-node_image660 imagecache-field_mainimage-node_image660 lightbox-processed" href="http://www.iefimerida.gr/sites/default/files/hounda-660.jpg" rel="lightbox[field_mainimage][Τα παραμύθια Κασιδιάρη–Μιχαλολιάκου για την «οικονομική προκοπή» της χούντας... ]" style="color: #2d5369; font-weight: bold; text-decoration: none;"><img alt="Τα παραμύθια Κασιδιάρη–Μιχαλολιάκου για την «οικονομική προκοπή» της χούντας... " height="144" src="http://www.iefimerida.gr/sites/default/files/imagecache/node_image660/hounda-660.jpg" style="border: 0px;" title="" width="320" /></a></span></div>
<div class="views-field-title" style="margin: 10px 0px 15px;">
<span class="field-content"></span><br />
<h1 style="font-family: 'Open Sans Condensed', sans-serif; font-size: 34px; letter-spacing: -0.05em; line-height: 40px; margin: 0px 0px 25px; padding: 0px;">
<span class="field-content">
<div style="font-family: Arial, Verdana, sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal; letter-spacing: normal; line-height: 18.1875px;">
«Με τον Γεώργιο Παπαδόπουλο η Ελλάδα γνώρισε προκοπή», είπε ο <a class="alinks-link" href="http://www.iefimerida.gr/tag/%CE%BD%CE%AF%CE%BA%CE%BF%CF%82-%CE%BC%CE%B9%CF%87%CE%B1%CE%BB%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CE%AC%CE%BA%CE%BF%CF%82" style="background-image: none; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; color: #2d5369; font-weight: bold; padding: 0px; text-decoration: none;" title="">Νίκος Μιχαλολιάκος</a> στον Ασπρόπυργο. «Τότε δεν υπήρχε καθόλου ανεργία, ούτε πληθωρισμός», διατείνονται άλλα στελέχη της «Χρυσής Αυγής». Είναι όμως έτσι;</div>
<div style="font-family: Arial, Verdana, sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal; letter-spacing: normal; line-height: 18.1875px;">
Εάν οι ισχυρισμοί αυτοί εκπορεύονταν μόνο από χείλη δεδηλωμένων χουντικών, το κακό θα ήταν μικρό. Τέτοια κλισέ όμως αναπαράγονται και στις τάξεις ανθρώπων που κατά τα άλλα δεν έχουν ιδεολογικές – πολιτικές «συγγένειες» με την «Εθνοσωτήριο».</div>
<div style="font-family: Arial, Verdana, sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal; letter-spacing: normal; line-height: 18.1875px;">
Η άγνοια, σε συνδυασμό με τη δικαιολογημένη οργή για το σημερινό οικονομικό - κοινωνικό status της ανέχειας και της ανεργίας, ευνοεί την προσφυγή σε τέτοια κλισέ.</div>
<div style="font-family: Arial, Verdana, sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal; letter-spacing: normal; line-height: 18.1875px;">
«Νοσταλγικά» κλισέ, τα οποία καταντούν απλουστευτικά σε αφόρητο βαθμό, συν τοις άλλοις επειδή η υιοθέτησή τους προϋποθέτει την αποδοχή μιας αλλόκοτης ιδέας: Ότι η ιστορική εξέλιξη επιφύλαξε στη χούντα των συνταγματαρχών, γενικώς και αορίστως, το ρόλο του «αντίπαλου δέους» στα προδικτατορικά και μεταδικτατορικά καθεστώτα. Λες και ήταν ίδιες, με πανομοιότυπα χαρακτηριστικά όλες οι εποχές πχ από το 1950 μέχρι το 1967 κι από το ... κατηγορούμενο για όλα 1974, έως σήμερα!</div>
<div style="font-family: Arial, Verdana, sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal; letter-spacing: normal; line-height: 18.1875px;">
<br /></div>
<div style="font-family: Arial, Verdana, sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal; letter-spacing: normal; line-height: 18.1875px;">
<strong>Από το 1974 η ανεργία έπεσε περισσότερο</strong></div>
<div style="font-family: Arial, Verdana, sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal; letter-spacing: normal; line-height: 18.1875px;">
<strong><br /></strong></div>
<div style="font-family: Arial, Verdana, sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal; letter-spacing: normal; line-height: 18.1875px;">
«Στη χούντα δεν υπήρχε ανεργία και πληθωρισμός»... Η αλήθεια είναι ότι κατά τα έτη 1967- 1973 η επισήμως καταγεγραμμένη ανεργία κυμαινόταν από το 2% μέχρι το 5,4%, με πτωτική τάση κατά τα τελευταία έτη της περιόδου. Αναλυτικά: το 1967 ήταν στο 5,4%, το 1968 στο 5,6%, το 1969 στο 5,2%, το 1970 στο 4,2% , το 1971 στο 3,1%, το 1972 στο 2,1%, το 1973 στο 2%.</div>
<div style="font-family: Arial, Verdana, sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal; letter-spacing: normal; line-height: 18.1875px;">
Πολύ χαμηλά ποσοστά, βεβαίως, εάν τα συγκρίνει κανείς με τα αντίστοιχα, τα τραγικά των τελευταίων δεκαετιών. Μόνο που θα είναι αφελής ή υποκριτής όποιος επιχειρήσει τέτοια άλματα στο χρόνο! Διότι στα μεταπολιτευτικά χρόνια και μέχρι να εκδηλωθεί η δεύτερη «ζόρικη» διεθνής κρίση, εκείνη του 1979, η ανεργία στην Ελλάδα ήταν ακόμη μικρότερη εκείνης που καταγραφόταν επί χούντας.</div>
<div style="font-family: Arial, Verdana, sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal; letter-spacing: normal; line-height: 18.1875px;">
Το 1976, έτος κατά το οποίο οι βιομήχανοι κατηγορούσαν για «σοσιαλμανία» (!) τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, η ανεργία έπεσε για πρώτη φορά κάτω από 2% και παρέμεινε έτσι, καθηλωμένη, έως το 1980. Αναλυτικά: Το 1977 βρισκόταν στο 1,7%, το 1978 στο 1,9%, το 1979 στο 1,9%. Το 1980 ανήλθε στο 2,7%. Είχαν πλέον αρχίσει να γίνονται αισθητές και εδώ οι συνέπειες της διεθνούς κρίσης του 1979.</div>
<div style="font-family: Arial, Verdana, sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal; letter-spacing: normal; line-height: 18.1875px;">
Ας ληφθούν υπόψη τρεις ακόμη παράμετροι...</div>
<div style="font-family: Arial, Verdana, sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal; letter-spacing: normal; line-height: 18.1875px;">
Πρώτη παράμετρος: Η μεγάλη, διεθνής κρίση του 1973 προκάλεσε τον πρώτο σοβαρό οικονομικό κλονισμό στον μεταπολεμικό (τον Δεύτερο Παγκόσμιο, εννοούμε) κόσμο. Μέχρι τότε εκδηλώνονταν μόνο μικρές, «περιοδικές» κρίσεις. Βιαιότερη αποδεικνύεται, βεβαίως,η σημερινή, την οποία βιώνει ο πλανήτης από το 2008, αλλά αυτή είναι άλλη ιστορία.</div>
<div style="font-family: Arial, Verdana, sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal; letter-spacing: normal; line-height: 18.1875px;">
Προτού φθάσει το «ωστικό κύμα» του 1973 στην Ελλάδα, η χούντα έπνεε τα λοίσθια ή είχε καταρρεύσει. Αντιθέτως, η Ελλάδα της πρώιμης μεταπολιτευτικής περιόδου, όποιες απόψεις κι αν έχει κανείς για την τότε διακυβέρνηση, υποχρεώθηκε να αντιμετωπίσει ... για τα καλά αυτό το «ωστικό κύμα».</div>
<div style="font-family: Arial, Verdana, sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal; letter-spacing: normal; line-height: 18.1875px;">
<br /></div>
<div style="font-family: Arial, Verdana, sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal; letter-spacing: normal; line-height: 18.1875px;">
<strong>Η «γενική ευμάρεια» την εποχή της ...μετανάστευσης;</strong></div>
<div style="font-family: Arial, Verdana, sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal; letter-spacing: normal; line-height: 18.1875px;">
<strong><br /></strong></div>
<div style="font-family: Arial, Verdana, sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal; letter-spacing: normal; line-height: 18.1875px;">
Δεύτερη παράμετρος: Στην Ελλάδα της λεγόμενης «χρυσής οικονομικής περιόδου», δηλαδή των ετών 1960- 1973, η ανεργία κυμαινόταν σε χαμηλά επίπεδα, συν τοις άλλοις επειδή τεράστιο τμήμα του οικονομικώς ενεργού πληθυσμού εργαζόταν – για να θυμηθούμε τον Καζαντζίδη- «<em>στις «φάμπρικες της η Γερμανίας και του Βελγίου τις στοές</em>». Κι ακόμη, στη Γαλλία, την Αυστραλία, την Αμερική και τον Καναδά.</div>
<div style="font-family: Arial, Verdana, sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal; letter-spacing: normal; line-height: 18.1875px;">
Κάποια στιγμή, μάλιστα, στη δεκαετία του '60, ο οι μισοί σχεδόν άντρες ηλικίας 20-40 ετών δούλευαν ως μετανάστες στο εξωτερικό!</div>
<div style="font-family: Arial, Verdana, sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal; letter-spacing: normal; line-height: 18.1875px;">
Η μετανάστευση διατηρήθηκε σε δυσθεώρητα ύψη μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του '70. Υποχώρησε με γρήγορους ρυθμούς στην μεταπολιτευτική Ελλάδα διότι, είτε αρέσει είτε όχι στους πάσης φύσεως υμνητές της χούντας, τότε άρχισε να γίνεται περισσότερο ανεκτή -εδώ- η ζωή των εργαζομένων, των μικρομεσαίων – εν πάση περιπτώσει, του φάσματος της κοινωνίας που κάποτε ο Ανδρέας Παπανδρέου προσδιόρισε ως «μη προνομιούχους».</div>
<div style="font-family: Arial, Verdana, sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal; letter-spacing: normal; line-height: 18.1875px;">
Τρίτη παράμετρος: Εξυπακούεται πως δεν ευημερούν πάντοτε οι άνθρωποι, όταν ευημερούν οι αριθμοί. Υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης και χαμηλό πληθωρισμό εμφάνιζε η Ελλάδα από τις αρχές της δεκαετίας του '60. Ενίοτε μάλιστα τα ποσοστά πληθωρισμού ήταν πολύ μικρότερα από το αντίστοιχα μεγάλων, ανεπτυγμένων χωρών, στις οποίες οι θείοι, γονείς ή παππούδες μας εργάζονταν ως μετανάστες. Ε, και;</div>
<div style="font-family: Arial, Verdana, sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal; letter-spacing: normal; line-height: 18.1875px;">
<br /></div>
<div style="font-family: Arial, Verdana, sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal; letter-spacing: normal; line-height: 18.1875px;">
<strong>Οι μισθοί ανέβηκαν ουσιαστικά στα χρόνια της ... «αναρχίας»</strong></div>
<div style="font-family: Arial, Verdana, sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal; letter-spacing: normal; line-height: 18.1875px;">
<strong><br /></strong></div>
<div style="font-family: Arial, Verdana, sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal; letter-spacing: normal; line-height: 18.1875px;">
Κατά τη διάρκεια της «χρυσής» περιόδου 1960 -1973, οι μισθοί παρουσίασαν άνοδο αντίστοιχη των αναπτυξιακών ρυθμών και των παραγωγικών δεδομένων μόνο στα έτη 1964- 1967. «Σύμπτωση»: Ήταν εποχή των δυναμικών κοινωνικών διεκδικήσεων. Της ...«αναρχίας», σύμφωνα με τους χουντικούς.</div>
<div style="font-family: Arial, Verdana, sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal; letter-spacing: normal; line-height: 18.1875px;">
Στη «χρυσή» περίοδο το μέσο εισόδημα των εργαζομένων κάλυπτε μόλις το 64% των αναγκαίων δαπανών συντήρησης μιας οικογένειας. Η κοινωνική μέριμνα ήταν πολύ ισχνή. Παράδειγμα: Κατά το 1961 το 17,7% του πληθυσμού ήταν αναλφάβητο, ενώ υπήρχαν τραγικές αναλογίες δασκάλων - μαθητών.</div>
<div style="font-family: Arial, Verdana, sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal; letter-spacing: normal; line-height: 18.1875px;">
Κι όμως, κατά τα ίδια έτη η Ελλάδα γνώριζε την ανάπτυξη και του βιομηχανικού τομέα, ιδίως από το 1964. Ιδού η αλλαγή: Το 1950 το μερίδιο της Γεωργίας στο ΑΕΠ ήταν 34%, της Βιομηχανίας 25% και των Υπηρεσιών 41%. Το 1967 τα αντίστοιχα ποσοστά ήταν πλέον 23,6%, 25,1% και 50,3%.</div>
<div style="font-family: Arial, Verdana, sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal; letter-spacing: normal; line-height: 18.1875px;">
Η ανάπτυξη ήταν υψηλή – και καταλυτικός ο ρόλος του κράτους σε αυτήν. Από το 1959, άλλωστε, το 34% των παγίων κεφαλαίων των βιομηχανικών μονάδων ανήκε στο Δημόσιο. Είπαμε: Ανάπτυξη υψηλή, αλλά πολύ μικρή η «διάχυση» των οφελημάτων στην κοινωνία...</div>
<div style="font-family: Arial, Verdana, sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal; letter-spacing: normal; line-height: 18.1875px;">
<br /></div>
<div style="font-family: Arial, Verdana, sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal; letter-spacing: normal; line-height: 18.1875px;">
<strong>Μα έτσι ήταν σε αδρές γραμμές και τα προηγούμενα «χρυσά» έτη...</strong></div>
<div style="font-family: Arial, Verdana, sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal; letter-spacing: normal; line-height: 18.1875px;">
<strong><br /></strong></div>
<div style="font-family: Arial, Verdana, sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal; letter-spacing: normal; line-height: 18.1875px;">
Θα αναρωτηθεί, ίσως κανείς: «Μα καλά, γιατί να θεωρούμε τα χρόνια της χούντας τμήμα μιας ευρύτερης περιόδου, εκείνης των ετών 1960- 73;». Διότι, απλούστατα, τα οικονομικά χαρακτηριστικά της όλης περιόδου ήταν σε αδρές γραμμές ενιαία, όσο κι αυτό δεν αρέσει στους οπαδούς της ιδέας πως το ... φωτεινό 1967 -74 αποτελούσε μια όαση, ανάμεσα τε προηγούμενους και επόμενους αμμόλοφους φαυλοκρατίας!</div>
<div style="font-family: Arial, Verdana, sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal; letter-spacing: normal; line-height: 18.1875px;">
Η αλήθεια είναι ότι η ελληνική οικονομία της «χρυσής περιόδου» 1960- 73 ακολουθούσε το παγκόσμιο «κύμα» της εποχής: Ανάπτυξη κεϊνσιανικού τύπου, με πολλές δημόσιες επενδύσεις, με μπόλικα κρατικά ... χατίρια προς υψηλά «διαζώματα» του ιδιωτικού επιχειρηματικού κόσμου, με τη λογική της «μικτής οικονομίας» και με ανεργία που σπανίως υπερέβαινε το 2%, σε όλη την Ευρώπη.</div>
<div style="font-family: Arial, Verdana, sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal; letter-spacing: normal; line-height: 18.1875px;">
Η δυναμική ανάπτυξη, με τα στοιχεία που προαναφέρθηκαν, στην Ελλάδα χαρακτήρισε ολόκληρο το χρονικό διάστημα 1960-73, όχι μόνο την περίοδο της χούντας. Το 1961- 1966 οι ετήσιοι ρυθμοί ανάπτυξης κυμάνθηκαν από το 6,5% έως το 13,2%, ο πληθωρισμός από 0% μέχρι 4,8% και η ανεργία από 5% έως 5,9%. Το 1967 -73 οι ρυθμοί ανάπτυξης «έτρεχαν» με ετήσιους ρυθμούς από 5,7% μέχρι 11,6%. Ο πληθωρισμός με 0,3% έως 15,55% (το 1973) και η ανεργία με 2% έως 5,4%.</div>
<div style="font-family: Arial, Verdana, sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal; letter-spacing: normal; line-height: 18.1875px;">
<br /></div>
<div style="font-family: Arial, Verdana, sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal; letter-spacing: normal; line-height: 18.1875px;">
<strong>Ευνοϊκό παρέμενε το διεθνές οικονομικό τοπίο</strong></div>
<div style="font-family: Arial, Verdana, sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal; letter-spacing: normal; line-height: 18.1875px;">
<strong><br /></strong></div>
<div style="font-family: Arial, Verdana, sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal; letter-spacing: normal; line-height: 18.1875px;">
Αν θελήσει κανείς να «διυλίσει τον κώνωπα», θα διαπιστώσει ότι στην περίοδο της χούντας, σε σχέση με τα έτη 1961- 1966, η ανεργία ήταν ελαφρώς μικρότερη, η ανάπτυξη ελαφρώς μικρότερη, ο πληθωρισμός ελαφρώς μεγαλύτερος. Όλα προς το «ελαφρώς» κλίνουν. Μεγάλες διαφορές, δεν θαανιχνεύσει κανείς.</div>
<div style="font-family: Arial, Verdana, sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal; letter-spacing: normal; line-height: 18.1875px;">
Στην περίοδο της χούντας, όπως ήδη τονίσαμε, το διεθνές οικονομικό περιβάλλον παρέμενε ευνοϊκό. «Μοχλοί» της ανάπτυξης ήταν η οικοδομή και ο τουρισμός. Την εισροή τουριστών φυσικά ευνοούσε το καλό -εν γένει- οικονομικό επίπεδο που χαρακτήριζε την Ευρώπη.</div>
<div style="font-family: Arial, Verdana, sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal; letter-spacing: normal; line-height: 18.1875px;">
Με εξαίρεση το 1968, κατά την περίοδο της δικτατορίας η αύξηση των μισθών υστερούσε κατά πολύ της αύξησης που εμφάνιζε η παραγωγικότητα της εργασίας.</div>
<div style="font-family: Arial, Verdana, sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal; letter-spacing: normal; line-height: 18.1875px;">
<strong>«Λησμονώντας» την κρίση του 1973</strong></div>
<div style="font-family: Arial, Verdana, sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal; letter-spacing: normal; line-height: 18.1875px;">
Τι είναι λοιπόν εκείνο που ωθεί προς το κλισέ «επί Παπαδόποτλου ήμασταν καλά» πολλούς ανθρώπους, οι οποίοι – αναλόγως της ηλικίας τους- στηρίζονται σε όσα θυμούνται ή σε όσα έχουν ακούσει;</div>
<div style="font-family: Arial, Verdana, sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal; letter-spacing: normal; line-height: 18.1875px;">
Είναι κάτι σημαντικό: Στα 60ς, όπως και στα πρώιμα 70ς, δεν συντελέστηκαν ξαφνικές, απότομες καταβαραθρώσεις του επιπέδου ζωής τεράστιων τμημάτων του πληθυσμού, όπως συμβαίνει σήμερα. Ο κόσμος, ακόμη κι όταν ζούσε υπό συνθήκες δύσκολες ή και συνθήκες ανέχειας, ήλπιζε πως το μέλλον θα ήταν καλύτερο. Η προσδοκία «τα παιδιά μας θα ζήσουν καλύτερα από εμάς» ήταν βασίμως ακλόνητη.</div>
<div style="font-family: Arial, Verdana, sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal; letter-spacing: normal; line-height: 18.1875px;">
Αυτό όμως δεν αφορούσε μόνο την Ελλάδα, ούτε περιοριζόταν στα χρόνια της χούντας. Πώς θα είχαν συντελεστεί απότομες «καθιζήσεις» του βιοτικού επιπέδου εκατομμυρίων ανθρώπων, πώς θα έχει πληγεί τόσο η μεσαία τάξη, υπό συνθήκες μικρών, «κυκλικών» διεθνών κρίσεων;</div>
<div style="font-family: Arial, Verdana, sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal; letter-spacing: normal; line-height: 18.1875px;">
Από πού κι ως πού θα «πιστωθεί» η δικτατορία των συνταγματαρχών τα «στάνταρ σιγουριάς» που χαρακτήριζαν όλη την Ευρώπη, προτού ξεσπάσει η μεγάλη κρίση του 1973; Θα ήταν τόσο ανόητο, σαν να μακαρίζεις κάποιον ... πρόγονο ότι δεν έπεσε ποτέ θύμα τροχαίου ατυχήματος και να αγνοείς πως εκείνος δεν πρόλαβε την εποχή του αυτοκινήτου!</div>
<div style="font-family: Arial, Verdana, sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal; letter-spacing: normal; line-height: 18.1875px;">
<br /></div>
<div style="font-family: Arial, Verdana, sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal; letter-spacing: normal; line-height: 18.1875px;">
<strong>Κι από σκάνδαλα; Στο «φουλ»...</strong></div>
<div style="font-family: Arial, Verdana, sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal; letter-spacing: normal; line-height: 18.1875px;">
<strong><br /></strong></div>
<div style="font-family: Arial, Verdana, sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal; letter-spacing: normal; line-height: 18.1875px;">
Εξυπακούεται ότι η ανάπτυξη της προδικτατορικής Ελλάδας, όπως και της χουντικής περιόδου, ήταν βουτηγμένη στα σκάνδαλα και στις <a class="alinks-link" href="http://www.iefimerida.gr/tag/%CE%BC%CE%AF%CE%B6%CE%B5%CF%82" style="background-image: none; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; color: #2d5369; font-weight: bold; padding: 0px; text-decoration: none;" title="">μίζες</a>...</div>
<div style="font-family: Arial, Verdana, sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal; letter-spacing: normal; line-height: 18.1875px;">
Υπενθυμίσεις επιγραμματικές, για τα προδικτατορικά: Σκάνδαλο «Ζίμενς» που προκάλεσε και τη ρήξη στις σχέσεις του Παπάγου με τον Μαρκεζίνη, το 1954. Άφθονα... κλέη της οκταετίας (1955- 63) Καραμανλή, από τα «βραχώδη οικόπεδα της Φιλοθέης» και τα φουσκωμένα κέρδη εργολάβων, μέχρι την ηλεκτροδότηση της «Πεσινέ» με όρους σκανδαλωδώς ευνοϊκούς.</div>
<div style="font-family: Arial, Verdana, sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal; letter-spacing: normal; line-height: 18.1875px;">
Απόφαση της Βουλής, τον Φεβρουάριο του 1965, να παραπέμψει σε ειδικό δικαστήριο τους Κ. Καραμανλή, Π. Παπαληγούρα και Ν. Μάρτη για την «Πεσινέ». Επτά εν συνόλω υπουργοί και δυο υφυπουργοί του «εθνάρχη» που αντιμετώπισαν - σε κοινοβουλευτικό επίπεδο- κατηγορίες περί βλάβης του δημοσίου συμφέροντος και περί παράνομης διάθεσης μυστικών κονδυλίων. (Προτείνει κανείς να εκλάβουμε ως απόδειξη αθωότητας το «κουκούλωμα» που - κατά τα ειωθότα- ακολούθησε; ). Εξαγορές βουλευτών στην περίοδο της αποστασίας, το 1965.</div>
<div style="font-family: Arial, Verdana, sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal; letter-spacing: normal; line-height: 18.1875px;">
Ακόμη κι ο ελληνικός κινηματογράφος των middle 60ς κατοχύρωσε ως σήμα κατατεθέν της εποχής τα αρπακτικά του Μαυρογιαλούρου. Τυχαίο; Δεν νομίζουμε...</div>
<div style="font-family: Arial, Verdana, sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal; letter-spacing: normal; line-height: 18.1875px;">
Πολλοί αδαείς ή υποκριτές θεωρούν πως όλα αυτά τα «κατέστειλε» η ... χρηστή, έντιμη φασιστική δικτατορία. <a href="http://www.iefimerida.gr/node/46961" style="color: #2d5369; font-weight: bold; text-decoration: none;" target="_blank">Κούνια πού τους κούναγε</a>...</div>
<div style="font-family: Arial, Verdana, sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal; letter-spacing: normal; line-height: 18.1875px;">
<br /></div>
<div style="font-family: Arial, Verdana, sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal; letter-spacing: normal; line-height: 18.1875px;">
<strong>Απλοϊκότητα, στα όρια του παραλογισμού</strong></div>
<div style="font-family: Arial, Verdana, sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal; letter-spacing: normal; line-height: 18.1875px;">
<strong><br /></strong></div>
<div style="font-family: Arial, Verdana, sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal; letter-spacing: normal; line-height: 18.1875px;">
Τι αντιπαραθέτει σε όλα αυτά η φιλο- χουντική απλοϊκότητα; Την άγνοια: (;) των δεδομένων και τα εξωφρενικά άλματα στο χρόνο.</div>
<div style="font-family: Arial, Verdana, sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal; letter-spacing: normal; line-height: 18.1875px;">
Η απλοϊκότητα αυτή ποντάρει ασφαλώς στην 100% δικαιολογημένη κοινωνική οργή, που στρέφεται εναντίον των σημερινών και χθεσινών καθεστωτικών δυνάμεων και κομμάτων. Η ιδέα όμως πως ως «αντίπαλο δέος» στις κυβερνήσεις των τελευταίων ετών, στην τρόικα και το ΔΝΤ, προσφέρεται η οικονομική πολιτική του Παπαδόπουλου και του Μακαρέζου προσεγγίζει τα όρια του παραλογισμού.</div>
<span style="font-family: Arial, Verdana, sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal; letter-spacing: normal; line-height: 18.1875px;"><br /><br />Πηγή: <a href="http://www.iefimerida.gr/node/54544#ixzz2R5uaNYML" style="color: #003399; font-weight: bold; text-decoration: none;">Τα παραμύθια Κασιδιάρη–Μιχαλολιάκου για την «οικονομική προκοπή» της χούντας... | iefimerida.gr</a> <a href="http://www.iefimerida.gr/node/54544#ixzz2R5uaNYML" style="color: #003399; font-weight: bold; text-decoration: none;">http://www.iefimerida.gr/node/54544#ixzz2R5uaNYML</a></span></span></h1>
<span class="field-content">
</span></div>
</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
ownerhttp://www.blogger.com/profile/13194806621414373273noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3829592558919779571.post-3920373958017742662013-04-09T13:06:00.000-07:002013-04-09T13:26:34.528-07:00Η άνοδος του Χίτλερ στην εξουσία και η υποκρισία της Χρυσής Αυγής<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
Στην συνέντευξη που πήρε ο Τράγκας από τους 4 χρυσαυγίτες βουλευτές στην εκπομπή του στον Σκάι την Κυριακή 7.4.2013 υπήρξαν πολλές στιγμές που η Χρυσή Αυγή ξεσκεπάστηκε αλλά και εκτέθηκε ιδεολογικά. </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/5eT0NUGaPVc?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<br />
<div class="" style="clear: both; text-align: justify;">
Ένα χαρακτηριστικό σημείο ήταν η ερώτηση του Τράγκα προς τον Παππά σχετικά με το αν η Χρυσή Αυγή σέβεται το Σύνταγμα και δεν θα καταλύσει το κοινοβούλιο σε περίπτωση που αναλάβει την διακυβέρνηση της χώρας (12:58-13:47): </div>
<div class="" style="clear: both; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 36.0pt; mso-list: l0 level1 lfo1; text-align: justify; text-indent: -18.0pt;">
<span style="text-indent: -18pt;">Τράγκας: <i>"Θέλω να σας ρωτήσω κάτι: σας κατηγορούνε ότι
ήσαστε εκτός συνταγματικού τόξου, ότι είσαστε φασίστες και ότι πρόκειται με τη
δράση σας, θέλετε την κατάλυση του ελληνικού κοινοβουλίου, της κοινοβουλευτικής
δημοκρατίας. Κύριε Παππά, πέστε μου κάτι: το θέλετε αυτό το πράγμα; Τι γνώμη
έχετε δηλαδή για το κοινοβούλιο και την κοινοβουλευτική δημοκρατία στην Ελλάδα;
Μη ξεχνάτε ότι εκλεγήκατε κι εσείς με την ψήφο Ελλήνων που ψήφισαν Χρυσή Αυγή".</i></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 36.0pt; mso-list: l0 level1 lfo1; text-align: justify; text-indent: -18.0pt;">
<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 36.0pt; mso-list: l0 level1 lfo1; text-align: justify; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]-->Παππάς: <i><span style="font-size: 9px;">"</span>Μας τίμησαν οι Έλληνες και θέλουμε να τους τιμήσουμε.
Βεβαίως και είμαστε μέσα στα συνταγματικά πλαίσια, κινούμεθα μέσα στα
συνταγματικά πλαίσια, έχουμε κάνει τη δήλωσή μας στον Άρειο Πάγο ότι δεν προσβλέπουμε
στην ανατροπή του πολιτεύματος […] από το 1983 [....]".</i><o:p></o:p></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEie65sb1cCF7vqIfA5qo-yECnN6gwIUJ7PpZLPFsLZ9L2v9yDVOlNku5G9mkN_k0plCucy8an3BF7AENnwpbPdoULSAjfpms97y1jFxLFM3mkwzELJvulsQKDj6R3VmREP7amsRJ-Evq6S-/s1600/51826-15.png" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><span style="color: black;"><img border="0" height="208" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEie65sb1cCF7vqIfA5qo-yECnN6gwIUJ7PpZLPFsLZ9L2v9yDVOlNku5G9mkN_k0plCucy8an3BF7AENnwpbPdoULSAjfpms97y1jFxLFM3mkwzELJvulsQKDj6R3VmREP7amsRJ-Evq6S-/s320/51826-15.png" width="320" /></span></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Ο "σεβασμός" της Χρυσής Αυγής στο Σύνταγμα και στην Δημοκρατία</td></tr>
</tbody></table>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
Οι ψεύτικες αυτές δηλώσεις συνταγματικής νομιμοφροσύνης και δήθεν σεβασμού της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας από τους χρυσαυγίτες, θυμίζουν πολλά από την ανάλογη φρασεολογία του Χίτλερ και έχουν ως σκοπό να εξαπατήσουν τον αφελή και ανιστόρητο μέσο Έλληνα, ο οποίος αγνοεί βασικά πράγματα για τον φασισμό. Ανάλογη εξαπάτηση του γερμανικού λαού επεχείρησε και πέτυχε το κόμμα του Χίτλερ στην Γερμανία. Γράφει ο Ούβε Τιμ:</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<i>"Οι λόγοι που κατά προτίμηση λανσάριζε το NSDAP [1] με την προπαγάνδα του μέχρι το 1933 δεν ήταν η εξολόθρευση των Εβραίων, η τρομοκρατία των στρατοπέδων συγκέντρωσης και ο πόλεμος, αλλά ότι πριν και πάνω απ'όλα πολύ περισσότερο διακήρυσσε ένα κρατιστικό-σοσιαλιστικό οικονομικό και κοινωνικό πρόγραμμα για το ξεπέρασμα της ανεργίας, τον παραμερισμό της φτώχειας, με τα οποία οι εθνικοσοσιαλιστές έκαναν αμέσως πάταγο και έτσι μπόρεσαν να πάρουν με το μέρος τους μεγάλα κομμάτια του πληθυσμού (και επίσης βέβαια, αυτό το οποίο δεν πρέπει να υποτιμηθεί είναι ο από ψυχολογική άποψη συμψηφισμός των πραγματικών ή υποτιθέμενων ταπεινώσεων, τις οποίες είχε προξενήσει στους Γερμανούς η "ειρηνευτική συνθήκη των Βερσαλλιών", μιας που ακόμα δεν μπορούσε να γίνει λόγος για μία μέσω πολέμου "τακτοποίηση").</i></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<i>Ο Ρούντολφ Ρόκερ, ο οποίος μαζί με τον Έριχ Μύζαμ αναμείχθηκε ακόμα και σε δημόσιες συζητήσεις με τους εθνικοσοσιαλιστές, θεωρούσε ορθά, ότι πράγματι το 90% των ψηφοφόρων τoυ NSDAP δεν είχαν ιδέα ούτε για το "Τρίτο Ράιχ" ούτε για την αποκαλούμενη "αποστολή της βόρειας φυλής", και ότι ουσιαστικά αυτοί ήταν απλά και μόνο δυσαρεστημένοι ή απελπισμένοι, οι οποίοι είχαν αποθέσει την τελευταία τους ελπίδα στον Χίτλερ. </i><br />
<i><br /></i>
<i><br /></i></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjC8U2trz3XALkUAndS2VIlTn2RL1CVAnEPhnCrsqGVRQH55OZql5Nc2zpUydlYzq4jHSp11pFPvtnTF_TfQX8qRBNSsSj9AK2GCBs4wngbtm_iD8K6Zu_oKPmF3p4OSmXin4FSKUf9ods9/s1600/nsdap.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><i><span style="color: black;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjC8U2trz3XALkUAndS2VIlTn2RL1CVAnEPhnCrsqGVRQH55OZql5Nc2zpUydlYzq4jHSp11pFPvtnTF_TfQX8qRBNSsSj9AK2GCBs4wngbtm_iD8K6Zu_oKPmF3p4OSmXin4FSKUf9ods9/s200/nsdap.jpg" width="200" /></span></i></a></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
<i><br /></i></div>
<div style="text-align: justify;">
<i><br /></i></div>
<div style="text-align: justify;">
<i>Οι Γερμανοί δεν είχαν επίγνωση του ρατσισμού και του ιμπεριαλισμού των Ναζί, τους οποίους και ψήφισαν, διότι το NSDAP δικαιολογημένα δεν έθεσε αυτούς τους στόχους στο κέντρο της αγκιτάτσιάς του- αλλά αναμφίβολα την οικονομική κρίση που ήταν φανερή σε όλους. Αυτή μπόρεσε ο Χίτλερ να εκμεταλλευτεί, μιας και αυτός δεν ήταν υπεύθυνος γι'αυτή.</i></div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
<i>Διότι όλα όσα οι Ναζί στηλίτευαν τα χρόνια 1928-1933, ανταποκρίνονταν φυσικά στην κοινωνική και πολιτική πραγματικότητα. Υπήρχε η μαζική εξαθλίωση, υπήρχαν εκατομμύρια άνθρωποι άνεργοι - και τα δημοκρατικά κόμματα, οι αξιωματούχοι πολιτικοί, είτε αυτοί είχαν αστικό, είτε εθνικό είτε σοσιαλδημοκρατικό χρώμα, δεν ήξεραν να μεταδώσουν στον λαό καμιά ελπίδα, καμιά προοπτική. Σε αυτή την περίπτωση το NSDAP αναπλήρωσε το κενό: αυτό παρουσιάστηκε απέναντι στα μέχρι τότε κυβερνώντα κόμματα ως "κοινωνική δύναμη τάξης" με μια ικανότητα για λύση των κοινωνικών προβλημάτων, για την οποία ούτε η αστική κυβέρνηση ούτε το SPD φαίνονταν να είναι ικανά"</i>[2]. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Η τακτική που ακολουθεί η Χρυσή Αυγή είναι πανομοιότυπη με αυτή του Χίτλερ. Η λύση απέναντι σε αυτή τη διείσδυση της νεοναζιστικής συμμορίας στον αφελή μέσο νεοέλληνα, δεν είναι οι αντιφασιστικές συγκεντρώσεις, ο αποκλεισμός της Χρυσής Αυγής από τα ΜΜΕ και η βία ως απάντηση στη βία της, αλλά η ενημέρωση των όσων έχουν πέσει στα νύχια της Χρυσής Αυγής, η αποδόμηση του φασιστικού λόγου και η προσπάθεια ανάδειξης του μαύρου σκοταδιού και της ανελευθερίας που φέρνει στην πραγματικότητα αυτή η συμμορία[3]. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<br />
<div style="background-color: white; font-family: sans-serif; font-size: 13px; line-height: 19.1875px; margin-bottom: 0.5em; margin-top: 0.4em; text-align: justify;">
_____________________</div>
<div style="background-color: white; line-height: 19.1875px; margin-bottom: 0.5em; margin-top: 0.4em; text-align: justify;">
<div style="text-align: left;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: x-small;">[1] <span style="text-align: start;">Το </span><span style="text-align: start;">Εθνικοσοσιαλιστικό Γερμανικό Εργατικό Κόμμα</span><span style="text-align: start;"> (γερμ.</span><span style="text-align: start;"> </span><i style="text-align: start;">Nationalsozialistische Deutsche Arbeit-erpartei</i><span style="text-align: start;">), γνωστότερο ως </span><span style="text-align: start;">NSDAP</span><span style="text-align: start;">, </span><span style="text-align: start;">Ναζιστικό Κόμμα</span><span style="text-align: start;">, </span><span style="text-align: start;">Εθνικοσοσιαλιστικό Κόμμα των Γερμανών Εργατών</span><span style="text-align: start;"> ή απλά </span><span style="text-align: start;">Εθνικοσοσιαλιστικό Κόμμα</span><span style="text-align: start;">, είναι το πολιτικό κόμμα</span><span style="text-align: start;"> που οδηγήθηκε στην εξουσία της Γερμανίας </span><span style="text-align: start;">με την καθοδήγηση του Αδόλφου Χίτλερ το 1933</span><span style="text-align: start;">. Ο όρος Ναζί είναι μια συντόμευση των γερμανικών λέξεων (NA)tionalso(ZI)alismus (Εθνικοσοσιαλισμός)</span><span style="text-align: start;">- η ιδεολογία του NSDAP </span>(wikipedia).</span></div>
</div>
</div>
<div style="background-color: white; line-height: 19.1875px; margin-bottom: 0.5em; margin-top: 0.4em; text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: x-small;">[2] Ούβε Τιμ, <i>Τι είναι πραγματικά φασισμός</i>; εκδ.τροπή 2003, μετάφραση Γιάννης Καραπαπάς, σσ.44-5.</span></div>
<div style="background-color: white; line-height: 19.1875px; margin-bottom: 0.5em; margin-top: 0.4em; text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: x-small;">[3] <span style="font-style: italic; line-height: 18px; text-align: left;">"Η απαγόρευση του Mein Kampf στη Γερμανία δεν εμπόδισε τις ομάδες των νεοναζί να αυξάνουνε ολοένα, ένα συντεταγμένο κόμμα να αρνηθεί το Άουσβιτς και ολόκληρους πολιτικούς σχηματισμούς εξουσίας (Χριστιανοδημοκράτες του Στόιμπερ) να στοιχίζον</span><span class="text_exposed_show" style="display: inline; line-height: 18px; text-align: left;"><i>ται σχεδόν απροκάλυπτα πίσω από ξενοφοβικές και ρατσιστικές επιλογές. Και συμφωνώ απόλυτα με τη θέση που από χρόνια έχει διατυπώσει ο Γκίντερ Γκρας: το Mein Kampf πρέπει να κυκλοφορεί ελεύθερα και στη Γερμανία, καθώς η επόμενη Νύχτα των Κρυστάλλων και το επόμενο Άουσβιτς θα αποτραπούν εγκαιρότερα εάν γνωρίζουμε μέσα από ποια επιχειρηματολογία γεννήθηκαν, και όχι αν την εξορίσουμε σε μια μακρινή περιφραγμένη no mans land που κανένας δεν πλησιάζει. Η προληπτική απαγόρευση του φασιστικού λόγου όχι μόνο δεν τον ακυρώνει, αλλά τον δικαιώνει στα μάτια των εκφραστών του, καθώς τον καθιστά «διωκόμενο» άρα και προνομιακό πόλο ενός ιδεολογικού πολέμου και μοιραία του προσδίδει την ηρωική νομιμοποίηση της «αντίστασης». Αν διαβάσει κανείς προσεκτικά τον Ίαν Κέρσοου, θα δει πως η δεκάμηνη φυλάκιση του Χίτλερ στο Λάντσμπεργκερ όχι μόνο δεν ανέκοψε την πορεία του προς την καγγελαρία, αλλά τον μετέβαλε από έναν γραφικό εξτρεμιστή σε πόλο επανασύστασης της «χαμένης γερμανικής ισχύος». Είναι τουλάχιστον ανορθολογικό να πιστεύουμε πως ο φασισμός, ο ρατσισμός και το μίσος του άλλου αντιμετωπίζεται στον πυρήνα τους με απαγορεύσεις, όταν εκτρέφονται από ηθικά συστήματα που δομούνται πάνω στην έννοια της απαγόρευσης" </i>(Θανάσης Τριαρίδης, <a href="http://www.triaridis.gr/keimena/keimD031.htm" target="_blank"><i>το δικαίωμα του να είσαι φασίστας</i></a>).</span></span><span class="text_exposed_show" style="display: inline; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; line-height: 18px; text-align: left;"> </span></div>
</div>
ownerhttp://www.blogger.com/profile/13194806621414373273noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3829592558919779571.post-57658498165467242902013-04-04T12:41:00.002-07:002013-04-04T12:41:56.061-07:00"Η Ελλάδα της λήθης και της α-λήθειας" (μέρος 3ο)<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<b>There is no alternative (TINA)</b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiX2ibJvsg7tbmf-rbwVJ6UdtgJ7Fl43D1rAHiyWNl-B-exQ3yv3CyHZwBIlMt-ARwZdYjVozpx8SLTUFNtUhF3zje3yLTVSOIvhY35FEAkHbeNwSXWmW6HlyHglQNXlwwU_MKgiXP9a0Gm/s1600/images.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiX2ibJvsg7tbmf-rbwVJ6UdtgJ7Fl43D1rAHiyWNl-B-exQ3yv3CyHZwBIlMt-ARwZdYjVozpx8SLTUFNtUhF3zje3yLTVSOIvhY35FEAkHbeNwSXWmW6HlyHglQNXlwwU_MKgiXP9a0Gm/s1600/images.jpg" /></a></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
«Ξεχάστε εκείνα που ξέρατε,
ανασκουμπωθείτε, εργαστείτε σκληρά, μη διεκδικείτε τίποτε, σοβαρευτείτε,
πειθαρχήστε, υποταχθείτε, αποκηρύξτε εκείνα στα οποία έχετε είχατε κάποτε
πιστέψει και, κυρίως, μετανοήστε για αυτό που έχετε κάποτε υπάρξει». Όπως θα
μπορούσε να έχει πει ο Πιραντέλλο, είστε και πρέπει να είστε εκείνοι που σας λέμε
πως είστε, επειδή έτσι μας αρέσει. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Εδώ ακριβώς εντοπίζονται τα
άρρητα ιδεολογικά συμπαραδηλούμενα του συνδρόμου ΤΙΝΑ (<span lang="EN-US">There</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">Is</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">No</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">Alternative</span>). Δίχως να το
λέει ρητά, η απόφανση ότι «δεν υπάρχουν άλλες υπαλλακτικές λύσεις» υπαινίσσεται
επίσης ότι «δεν επιτρέπεται να υπάρξει άλλος υπαλλακτικός λόγος». Με αυτή την έννοια, η «διαρκής κατάσταση
ανάγκης» δεν αναφέρεται μόνο στις πολιτικές αποφάσεις και τα «πράγματα», αλλά
επεκτείνεται και στις ιδέες, στις λέξεις και στον ίδιο τον λόγο. Δεν πρόκειται
για μια «απλή» κατάσταση πολιτικής ανάγκης η οποία επικαθορίζεται από τις έκτακτες
«περιστάσεις» που κάποτε ίσως θα περάσουν, αλλά για μία πολύ θεμελιακότερη και
διαρκέστερη κατάσταση «λογικής ανάγκης» η οποία εντείνεται σε άπειρο χρόνο και
η οποία, σε τελική ανάλυση, δεν είναι τίποτε άλλο από μια κατάσταση διαρκούς
θεολογικής ανάγκης που κηρύσσεται από άμβωνος. Μπροστά στο χάος, μόνο ο ένας και
μοναδικός αληθινός Θεός μπορεί να ξέρει, να προβλέπει, να ομιλεί, να
εντέλλεται, άρα και να ανταμείβει και να τιμωρεί.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Αυτή άλλωστε είναι η πεμπτουσία
όλων των μονοθεϊσμών που, όπως επισήμαινε ο Φρόυντ, οδήγησαν τελικώς στις θρησκευτικές
και ιδεολογικές αδιαλλαξίες και στις δογματικές βεβαιότητες που έλειπαν
χαρακτηριστικά από την κλασσική πολυθεϊστική ή ακόμα περισσότερο από την
αναδυόμενη «αγνωστικιστική» αρχαιότητα. Και οι μονοθεϊσμοί οριοθετούν τις δικές
τους κλειστές μεθόδους. Πράγματι, η ανάγκη να αναπαράγεται πιστά και με ακρίβεια
η μία και μοναδική αλήθεια τείνει πάντα να υπηρετείται από ειδικά και συχνά «θεσπισμένα
σώματα», που επιφορτίζονται με την αποκλειστική αρμοδιότητα να καλλιεργούν
μονοπωλιακά και από καθέδρας έναν επίσημο και αυτονόητο λόγο.<o:p></o:p></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjP-Xh6_y1aZr-tUnnPdxfRzGIN1xCRSSDeVtSeGoFGH7L2Ix5wP5BWaskh4BwRrbQ86ja35m4e-Se_IthG8Scfux1iTixxi1i2JN1fgUwWb3af-e7JO_T6xXB1bQAm7nLlACXCF_UU47j1/s1600/ThereIsNoAlternativeCover.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjP-Xh6_y1aZr-tUnnPdxfRzGIN1xCRSSDeVtSeGoFGH7L2Ix5wP5BWaskh4BwRrbQ86ja35m4e-Se_IthG8Scfux1iTixxi1i2JN1fgUwWb3af-e7JO_T6xXB1bQAm7nLlACXCF_UU47j1/s320/ThereIsNoAlternativeCover.JPG" width="210" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Παντού οι βεβαιότητες δίνουν τη
θέση τους σε έρπουσες ανασφάλειες, όπως και παντού φαίνεται να καταρρέει το
εσωτερικευμένο όραμα της συνεχούς προόδου και να χάνει την αξιοπιστία του ο
επιμελώς καλλιεργημένος μύθος της μακροπρόθεσμα νομοτελειακής διήθησης του
αυξανόμενου κοινωνικού πλούτου «προς τα κάτω» (το λεγόμενο <span lang="EN-US">trickle</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">down</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">effect</span>) ενός μύθου που, δεν
πρέπει να το ξεχνάμε, συνέβαλε αποφασιστικά στην ευρύτερη νομιμοποίηση των
φιλελεύθερων ανταπτυξιακών σχεδίων. Βαθμιαία αλλά σταθερά, η παραδοχή ότι η
τρέχουσα κοινωνική δυναμική συνιστά «παίγνιο θετικού αθροίσματος», στο πλαίσιο
του οποίου, εν δυνάμει τουλάχιστον, όλοι οι κοινωνοί μπορεί να ελπίσουν πως, «κάποτε»,
θα είναι δυνατόν, έστω υπό προϋποθέσεις, να ωφεληθούν και οι ίδιοι, ή
τουλάχιστον τα παιδιά τους, παύει να είναι γενικά πιστευτή. Υπό τις νέες
συνθήκες λοιπόν, φαίνεται να αντιστρέφεται η αφετηρία των αναπαραστάσεων που
θεμελιώνουν την νομιμοποίηση. Όλο και περισσότερο θεωρείται πιθανό, ή ίσως και
αυτονόητο, πως ακόμα και αν μπορεί ίσως να υπάρξει κάποια «πρόοδος», η πρόοδος
αυτή θα αφορά πρωτίστως ή αποκλειστικά τους λίγους και μόνο <span style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Verdana, sans-serif; font-size: 14px; text-align: left;"> </span><span style="background-color: white; font-family: 'Trebuchet MS', Trebuchet, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18px; text-align: left;">(</span><a href="http://www.biblionet.gr/author/190/%CE%9A%CF%89%CE%BD%CF%83%CF%84%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%AF%CE%BD%CE%BF%CF%82_%CE%A4%CF%83%CE%BF%CF%85%CE%BA%CE%B1%CE%BB%CE%AC%CF%82" style="background-color: white; font-family: 'Trebuchet MS', Trebuchet, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18px; text-align: left; text-decoration: none;" target="_blank">Κωνσταντίνος Τσουκαλάς, <i>Η Ελλάδα της λήθης και της αλήθειας,</i></a><span style="background-color: white; font-family: 'Trebuchet MS', Trebuchet, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18px; text-align: left;"> Αθήνα 2013 (β'έκδ.),</span>σσ.188-95)</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
ownerhttp://www.blogger.com/profile/13194806621414373273noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3829592558919779571.post-76496403384174276142013-04-04T12:19:00.000-07:002013-04-04T12:19:14.050-07:00"Η Ελλάδα της λήθης και της α-λήθειας" (μέρος 2ο)<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div style="color: #222222; font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Verdana, sans-serif; font-size: 14px;">
"Η αδυσώπητη δυναμική του ύστερου καπιταλισμού έχει οδηγήσει ευρύτατες μάζες ανθρώπων στην απόλυτη ανέχεια.</div>
<div style="color: #222222; font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Verdana, sans-serif; font-size: 14px;">
Δεν είναι λοιπόν υπερβολή να σκεφτούμε πως η σημερινή κατάσταση παρουσιάζει πολλά κοινά χαρακτηριστικά με την εποχή των «περιφράξεων» του 18<sup>ου</sup> αιώνα, που είχαν οδηγήσει στην εμφάνιση του ανέστιου βρετανικού προλεταριάτου.</div>
<div style="color: #222222; font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Verdana, sans-serif; font-size: 14px;">
Τότε, όπως και τώρα, οι εξουσίες επινόησαν και επέβαλαν νέους κανόνες οριοθέτησης εργασιακών και επιβιοτικών προοπτικών που έρχονταν σε πλήρη αντίθεση με όλες τις παραδοσιακές οικείες μορφές. Τότε, όπως και τώρα, μία μεγάλη μερίδα του πληθυσμού στερήθηκε ξαφνικά και με πρωτοφανή βιαιότητα από τις παραδοσιακές διαδικασίες της κοινωνικής του ενσωμάτωσης, οδηγήθηκε στην άμεση ανέχεια και αβεβαιότητα και εξαναγκάστηκε να αναζητήσει νέες και ολοένα πιο αμφίβολες επιβιοτικές διεξόδους.</div>
<div style="color: #222222; font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Verdana, sans-serif; font-size: 14px;">
Πράγματι, στο πλαίσιο ανεπτυγμένων και στοιχειωδώς ευημερουσών κοινωνιών που έχουν συνηθίσει να ζουν και να κινητοποιούνται μέσω και διά της ιδέας της γενικής κοινωνικής προόδου, οι έμμονες μορφές κοινωνικής αθλιότητας και δυστυχίας πρέπει στο εξής να είναι δυνατόν να εξηγούνται και να εκλογικεύονται, αν όχι πάντα ως ωφέλιμες και αναγκαίες, τουλάχιστον ως «συστημικά» αναπόφευκτες.</div>
<div style="color: #222222; font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Verdana, sans-serif; font-size: 14px;">
Δεν είναι λοιπόν τυχαίο ότι ο κυρίαρχος λόγος τείνει πλέον να προτάσσει πως, υπό τις τρέχουσες «έκτακτες» συνθήκες τουλάχιστον –και προφανώς το ζήτημα του πότε συντρέχουν τέτοιες έκτακτες συνθήκες δεν μπορεί παρά να αποφασίζεται από εκείνους που κρατάν ταυτόχρονα και το μαχαίρι και το καρπούζι-, η ανεργία πρέπει «αλίμονο» να καλπάζει, το επίπεδο διαβίωσης των εργαζομένων πρέπει «αλίμονο» να καταρρέει και ορισμένοι άνθρωποι πρέπει «αλίμονο» να συνεχίζουν να δυστυχούν. Και αυτό συμβαίνει επειδή στα πλαίσια του ορθολογικά δομημένου δημοκρατικού συστήματος οποιεσδήποτε άλλες επιλογές θα ήταν «εξ αντικειμένου» ακόμα πιο βλαπτικές, αφού θα υπονόμευαν την ανταγωνιστικότητα και τη μακρόπνοη ανάκαμψη, άρα και τη μυθική έστω μελλοντική γενική ευημερία.</div>
<div style="color: #222222; font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Verdana, sans-serif; font-size: 14px;">
<br /></div>
<div style="color: #222222; font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Verdana, sans-serif; font-size: 14px;">
Ο σημερινός εφιάλτης δεν μπορεί να ερμηνεύεται, να δικαιώνεται και να μεθοδεύεται αλλιώς, παρά στο όνομα ενός «άλλου» ακόμα πιο απαράδεκτου και χειρότερου εφιάλτη, που όμως μπορεί ίσως ευτυχώς να αποφευχθεί In extremis. Αρκεί βέβαια όλοι να σπεύσουν να αντλήσουν τα προσήκοντα διδάγματα από την «κατάσταση ανάγκης» που μας περιβάλλει.</div>
<div style="color: #222222; font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Verdana, sans-serif; font-size: 14px;">
Παρότι ελάχιστα πειστικό, το έσχατο αυτό ιστορικό επιχείρημα της απανταχού συντήρησης συνοψίζεται λοιπόν στη συστημική επίκληση μιας επερχόμενης καταστροφής που ορίζεται με όρους σύγκρισης εκείνου που υπάρχει με εκείνο, το ακόμα φρικτότερο, που επαπειλείται.</div>
<div style="color: #222222; font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Verdana, sans-serif; font-size: 14px;">
Έτσι όμως, ανεπαίσθητα ίσως, αλλά εσκεμμένα και συστηματικά, επιτελείται μία πρόσθετη ιδεολογική αναστροφή.</div>
<div style="color: #222222; font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Verdana, sans-serif; font-size: 14px;">
Στη θέση του «θετικού» προτάγματος του «παραδείσου» της γενικής προόδου εισέρχεται το οικουμενικά εκφοβιστικό και «αρνητικό» φάντασμα της «κόλασης» της ολοκληρωτικής κατάρρευσης.</div>
<div style="color: #222222; font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Verdana, sans-serif; font-size: 14px;">
Μιας κατάρρευσης που δεν είναι δυνατόν να αποφευχθεί αλλιώς, παρά μόνο αν εις πείσμα της δημοκρατίας «όλοι» θα υποταχθούν αγόγγυστα στην ορθολογική αγοραία μοίρα τους.</div>
<div style="color: #222222; font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Verdana, sans-serif; font-size: 14px;">
Όλα φαίνεται να συμβαίνουν ως εάν στις μέρες μας ο καπιταλισμός δεν μπορεί πλέον να αναπαραχθεί αλλιώς, παρά στο όνομα του εφιάλτη που θα συνοδεύσει την ενδεχόμενη ανατροπή ή μεταρρύθμισή του.</div>
<div style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Verdana, sans-serif; font-size: 14px;">
<span style="color: #222222;">Δεν είναι όμως και τυχαίο ότι οι κατασκευές αυτές αναβιώνουν σήμερα, όποτε, ελλείψει άλλων νομιμοποιητικών επιχειρηματολογιών, η διαιώνιση του συστήματος θεμελιώνεται πλέον παντού στη διάχυση ενός καθαρά τρομοκρατικού πολιτικού λόγου" </span> <span style="background-color: white; font-family: 'Trebuchet MS', Trebuchet, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18px;">(</span><a href="http://www.biblionet.gr/author/190/%CE%9A%CF%89%CE%BD%CF%83%CF%84%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%AF%CE%BD%CE%BF%CF%82_%CE%A4%CF%83%CE%BF%CF%85%CE%BA%CE%B1%CE%BB%CE%AC%CF%82" style="background-color: white; font-family: 'Trebuchet MS', Trebuchet, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18px; text-decoration: none;" target="_blank">Κωνσταντίνος Τσουκαλάς, <i>Η Ελλάδα της λήθης και της αλήθειας,</i></a><span style="background-color: white; font-family: 'Trebuchet MS', Trebuchet, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18px;"> Αθήνα 2013 (β'έκδ.),</span>σσ.204-6). </div>
</div>
ownerhttp://www.blogger.com/profile/13194806621414373273noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3829592558919779571.post-26668102653493413412013-04-04T12:10:00.003-07:002013-04-04T12:10:48.087-07:00"Η Ελλάδα της λήθης και της α-λήθειας" (μέρος 1ο)<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh9Pspd6Ss_-ZOWR446tN52lf1RyV4ByBLOQwydE2ArduoRXupg0WFjZNvhaw-7zkwugQxSxbxhegEk2PisoJxc1P8ZvoyhKWA0xfrHGLx57uOldEQKbBn_M4cCMKBlRKPNTJBo42I-scHZ/s1600/539775_10151477830695559_1056866014_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh9Pspd6Ss_-ZOWR446tN52lf1RyV4ByBLOQwydE2ArduoRXupg0WFjZNvhaw-7zkwugQxSxbxhegEk2PisoJxc1P8ZvoyhKWA0xfrHGLx57uOldEQKbBn_M4cCMKBlRKPNTJBo42I-scHZ/s320/539775_10151477830695559_1056866014_n.jpg" width="225" /></a></div>
<br />
<span class="userContent" style="background-color: white; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18px;"></span><br />
<div class="text_exposed_root text_exposed" id="id_515dcf402a3d41464078622" style="display: inline;">
«Η φαντασιακή ελληνική μοναδικότητα προέκυψε έξω από τη χώρα και ως νοηματικό προϊόν των ευρύτερων συμβολικών συνηχήσεων μίας οικουμενικής, ιερής και φετιχοπο<span class="text_exposed_show" style="display: inline;">ιημένης «ονοματοθεσίας». Οι νέοι Έλληνες εμφανίστηκαν ως ιστορικά μοναδικοί επειδή η φαντασιακή αποκρυστάλλωση της «ελληνικής ιδέας» επιτελέστηκε έξω από την Ελλάδα και όχι από τους ίδιους τους Έλληνες. Η ιδέα της νεότερης Ελλάδας προέκυψε ως ετεροπροσδιορισμένη, ετερόχθονη και ετεροθαλής. Αναζητώντας τις δικές τους ιστορικές ρίζες και καταβολές και υπακούοντας στις δικές τους ιδεολογικές σκοπιμότητες, οι ανερχόμενοι Ευρωπαίοι ήταν εκείνοι που είχαν ανασύρει την αρχαία Ελλάδα από την ιστορική λήθη. Και δεν είναι τυχαίο ότι, σε πρώτη τουλάχιστον φάση, για πολλούς από τους ορθόδοξους «Ρωμιούς» που κλήθηκαν να υποδυθούν τους οικουμενικούς «Έλληνες», η φετιχοποιημένη αναφορά στην κληρονομιά του αρχαίου κλέους έμοιαζε ανοίκεια, ίσως και ακατανόητη. Ως όψιμοι και αμήχανοι κληρονόμοι μιας οικουμενικής ιδέας, οι Έλληνες κλήθηκαν να στρατευθούν συλλογικά σε ένα ιδεολογικό πρόταγμα που, στην αρχή τουλάχιστον, έμοιαζε από πολλές πλευρές να τους ξεπερνάει. Ήδη από τον 17ο αιώνα, δίχως να το γνωρίζουν ή να το επιδιώκουν, οι αρχαιολάτρες Ευρωπαίοι υπήρξαν οι ακούσιοι «ανάδοχοι» του νέου ιδεατού έθνους που έμελλε αργότερα να δημιουργηθεί στις άγνωστες ακόμα παρυφές του κόσμου τους. Συμβάλλοντας στη γέννηση και, αργότερα, στην επιβίωση, στην ενίσχυση και στην «ανατροφή» του, λειτούργησαν έτσι ως αυτοσχέδιοι, ιστορικοί μαιευτήρες. Οι «διαφωτιστές» ιστοριογράφοι, φιλόλογοι και φιλόσοφοι είχαν ήδη ανασκάψει και προλειάνει το έδαφος πάνω στο οποίο θα φύτρωνε η νέα «πραγματική» Ελλάδα. Και επάνω ακριβώς σε αυτό το εύφορο έδαφος αναπτύχθηκε το πανευρωπαϊκό «φιλελληνικό» κίνημα, που συνέβαλε αποφασιστικά στη διπλωματική, στρατιωτική και οικονομική στήριξη του αγώνα της ελληνικής ανεξαρτησίας. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι, για πρώτη φορά στην ιστορία, ένα εθνικό «απελευθερωτικό κίνημα» θα αναγνωριστεί ρητά από τις συντηρητικές ευρωπαϊκές δυνάμεις. Αυτό και μόνο τεκμηριώνει την οικουμενική εμβέλεια του περί Ελλάδος λόγου. Η ναυμαχία του Ναυαρίνου επισφράγισε συμβολικά μια ήδη προαλειφόμενη ιδεολογική εξέλιξη. Η επιρροή της ρομαντικής ελληνολατρικής ευρωπαϊκής γνώμης υπήρξε καταλυτική. Γίνονταν πια δεκτό ότι, έστω για λόγους συμβολικούς, η «αιώνια» Ελλάδα έπρεπε να υπάρξει εκ νέου.<br />Κατ’ανάγκην, η ιστορική αυτογνωσία των νέων Ελλήνων οικοδομήθηκε στη βάση της αξιωματικής, ονομαστικής, φυλετικής, συμβολικής και ουσιολογικής «συνέχειας» ανάμεσα στους εξιδανικευμένους προπάτορες και σε εκείνους που τους διαδέχτηκαν στον ίδιο τόπο. Ως «περιούσιος» λαός, οι Έλληνες δεν μπορούσαν φυσικά να εμφανίζονται σαν όλους τους άλλους. Οι απαράμιλλες περγαμηνές της μοναδικής ευγενούς καταγωγής προδίκασαν την εμφάνιση φυλετικών, ή, ίσως, και «αυτιστικών» μορφών συλλογικής αυτογνωσίας. Δεν είναι τυχαίο ότι καθ’όλη τη διάρκεια του 19ου αιώνα, ο εθνικός λόγος των Ελλήνων εμπεριείχε την ιδέα της εγγενούς και αναπαλλοτρίωτης πολιτιστικής ανωτερότητας σε σύγκριση με την άπιστη, «βάρβαρη» και υπανάπτυκτη μουσουλμανική Πρόσω Ανατολή. Και το ίδιο ισχύει σε ό,τι αφορά την «προφανή» συμβολική υπεροχή της αιώνιας και καταξιωμένης ελληνικής γλώσσας, και των επί της γης χρηστών της, σε αντιδιαστολή με τους κατά τεκμήριο πληβείους σλαβόφωνους Βαλκάνιους. Υπό τις συνθήκες αυτές λοιπόν, η προσγείωση του ονειρικού έθνους στην πραγματικότητα ήταν συχνά ανώμαλη και προσωρινή. Ακόμα και όταν διαψεύδονταν από τα πράγματα, η ιδέα της αιώνιας Ελλάδας «όφειλε» να επαρκεί για την ιστορική της επιβίωση και καταξίωση. Έτσι όμως, το νέο έθνος βρέθηκε άθελά του εμπλεγμένο σε ένα άλυτο double bind. Από τη μια μεριά οι αποδέκτες του συμβολικού δώρου εξωθούνταν ψυχαναγκαστικά να αναδειχτούν πολιτιστικά «άξιοι» των τέλειων μυθικών προγόνων τους. Από την άλλη όμως, αποκλειστικά αρμόδιοι να ορίσουν τους κανονισμούς του εξουσιαστικού «παιγνίου» της πολιτιστικής σύγκρισης και ιεράρχησης ανάμεσα σε λαούς και πολιτισμούς παρέμεναν οι κυρίαρχοι ονοματοθέτες.<br />Από τη στιγμή που οι μνήμες του ιδεατού και απρόσιτου προτύπου όφειλαν να εμφανιστούν ως εναρμονίσιμες με την περιρρέουσα ιστορική πραγματικότητα, η εσωτερική ένταση ανάμεσα στο ιδεατό δέον και το πνιγηρό παρόν εμφανιζόταν μόνιμη και άλυτη. Πράγματι, η υπανάπτυκτη και φτωχή Ελλάδα δεν μπορούσε να ταυτιστεί ούτε με τον «προηγμένο» κόσμο της Δυτικής και Κεντρικής Ευρώπης που εμφανιζόταν ως τοποτηρητής των κλασσικών ιδεωδών, ούτε όμως και με τους άμεσους γείτονές της, σε σχέση με τους οποίους ένιωθαν διαφορετικοί και κατά τεκμήριο εγγενώς «ανώτεροι». Αντιμέτωποι με έναν καθρέφτη που τους εξωράιζε αλλά και τους απωθούσε, τους ενσωμάτωνε αλλά και τους αποξένωνε, οι Έλληνες παρουσίαζαν τα τυπικά συμπτώματα μιας επίμονης ιστορικής «ναρκισσιστικής διαταραχής». Δεν είναι τυχαίο ότι σε καμία άλλη χώρα η συνύπαρξη του επείσακτου ρομαντισμού και του επίσης επείσακτου ρεαλισμού δεν υπήρξε τόσο δυσανεκτική.<br />Ως κατ’επιταγήν και κατ’ανάγκην «ανάδελφοι», οι Έλληνες βρέθηκαν λοιπόν στερημένοι από οποιοδήποτε ευρύτερο γεωπολιτικό πλαίσιο. Παρόλο που ένιωθαν ότι πρέπει να αυτοδιαφοροποιούνται από την υπανάπτυκτη, απολίτιστη «καθ’ημάς» Ανατολή, δεν ήταν δυνατόν εν τούτοις να μετέχουν ipso facto στην πολιτισμένη και ανεπτυγμένη Δύση. Έτσι, η ανάδελφη χώρα παρέμενε νοηματικά έωλη και ακατάτακτη. Δεν φαινόταν να μπορεί να μετέχει αυτοδικαίως σε καμία γεωπολιτική ή γεωπολιτιστική οικογένεια. Ήταν λοιπόν υποχρεωμένη να αναζητά εκ του μηδενός όχι μόνο τις συμμαχίες της, αλλά και τις ιδεολογικές της ταυτίσεις και τις εκλεκτικές της συγγένειες. Με αυτή την έννοια, η χαρακτηριστικά ιδιαίτερη νεοελληνική πολιτιστική αλλά και πολιτική δυσανεξία συνδέεται σε μεγάλο βαθμό με μια έρπουσα και επίμονη ταξινομητική αμηχανία.<br />Σε καμία άλλη χώρα τα πολιτιστικά, πολιτικά και φαντασιακά διλήμματα δεν φαίνεται να υπήρξαν τόσο διαρκή και επαναλαμβανόμενα. Ακόμα και σήμερα, ερωτήματα χωρίς κανένα ουσιαστικό αντικείμενο, όπως «που ανήκουμε» (στη «Δύση»; στην «Ανατολή»;, «πουθενά;», «εις τους Έλληνες;», ή «εις την ιστορίαν μας;») εξακολουθούν να ταλανίζουν το συλλογικό συνειδητό. Ακόμα μια φορά, οι έμμεσες προεκτάσεις της ευρωπαϊκής ονοματοθεσίας υπήρξαν καταλυτικές. Έχοντας υπάρξει ταυτόχρονα θύματα, οι αναγκαίοι συνεργοί και οι πρόθυμοι διαμεσολαβητές ενός κακοχωνεμένου ελληνοκεντρικού «οριενταλισμού», οι Έλληνες δεν κατόρθωσαν ποτέ να αντισταθούν στην ακαταμάχητη έλξη ενός εξωραϊστικού, αλλά ταυτόχρονα παραμορφωτικού και μνησίκακου καθρέφτη. Η πρόκληση μιας άσκοπης ενδοσκόπησης κατέπνιγε όλες τις ψύχραιμες και αποστασιοποιημένες προσεγγίσεις της ελληνικής εθνικής εξέλιξης» (<a href="http://www.biblionet.gr/author/190/%CE%9A%CF%89%CE%BD%CF%83%CF%84%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%AF%CE%BD%CE%BF%CF%82_%CE%A4%CF%83%CE%BF%CF%85%CE%BA%CE%B1%CE%BB%CE%AC%CF%82" target="_blank">Κωνσταντίνος Τσουκαλάς, <i>Η Ελλάδα της λήθης και της αλήθειας,</i></a> Αθήνα 2013 (β'έκδ.), σσ.34-41).</span></div>
<span class="userContentSecondary fcg" style="background-color: white; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18px;"> </span></div>
ownerhttp://www.blogger.com/profile/13194806621414373273noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3829592558919779571.post-10766959773265511512013-03-25T08:01:00.000-07:002013-03-25T08:01:05.015-07:00Ο ΣΥΡΙΖΑ ΝΑ ΕΠΑΝΕΞΕΤΑΣΕΙ ΤΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΡΩΖΩΝΗ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div style="background-color: white; font-family: Arial, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 18px; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; padding: 0px;">
<strong><span style="font-size: 8pt;">ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΛΑΦΑΖΑΝΗ ΣΤΗΝ ΑΥΓΗ (23/03) ΚΑΙ ΣΤΟ ΝΙΚΟ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ</span></strong></div>
<div style="background-color: white; font-family: Arial, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 18px; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; padding: 0px; text-align: justify;">
<strong></strong></div>
<div style="background-color: white; font-family: Arial, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 18px; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; padding: 0px; text-align: justify;">
<span style="font-size: 10pt;">Την <strong>άμεση ανάγκη επανεξέτασης</strong> της <strong>θέσης</strong> του <strong>ΣΥΡΙΖΑ </strong>για την <strong>ευρωζώνη</strong> αλλά και την <strong>ΕΕ</strong>, τονίζει ο <strong>Παναγιώτης Λαφαζάνης</strong>, <strong>κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος</strong> του <strong>ΣΥΡΙΖΑ</strong> σε<strong>συνέντευξή</strong> του στη «<strong>Αυγή</strong>» του Σαββάτου (23/3), ενώ σημείωσε «<strong>ότι η ευρωζώνη και ΕΕ δεν μεταρρυθμίζονται αλλά ανατρέπονται</strong>».</span></div>
<div style="background-color: white; font-family: Arial, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 18px; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; padding: 0px; text-align: justify;">
<span style="font-size: 10pt;">Ο <strong>Παναγιώτης Λαφαζάνης </strong>τονίζει ότι το «<strong>ΟΧΙ</strong>» του<strong>Κυπριακού λαού</strong> δεν πρέπει να γίνει, πράγμα που συμβαίνει, «<strong>άλλοθι</strong>» για να το «<strong>ακολουθήσουν τροϊκανές και μνημονιακές αναδιπλώσεις</strong>». <strong>Αντίθετα</strong>, υπογραμμίζει ο <strong>Παναγιώτης Λαφαζάνης</strong>, το «<strong>ΟΧΙ</strong>» της Κυπριακής Βουλής «πρέπει να <strong>γίνει συνολικό «ΟΧΙ» στην Τρόικα</strong> και τα <strong>μνημόνια</strong> και <strong>σύγκρουση</strong> με τις δομές της <strong>ευρωζώνης</strong>».</span></div>
<div style="background-color: white; font-family: Arial, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 18px; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; padding: 0px; text-align: justify;">
<span style="font-size: 10pt;">Ο <strong>Παναγιώτης Λαφαζάνης</strong> , αφού <strong>αναφέρθηκε</strong> στο <strong>επικείμενο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ</strong> και στην ανάγκη ενός <strong>δεύτερου κύματος ριζοσπαστικοποίησης</strong> της παράταξης, τόνισε ότι «<strong>οι ιδέες μιας μεγάλης και νικηφόρας συμπόρευσης και συμπαράταξης της Αριστεράς είναι όχι μόνο επίκαιρες και όσο ποτέ αναγκαίες και δυνάμει ρεαλιστικές</strong>». Για να <strong>συνεχίσει</strong> λέγοντας «Κάνω λόγο για <strong>συμπαράταξη</strong>της <strong>Αριστεράς</strong> και <strong>όχι φυσικά</strong> της <strong>Κεντροαριστεράς</strong>. Κι αυτό <strong>όχι</strong> γιατί <strong>αποκλείω</strong> ενδεχόμενες<strong>συνεργασίες</strong> με δυνάμεις <strong>πέραν</strong> του <strong>ΚΚΕ</strong> και της <strong>ΑΝΤΑΡΣΥΑ</strong> αλλά γιατί για να <strong>επιτευχθούν</strong> τέτοιες συνεργασίες πρέπει οι <strong>συνεργαζόμενες δυνάμεις</strong> να <strong>μετατοπιστούν στην πράξη</strong> και στους <strong>αγώνες</strong>προς τα <strong>αριστερά</strong> και <strong>όχι ο ΣΥΡΙΖΑ</strong> να μετατοπιστεί <strong>Κεντροαριστερά</strong>, ενώ ,σε κάθε περίπτωση, δεν μπορούν να κτιστούν <strong>συνεργασίες</strong> με <strong>παλιά υλικά</strong> που χρησίμευσαν για να <strong>στερεωθούν</strong> τα<strong>νεοφιλελεύθερα</strong> και μετέπειτα <strong>μνημονιακά πειράματα του ΠΑΣΟΚ</strong> αλλά και ο σημερινός<strong>τρικομματικός</strong> <strong>κυβερνητικός</strong> <strong>συνεταιρισμός</strong>».</span></div>
<div style="background-color: white; font-family: Arial, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 18px; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; padding: 0px; text-align: justify;">
<span style="font-size: 10pt;"><br /></span></div>
<div style="background-color: white; font-family: Arial, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 18px; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; padding: 0px; text-align: justify;">
<span style="font-size: 10pt;"><strong>Ολόκληρη η συνέντευξη του Παναγιώτη Λαφαζάνη έχει ως εξής:</strong></span></div>
<div style="background-color: white; font-family: Arial, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 18px; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; padding: 0px; text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; font-family: Arial, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 18px; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; padding: 0px; text-align: justify;">
<span style="font-size: 10pt;"><strong>Ερ.Πρέπει, μετά και τις εξελίξεις, να επανεξετάσει ο ΣΥΡΙΖΑ τη θέση του για την Ευρωζώνη; Και αν ναι, σε ποια κατεύθυνση;</strong></span></div>
<div style="background-color: white; font-family: Arial, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 18px; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; padding: 0px; text-align: justify;">
<span style="font-size: 10pt;"><strong></strong></span></div>
<div style="background-color: white; font-family: Arial, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 18px; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; padding: 0px; text-align: justify;">
<span style="font-size: 10pt;">Ασφαλώς η θέση του ΣΥΡΙΖΑ για την ευρωζώνη αλλά και την ΕΕ χρειάζεται επανεξέταση.</span></div>
<div style="background-color: white; font-family: Arial, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 18px; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; padding: 0px; text-align: justify;">
<span style="font-size: 10pt;">Η ευρωζώνη και η ΕΕ κατρακυλάνε ιλιγγιωδώς σε ένα ασταμάτητο κατήφορο αντιδραστικοποίησης, ο οποίος τις μετατρέπει σε υφεσιακή, κοινωνική και εργασιακή έρημο.</span></div>
<div style="background-color: white; font-family: Arial, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 18px; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; padding: 0px; text-align: justify;">
<span style="font-size: 10pt;">Η ευρωζώνη με τις δομές της έχει εξελιχθεί στο πιο αντιδραστικό τμήμα του καπιταλισμού, εντός του οποίου σηκώνονται όλο και πιο σκληρά τείχη διαίρεσης και ανισοτήτων και επικρατεί η πιο σκληρή ιμπεριαλιστική ιεραρχία και μιας νέας μορφής αποκρουστική αποικιοποίηση.</span></div>
<div style="background-color: white; font-family: Arial, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 18px; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; padding: 0px; text-align: justify;">
<span style="font-size: 10pt;">Φοβούμαι ότι η ευρωζώνη αλλά και η ΕΕ, εδώ που έχουν φθάσει, δεν μεταρρυθμίζονται αλλά μόνο ανατρέπονται.</span></div>
<div style="background-color: white; font-family: Arial, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 18px; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; padding: 0px; text-align: justify;">
<span style="font-size: 10pt;">Μια διαφορετική Ευρώπη μπορεί να προκύψει όχι ως ιερά συμμαχία των πιο επιθετικών κύκλων του καπιταλισμού σε κάθε χώρα αλλά ως νέα προσπάθεια λαών που θα βαδίζουν προοδευτικούς και σοσιαλιστικούς δρόμους.</span></div>
<div style="background-color: white; font-family: Arial, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 18px; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; padding: 0px; text-align: justify;">
<span style="font-size: 10pt;"><strong>Ερ.Πώς αξιολογείτε τη στάση του Κυπριακού Κοινοβουλίου για το κούρεμα των καταθέσεων, κ. Λαφαζάνη;</strong></span></div>
<div style="background-color: white; font-family: Arial, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 18px; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; padding: 0px; text-align: justify;">
<span style="font-size: 10pt;">Η Κύπρος είπε ένα μεγάλο και περήφανο «ΟΧΙ». Και αυτό το «ΟΧΙ» το είπε πρώτα απ’ όλα και κυρίως ο Κυπριακός λαός και έτσι δέσμευσε και την Κυπριακή Βουλή.</span></div>
<div style="background-color: white; font-family: Arial, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 18px; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; padding: 0px;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; font-family: Arial, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 18px; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; padding: 0px; text-align: justify;">
<span style="font-size: 10pt;">Το «ΟΧΙ», όμως, αυτό της Κύπρου δεν πρέπει να μείνει «μισό», ούτε να γίνει άλλοθι για να ακολουθήσουν τροϊκανές και μνημονιακές αναδιπλώσεις.</span></div>
<div style="background-color: white; font-family: Arial, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 18px; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; padding: 0px; text-align: justify;">
<span style="font-size: 10pt;">Θα ήταν τραγικό, αδιανόητο και άθλιο να δανεισθεί ή να πληρώσει σε μετρητά, με τη καταλήστευσή του, ο Κυπριακός λαός 17 δις για να ανακεφαλαιοποιηθούν οι ιδιωτικές τράπεζες και για να μπει η Κύπρος στην τυραννική κηδεμονία της τρόικας.</span></div>
<div style="background-color: white; font-family: Arial, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 18px; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; padding: 0px; text-align: justify;">
<span style="font-size: 10pt;">Το «ΟΧΙ» της Κυπριακής Βουλής πρέπει τώρα να ολοκληρωθεί με ένα συνολικό «ΟΧΙ» στην τρόικα και τα μνημόνια και με ένα μεγάλο ναι στην εθνικοποίηση και εξυγίανση των Κυπριακών τραπεζών και σε μια νέα προοδευτική πορεία μετασχηματισμών της Κύπρου σε σύγκρουση με τις δομές της ευρωζώνης.</span></div>
<div style="background-color: white; font-family: Arial, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 18px; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; padding: 0px; text-align: justify;">
<span style="font-size: 10pt;"><strong>Ερ.Να τηρηθεί το χρονοδιάγραμμα για ιδρυτικό συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ τον Ιούνιο; Αν όχι, πότε, κατά την άποψή σας, πρέπει να γίνει;</strong></span></div>
<div style="background-color: white; font-family: Arial, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 18px; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; padding: 0px; text-align: justify;">
<span style="font-size: 10pt;"><strong></strong></span></div>
<div style="background-color: white; font-family: Arial, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 18px; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; padding: 0px; text-align: justify;">
<span style="font-size: 10pt;">Οι ραγδαίες εξελίξεις καθιστούν ακόμα πιο κρίσιμο και θα έλεγα ιστορικό για την πορεία της ελληνικής Αριστεράς και του τόπου, το επικείμενο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ.</span></div>
<div style="background-color: white; font-family: Arial, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 18px; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; padding: 0px; text-align: justify;">
<span style="font-size: 10pt;">Το Συνέδριο αυτό κατά τη γνώμη μου δεν πρέπει απλώς να επιβεβαιώσει τα κακώς εννοούμενα «κεκτημένα» αλλά να κάνει νέες καινοτόμες ριζοσπαστικές επεξεργασίες και να αναδείξει τολμηρές επιλογές που θα δώσουν στον ΣΥΡΙΖΑ την ικανότητα και τη δύναμη να διευθύνει μια νέα αποτελεσματική και νικηφόρα προσπάθεια για να βγούμε από την κρίση και να ανοίξουμε νέους προοδευτικούς και σοσιαλιστικούς ορίζοντες.</span></div>
<div style="background-color: white; font-family: Arial, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 18px; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; padding: 0px; text-align: justify;">
<span style="font-size: 10pt;">Επομένως το θέμα δεν είναι αν το Συνέδριο θα γίνει, που λέει ο λόγος, ένα μήνα νωρίτερα ή αργότερα. Το θέμα που προέχει είναι να έχουμε ένα ουσιαστικό, απόλυτα δημοκρατικό και βαθιά συμμετοχικό Συνέδριο, που θα προσφέρει τη δυνατότητα να δώσουν άνετα το παρόν στις διαδικασίες, τις συζητήσεις και τις αποφάσεις του όλες οι οργανώσεις του ΣΥΡΙΖΑ, όλα τα μέλη του και όλος ο προοδευτικός αριστερός κόσμος.</span></div>
<div style="background-color: white; font-family: Arial, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 18px; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; padding: 0px; text-align: justify;">
<span style="font-size: 10pt;"><strong>Ερ.Προτάσσετε συχνά πυκνά την ανάγκη για δεύτερο κύμα ριζοσπαστικοποίησης, όταν άλλα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ υπογραμμίζουν την ανάγκη βίαιης ωρίμανσης. Είναι δύο σχέδια που αποκλίνουν; Κοινά σημεία δεν υπάρχουν;</strong></span></div>
<div style="background-color: white; font-family: Arial, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 18px; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; padding: 0px; text-align: justify;">
<span style="font-size: 10pt;"><strong></strong></span></div>
<div style="background-color: white; font-family: Arial, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 18px; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; padding: 0px; text-align: justify;">
<span style="font-size: 10pt;">Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει έτσι κι αλλιώς κατακτήσει μεγάλους κοινούς τόπους θέσεων, πρακτικών και αντιλήψεων. Αυτό είναι το μεγάλο, κοινό, κατακτημένο έδαφος.</span></div>
<div style="background-color: white; font-family: Arial, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 18px; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; padding: 0px; text-align: justify;">
<span style="font-size: 10pt;">Δεν πρέπει, όμως, να μείνουμε εδώ. Δεν αρκεί και δεν φτάνει! Και δεν πρέπει αυτό το κατακτημένο με μεγάλες δυσκολίες και σκληρούς αγώνες κοινό έδαφος να το στρογγυλεύουμε όλο και περισσότερο με λείανση των αιχμών, των απόψεων και των πρακτικών μας, με την επιλεκτική εκφώνηση των θέσεών μας και με την αναδίπλωση από τις πιο αιχμηρές θέσεις μας.</span></div>
<div style="background-color: white; font-family: Arial, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 18px; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; padding: 0px; text-align: justify;">
<span style="font-size: 10pt;">Αντίθετα, αυτό που επιβάλλουν οι εξελίξεις είναι ο ΣΥΡΙΖΑ να προχωρήσει ακόμα πιο τολμηρά, πιο καινοτόμα και πιο ριζοσπαστικά μπροστά.</span></div>
<div style="background-color: white; font-family: Arial, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 18px; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; padding: 0px; text-align: justify;">
<span style="font-size: 10pt;">Το δεύτερο κύμα ριζοσπαστικοποίησης με κοινωνικούς, ταξικούς, εργατικούς και λαϊκούς όρους επιβάλλεται στο ΣΥΡΙΖΑ ως μια αμείλικτη ανάγκη για να καταστήσει πιο αιχμηρή, πιο συνεκτική, πιο πειστική και πιο ολοκληρωμένη, σπάζοντας φόβους και τρομοκρατικά διλλήματα, την κεντρική εναλλακτική προγραμματική του πρόταση αλλά και τις επί μέρους προγραμματικές του θέσεις.</span></div>
<div style="background-color: white; font-family: Arial, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 18px; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; padding: 0px; text-align: justify;">
<span style="font-size: 10pt;">Επιβάλλεται, ακόμα, για να ανασυγκροτηθεί οργανωτικά ο ΣΥΡΙΖΑ, για να αποκτήσει δραστήριες οργανώσεις και να καταστεί ένα μεγάλο ριζοσπαστικό κόμμα των μελών του.</span></div>
<div style="background-color: white; font-family: Arial, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 18px; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; padding: 0px; text-align: justify;">
<span style="font-size: 10pt;">Επιβάλλεται, επίσης, για να μπορέσει ο ΣΥΡΙΖΑ να συμβάλλει πιο αποφασιστικά σε αυτό που μέχρι τώρα συνιστά την πιο αδύνατη πλευρά του: στην ανάπτυξη μεγάλων ενωτικών ταξικών λαϊκών αγώνων, χωρίς τους οποίους η κυβέρνηση της Αριστεράς είναι αδύνατη και αν γίνει εφικτή δεν θα μπορεί να προχωρήσει.</span></div>
<div style="background-color: white; font-family: Arial, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 18px; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; padding: 0px; text-align: justify;">
<span style="font-size: 10pt;"><strong>Ερ.Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις καταγράφουν άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ. Με ποια πολιτική και συμμαχίες εκτιμάτε ότι μπορεί να γίνει πλειοψηφικό ρεύμα;</strong></span></div>
<div style="background-color: white; font-family: Arial, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 18px; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; padding: 0px; text-align: justify;">
<span style="font-size: 10pt;">Το στοίχημα σήμερα είναι να πάρει ο ΣΥΡΙΖΑ ένα άνετο και σταθερό προβάδισμα έναντι της ΝΔ. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ αποκτήσει αυτό το πλεονέκτημα οι ανατρεπτικές εξελίξεις θα πάρουν τη μορφή χιονοστιβάδας και θα καταστήσουν πολύ γρήγορα πραγματικότητα μια κυβέρνηση της Αριστεράς.</span></div>
<div style="background-color: white; font-family: Arial, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 18px; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; padding: 0px; text-align: justify;">
<span style="font-size: 10pt;">Το δεύτερο κύμα πολιτικής, προγραμματικής και κινηματικής ριζοσπαστικοποίησης ο ΣΥΡΙΖΑ το έχει ανάγκη ακριβώς για να συμβάλλει τολμηρά σε μια αριστερή συμπαράταξη, σε μια νέα εμπιστοσύνη και σε μια νέα αφύπνιση του κοινωνικού πεδίου με καινούργιους μεγάλους εργατικούς και λαϊκούς αγώνες. Γιατί δίχως όλα αυτά στο προσκήνιο και σε εξέλιξη η Αριστερά δεν μπορεί να πάρει μια νέα δυναμική ώθηση ούτε να ταρακουνηθεί γερά και να αλλάξει ριζικά και ξανά το πολιτικό σκηνικό.</span></div>
<div style="background-color: white; font-family: Arial, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 18px; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; padding: 0px; text-align: justify;">
<span style="font-size: 10pt;"><strong>Ερ.Βλέπετε σήμερα, επί τη ευκαιρία, πραγματικά περιθώρια συνεννόησης με την ηγετική ομάδα του ΚΚΕ και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ; Περιθώρια συνεννόησης με δυνάμεις της Κεντροαριστεράς, εφόσον αυτές ταχθούν κατά του μνημονίου δεν υπάρχουν;</strong></span></div>
<div style="background-color: white; font-family: Arial, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 18px; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; padding: 0px; text-align: justify;">
<span style="font-size: 10pt;">Στο ΚΚΕ διεξάγεται εν όψει του 19<sup>ου</sup> Συνεδρίου του ένας πολύ ζωντανός, ουσιαστικός και γόνιμος διάλογος με την κατάθεση διαφορετικών απόψεων με ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Νομίζω ότι αξίζει να παρακολουθήσουμε αυτό το διάλογο και να βγάλουμε κάποια συμπεράσματα, αντί να κοιτάζουμε αφ’ υψηλού και συχνά να αφορίζουμε αυτό το Κόμμα.</span></div>
<div style="background-color: white; font-family: Arial, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 18px; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; padding: 0px; text-align: justify;">
<span style="font-size: 10pt;">Στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ, επίσης, αναπτύσσονται γόνιμοι προβληματισμοί και απόψεις.</span></div>
<div style="background-color: white; font-family: Arial, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 18px; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; padding: 0px; text-align: justify;">
<span style="font-size: 10pt;">Οι ιδέες μιας μεγάλης και νικηφόρας συμπόρευσης και συμπαράταξης της Αριστεράς είναι όχι μόνο επίκαιρες και όσο ποτέ αναγκαίες και δυνάμει ρεαλιστικές.</span></div>
<div style="background-color: white; font-family: Arial, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 18px; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; padding: 0px; text-align: justify;">
<span style="font-size: 10pt;">Και κάνω λόγο για συμπαράταξη της Αριστεράς και όχι φυσικά της Κεντροαριστεράς. Κι αυτό όχι γιατί αποκλείω ενδεχόμενες συνεργασίες με δυνάμεις πέραν του ΚΚΕ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ αλλά γιατί για να επιτευχθούν τέτοιες συνεργασίες πρέπει οι συνεργαζόμενες δυνάμεις να μετατοπιστούν στην πράξη και στους αγώνες προς τα αριστερά και όχι ο ΣΥΡΙΖΑ να μετατοπιστεί Κεντροαριστερά, ενώ ,σε κάθε περίπτωση, δεν μπορούν να κτιστούν συνεργασίες με παλιά υλικά που χρησίμευσαν για να στερεωθούν τα νεοφιλελεύθερα και μετέπειτα μνημονιακά πειράματα του ΠΑΣΟΚ αλλά και ο σημερινός τρικομματικός κυβερνητικός συνεταιρισμός.</span></div>
<div style="background-color: white; font-family: Arial, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 18px; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; padding: 0px; text-align: right;">
<span style="font-size: 8pt;"><strong>Δημοσιεύθηκε στην «Αυγή» το Σάββατο 23 Μαρτίου 2013</strong></span></div>
<div style="background-color: white; font-family: Arial, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 18px; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; padding: 0px; text-align: right;">
<span style="font-size: 8pt;"><strong><br /></strong></span></div>
<div style="background-color: white; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; padding: 0px; text-align: left;">
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><span style="font-size: 11px; line-height: 18px;"><b><a href="http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=761546">http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=761546</a></b></span></span></div>
</div>
ownerhttp://www.blogger.com/profile/13194806621414373273noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3829592558919779571.post-64671950571895039422012-12-30T12:21:00.005-08:002012-12-30T12:24:04.182-08:00Περί μαρξισμού και άλλων δαιμονίων<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span style="background-color: white; color: #222222; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 1.4;">Σε συνέχεια της πολύ όμορφης και εποικοδομητικής συζήτησης που έγινε στο προηγούμενο ποστ (</span><a href="http://dimitrisdoctor2.blogspot.com/2009/01/1932-1933.html" style="background-color: white; color: #888888; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 1.4; text-decoration: initial;">«ο μεγάλος λιμός»</a><span style="background-color: white; color: #222222; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 1.4;">) και με βάση κάποια ερωτήματα που τέθηκαν και συζητήθηκαν, σκέφτηκα να βάλω στην συζήτηση έναν παλιό φίλο, τον αείμνηστο Βασίλη Ραφαηλίδη.</span><br />
<div class="post-body entry-content" id="post-body-771546601140900288" itemprop="description articleBody" style="background-color: white; color: #222222; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 1.4; position: relative; width: 570px;">
Από το βιβλίο του με τίτλο <i>«Οι λαοί της Ευρώπης»</i>, επέλεξα κάποια χαρακτηριστικά αποσπάσματα μέσω των οποίων ο Β.Ραφαηλίδης εξετάζει την συνδεσμολογία, τις πρακτικές και τον τρόπο σκέψης της Αριστεράς και δεν διστάζει, όντας μαρξιστής ο ίδιος, να κατακρίνει τον λαϊκισμό που διακρίνει πολύ συχνά τα κομμουνιστικά κόμματα και αναλύει έξοχα την προς τα κάτω ισότητα που υπήρχε στις χώρες του τέως ανατολικού μπλοκ. Ισότητα που ήταν ίδια με αυτή των φυλακισμένων: οι φυλακισμένοι είναι ίσοι, έχουν εξασφαλισμένη τροφή και κατοικία και κανένας δεν είναι ανώτερος του άλλου… Όλα αυτά όμως μέσα σε ένα πλαίσιο ανελευθερίας και περιορισμών.<br />
<div>
<div>
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjvxes-SPcooFCbelUJo6G4tCqN9BjkgCGdmKg4hAqZuytIQIaXTfyqTtEnc-pXSSIs60UISiiNayX3lOeqVurbrHm53IpU1n_k5dJYHKE6qHzGACZ2jV5RXCei3zSUzcjTh0GwOudThJc0/s1600-h/39b.jpg" style="color: #888888; text-decoration: initial;"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5300715498132159890" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjvxes-SPcooFCbelUJo6G4tCqN9BjkgCGdmKg4hAqZuytIQIaXTfyqTtEnc-pXSSIs60UISiiNayX3lOeqVurbrHm53IpU1n_k5dJYHKE6qHzGACZ2jV5RXCei3zSUzcjTh0GwOudThJc0/s400/39b.jpg" style="-webkit-box-shadow: rgba(0, 0, 0, 0.0980392) 1px 1px 5px; border: 1px solid rgb(238, 238, 238); box-shadow: rgba(0, 0, 0, 0.0980392) 1px 1px 5px; height: 268px; padding: 5px; position: relative; width: 400px;" /></a></div>
<div>
<br />
1) <strong>Ο συνδικαλισμός δεν είναι παρά συντεχνιασμός, πράγμα που εξηγεί μεταξύ άλλων και την πλήρη περιφρόνηση των απεργών για όλους τους άλλους εργαζόμενους, άλλων κλάδων, που δεν απεργούν.</strong></div>
<div>
Κι όταν οι απεργοί δυσκολεύουν τη ζωή όχι μόνο των εργοδοτών τους αλλά όλου του κόσμου, όχι μόνο δεν έχουν ίχνος εργατικής συνείδησης, αλλά είναι και οι δυνάμει οπαδοί του φασισμού, ενός κοινωνικού κινήματος που πρωτοεμφανίζεται στην Ιταλία το 1920. Άλλωστε, ο Μουσολίνι θα ονομάσει το κράτος του συντεχνιακό, όχι φασιστικό (φασιστικό ήταν το κόμμα του) και θα υποστηρίξει φανατικά τις συντεχνίες, όχι τα συνδικάτα, επιδιώκοντας με αυτόν τον τρόπο τον περιορισμό των διεκδικήσεων στα στενά όρια της συντεχνίας. Που διαφέρει από το συνδικάτο γιατί αρνείται να συνεργαστεί με άλλα σωματεία εργαζομένων και προασπίζει τα συμφέροντά της αδιαφορώντας για τα συμφέροντα όλων των άλλων εργαζομένων.</div>
<div>
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjR3AFptFh1Im0s-nr1F8B3ti6tmJwV86V0JnYwBvyeW9Q315d73AmolMsTdwOiXhGmdMcoK6G-GPf0qmOjy5-0RnsbamikZDRI2K7lWdcX3fJ9oMTGGIfgPUtAndY7LvRqQBtX1bysH6Cy/s1600-h/2538426.jpg" style="color: #888888; text-decoration: initial;"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5300715500763304802" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjR3AFptFh1Im0s-nr1F8B3ti6tmJwV86V0JnYwBvyeW9Q315d73AmolMsTdwOiXhGmdMcoK6G-GPf0qmOjy5-0RnsbamikZDRI2K7lWdcX3fJ9oMTGGIfgPUtAndY7LvRqQBtX1bysH6Cy/s400/2538426.jpg" style="-webkit-box-shadow: rgba(0, 0, 0, 0.0980392) 1px 1px 5px; border: 1px solid rgb(238, 238, 238); box-shadow: rgba(0, 0, 0, 0.0980392) 1px 1px 5px; height: 243px; padding: 5px; position: relative; width: 300px;" /></a></div>
<div>
<br />
2) <strong>O λαϊκισμός, δηλαδή η μεταφυσική πίστη στην αξία και τις ικανότητες της «λαϊκής ψυχής», που όλα τα μπορεί και όλα τα καταλαβαίνει δι’εποιφητήσεως, είναι στυφό φρούτο των ρώσων ναρότνικων (λαϊκών) της προοκτωβριανής περιόδου</strong>. Τούτη η αντίληψη για τον αυθόρμητο σοσιαλισμό επιβιώνει μέχρι τις μέρες μας, ιδιαίτερα εδώ στην Ελλάδα, όπου ένα μεγάλο κόμμα, το ΠΑΣΟΚ, προέκυψε με μια έντεχνη εκμετάλλευση της παμπάλαιης ναρότνικης άποψης πως ο σοσιαλισμός είναι πρόβλημα σοσιαλιστικής ψυχής και όχι σοσιαλιστικού μυαλού (σ.331).</div>
<div>
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhlBQ08PlEMM28fJm6yWLXX5lZ6JMRBFVMEUsmngHgVFLI1nlCoRC2b8s1UmVfAYg9PT22KCjArHhAbdJ1KVIgJC5Xi9LwF0ZtYVphF7iAZciJRjwnjtJiHlr7BoDPd73yKyk61AtErrnBN/s1600-h/factory%2520workers.jpg" style="color: #888888; text-decoration: initial;"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5300715333043683714" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhlBQ08PlEMM28fJm6yWLXX5lZ6JMRBFVMEUsmngHgVFLI1nlCoRC2b8s1UmVfAYg9PT22KCjArHhAbdJ1KVIgJC5Xi9LwF0ZtYVphF7iAZciJRjwnjtJiHlr7BoDPd73yKyk61AtErrnBN/s400/factory%2520workers.jpg" style="-webkit-box-shadow: rgba(0, 0, 0, 0.0980392) 1px 1px 5px; border: 1px solid rgb(238, 238, 238); box-shadow: rgba(0, 0, 0, 0.0980392) 1px 1px 5px; height: 400px; padding: 5px; position: relative; width: 284px;" /></a></div>
<div>
<br />
3)[…] ο κλασσικός μαρξισμός πρεσβεύει πως η εργατική τάξη, εξαιτίας της αγραμματοσύνης και κυρίως της εξάντλησης μέσα από μια εργασία απάνθρωπη , δεν παράγει ιδεολογία. Η σοσιαλιστική ιδεολογία εισάγεται σε αυτήν από τα προοδευτικά στρώματα της αστικής τάξης, από ανθρώπους που έχουν την ευχέρεια να μελετήσουν και να καταλάβουν και που είναι διατεθειμένοι να βάλουν τη γνώση τους και τις ικανότητές τους στην υπηρεσία της εργατικής τάξης, κι έτσι να υπηρετήσουν συμφέροντα που δεν είναι τα (ταξικά) δικά τους.<br />
Ο εργατισμός (ουβριερισμός), που είναι κάτι ανάλογο με τον λαϊκισμό των ναρότνικων, ήταν πάντα ξένος προς τον μαρξισμό.<br />
<strong>Οι εργάτες δεν είναι μια απόλυτη, μεταφυσική αξία</strong>. Άλλωστε, δύσκολα από «τάξη καθεαυτή» γίνεται «τάξη για τον εαυτό της» αποχτώντας ταξική συνείδηση, όπως θα πει ο Λούκατς. Αν όλοι οι εργαζόμενοι καταλάβαιναν το συμφέρον τους , ο σοσιαλισμός θα επιβαλλόταν με τον πιο άνετο τρόπο: με εκλογές. Η εργατική τάξη άγεται και φέρεται από δημαγωγούς και συχνά από αριστερούς δημαγωγούς, που δεν είναι παρά αριστεροί γραφειοκράτες, που νοιάζονται περισσότερο για το προσωπικό τους, παρά για το εργατικό συμφέρον (σσ.332-3).</div>
<div>
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhXA0qCpryfNPDfiMCJ_-2GxyGSjC8joRHEm0S9hZZaLMeRDjTyfdKVUywfudaV5Ld3aFcpURbHnjeaABh64gk4VUOOd9JJsctFBGKZ8Bl-rrbYI12L3hf141JuKbHcwJSAkJ697YI9YFKw/s1600-h/Marx.jpg" style="color: #888888; text-decoration: initial;"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5300715333191838850" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhXA0qCpryfNPDfiMCJ_-2GxyGSjC8joRHEm0S9hZZaLMeRDjTyfdKVUywfudaV5Ld3aFcpURbHnjeaABh64gk4VUOOd9JJsctFBGKZ8Bl-rrbYI12L3hf141JuKbHcwJSAkJ697YI9YFKw/s400/Marx.jpg" style="-webkit-box-shadow: rgba(0, 0, 0, 0.0980392) 1px 1px 5px; border: 1px solid rgb(238, 238, 238); box-shadow: rgba(0, 0, 0, 0.0980392) 1px 1px 5px; height: 400px; padding: 5px; position: relative; width: 341px;" /></a></div>
<div>
<br />
4) Ο Μαρξ ήταν διανοούμενος, δεν ήταν εργάτης. Ο Ένγκελς ήταν διανοούμενος, δεν ήταν εργάτης. Ο Λένιν ήταν διανοούμενος, δεν ήταν εργάτης. Κι όσοι από τους εργαζόμενους ακολούθησαν ή ακολουθούν τον μαρξισμό, εκτός απ΄την εργατική τους δύναμη πρέπει να διαθέτουν επιπροσθέτως τόσο την αναγκαία γνώση όσο και το απαραίτητο <strong>ήθος</strong>. Αλλιώς, για την κομμουνιστική κοινωνία θα εργάζονται υποτίθεται, αλλά στο νου τους θα έχουν μονίμως το βόλεμα, το αραλίκι, τη μάσα και την κλοπή, σαν τους ρώσους κομματικούς γραφειοκράτες, που παρίσταναν τους κομμουνιστές, ίσα ίσα για να ρημάξουν εκτός από τους ρώσους εργάτες και το παγκόσμιο εργατικό κίνημα (σ.342).</div>
<div>
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjD_AcMZTUK6uU5v5Ynb-IV2Z03Xeyh_dy101Pscjk16IhAP-dcmAVZV44bH-AAr-QWUpVMJdwgvuN4GNtSuhNLBMPd1oQwE1VxncxW-rE2VqOycYxDPkA70lpXblun3e7Uofe_ivocNaTD/s1600-h/Riischildren.jpg" style="color: #888888; text-decoration: initial;"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5300715327307575778" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjD_AcMZTUK6uU5v5Ynb-IV2Z03Xeyh_dy101Pscjk16IhAP-dcmAVZV44bH-AAr-QWUpVMJdwgvuN4GNtSuhNLBMPd1oQwE1VxncxW-rE2VqOycYxDPkA70lpXblun3e7Uofe_ivocNaTD/s400/Riischildren.jpg" style="-webkit-box-shadow: rgba(0, 0, 0, 0.0980392) 1px 1px 5px; border: 1px solid rgb(238, 238, 238); box-shadow: rgba(0, 0, 0, 0.0980392) 1px 1px 5px; height: 400px; padding: 5px; position: relative; width: 356px;" /></a></div>
<div>
<br />
5) <strong>Η αντικατάσταση στην εξουσία των πλούσιων από τους φτωχούς, που πολύ θα ήθελαν να είναι αυτοί οι πλούσιοι, δεν είναι σοσιαλισμός, είναι χυδαίος λαϊκισμός. Και ο λαϊκισμός είναι η μήτρα του φασισμού.</strong>Το πρόβλημα στο σοσιαλισμό δεν είναι να φαν οι φτωχοί, αλλά να μην υπάρχουν φτωχοί και τώρα και στο μέλλον και πάντα. Ο σοσιαλισμός είναι η υπέρτατη μορφή ανθρωπισμού, δεν είναι πρόσκαιρο βόλεμα των αναξιοπαθούντων. Το πρόσκαιρο βόλεμα των αναξιοπαθούντων είναι φιλανθρωπία, που έχει βέβαια το νόημά της και την αξία της, αλλά σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να συγχέεται με τον ανθρωπισμό εξαιτίας της κοινής, και στους δύο όρους, λέξης άνθρωπος. Όπως θα έλεγε ο Αριστοτέλης, ο ανθρωπισμός είναι έννοια γένους σε σχέση με τη φιλανθρωπία που είναι έννοια είδους: ο ανθρωπισμός εμπεριέχει και γεννά τη φιλανθρωπία. Που ωστόσο παραμένει έννοια πολύ στενή σε σχέση με τον ανθρωπισμό. Η φιλανθρωπία είναι μια προσωρινή λύση εν αναμονή της μόνιμης, που καθοδηγείται από την άνευ όρων αγάπη για όλους τους ανθρώπους, και τον άνευ όρων σεβασμό όλων των ανθρώπων. Ο μαρξισμός νοούμενος σαν ανθρωπισμός είναι χριστιανισμός χωρίς μεταφυσική(σσ.333-4).</div>
<div>
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEibzpEnSGsKOonv04rA0pG-rBJGwpx4luLFhlKRqlL0VkumbZsLp6pS3QRxwz9OF7vNLzYtLyl8AhuanA89cBcOZNCus7HfvC7PE6ed5ooC0QWGSIBBTboCV8qvcmDmR3YFnH8x8Z-QPFYq/s1600-h/Poster08.jpg" style="color: #888888; text-decoration: initial;"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5300715327404406786" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEibzpEnSGsKOonv04rA0pG-rBJGwpx4luLFhlKRqlL0VkumbZsLp6pS3QRxwz9OF7vNLzYtLyl8AhuanA89cBcOZNCus7HfvC7PE6ed5ooC0QWGSIBBTboCV8qvcmDmR3YFnH8x8Z-QPFYq/s400/Poster08.jpg" style="-webkit-box-shadow: rgba(0, 0, 0, 0.0980392) 1px 1px 5px; border: 1px solid rgb(238, 238, 238); box-shadow: rgba(0, 0, 0, 0.0980392) 1px 1px 5px; height: 296px; padding: 5px; position: relative; width: 400px;" /></a></div>
<div>
<br />
6) […] ο μαρξισμός επηρέασε <strong>περισσότερο</strong> τα εργατικά κινήματα της Δύσης, όπου δεν εφαρμόστηκε, παρά τα «εργατικά» καθεστώτα της Ανατολής, όπου εφαρμόστηκε στρεβλά. Ωστόσο, δεν θα επηρέαζε ίσως ούτε τη Δύση αν δεν γινόταν η κολοσσιαίας σημασίας για την παγκόσμια ιστορία οχτωβριανή επανάσταση (σ.341).<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgtJJSo-TXhbAbwAr29yiyFitkZl5hfp_5sawf0ldx92Gk2z13ztiS53psZzgEE7pu44mdpSVwCDofDpXMpSOlam3BVYyNFl6ug7Wz0vsPB-Ld9a7FEhfsTzDCoTerQ2E-rtyvumdIMpFvu/s1600-h/communism_4M7r1LXDpOHw.jpg" style="color: #888888; text-decoration: initial;"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5300715328701521282" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgtJJSo-TXhbAbwAr29yiyFitkZl5hfp_5sawf0ldx92Gk2z13ztiS53psZzgEE7pu44mdpSVwCDofDpXMpSOlam3BVYyNFl6ug7Wz0vsPB-Ld9a7FEhfsTzDCoTerQ2E-rtyvumdIMpFvu/s400/communism_4M7r1LXDpOHw.jpg" style="-webkit-box-shadow: rgba(0, 0, 0, 0.0980392) 1px 1px 5px; border: 1px solid rgb(238, 238, 238); box-shadow: rgba(0, 0, 0, 0.0980392) 1px 1px 5px; height: 310px; padding: 5px; position: relative; width: 400px;" /></a></div>
<div>
<br />
7) Σε συνθήκες ελλείψεως αγαθών αρκετών για όλους, ο κομμουνισμός είναι απολύτως αδύνατος, εκτός κι αν πείσουμε όλους να καταναλώνουν λιγότερο από όσο έχουν συνηθίσει σε συνθήκες ισότητας, ώστε όλοι να καταναλώνουν τα ίδια. Και επειδή αυτό είναι αδύνατο χωρίς καταναγκασμό, και επειδή καταναγκασμός και σοσιαλισμός δεν συμβιβάζονται σε καμία περίπτωση, ο κομουνισμός, δηλαδή η τέλεια δημοκρατία, που παραμένει ιδανικό, θα γίνει δυνατός μόνο αν η παραγωγικότητα και η παραγωγή αυξηθούν τόσο, που τα προϊόντα να επαρκούν για όλους.</div>
<div>
Κι αν δεν επαρκούν, να μην είναι τόσο λίγα, που η ισότητα να πραγματώνεται προς τα κάτω και όχι προς τα πάνω.</div>
<div>
<strong>Αν όλοι γίνουμε φτωχότεροι από τον σημερινό μέσο όρο, ο κομμουνισμός χάνει το νόημά του και τρέπεται σε ποβερισμό (φτωχεϊσμό), όπως λέμε ένα είδος λατρείας της φτώχειας, κατάλληλης ίσως για τα χριστιανικά μοναστήρια, αλλά εντελώς ακατάλληλης για μια κοινωνία ευπρεπών ανθρώπων.</strong></div>
<div>
(Κάποιοι που νομίζουν πως είναι κομουνιστές και που πολύ θα ήθελαν να μας δουν όλους φτωχούς και εξισωμένους προς τα κάτω, ούτε καν υποπτεύονται, πως όχι μόνο κατάλληλοι για κομμουνιστές δεν είναι, αλλά ούτε καν στο Άγιο Όρος δεν θα γίνονταν δεκτοί) (σ.363).</div>
</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Πηγή: <a href="http://dimitrisdoctor2.blogspot.gr/2009/02/blog-post.html" target="_blank">http://dimitrisdoctor2.blogspot.gr/2009/02/blog-post.html</a></div>
<div>
<br /></div>
</div>
</div>
ownerhttp://www.blogger.com/profile/13194806621414373273noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3829592558919779571.post-15597315284477998882012-12-30T05:10:00.002-08:002012-12-30T12:22:15.185-08:00Οι δύο καταχραστές του δημοσίου χρήματος που κρεμάστηκαν (μέρος B')<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<h2 style="background-color: #fafcff; color: #606060; font-family: Verdana, Tahoma, Arial, sans-serif; font-size: 1.6em;">
Η επίσημος αγχόνη του Παγκάλου</h2>
<div class="date" style="background-color: #fafcff; border-bottom-color: rgb(176, 176, 176); border-bottom-style: solid; border-bottom-width: 1px; color: #2a2a2a; font-family: Verdana, Tahoma, Arial, sans-serif; font-size: 11px; line-height: 1.5em; margin-bottom: 15px; margin-top: -10px; padding: 0px;">
Αναρτήθηκε από τον/την <a href="http://sarantakos.wordpress.com/" style="color: #0a8fbc; font-weight: bold; text-decoration: initial;">sarant</a> στο 29 Απριλίου, 2012</div>
<div class="entrytext" style="background-color: #fafcff; color: #2a2a2a; font-family: Verdana, Tahoma, Arial, sans-serif; font-size: 11px; overflow: hidden; padding-top: 0px;">
<div class="pd-rating" id="pd_rating_holder_14127_post_6349" style="display: inline-block;">
<div class="rating-icons" id="pd_rate_14127_post_6349" style="float: left;">
<div class="rating-star-icon" id="PDRTJS_14127_post_6349_stars_1" style="background-image: url(http://i0.poll.fm/ratings/images/star-yellow-sml.png); background-position: 0% 0%; background-repeat: initial initial; background-size: 32px 48px !important; cursor: pointer; float: left; height: 16px; line-height: 16px; margin-right: 1px; padding: 0px; width: 16px;">
</div>
<div class="rating-star-icon" id="PDRTJS_14127_post_6349_stars_2" style="background-image: url(http://i0.poll.fm/ratings/images/star-yellow-sml.png); background-position: 0% 0%; background-repeat: initial initial; background-size: 32px 48px !important; cursor: pointer; float: left; height: 16px; line-height: 16px; margin-right: 1px; padding: 0px; width: 16px;">
</div>
<div class="rating-star-icon" id="PDRTJS_14127_post_6349_stars_3" style="background-image: url(http://i0.poll.fm/ratings/images/star-yellow-sml.png); background-position: 0% 0%; background-repeat: initial initial; background-size: 32px 48px !important; cursor: pointer; float: left; height: 16px; line-height: 16px; margin-right: 1px; padding: 0px; width: 16px;">
</div>
<div class="rating-star-icon" id="PDRTJS_14127_post_6349_stars_4" style="background-image: url(http://i0.poll.fm/ratings/images/star-yellow-sml.png); background-position: 0% 0%; background-repeat: initial initial; background-size: 32px 48px !important; cursor: pointer; float: left; height: 16px; line-height: 16px; margin-right: 1px; padding: 0px; width: 16px;">
</div>
<div class="rating-star-icon" id="PDRTJS_14127_post_6349_stars_5" style="background-image: url(http://i0.poll.fm/ratings/images/star-yellow-sml.png); background-position: 0% 0%; background-repeat: initial initial; background-size: 32px 48px !important; cursor: pointer; float: left; height: 16px; line-height: 16px; margin-right: 1px; padding: 0px; width: 16px;">
</div>
</div>
<br />
<div id="rating_info_14127_post_6349" style="background-image: url(http://i0.poll.fm/images/ratings/info.png); background-position: 3px 2px; background-repeat: no-repeat no-repeat; cursor: pointer; float: left; height: 16px; width: 16px;">
</div>
<div class="rating-msg" id="PDRTJS_14127_post_6349_msg" style="float: left; padding-left: 5px;">
8 Votes</div>
<div style="clear: both; line-height: 1.5em; padding: 0px;">
</div>
</div>
<br />
<div style="line-height: 1.5em; margin-bottom: 15px; padding: 0px;">
<a href="http://sarantakos.files.wordpress.com/2012/04/ceb1ceb3cf87cebfcebdceb7.jpg" style="color: #0a8fbc; font-weight: bold; text-decoration: initial;"><img alt="" class="alignleft size-full wp-image-6350" height="269" src="http://sarantakos.files.wordpress.com/2012/04/ceb1ceb3cf87cebfcebdceb7.jpg?w=400&h=269" style="border: 1px solid rgb(176, 176, 176); display: inline; float: left; height: auto; margin: 0px 7px 2px 0px; max-width: 97%; padding: 5px;" title="αγχονη" width="400" /></a></div>
<div style="line-height: 1.5em; margin-bottom: 15px; padding: 0px;">
Τη φωτογραφία αριστερά ίσως την έχετε δει στη μπλογκόσφαιρα τα τελευταία χρόνια, γιατί έχει εμφανιστεί πολλές φορές, μερικές από τις οποίες συνοδευόταν από την ευχή ή την προτροπή να στηθούν και τώρα κρεμάλες για τους υπεύθυνους της σημερινής κατάστασης. Η φωτογραφία, που είναι παρμένη από το αρχείο της ΕΡΤ όπως δείχνει και το σήμα της, παρουσιάζει την εκτέλεση με απαγχονισμό δυο καταχραστών του δημοσίου, των αξιωματικών Δ. Δρακάτου και Ι. Ζαριφόπουλου, τον Νοέμβριο του 1925.</div>
<div style="line-height: 1.5em; margin-bottom: 15px; padding: 0px;">
Ο Πάγκαλος του τίτλου δεν είναι ο Θεόδωρος Πάγκαλος, αντιπρόεδρος της σημερινής κυβέρνησης, είναι ο παππούς του, Θεόδωρος Πάγκαλος, αξιωματικός και δικτάτορας της χώρας για έναν περίπου χρόνο, από τον Ιούνη του 1925 έως τον Αύγουστο του 1926. Η δικτατορία του Πάγκαλου ήταν ένα ιδιότυπο καθεστώς, αφού ήρθε στην εξουσία με κίνημα αναίμακτο και με την ανοχή μέρους του πολιτικού κόσμου. Ο Πάγκαλος διέλυσε τη Βουλή αλλά επέτρεψε να γίνουν δημοτικές εκλογές, όταν όμως στη Θεσσαλονίκη βγήκε δήμαρχος ο Μ. Πατρίκιος με την υποστήριξη της Αριστεράς, ο Πάγκαλος ψήφισε νόμο και ακύρωσε την εκλογή του. Ο Πατρίκιος εκλέχτηκε και στις αναπληρωματικές εκλογές, οπότε ο Πάγκαλος άλλαξε τους δημοτικούς συμβούλους. Το καθεστώς έκλεισε τον Ριζοσπάστη και μερικές ακόμα εφημερίδες, αλλά άλλες τις είχε αφήσει, επιτρέποντας και την κριτική εναντίον του, αλλά κατά καιρούς όλο και κάποιαν θα έκλεινε.</div>
<div style="line-height: 1.5em; margin-bottom: 15px; padding: 0px;">
Με δυο λόγια, ήταν ένα καθεστώς παρορμητικό και αλλοπρόσαλλο, με χοντρές γκάφες στην εξωτερική πολιτική, που όμως έμεινε στην ιστορία για έναν νόμο που ψήφισε, με τον οποίο απαγορεύονταν οι “κοντές” γυναικείες φούστες, για λόγους προστασίας της ηθικής (“Όμορφος κόσμος ηθικός, παγκαλικά πλασμένος” είχε γράψει ο Λαπαθιώτης τότε, παραφράζοντας τον Σολωμό). Έβαλα τη λέξη “κοντές” σε εισαγωγικά, γιατί σήμερα τα κριτήρια έχουν αλλάξει. Βάσει του παγκαλικού νόμου, η φούστα έπρεπε να απέχει το πολύ 30 πόντους από το έδαφος. Κι αν αυτή η απόφαση ήταν κωμική και έδωσε αφορμή για ένα σωρό ευτράπελα επεισόδια (διότι ο νόμος εφαρμόστηκε, τουλάχιστον στην αρχή), δεν μπορούμε να πούμε το ίδιο για έναν προηγούμενο νόμο, σύμφωνα με τον οποίο οι καταχραστές του Δημοσίου θα εκτελούνταν με απαγχονισμό, για παραδειγματισμό. Εκτός λάθους, ο νόμος αυτός, που προέβλεπε σύσταση ειδικού δικαστηρίου, εφαρμόστηκε μία και μόνη φορά, με αποτέλεσμα την αγχόνη της φωτογραφίας, την “επίσημο αγχόνη του Παγκάλου”.</div>
<div style="line-height: 1.5em; margin-bottom: 15px; padding: 0px;">
<span id="more-6349"></span></div>
<div style="line-height: 1.5em; margin-bottom: 15px; padding: 0px;">
Το λέω και το ξαναλέω, και όσοι εντρυφούν στην ποίηση θα έχουν αναγνωρίσει ήδη τον στίχο’ γιατί ο τίτλος του σημερινού άρθρου είναι και στίχος ενός διάσημου ποιήματος. Και περιέργως, ενώ στη μπλογκόσφαιρα που κυκλοφορεί η φωτογραφία του απαγχονισμού γίνεται αναφορά στα πραγματικά περιστατικά, μέχρι τώρα δεν έχω δει κανένα άρθρο να κάνει τη σύνδεση με το ποίημα. Τα περιστατικά δεν θα τα παρουσιάσω αναλυτικά, <a href="http://atheofobos2.blogspot.com/2011/07/blog-post_12.html" style="color: #0a8fbc; font-weight: bold; text-decoration: initial;" target="_blank">τα περιγράφει πολύ καλά ένα άρθρο του Αθεόφοβου</a>. Οι καταχραστές είχαν στήσει την εξής κομπίνα: οι πολίτες της σπείρας, έμποροι, ισχυρίζονταν ότι κατά τη μικρασιατική εκστρατεία ο Στρατός τούς είχε επιτάξει μεγάλες (ανύπαρκτες στην πραγματικότητα) ποσότητες σιτηρών, κρεάτων κτλ. και ζητούσαν αποζημίωση. Οι στρατιωτικοί που ήταν στο κόλπο έδιναν την έγκρισή τους.</div>
<div style="line-height: 1.5em; margin-bottom: 15px; padding: 0px;">
Η δίκη κράτησε περίπου ένα μήνα και από πολλές απόψεις έπασχε, με κυριότερο πρόβλημα ότι ο νόμος με τον οποίο δικάστηκαν οι κατηγορούμενοι είχε ψηφιστεί μετά την τέλεση των αδικημάτων. Ο επίτροπος ζήτησε την ποινή του θανάτου για εννιά κατηγορουμένους, τελικά το δικαστήριο καταδίκασε σε θάνατο τρεις. Ο τρίτος ήταν ο μεγαλέμπορος Α. Αϊδινλής, στον οποίο ο Πάγκαλος έδωσε χάρη, ίσως ύστερα από πίεση της Γαλλίας, διότι είχε συλληφθεί στο Παρίσι και στη Γαλλία δεν προβλεπόταν η ποινή του θανάτου για καταχραστές. Να πούμε εδώ ότι οι ίδιοι οι δικαστές που εξέδωσαν την απόφαση παρακάλεσαν τον Πάγκαλο να μην εκτελεστούν οι ποινές, και την ίδια επιθυμία εξέφρασε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο Κουντουριώτης, αλλά ο Πάγκαλος, γνωρίζοντας ότι η κοινή γνώμη ήθελε τις εκτελέσεις, επέμεινε για τους δύο στρατιωτικούς. Αν προσέξετε καλά τη φωτογραφία, θα δείτε ότι υπάρχει κι ένα τρίτο σκοινί, στη μέση, που έμεινε κενό. Όλα έγιναν πολύ γρήγορα. Στις 24 Νοεμβρίου 1925 εκδόθηκε η απόφαση, στις 26 έγινε η εκτέλεση.</div>
<div style="line-height: 1.5em; margin-bottom: 15px; padding: 0px;">
<a href="http://sarantakos.files.wordpress.com/2012/04/ceb5cebacf84ceadcebbceb5cf83ceb7-ceb5cebbcebbcf8cceb3cebfcf82.jpg" style="color: #0a8fbc; font-weight: bold; text-decoration: initial;"><img alt="" class="alignleft size-full wp-image-6351" height="517" src="http://sarantakos.files.wordpress.com/2012/04/ceb5cebacf84ceadcebbceb5cf83ceb7-ceb5cebbcebbcf8cceb3cebfcf82.jpg?w=600&h=517" style="border: 1px solid rgb(176, 176, 176); display: inline; float: left; height: auto; margin: 0px 7px 2px 0px; max-width: 97%; padding: 5px;" title="εκτέλεση ΕλΛόγος" width="600" /></a>Σύμφωνα με τις εφημερίδες της εποχής, ο Ζαριφόπουλος ήταν βέβαιος ότι εξαιτίας του βαθμού του (ήταν συνταγματάρχης) θα καταδικαζόταν σε θάνατο και δεν θα του δινόταν χάρη. Ο (επίσης συνταγματάρχης) Δρακάτος, πάλι, δεν μπορούσε να πιστέψει γιατί καταδικάστηκε αυτός σε θάνατο και όχι άλλοι. Κι έτσι στήθηκε η αγχόνη στο Γουδί (που δεν είναι το σημερινό Γουδί, αλλά εκεί που εκτελέστηκαν και οι Έξι το 1922).</div>
<div style="line-height: 1.5em; margin-bottom: 15px; padding: 0px;">
Σε μια εφημερίδα διαβάζω τις λεπτομέρειες: “…οι κατάδικοι με δεμένας όπισθεν τας χείρας θα οδηγηθούν υπό το ικρίωμα και ακριβώς επί του κάτωθεν της αγχόνης ευρισκομένου αναβάθρου. Ευθύς αμέσως ο επί κεφαλής δεκανεύς ιστάμενος όπισθεν εκάστου των καταδίκων θα περιβάλη τον τράχηλον αυτού διά του βρόγχου μεριμνών όπως καλυφθούν ταυτοχρόνως η κεφαλή και οι ώμοι του μελλοθανάτου διά της προσδεδεμένης εις τον βρόχον καλύπτρας.</div>
<div style="line-height: 1.5em; margin-bottom: 15px; padding: 0px;">
Μετά το παράγγελμα ‘σύρατε’ του επί κεφαλής του αποσπάσματος Ανθυπασπιστού, οι άνδρες του αποσπάσματος σύρουν δι’ αποτόμου και ισχυράς ανελκύσεως το ανάβαθρον εφ΄ου ίσταται ο μελλοθάνατος, επερχομένου κατόπιν ακαριαίως του θανάτου.</div>
<div style="line-height: 1.5em; margin-bottom: 15px; padding: 0px;">
Μετά το πέρας της εκτελέσεως το στρατιωτικόν τμήμα θα παρελάση προ των αιωρουμένων πτωμάτων”.</div>
<div style="line-height: 1.5em; margin-bottom: 15px; padding: 0px;">
Κυκλοφόρησε και αγγελία για να βρεθεί εθελοντής ιδιώτης δήμιος για να βοηθήσει στην εκτέλεση, με αμοιβή 500 δρχ. το κεφάλι. (Για να έχουμε ένα εντελώς πρόχειρο μέτρο σύγκρισης, οι εφημερίδες έκαναν 1 δραχμή). Βρέθηκε κάποιος, πρόσφυγας όπως φρόντισαν να σημειώσουν οι εφημερίδες. (Αν και το όνομά του είναι παλιολλαδίτικο, και δη μανιάτικο -μια άλλη εφημερίδα έγραψε ότι ήταν αιχμάλωτος στη Μικρασία).</div>
<div style="line-height: 1.5em; margin-bottom: 15px; padding: 0px;">
Φυσικά, η εκτέλεση τράβηξε πολύ κόσμο. Μια εφημερίδα που κοίταξα κάνει λόγο για 800 αυτοκίνητα και 20.000 λαού. Πάντοτε οι εκτελέσεις, όποτε γίνονταν δημόσια, μάζευαν κόσμο.</div>
<div style="line-height: 1.5em; margin-bottom: 15px; padding: 0px;">
Ανάμεσα στις χιλιάδες συγκεντρωμένους ήταν κι ένας ποιητής, που θα τον έχετε μαντέψει οι περισσότεροι. Ο Κώστας Καρυωτάκης. Ξέρουμε ότι ήταν παρών, γιατί το αναφέρει σε κάποιες αναμνήσεις του ο φίλος του Χ. Σακελλαριάδης. Μάλιστα, ο Καρυωτάκης το περασμένο βράδυ είχε πάει επίσκεψη σε ένα συγγενικό του σπίτι σχετικά κοντά στο Γουδί, εκεί έμαθε ότι την άλλη μέρα το πρωί θα γινόταν η εκτέλεση, και αποφάσισε να κοιμηθεί εκεί για να πάει την επομένη το πρωί στον τόπο της εκτέλεσης.</div>
<div style="line-height: 1.5em; margin-bottom: 15px; padding: 0px;">
Το ποίημα δεν αναφέρεται στην εκτέλεση, δεν την περιγράφει. Μεταφέρει όμως ένα ψυχρό και ακοτεινό κλίμα, φόβου και δικτατορίας.</div>
<div style="line-height: 1.5em; margin-bottom: 15px; padding: 0px;">
Η πεδιάς και το νεκροταφείον</div>
<div style="line-height: 1.5em; margin-bottom: 15px; padding: 0px;">
(Πίναξ ημιτελής)</div>
<div style="line-height: 1.5em; margin-bottom: 15px; padding: 0px;">
Έχει πια δύσει ο ήλιος του χειμώνα,<br />
και γρήγορα, σα θέατρο, σκοτεινιάζει,<br />
ή σα να πέφτει πέπλο σε μια εικόνα.<br />
Άλλο δε βρίσκει ο άνεμος, ταράζει<br />
μόνο τ’ αγκάθια στην πεδιάδα όλη,<br />
μόνο κάποιο χαρτί σ’ όλη τη φύση.<br />
Mα το χαριτωμένο περιβόλι<br />
αίμα και δάκρυα το ‘χουνε ποτίσει.<br />
Aδιάκοπα τα δέντρα ξεκινούνε,<br />
κι οι πέτρινοι σταυροί σκίζουν σα χέρια<br />
τον ουρανό που σύννεφα περνούνε,<br />
τον ουρανό που είναι χωρίς αστέρια.</div>
<div style="line-height: 1.5em; margin-bottom: 15px; padding: 0px;">
(Ωραίο, φριχτό και απέριττο τοπίον!<br />
Eλαιογραφία μεγάλου διδασκάλου.<br />
Aλλά του λείπει μια σειρά ερειπίων<br />
κι η επίσημος αγχόνη του Παγκάλου.)</div>
<div style="line-height: 1.5em; margin-bottom: 15px; padding: 0px;">
Οι έξι πρώτοι στίχοι περιγράφουν την πεδιάδα, οι επόμενοι έξι το νεκροταφείο. Όμως, όπως λέει ο υπότιτλος του ποιήματος, ο πίνακας είναι ημιτελής: λείπει μια σειρά ερειπίων και η επίσημος αγχόνη του Παγκάλου.</div>
<div style="line-height: 1.5em; margin-bottom: 15px; padding: 0px;">
Το ποίημα το συμπεριέλαβε ο Καρυωτάκης στην τρίτη και τελευταία ποιητική συλλογή του, τα Ελεγεία και σάτιρες, που εκδόθηκε το 1927, στην ενότητα “Σάτιρες”. Η ημερομηνία της εκτέλεσης είναι και το terminus post quem, που λένε, για τη συγγραφή του ποιήματος: αποκλείεται να γράφτηκε νωρίτερα από τις 26.11.1925, αν και φυσικά τίποτε δεν μας λέει ότι γράφτηκε αμέσως μετά.</div>
<div style="line-height: 1.5em; margin-bottom: 15px; padding: 0px;">
(Στοιχεία πήρα από το άρθρο του Γιάννη Παπακώστα στο περιοδικό Λέξη (τ. 90, 1989), από το παραπάνω άρθρο του Αθεόφοβου και από εφημερίδες της εποχής).</div>
<div style="line-height: 1.5em; margin-bottom: 15px; padding: 0px;">
Πηγή: <a href="http://sarantakos.wordpress.com/2012/04/29/agxoni/" target="_blank">http://sarantakos.wordpress.com/2012/04/29/agxoni/</a></div>
<div style="line-height: 1.5em; margin-bottom: 15px; padding: 0px;">
<br /></div>
<div style="line-height: 1.5em; margin-bottom: 15px; padding: 0px;">
<br /></div>
</div>
</div>
ownerhttp://www.blogger.com/profile/13194806621414373273noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3829592558919779571.post-47031662198318987052012-12-30T05:07:00.000-08:002012-12-30T05:07:30.677-08:00Οι δύο καταχραστές του δημοσίου χρήματος που κρεμάστηκαν (μέρος Α')<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Εδώ και αρκετό καιρό κυκλοφορεί στο διαδίκτυο (ειδικά σε ελληνοβαρεμένα blogs) μία φωτογραφία η οποία περιφέρεται με κανιβαλιστικό τρόπο παντού.<br />
Αυτή εδώ:<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgkjhUsdOK0v0gs7efh_UeunAEVfJTVI-4Q04Nn0N8aELjJsL3JSQLKg2BsR6XT4RLVMEZUjzshUK1TXS_Mo_W6nEZeHKMUAj68kH1Dnt6uF70StsBf1QBaB4i4mFS3-Bhyphenhyphen3LqjpKacMb6l/s1600/149097_523640207646698_842863436_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="181" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgkjhUsdOK0v0gs7efh_UeunAEVfJTVI-4Q04Nn0N8aELjJsL3JSQLKg2BsR6XT4RLVMEZUjzshUK1TXS_Mo_W6nEZeHKMUAj68kH1Dnt6uF70StsBf1QBaB4i4mFS3-Bhyphenhyphen3LqjpKacMb6l/s400/149097_523640207646698_842863436_n.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
Πρόκειται για τον απαγχονισμό των συνταγματαρχών Δρακάτου και Ζαφειρόπουλου στις 26.11.1925, επί των ημερών της δικτατορίας του Θ.Πάγκαλου.<br />
Η εικόνα αυτή αναπαράγεται στο διαδίκτυο, κυρίως από ανεγκέφαλους χρυσαυγίτες, με σχόλια του στυλ "<a href="http://www.palo.gr/cluster/articles/eidhseis-ellada/23/?clid=5939882" style="border: 0px; color: #242e6b; font-family: Arial, sans-serif; line-height: 24px; margin: 0px; outline: none; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Τότε που κρεμούσαν τους καταχραστές στο σύνταγμα. Αφιερώνεται στους κλέφτες και προδότες πολιτικούς που ξεπουλάνε την Ελλάς</a>" και κραυγές και ιαχές "Ελλάς ή τέφρα", "υπεράνω όλων η Ελλάς" και άλλες γνωστές εκφράσεις του ακροδεξιού χώρου.<br />
Αφού παραβλέψουμε ότι οι ακροδεξιοί διακινητές δεν γνωρίζουν (;) ότι οι εκτελεσθέντες στρατιωτικοί ήταν βασιλόφρονες και ιδεολογικοί τους πρόγονοι, στην ουσία η εκτέλεση ήταν μία πολιτική δολοφονία και εκκαθάριση πολιτικών αντιπάλων του Πάγκαλου. Να θυμίσω ότι ο Πάγκαλος ήταν συνεργάτης του Βενιζέλου στο κίνημα στο Γουδί και στον εθνικό διχασμό.<br />
Διαβάζοντας προσεκτικά την υπόθεση, καταλαβαίνουμε ότι ήταν δύο άδικες και κυρίως παράνομες εκτελέσεις από ένα παράνομο καθεστώς (ψιλά γράμματα γι'αυτούς που διψάνε για αίμα και ζούνε με άρτο και θεάματα ή "μορφώνονται" σε συνωμοσιολαγνικά blogs για εθνοπαράφρονες ή μέσω των βιβλίων του Λιακόπουλου, του Γεωργιάδη ή του Βελόπουλου).<br />
Παραθέτω δύο σχετικά κείμενα, ξεκινώντας με μία πολύ εμβριθή και εμπεριστατωμένη έρευνα του πολύ αξιόλογου blogger "αθεόφοβου":<br />
<br />
<b>ΜΕΡΟΣ Α'</b><br />
<br />
<br />
<h3 class="post-title entry-title" itemprop="name" style="color: #9e5205; font-family: Times, serif; font-size: 24px; letter-spacing: -1px; margin: 0px;">
ΟΙ ΔΥΟ ΚΑΤΑΧΡΑΣΤΕΣ ΠΟΥ ΟΔΗΓΗΘΗΚΑΝ ΣΤΗΝ ΚΡΕΜΑΛΑ</h3>
<div class="post-header">
<div class="post-header-line-1">
</div>
</div>
<div class="post-body entry-content" id="post-body-1659408671920252679" itemprop="description articleBody">
<div dir="ltr" trbidi="on">
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiGt8KJA-p6k8zMdWFk_Ay8Eg6BSvay6792qk479zZMOAhYQV0qQm3JD4VgWM_9bS5Qj1ux40FSX2hvUNPxlCwRBwNWQGOkYLs6O0C_qMiRjwE0goBHzjNY5IHWuf1v-XS-5wffxQloKRfH/s1600/1-%25CE%2593%25CE%259F%25CE%25A5%25CE%2594%25CE%2599+%25CE%2594%25CE%25A1%25CE%2591%25CE%259A2.jpg" style="color: #de7008;"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5628415955172496034" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiGt8KJA-p6k8zMdWFk_Ay8Eg6BSvay6792qk479zZMOAhYQV0qQm3JD4VgWM_9bS5Qj1ux40FSX2hvUNPxlCwRBwNWQGOkYLs6O0C_qMiRjwE0goBHzjNY5IHWuf1v-XS-5wffxQloKRfH/s400/1-%25CE%2593%25CE%259F%25CE%25A5%25CE%2594%25CE%2599+%25CE%2594%25CE%25A1%25CE%2591%25CE%259A2.jpg" style="border-width: 0px; cursor: pointer; display: block; height: 269px; margin: 0px auto 10px; text-align: center; width: 400px;" /></a><br />
<div class="MsoNormal">
Το σημερινό χρέος της Ελλάδας οφείλεται σε ένα μεγάλο μέρος σε καταχρήσεις του δημοσίου χρήματος από διάφορους επιτήδειους που εκμεταλλεύτηκαν την θέση που βρέθηκαν προς ίδιον όφελος. Ένα άλλο βέβαια μέρος του χρέους οφείλεται σε αυτό που εννοούσε ο<b>Πάγκαλος</b> με το " <i><span style="color: #333399;">Μαζί τα φάγαμε</span></i>" και έχω περιγράψει στις αναρτήσεις μου <span class="apple-style-span"><a href="http://atheofobos2.blogspot.com/2010/01/blog-post_28.html" style="color: #de7008;"><span style="color: windowtext; text-decoration: initial;">ΤΑ ΛΕΦΤΑ ,ΠΟΥ ΠΗΓΑΝ ΤΑ ΛΕΦΤΑ;</span></a> και </span><a href="http://atheofobos2.blogspot.com/2010/03/blog-post_10.html" style="color: #de7008;"><span style="color: windowtext;">ΤΑ ΛΕΦΤΑ, ΠΟΥ ΠΗΓΑΝ ΤΑ ΛΕΦΤΑ; ΜΕΡΟΣ ΙΙ</span></a><span lang="EN-US"></span><span class="apple-style-span"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span class="apple-style-span">Όμως αυτό που δεν μας είπε είναι ότι εκτός από αυτά που φάγαμε μαζί, για τα άλλα που τα έφαγαν οι διάφοροι καταχραστές γιατί δεν βρέθηκε ποτέ κανείς για να τιμωρηθεί για τις καταχρήσεις που έκανε.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span class="apple-style-span">Και όταν λέμε να τιμωρηθεί δεν εννοούμε την τιμωρία που επέβαλε σε 2 καταχραστές ο συνονόματος παππούς του, όταν έκανε την δικτατορία του το 1925 και ο οποίος ίδρυσε ειδικό δικαστήριο και απαγχόνισε σαν καταχραστές δύο αξιωματικούς (2), τον </span><b>Δρακάτο Διονύσιο</b> Αντισυνταγματάρχη της Διαχειρίσεως και τον <b>Ι. Ζαριφόπουλο</b> Αντισυνταγματάρχη της Χωροφυλακής διευθυντή της Αστυνομίας Θεσσαλονίκης.</div>
<div>
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhW1aAhXeaqJm0q-Y773Zjo2Ygb-5xpCrM6zc8d2Ytcqk0trBpyNT3Q_z0cl8tP9DVBiH4X2L-Zha2XFsRY9cOaGoIDPg85qc9vhbjaaLrUXSdtdkEOQbBEnYk62OpE-GLoJ8UmHq5LFy4B/s1600/2-28-10-25Ea+-+%25CE%2594%25CF%2581%25CE%25B1%25CE%25BA%25CE%25B1%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2582.jpg" style="color: #de7008;"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5628415880120895106" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhW1aAhXeaqJm0q-Y773Zjo2Ygb-5xpCrM6zc8d2Ytcqk0trBpyNT3Q_z0cl8tP9DVBiH4X2L-Zha2XFsRY9cOaGoIDPg85qc9vhbjaaLrUXSdtdkEOQbBEnYk62OpE-GLoJ8UmHq5LFy4B/s400/2-28-10-25Ea+-+%25CE%2594%25CF%2581%25CE%25B1%25CE%25BA%25CE%25B1%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2582.jpg" style="border-width: 0px; cursor: pointer; display: block; height: 341px; margin: 0px auto 10px; text-align: center; width: 400px;" /></a><br />
<div class="MsoNormal">
Στην Ελλάδα ο δι΄ αγχόνης θάνατος εισήχθηκε 20 Ιούλιου 1925 με διάταγμα της Κυβέρνησης Πάγκαλου προς παραδειγματισμό επί καταχρήσεων του δημοσίου. Το σχετικό εκείνο διάταγμα καταργήθηκε τον Σεπτέμβριο του 1926.<span style="font-size: 8pt;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
Βέβαια η καταδίκη αυτή ήταν απολύτως παράνομη γιατί εκτελέστηκαν βάσει νόμου που εκδόθηκε μετά την διάπραξη του αδικήματος τους<i>.( Ιστορία του Ελλ. Έθνους Εκδ. Αθηνών Τόμος ΙΕ σελ 293)<o:p></o:p></i></div>
<div class="MsoNormal">
Η δίκη τους, μαζί με άλλους 19 κατηγορούμενους στρατιωτικούς και πολίτες για καταχρήσεις στις επιτάξεις στην Μικρά Ασία , άρχισε στις 16-10-1925 στο Α΄Διαρκές Στρατοδικείο και κράτησε πάνω από ένα μήνα μέχρι τις 24-11-1925 . Οι 21 κατηγορούμενοι παραπέμφθηκαν με 7 βουλεύματα τα οποία και περιγράφονται αναλυτικά στο ΕΜΠΡΟΣ της 16-10-1925.(Κλικάροντας επάνω στην φωτογραφία 3 αυτή γίνεται ευανάγνωστη)</div>
</div>
<div>
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi3zqVxh7rprODsuOO3zclU5_6h2fzTjxCb1qUIciFFcepgiHLuMdMfuqCeYGvQkIAFGaWpdZC6U6j5ICqOOo7-HIxBHhbjtT0DlAXCBcNNf1YyCVn0rm5yTfZ7YdQVmAz9YA2WA-5sgQsF/s1600/3-16-10-25Ea.jpg" style="color: #de7008;"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5628415785231541986" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi3zqVxh7rprODsuOO3zclU5_6h2fzTjxCb1qUIciFFcepgiHLuMdMfuqCeYGvQkIAFGaWpdZC6U6j5ICqOOo7-HIxBHhbjtT0DlAXCBcNNf1YyCVn0rm5yTfZ7YdQVmAz9YA2WA-5sgQsF/s400/3-16-10-25Ea.jpg" style="border-width: 0px; cursor: pointer; display: block; height: 400px; margin: 0px auto 10px; text-align: center; width: 185px;" /></a><br />
<div class="MsoNormal">
Στην δίκη εκλήθησαν 150 μάρτυρες κατηγορίας μεταξύ των οποίων και ο πρωθυπουργός, ο οποίος βέβαια δεν πήγε, και 100 μάρτυρες υπεράσπισης</div>
</div>
<div>
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEghu9cqK1dX4c7NdO8_A_uhGI3hfj5fFJaqCQcxkZQsCQ__fxPLn2UjmXap6jfctodGbGJotx24bgUE6X8T_d49Ph-a9rCUajwv-DetkG91R9TvoPXpgEUuruGST0s5upBdOwNNsnD6xtnR/s1600/4-19-11-25Ea+%25CF%2583%25CF%2585%25CE%25BD%25CE%25AE%25CE%25B3%25CE%25BF%25CF%2581%25CE%25BF%25CE%25B9.jpg" style="color: #de7008;"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5628415544537386562" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEghu9cqK1dX4c7NdO8_A_uhGI3hfj5fFJaqCQcxkZQsCQ__fxPLn2UjmXap6jfctodGbGJotx24bgUE6X8T_d49Ph-a9rCUajwv-DetkG91R9TvoPXpgEUuruGST0s5upBdOwNNsnD6xtnR/s400/4-19-11-25Ea+%25CF%2583%25CF%2585%25CE%25BD%25CE%25AE%25CE%25B3%25CE%25BF%25CF%2581%25CE%25BF%25CE%25B9.jpg" style="border-width: 0px; cursor: pointer; display: block; height: 223px; margin: 0px auto 10px; text-align: center; width: 400px;" /></a><br />
<div class="MsoNormal">
Την υπεράσπιση των κατηγορουμένων ανέλαβαν 30 γνωστοί δικηγόροι της εποχής (4) μεταξύ των οποίων οι <b>Λυκουρέζος, Μπαμπάκος, Κ,</b><b>Αγ. Τσουκαλάς, Λαδάς</b> και <b>Σγουρίτσας</b>.</div>
</div>
<div>
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEirN1ZGaV_ktLkts1L9mcAG4iB8k59JWfxb66TzTt87LtULNtqgNrMmcVOsQ-iMtSUWjfzCBA1maEbCVIniCFECl-hWTzb_2RPVvSjaz7dq-aM_jtI_5AJiCuNvwVb5TaRCxjct769h79m0/s1600/5-22-10-25Ea+-+%25CE%25A0%25CF%2581%25CF%258C%25CE%25B5%25CE%25B4%25CF%2581%25CE%25BF%25CF%2582+%25CE%25A3%25CF%2584%25CF%2581%25CE%25B1%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25B4%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25B5%25CE%25AF%25CE%25BF%25CF%2585.jpg" style="color: #de7008;"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5628415469829266786" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEirN1ZGaV_ktLkts1L9mcAG4iB8k59JWfxb66TzTt87LtULNtqgNrMmcVOsQ-iMtSUWjfzCBA1maEbCVIniCFECl-hWTzb_2RPVvSjaz7dq-aM_jtI_5AJiCuNvwVb5TaRCxjct769h79m0/s400/5-22-10-25Ea+-+%25CE%25A0%25CF%2581%25CF%258C%25CE%25B5%25CE%25B4%25CF%2581%25CE%25BF%25CF%2582+%25CE%25A3%25CF%2584%25CF%2581%25CE%25B1%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25B4%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25B5%25CE%25AF%25CE%25BF%25CF%2585.jpg" style="border-width: 0px; cursor: pointer; display: block; height: 400px; margin: 0px auto 10px; text-align: center; width: 323px;" /></a><br />
<div class="MsoNormal">
Πρόεδρος του δικαστηρίου (5), ήταν ο στρατιωτικός δικαστικός σύμβουλος <b>Δάρας</b> , μέλη οι αντισυνταγματάρχες <b>Ζέρβας</b> και <b>Περιστέρης</b>, οι λοχαγοί <b>Παπακυριαζής</b> και <b>Παπαδόπουλος</b> και οι ένορκοι <b>Κομνηνός</b> καπνοπώλης, και <b>Ανδ. Βήχος</b> έμπορος ποδηλάτων.(6)</div>
</div>
<div>
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgimL8zhC4zkAwkPWeUH0fZ_1j7oXpwv4kuHRpL-f93U8g_3FnWViCrMzftRlHpmj_AQdKfF4R6Bu5yf0KNdRl9P8SmsLsEmK2jyqm9i7gsqCX3x17pCM94CvTeyfkgJcsUOG6NBSPByQni/s1600/6-18-11-25Ea+%25CF%2583%25CF%2584%25CF%2581%25CE%25B1%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25B4%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25B5%25CE%25AF%25CE%25BF.jpg" style="color: #de7008;"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5628415398989890898" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgimL8zhC4zkAwkPWeUH0fZ_1j7oXpwv4kuHRpL-f93U8g_3FnWViCrMzftRlHpmj_AQdKfF4R6Bu5yf0KNdRl9P8SmsLsEmK2jyqm9i7gsqCX3x17pCM94CvTeyfkgJcsUOG6NBSPByQni/s400/6-18-11-25Ea+%25CF%2583%25CF%2584%25CF%2581%25CE%25B1%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25B4%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25B5%25CE%25AF%25CE%25BF.jpg" style="border-width: 0px; cursor: pointer; display: block; height: 104px; margin: 0px auto 10px; text-align: center; width: 400px;" /></a><span style="font-size: 12pt;">Κυβερνητικός επίτροπος (7) ήταν ο διευθυντής του δικαστικού τμήματος του Α΄ Σώματος Στρατού <b>Κρ. Μπουφίδης</b></span></div>
<div>
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgmK2Ipro8g93jKuIWrH7bHA8yQHnh0BU0vpDgHk4LxthhG3JXfoH351awJXdRV2fdhfuDTZHg6d7VMA5AKglRJeVenXetOmktuJMVu4qTPUT33yW8LJqsZtrQMfHae3RyU8ej-WY8s_VbG/s1600/7-20-11-25Ea%25CE%259A%25CF%2585%25CE%25B2%25CE%25B5%25CF%2581%25CE%25BD%25CE%25B7%25CF%2584%25CE%25B9%25CE%25BA%25CF%258C%25CF%2582+%25CE%25B5%25CF%2580%25CE%25B9%25CF%2584%25CF%2581%25CE%25BF%25CF%2580%25CE%25BF%25CF%2582.jpg" style="color: #de7008;"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5628415316208390466" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgmK2Ipro8g93jKuIWrH7bHA8yQHnh0BU0vpDgHk4LxthhG3JXfoH351awJXdRV2fdhfuDTZHg6d7VMA5AKglRJeVenXetOmktuJMVu4qTPUT33yW8LJqsZtrQMfHae3RyU8ej-WY8s_VbG/s400/7-20-11-25Ea%25CE%259A%25CF%2585%25CE%25B2%25CE%25B5%25CF%2581%25CE%25BD%25CE%25B7%25CF%2584%25CE%25B9%25CE%25BA%25CF%258C%25CF%2582+%25CE%25B5%25CF%2580%25CE%25B9%25CF%2584%25CF%2581%25CE%25BF%25CF%2580%25CE%25BF%25CF%2582.jpg" style="border-width: 0px; cursor: pointer; display: block; height: 271px; margin: 0px auto 10px; text-align: center; width: 400px;" /></a></div>
<div>
<div class="MsoNormal">
Οι ενστάσεις αναρμοδιότητας του δικαστηρίου απορρίφτηκαν από τους δικαστές και κατά την δίκη ακούστηκαν μεταξύ άλλων και τα εξής:</div>
<div class="MsoNormal">
<b>Στρατοδίκης</b>: <i><span style="color: #333399;">Θα δικάσωμεν επί τη βάσει του δόγματος της ανάγκης της σωτηρίας της πατρίδος .Ας μην λησμονήται παρ ουδενός το δόγμα "υπέρτατος Νόμος η Σωτηρία του Λαού"<o:p></o:p></span></i></div>
<div class="MsoNormal">
<b>Πρόεδρος</b> προς κατηγορουμένους: <i><span style="color: #333399;">Ενθυμηθήτε ότι το Δικαστήριον μου είναι πρώτου, αλλά και τελευταίου βαθμού. Και καταλάβετε το καλά, ότι είναι προ πάντων δικαστήριον ουσίας.<o:p></o:p></span></i></div>
<div class="MsoNormal">
<b>Επίτροπος</b>: <b><i><span style="color: #333399;">Η σκοπιμότης είναι και η νομιμότης</span></i>(!!!)</b><i><span style="color: #333399;"> Η δευτέρα είναι τέκνον της πρώτης. </span></i>...( μετά από 85 χρόνια ο <b>Βουλγαράκης</b>συμπλήρωσε το απόφθεγμα αυτό με το περίφημο-το νόμιμο είναι και ηθικό!)</div>
<div class="MsoNormal">
<i><span style="color: #333399;">....Νόμος απαγορεύων την αναδρομικότητα των ποινών δεν υπάρχει. Υπάρχει μόνον μια νομική θεωρία. Χάριν μια θεωρίας δεν είνε δυνατόν να γίνη κτήμα του πρώτου καταλαβόντος το δημόσιον χρήμα.<o:p></o:p></span></i></div>
<div class="MsoNormal">
<b>Στρατοδίκης</b><i><span style="color: #333399;">: Οι κύριοι συνήγοροι δεν πρέπει να λησμονούν, ότι, πρόκειται περί δικαστηρίου, ασυνήθους, φοβερού εκτάκτου στρατοδικείου Μεραρχίας εν εκστρατεία και ότι συνεπώς δεν πρέπει να παρελκύεται η πρόοδος των εργασιών του με ασήμαντα ζητήματα.<o:p></o:p></span></i></div>
<div class="MsoNormal">
Για μια δακτυλογράφο από τους κατηγορούμενους, ο συνήγορος υπερασπίσεως της <b>Τσουκαλάς</b> κατά την υπεράσπιση του : <i><span style="color: #333399;">...αναφερόμενος εις την σύνθεσιν της γυναικός εν γένει λέγει ότι αύτη είναι ατελεστέρα του ανδρός δι΄ αυτό δε έχει ήλαττωμένην την βούλησιν, την αντίληψιν και την ηθικήν. (!!)<o:p></o:p></span></i></div>
<div class="MsoNormal">
Ο συνήγορος υπεράσπισης<b> Μπαμπάκος</b> με την αγόρευση του :<i><span style="color: #333399;">εκίνησεν εις δάκρυα πολλούς εκ του ακροατηρίου και :σχολιάζων το διάταγμα, το οποίον καθιεροί την αναδρομικήν ποινήν , χαρακτηρίζει αυτό ως αντιβαίνον εις την έννοιαν της δικαιοσύνης. Επικαλείται διάταγμα της Γαλλικής Επαναστάσεως καταργήσαν την αναδρομικήν ποινήν, ως και το αμερικανικόν σύνταγμα, απαγορεύον καθορισμόν ποινών μετά την τέλεσιν του αδικήματος.<o:p></o:p></span></i></div>
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj4ypp7T1eyEaQMy_AtNqe_zoVbiKL7YkJ_InG6vIKmK2zARI90taF8I2L5RRg4fdZz3AuQ7woWi13CGHb3NHbgLuZPeUvqMcsu3OCTQ_Yu_GSwLXPPcSFbYZp-YzzLeXL5Gxv2RsN6SL_T/s1600/8-24-11-25%25CE%2591%25CF%2580%25CE%25BF%25CF%2586.%25CE%2591%25CE%25B9%25CE%25B4%25CE%25B9%25CE%25BD%25CE%25BB%25CE%25AE%25CF%2582.jpg" style="color: #de7008;"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5628415205545200242" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj4ypp7T1eyEaQMy_AtNqe_zoVbiKL7YkJ_InG6vIKmK2zARI90taF8I2L5RRg4fdZz3AuQ7woWi13CGHb3NHbgLuZPeUvqMcsu3OCTQ_Yu_GSwLXPPcSFbYZp-YzzLeXL5Gxv2RsN6SL_T/s400/8-24-11-25%25CE%2591%25CF%2580%25CE%25BF%25CF%2586.%25CE%2591%25CE%25B9%25CE%25B4%25CE%25B9%25CE%25BD%25CE%25BB%25CE%25AE%25CF%2582.jpg" style="border-width: 0px; cursor: pointer; display: block; height: 373px; margin: 0px auto 10px; text-align: center; width: 400px;" /></a><br />
<div class="MsoNormal">
Για 9 κατηγορουμένους ζήτησε ο επίτροπος την ποινή του θανάτου δι΄ αγχόνης.</div>
<div class="MsoNormal">
Η απόφαση του δικαστηρίου στις 24-11-1925 ήταν καταδίκη σε θάνατο 3, του <b>Αϊδινλή</b>, του <b>Δρακάτου</b> και του<b> Ζαριφόπουλου</b>, δύο σε ισόβια δεσμά, πέντε σε πρόσκαιρα και δύο σε ειρκτή.</div>
</div>
<div>
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgekX1wvVvvVrZLTiWAgMSO6Njpm_OGNuKY1q8ArR6Q8LipzInvMiIZIL2lRRXzu60TM2ICVKRYqCDZA6B17hJKmvXb-2eNunoktu-p8Jl92uZCaS_-oL-OwvvKm2iPWODVo704DkdPYlgm/s1600/9-Pangalos.jpg" style="color: #de7008;"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5628415119319172786" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgekX1wvVvvVrZLTiWAgMSO6Njpm_OGNuKY1q8ArR6Q8LipzInvMiIZIL2lRRXzu60TM2ICVKRYqCDZA6B17hJKmvXb-2eNunoktu-p8Jl92uZCaS_-oL-OwvvKm2iPWODVo704DkdPYlgm/s400/9-Pangalos.jpg" style="border-width: 0px; cursor: pointer; display: block; height: 400px; margin: 0px auto 10px; text-align: center; width: 255px;" /></a><br />
<div class="MsoNormal">
Στις 25-11-1925 ο πρόεδρος και τα μέλη του Στρατοδικείου όπως και ο κυβερνητικός επίτροπος παρουσιάστηκαν στον πρωθυπουργό<b>Πάγκαλο</b> (9) και διετύπωσαν την ευχή του Δικαστηρίου όπως μη εκτελεστεί η απόφαση των εις θάνατον καταδικασθέντων <b>Γ. Ζαριφόπουλου , Θ. Δρακάτου</b> και <b>Α. Αϊδινλή</b> δεδομένου ότι :<i><span style="color: #333399;">είς άπαντα τα πεπολιτισμένα κράτη δεν εφαρμόζεται η εσχάτη των ποινών δια παρόμοια αδικήματα.</span></i></div>
</div>
<div>
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgQpHkVFx4XUQl70Z3XvvKxhglvzBMczVvTPPhQI3d9K66EMLjEOL4IzdYBuTH9mkwhfwuXZWK25xN-4GYxWT4mxxBTwVoEXKlOxbWvGAMuQIcNXFMHRJ4ntBI6ijuqmL9epT2QtoPS2T7A/s1600/10-Kountouriotis.jpg" style="color: #de7008;"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5628415042360949986" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgQpHkVFx4XUQl70Z3XvvKxhglvzBMczVvTPPhQI3d9K66EMLjEOL4IzdYBuTH9mkwhfwuXZWK25xN-4GYxWT4mxxBTwVoEXKlOxbWvGAMuQIcNXFMHRJ4ntBI6ijuqmL9epT2QtoPS2T7A/s400/10-Kountouriotis.jpg" style="border-width: 0px; cursor: pointer; display: block; height: 400px; margin: 0px auto 10px; text-align: center; width: 247px;" /></a><br />
<div class="MsoNormal">
Οι ίδιοι επισκέφτηκαν και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας <b>Κουντουριώτη </b>(10) και διετύπωσαν το ίδιο αίτημα. Ο <b>Κουντουριώτης</b> κάλεσε τον<b>Πάγκαλο</b> στο σπίτι του, του είπε για το αίτημα αυτό και συνηγόρησε και αυτός.</div>
<div class="MsoNormal">
Ο <b>Πάγκαλος</b> ξανακάλεσε τα μέλη του δικαστηρίου και τελικά αποφάσισε να μην εκτελεστεί η ποινή για τον <b>Αϊδινλή.</b></div>
<div class="MsoNormal">
Σύμφωνα με την ειδησεογραφία της εποχής το τελευταίο γεύμα των μελλοθανάτων ήταν κοκορέτσι, μαρίδες σταφύλια και ρετσίνα.</div>
<div class="MsoNormal">
Ο<b> Ζαριφόπουλος </b>είχε διατηρήσει την ψυχραιμία του και έστειλε τηλεγράφημα προς τους άλλους καταδίκους στο οποίο έγραφε: <i><span style="color: #333399;">Ταξίδιον ευχάριστον. Στοπ.Βρόγχος γλυκύτατος εξαποστέλλει ημάς μακράν υμών. Παρακαλώ τηρήσατε ψυχραιμίαν και υπομονήν, αναμιμνησκόμεθα ότι θάττον ή βράδιον θέλομεν συναντηθή εκεί όπου ήδη ημείς βαίνομεν και ένθα ουδέ πόνος ουδέ στεναγμός υπάρχει." Εάν ποτέ είτε θεληματικώς ως κακοί άνθρωποι είτε αθελήτως ελυπήσαμεν υμάς, παρακαλούμεν κρατήσατε απόψεις σας ίνα επιλύσωμεν αυτάς κατά την συνάντησιν μας".<o:p></o:p></span></i></div>
<div class="MsoNormal">
Είπε δε στον υπαρχιφύλακα που ήταν στο κελί: <i><span style="color: #333399;">Κύτταξε να με σηκώσεις πρωί αύριο. Μη μ΄αφήσης και με πάρει ο ύπνος!</span></i></div>
</div>
<div>
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg-qeOuoRs7RYe3RXK0xCVm6BSN3LyckB7Rn9b2wzgywj55cau02AASVzVqhzAAxO9I78p0sfVMGmUxhdmkrUFqfqTC1w7Efuzh6x2U1gBXqp0qpy33pnVzIzZ_sODcWpCA3WpdEQ-26PIx/s1600/11-27-11-25Ea%25CF%2580%25CE%25BB%25CE%25B7%25CE%25B8%25CE%25B7.jpg" style="color: #de7008;"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5628414969628312226" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg-qeOuoRs7RYe3RXK0xCVm6BSN3LyckB7Rn9b2wzgywj55cau02AASVzVqhzAAxO9I78p0sfVMGmUxhdmkrUFqfqTC1w7Efuzh6x2U1gBXqp0qpy33pnVzIzZ_sODcWpCA3WpdEQ-26PIx/s400/11-27-11-25Ea%25CF%2580%25CE%25BB%25CE%25B7%25CE%25B8%25CE%25B7.jpg" style="border-width: 0px; cursor: pointer; display: block; height: 400px; margin: 0px auto 10px; text-align: center; width: 395px;" /></a><br />
<div class="MsoNormal">
<i><span style="color: #333399;">Ένα πλήθος κόσμου πάσης ηλικίας, πάσης τάξεως και φύλου κατέκλυσε τον ευρύ χώρον ,όπου θα εγενετο η εκτέλεσις πολύ προ της καθορισθείσης ώρας. Υπήρχον πολλοί οίτινες και διενυκτέρευσαν εκεί. Από της 7ης δε ώρας μια ατελεύτητος σειρά αυτοκινήτων εκόμιζε διαρκώς νέα κύματα κόσμου.</span></i></div>
</div>
<div>
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEihi55vHRkuZ7mf44y75zs6IbNn8C8KXH0QC55IrrE74p0bvjKTrPzr77T4cJzawxjGxH6458Hc1R8TOlS2ggrqFvnLRnpS0uJ6tY9yvbfDJWMxS5DBWyElyO2ZX4iu1alDpnYuPxiWGYaI/s1600/12-27-11-25Ea%25CE%2596%25CE%25B1%25CF%2581%25CE%25B9%25CF%2586-%25CE%2594%25CF%2581%25CE%25B1%25CE%25BA%25CE%2593%25CE%25BF%25CF%2585%25CE%25B4%25CE%25AF.jpg" style="color: #de7008;"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5628414855402885330" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEihi55vHRkuZ7mf44y75zs6IbNn8C8KXH0QC55IrrE74p0bvjKTrPzr77T4cJzawxjGxH6458Hc1R8TOlS2ggrqFvnLRnpS0uJ6tY9yvbfDJWMxS5DBWyElyO2ZX4iu1alDpnYuPxiWGYaI/s400/12-27-11-25Ea%25CE%2596%25CE%25B1%25CF%2581%25CE%25B9%25CF%2586-%25CE%2594%25CF%2581%25CE%25B1%25CE%25BA%25CE%2593%25CE%25BF%25CF%2585%25CE%25B4%25CE%25AF.jpg" style="border-width: 0px; cursor: pointer; display: block; height: 298px; margin: 0px auto 10px; text-align: center; width: 400px;" /></a></div>
<div>
<div class="MsoNormal">
Στις 26-11-1925 ο <b>Δρακάτος</b> με τον <b>Ζαριφόπουλο</b> οδηγηθήκαν στο Γουδί και μετά την καθαίρεση τους, απαγχονίστηκαν από τον εθελοντή (!) δήμιο<b> Κοτρωνάρο</b>.</div>
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjtQ1U-5R-Nfv1Nh0QPrSr9Mg-O07oStlCGD_sFOVXvs57BtQQifGG07q5pqhsmpJtLrWVF4dxBWMZLouDfTiPBr-9hcJYKrAGxumQHj_M0qlTJwhEgJy6dFKbEiCAijPv_t5VDa-n6_9Za/s1600/13-%25CE%2593%25CE%259F%25CE%25A5%25CE%2594%25CE%2599+%25CE%2594%25CE%25A1%25CE%2591%25CE%259A4.jpg" style="color: #de7008;"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5628414715763374194" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjtQ1U-5R-Nfv1Nh0QPrSr9Mg-O07oStlCGD_sFOVXvs57BtQQifGG07q5pqhsmpJtLrWVF4dxBWMZLouDfTiPBr-9hcJYKrAGxumQHj_M0qlTJwhEgJy6dFKbEiCAijPv_t5VDa-n6_9Za/s400/13-%25CE%2593%25CE%259F%25CE%25A5%25CE%2594%25CE%2599+%25CE%2594%25CE%25A1%25CE%2591%25CE%259A4.jpg" style="border-width: 0px; cursor: pointer; display: block; height: 271px; margin: 0px auto 10px; text-align: center; width: 400px;" /></a></div>
<div>
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiq7zteSGkpXsgeMiTu9jNe_7rkS6k1lR7_-BqmsKZjkupb54uHn347hNxMaZ0kHAvwzHJSgxZfKyirSNn28jnljZug9vEDQA7t-jv9zi6hZUhUZhHRBafWLLeDIdN2gJTR1U5T9PcFF_xe/s1600/14-%25CE%2593%25CE%259F%25CE%25A5%25CE%2594%25CE%2599+%25CE%2594%25CE%25A1%25CE%2591%25CE%259A5.jpg" style="color: #de7008;"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5628414637473729874" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiq7zteSGkpXsgeMiTu9jNe_7rkS6k1lR7_-BqmsKZjkupb54uHn347hNxMaZ0kHAvwzHJSgxZfKyirSNn28jnljZug9vEDQA7t-jv9zi6hZUhUZhHRBafWLLeDIdN2gJTR1U5T9PcFF_xe/s400/14-%25CE%2593%25CE%259F%25CE%25A5%25CE%2594%25CE%2599+%25CE%2594%25CE%25A1%25CE%2591%25CE%259A5.jpg" style="border-width: 0px; cursor: pointer; display: block; height: 271px; margin: 0px auto 10px; text-align: center; width: 400px;" /></a><br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEihW3e628doTVzxB9qpYtb3KIVtyH84WgYGBDdYPHWAi9OL-fYdsXh0Beo5VTJ65JGPhAxUW8FDyf89HhoC-BSZgvogfgcdVbv3-zGS_KGI3mV6JK1aI0XaJ9ArcRF6OQCc78rKvVIXP5iH/s1600/15-%25CE%2593%25CE%259F%25CE%25A5%25CE%2594%25CE%2599+%25CE%2594%25CE%25A1%25CE%2591%25CE%259A7.jpg" style="color: #de7008;"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5628414563114370386" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEihW3e628doTVzxB9qpYtb3KIVtyH84WgYGBDdYPHWAi9OL-fYdsXh0Beo5VTJ65JGPhAxUW8FDyf89HhoC-BSZgvogfgcdVbv3-zGS_KGI3mV6JK1aI0XaJ9ArcRF6OQCc78rKvVIXP5iH/s400/15-%25CE%2593%25CE%259F%25CE%25A5%25CE%2594%25CE%2599+%25CE%2594%25CE%25A1%25CE%2591%25CE%259A7.jpg" style="border-width: 0px; cursor: pointer; display: block; height: 298px; margin: 0px auto 10px; text-align: center; width: 400px;" /></a><br />
<div class="MsoNormal">
</div>
<div class="MsoNormal">
Ο ιατροδικαστής <b>Γεωργιάδης</b> διαπίστωσε ότι :<i><span style="color: #333399;">ο μεν θάνατος του Δρακάτου επήλθε ακαριαίως, ο δε του Ζαριφόπουλου λόγω κακής εφαρμογής του βρόγχου μετά τινα λεπτά εξ εγκεφαλικής υπεραιμίας.</span></i></div>
</div>
<div>
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg96Tx39X7JrQTobtsyXevK4Q41BAEvkWgowQzMuEjNSHumYzn3BvPdMshIg1_-V6G_JFR6YF1cs5iVitPuiS-Ad_UJnNSRkYIzU8A1ZsE_1t9xVapfgkI1EnxosOHNNOi5dH6_Vr1TmRZ8/s1600/16-27-11-25Ea%25CE%2593%25CE%25B5%25CF%2589%25CF%2581%25CE%25B3%25CE%25B9%25CE%25B1%25CE%25B4%25CE%25B7%25CF%2582.jpg" style="color: #de7008;"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5628414431948626642" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg96Tx39X7JrQTobtsyXevK4Q41BAEvkWgowQzMuEjNSHumYzn3BvPdMshIg1_-V6G_JFR6YF1cs5iVitPuiS-Ad_UJnNSRkYIzU8A1ZsE_1t9xVapfgkI1EnxosOHNNOi5dH6_Vr1TmRZ8/s400/16-27-11-25Ea%25CE%2593%25CE%25B5%25CF%2589%25CF%2581%25CE%25B3%25CE%25B9%25CE%25B1%25CE%25B4%25CE%25B7%25CF%2582.jpg" style="border-width: 0px; cursor: pointer; display: block; height: 400px; margin: 0px auto 10px; text-align: center; width: 270px;" /></a><br />
<div class="MsoNormal">
Η τοποθεσία της εκτέλεσης(17) πιστεύω πως θα ήταν η ίδια με αυτήν που έγινε η πρόσφατη τότε εκτέλεση των 6 και για την οποία έχω γράψει το ποστ <a href="http://atheofobos2.blogspot.com/2009/04/blog-post_14.html" style="color: #de7008;">ΝΑ ΠΑΜΕ ΤΟΥΣ ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΣΤΟ ΓΟΥΔΙ ,ΑΛΛΑ ΠΟΥ ΑΚΡΙΒΩΣ ΘΑ ΤΟΥΣ ΠΑΜΕ;</a></div>
<div class="MsoNormal">
Στην φωτογραφία διακρίνονται ανάστροφα οι λέξεις, από προφανώς εγγραφή στην πίσω μεριά της φωτογραφίας, Εδώ ....υπουργοί.... Γούναρη ....Γουδή</div>
</div>
<div>
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhuOhDUmytArAVeKkUyLh2HxSqFxNsHsHru8K7PGhWRHcNffxXARFZ3-A7K34mIdM2upgj3QPoJ8vXuYHjGq-uh6D4VTE3QEVxZ4lMYxE9nANN9PoarweU34hdjmgRXdx80xbSqwfwX4yuw/s1600/17-%25CE%2593%25CE%259F%25CE%25A5%25CE%2594%25CE%2599+%25CE%2595%25CE%259A%25CE%25A46.jpg" style="background-color: #f6f6f6; color: #de7008; font-family: Times, serif; font-size: 14px;"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5628414311782035026" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhuOhDUmytArAVeKkUyLh2HxSqFxNsHsHru8K7PGhWRHcNffxXARFZ3-A7K34mIdM2upgj3QPoJ8vXuYHjGq-uh6D4VTE3QEVxZ4lMYxE9nANN9PoarweU34hdjmgRXdx80xbSqwfwX4yuw/s400/17-%25CE%2593%25CE%259F%25CE%25A5%25CE%2594%25CE%2599+%25CE%2595%25CE%259A%25CE%25A46.jpg" style="border-width: 0px; cursor: pointer; display: block; height: 288px; margin: 0px auto 10px; text-align: center; width: 400px;" /></a><br />
<div class="MsoNormal" style="background-color: #f6f6f6; font-family: Times, serif; font-size: 14px;">
<i><span style="color: red;">Τα κείμενα στα μπλέ ιταλικά, τα σκίτσα και οι φωτογραφίες είναι από την ειδησεογραφία της εφημερίδας ΕΜΠΡΟΣ<o:p></o:p></span></i></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: #f6f6f6; font-family: Times, serif; font-size: 14px;">
<i><span style="color: red;">Όσες φωτογραφίες έχουν το σήμα της ΕΡΤ είναι από το αρχείο φωτογραφιών του Πέτρου Πουλίδη.<o:p></o:p></span></i></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: #f6f6f6; font-family: Times, serif; font-size: 14px;">
<i><span style="color: red;"><br /></span></i></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: #f6f6f6; font-family: Times, serif; font-size: 14px;">
</div>
</div>
</div>
</div>
<br />
Πηγή: <a href="http://atheofobos2.blogspot.gr/2011/07/blog-post_12.html" target="_blank">http://atheofobos2.blogspot.gr/2011/07/blog-post_12.html</a><br />
<br /></div>
ownerhttp://www.blogger.com/profile/13194806621414373273noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3829592558919779571.post-6746724873208142652012-12-08T09:58:00.005-08:002012-12-08T13:36:27.776-08:00Πως να νικήσεις τον φασισμό<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjXBwnDeKscLhVddVZkuItAehIVH-9E1PVe27lSLUqI1P-MWFdXHvcHL5OlE0760T9WLs3K7kyVxEP6azzetZjOvTNnl_av2bCS2_L8wrb6oAJza_oM6BmzJFDSEj99i_nUM_-MXEWm6Zo_/s1600/7+(1).jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjXBwnDeKscLhVddVZkuItAehIVH-9E1PVe27lSLUqI1P-MWFdXHvcHL5OlE0760T9WLs3K7kyVxEP6azzetZjOvTNnl_av2bCS2_L8wrb6oAJza_oM6BmzJFDSEj99i_nUM_-MXEWm6Zo_/s320/7+(1).jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="background-color: #f3f3f3; font-family: Verdana, Arial, Helvetica, Tahoma, sans-serif; font-size: 11px; line-height: 17px;">«Μακρόνησος: βασανιστήριο στην κορυφή» (Γιώργος Φαρσακίδης)</span></td></tr>
</tbody></table>
Δεν τον νικάς τον φασισμό με αντιφασιστικά συλλαλητήρια και αντισυγκεντρώσεις στις συγκεντρώσεις των σκατόψυχων φασιστών. Ούτε τον νικάς απαγορεύοντας την Χρυσή Αυγή.<br />
Τον θεριεύεις.<br />
Ρίχνεις λάδι στην φωτιά του.<br />
Τα ίδια έκανε η ελληνική αστική τάξη με το ΚΚΕ.<br />
Επί δεκαετίες το είχε κηρύξει παράνομο.<br />
Εξόριζε και φυλάκιζε τους κομμουνιστές, ακόμη και τα παιδιά και τους κοντινούς συγγενείς τους.<br />
Επί εμφυλίου οι δάσκαλοι πήγαιναν δημοτικά σχολεία "εκπαιδευτική" εκδρομή σε κηδείες φονευθέντων υπό των "εαμοβουλγάρων κομμουνιστών" για "πολιτικό συνετισμό".<br />
<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjYkRV7tQOxgfhDBoEy_9vm559BGVqleS3kl_D0KhVwkSIHfvGy06dfqClWW31SkY_QhfbiFjk8r2ICt9GlaY9K9ih0rJHVE3Q-q3LMC3oyYCmHuxkQQOfMgoaDBwcCYHYuqbGcGdNPeEt9/s1600/greek+civil.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjYkRV7tQOxgfhDBoEy_9vm559BGVqleS3kl_D0KhVwkSIHfvGy06dfqClWW31SkY_QhfbiFjk8r2ICt9GlaY9K9ih0rJHVE3Q-q3LMC3oyYCmHuxkQQOfMgoaDBwcCYHYuqbGcGdNPeEt9/s320/greek+civil.jpg" width="305" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><strong style="background-color: #fff3db; color: #29303b; font-family: Georgia, 'Times New Roman', sans-serif; text-align: left;"> </strong><span style="background-color: #fff3db; font-family: Georgia, 'Times New Roman', sans-serif; text-align: left;"><span style="font-size: x-small;">Τα κεφάλια εννέα ανταρτών εκτίθενται από συμμορία κατσαπλιάδων το 1949 σε χωριό της Μακεδονίας </span></span></td></tr>
</tbody></table>
<br />
Η εκπαίδευση στα σχολεία ήταν αντικομμουνιστική,<br />
στον στρατό υπήρχε νυχθημερόν κήρυγμα κατά του κομμουνισμού,<br />
για να βρεις δουλειά έπρεπε να έχεις χαρτί κοινωνικών φρονημάτων,<br />
κάθε επίσημη πηγή ενημέρωσης (τύπος, περιοδικά, τηλεόραση πιο μετά) ήταν πλήρως ελεγχόμενη και αντικομμουνιστική.<br />
Φυλακίσεις,<br />
εξορίες,<br />
βασανισμοί,<br />
ξυλοδαρμοί,<br />
δολοφονίες,<br />
εκτελέσεις.<br />
Εκτεταμένη βία και νοθεία στις εκλογές (ειδικά εναντίον της ΕΔΑ).<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi-OpRJ8C-2CZ3CXvZ-f6vPYK-xwlyLMBjiIMCJ53RP1Rk8V_GvdSEBAbGe22hZylMIDCBP5bolvu8osqbKN7q1cSM_NShUN0yTJIGbtLGdeWh3_0kUj8y-PVUMgGtCAJiTmZF0pjOrs7SX/s1600/File0127.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="222" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi-OpRJ8C-2CZ3CXvZ-f6vPYK-xwlyLMBjiIMCJ53RP1Rk8V_GvdSEBAbGe22hZylMIDCBP5bolvu8osqbKN7q1cSM_NShUN0yTJIGbtLGdeWh3_0kUj8y-PVUMgGtCAJiTmZF0pjOrs7SX/s320/File0127.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><i style="background-color: #e8e2cc; font-family: 'Trebuchet MS'; font-size: 11px;">Το καψόνι της ορθοστασίας</i><span style="background-color: #e8e2cc; font-family: 'Trebuchet MS'; font-size: 11px;">.</span><br />
<span style="background-color: #e8e2cc; font-family: 'Trebuchet MS'; font-size: 11px;">Οι βασανιστές συνήθιζαν να βγάζουν τις νύχτες έξω τους στρατιώτες ή τους εκτοπισμένους, να τους φορτώνουν με βάρη και να τους υποχρεώνουν σε άσκοπη πεζοπορία.</span><br />
<span style="background-color: #e8e2cc; font-family: 'Trebuchet MS'; font-size: 11px;">Σχέδιο του Γ. Φαρσακίδη, 1950</span></td></tr>
</tbody></table>
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEipXQpZ60S2ltQSMZtp2FeVLN-k8hjUkan4jABu-E9WyOkOlrkNVofH7ihkfj7l1FJMsZz_t-Vp1NqReGu818h0WhKVrANTjDRu6Tm4KDETMGdUDT1RnpzQjBmV-iaxPyGhyphenhyphenT5eWfuhB_Ht/s1600/File0357.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEipXQpZ60S2ltQSMZtp2FeVLN-k8hjUkan4jABu-E9WyOkOlrkNVofH7ihkfj7l1FJMsZz_t-Vp1NqReGu818h0WhKVrANTjDRu6Tm4KDETMGdUDT1RnpzQjBmV-iaxPyGhyphenhyphenT5eWfuhB_Ht/s320/File0357.jpg" width="239" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><i style="background-color: #e8e2cc; font-family: 'Trebuchet MS'; font-size: 11px;">Μακελειό στη Χαράδρα</i><span style="background-color: #e8e2cc; font-family: 'Trebuchet MS'; font-size: 11px;">.</span><br />
<span style="background-color: #e8e2cc; font-family: 'Trebuchet MS'; font-size: 11px;">Οι αλφαμίτες του 9ου Λόχου, με Διοικητή τον Δημήτριο Ιωαννίδη, οδηγούσαν τους κρατουμένους προς τη Χαράδρα, μια τοποθεσία στο εσωτερικό της Μακρονήσου. Λίγο πριν φτάσουν εκεί, ξεχώριζαν τους μισούς. Στην αρχή βασάνιζαν την πρώτη ομάδα κρατουμένων, ενώ οι υπόλοιποι περίμεναν τη σειρά τους. Η μέθοδος αυτή λειτουργούσε ως ψυχολογική πίεση για να καμφθεί το ηθικό των ανδρών.</span><br />
<span style="background-color: #e8e2cc; font-family: 'Trebuchet MS'; font-size: 11px;">Χαρακτικό του Γ. Φαρσακίδη από σχέδιο του 1949.</span></td></tr>
</tbody></table>
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgi3RQ8ugVl3kyhJcEUfOKp6ajV7c_anGuD33AKnSF4RLlMNxMOabPtJy8JNYfdx0OVw6HjCajSOqU9VJkL1xZ0IxlLnh9BFqui1yRXKUIzIxXt9ByoqfqlbpyNNrAiq41KMaqq0p6zKhLi/s1600/Picture+077.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgi3RQ8ugVl3kyhJcEUfOKp6ajV7c_anGuD33AKnSF4RLlMNxMOabPtJy8JNYfdx0OVw6HjCajSOqU9VJkL1xZ0IxlLnh9BFqui1yRXKUIzIxXt9ByoqfqlbpyNNrAiq41KMaqq0p6zKhLi/s320/Picture+077.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="background-color: #e8e2cc; font-family: 'Trebuchet MS'; font-size: 11px;">Γυναίκες εξόριστες στη Μακρόνησο</span><br />
<span style="background-color: #e8e2cc; font-family: 'Trebuchet MS'; font-size: 11px;">Αρχεία Σύγχρονης Κοινωνικής Ιστορίας</span></td></tr>
</tbody></table>
Και τι αποτέλεσμα είχαν όλα αυτά;<br />
Πέθανε ο κομμουνισμός;<br />
Πέθανε το ιστορικό και ηρωικό ΚΚΕ;<br />
Όχι.<br />
Θέριευε και μεγάλωνε.<br />
Χιλιάδες νέοι κομμουνιστές ξεπηδούσαν από τα σπλάχνα του ελληνικού λαού.<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/9y3BPjXzRfY?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: x-small;">Η προεκλογική συγκέντρωση της Ενωμένης Αριστεράς στις εκλογές του 1974</span></div>
<br />
Μόλις τελείωσε η χούντα, μετά από τόσες δεκαετίες απαγόρευσης και απηνών διωγμών, μετά από μεταναστεύσεις χιλιάδων κομμουνιστών στο εξωτερικό, η Ενωμένη Αριστερά έφτασε σχεδόν 10% ! Τα ίδια ακριβώς συνέβησαν και με τους πρώτους χριστιανούς.Όσο τους κυνηγούσαν, τόσο πληθύνονταν.<br />
Το ίδιο συνέβη και με τον Χίτλερ. Γράφει ο Θ.Τριαρίδης: <i>"αν διαβάσει κανείς προσεκτικά τον Ίαν Κέρσοου, θα δει πως η δεκάμηνη φυλάκιση του Χίτλερ στο Λάντσμπεργκερ όχι μόνο δεν ανέκοψε την πορεία του προς την καγγελαρία, αλλά τον μετέβαλε από έναν γραφικό εξτρεμιστή σε πόλο επανασύστασης της «χαμένης γερμανικής ισχύος». </i><br />
<i>Είναι τουλάχιστον ανορθολογικό να πιστεύουμε πως ο φασισμός, ο ρατσισμός και το μίσος του άλλου αντιμετωπίζεται στον πυρήνα τους με απαγορεύσεις, όταν εκτρέφονται από ηθικά συστήματα που δομούνται πάνω στην έννοια της απαγόρευσης".</i><br />
Ο φασισμός νικιέται με λαϊκό αγώνα, με ενημέρωση φίλων, συγγενών, γνωστών, γειτόνων για το ποιόν του.<br />
Με ξεσκέπασμα των πρακτικών του, του βρώμικου και κατασκότεινου παρελθόντος του (Κατοχή, εμφύλιος, χούντα).<br />
Έρχεται στο φως και καίγεται σαν τον βρυκόλακα στον ήλιο.<br />
Η φασιστική ιδεολογία υπάρχει και θα υπάρχει.<br />
Δεν μπορεί να εκριζωθεί.<br />
Μπορεί όμως να συρρικνωθεί, να απαξιωθεί, να αχρηστευτεί μέσα από την συντριπτική ιδεολογική υπεροχή της Αριστεράς που προτάσσει τις αρχές της ισότητας, του ανθρωπισμού, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της ελευθερίας και της δημοκρατίας, απέναντι στα Άουσβιτς, στις νύχτες των Κρυστάλλων, στις τελικές λύσεις και στο μίσος του φασισμού.<br />
<br />
Πηγές:<br />
<a href="http://adnoctum.wordpress.com/2010/03/03/%CE%B3%CE%B9%CF%8E%CF%81%CE%B3%CE%BF%CF%82-%CF%86%CE%B1%CF%81%CF%83%CE%B1%CE%BA%CE%AF%CE%B4%CE%B7%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%BC%CE%B1%CE%BA%CF%81%CF%8C%CE%BD%CE%B7%CF%83%CE%BF%CF%82/" target="_blank">http://adnoctum.wordpress.com/2010/03/03/%CE%B3%CE%B9%CF%8E%CF%81%CE%B3%CE%BF%CF%82-%CF%86%CE%B1%CF%81%CF%83%CE%B1%CE%BA%CE%AF%CE%B4%CE%B7%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%BC%CE%B1%CE%BA%CF%81%CF%8C%CE%BD%CE%B7%CF%83%CE%BF%CF%82/</a><br />
<a href="http://www.mouseiodimokratias.gr/greek/exhibition5.asp" target="_blank">http://www.mouseiodimokratias.gr/greek/exhibition5.asp</a><br />
<a href="http://kokkinosfakelos.blogspot.gr/2010/12/blog-post_23.html" target="_blank">http://kokkinosfakelos.blogspot.gr/2010/12/blog-post_23.html</a><br />
<a href="http://www.triaridis.gr/keimena/keimD031.htm" target="_blank">http://www.triaridis.gr/keimena/keimD031.htm</a></div>
ownerhttp://www.blogger.com/profile/13194806621414373273noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3829592558919779571.post-53317282239919836092012-12-01T07:23:00.003-08:002012-12-01T07:23:29.507-08:00ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΧΡΕΟΥΣ ΚΑΙ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΛΙΤΟΤΗΤΑΣ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<strong style="background-color: white; color: maroon; font-family: Arial, sans-serif; font-size: 8pt; line-height: 18px;">Του ΓΙΑΝΝΗ ΤΟΛΙΟΥ*</strong><br />
<div class="article-content" style="background-color: white; font-family: Arial, sans-serif; line-height: 18px;">
<div style="color: #333333; font-size: 12px; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; padding: 0px; text-align: justify;">
<span style="font-size: 10pt;">Mε πρωτοβουλία της διεθνούς οργάνωσης <strong>CADTΜ </strong>για τη <strong>διαγραφή του χρέους των χωρών του τρίτου κόσμου</strong>, πραγματοποιήθηκε στις<strong>Βρυξέλλες</strong>, <strong>20-22 Νοέμβρη ’12</strong>, συνάντηση των «<strong>Πρωτοβουλιών</strong>» και «<strong>κινημάτων</strong>» για τον <strong>έλεγχο και τη διαγραφή του χρέους,</strong> με εκπροσώπους από χώρες της <strong>ΕΕ </strong>κυρίως του <strong>ευρωπαϊκού νότου</strong>, της<strong>Αφρικής </strong>και της <strong>Λατινικής Αμερικής</strong>. Αντικείμενο της συνάντησης ήταν η<strong>ανταλλαγή εμπειριών</strong> τόσο στο επίπεδο της <strong>νομικής θεμελίωσης άρνησης πληρωμής του χρέους</strong> με βάση το <strong>διεθνές δίκαιο</strong>, όσο και στο πεδίο των κινηματικών δράσεων για έλεγχο του με συγκρότηση <strong>«επιτροπών λογιστικού ελέγχου» </strong>(ΕΛΕ) και διαγραφής του.</span></div>
<div style="color: #333333; font-size: 12px; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; padding: 0px; text-align: center;">
<span style="color: maroon; font-size: 10pt;"><strong>ΑΘΕΤΗΣΗ ΠΛΗΡΩΜΩΝ ΧΡΕΟΥΣ ΜΕ ΕΠΙΚΛΗΣΗ ΤΟΥ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΔΙΚΑΙΟΥ</strong></span></div>
<div style="color: #333333; font-size: 12px; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; padding: 0px; text-align: justify;">
<span style="font-size: 10pt;">Από πλευράς <strong>νομικής θεμελίωσης</strong> στη σύσκεψη τονίστηκε ότι σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, εκτός από την επίκληση της «κατάστασης ανάγκης» για αναστολή πληρωμών του χρέους που υιοθετεί η<strong> νομική επιτροπή του ΟΗΕ</strong>, υπάρχει και η έννοια του <strong>«απεχθούς χρέους»</strong> (βαρύ, επονείδιστο, αθέμιτο, μη νόμιμο και παράνομο). Στο τελευταίο εντάσσονται όλα γενικά τα χρέη που είναι σε βάρος ενός λαού, για τα οποία<strong> δεν υπήρξε συναίνεσή του,</strong> γεγονός που το γνώριζαν οι πιστωτές. Ειδικότερα στην ευρεία έννοια του όρου κατατάσσονται όλα τα δάνεια ή μορφές δανεισμού που παραβιάζουν <strong>βασικές αρχές του διεθνούς δικαίου</strong> (όπως η τοκογλυφία, άδικος πλουτισμός, δόλος, υπερβολικό κόστος δανεισμού, κατάχρηση δικαιώματος, κά), που απορρέουν από τη<strong> «Χάρτα του ΟΗΕ»</strong>, την «Παγκόσμια Διακήρυξη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων», τη «Διεθνή Σύμβαση για τα Πολιτικά Δικαιώματα», τη «Σύμβαση για τα Οικονομικά, Κοινωνικά και Πολιτιστικά Δικαιώματα», τη «Διακήρυξη για το Δικαίωμα στην Ανάπτυξη», τη «Συνθήκη της Βιέννης που διέπει το δίκαιο των διεθνών συμβάσεων», κ.ά.</span></div>
<div style="color: #333333; font-size: 12px; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; padding: 0px; text-align: center;">
<span style="color: maroon; font-size: 10pt;"><strong>ΤΑ ΔΑΝΕΙΑ ΤΗΣ «ΤΡΟΪΚΑΣ» ΑΠΕΧΘΕΣ ΧΡΕΟΣ</strong></span></div>
<div style="color: #333333; font-size: 12px; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; padding: 0px; text-align: justify;">
<span style="font-size: 10pt;">Στην περίπτωση της <strong>Ελλάδα </strong>παρ’ ότι τις τελευταίες δεκαετίες οι κυβερνήσεις ήταν εκλεγμένες, σε πολλές περιπτώσεις <strong>παραχάραξαν τη λαϊκή εντολή</strong> και κατέφυγαν σε <strong>μη νόμιμες ενέργειες</strong> κατά το δανεισμό ή <strong>χρήση δανείων</strong> (φαινόμενα <strong>διαφθοράς, προσωπικού πλουτισμού, δόλιες πράξεις, υπερτιμολογήσεις κρατικών προμηθειών και δημοσίων έργων, αγορά οπλικών συστημάτων με αδιαφανείς διαδικασίες, δανεισμός κρατικών τραπεζών με σκανδαλώδης όρους ή ιδιωτικών</strong>τραπεζών με κρατική εγγύηση, κά). Εκτός από τις αντιλαϊκές πολιτικές δημοσιονομικές διαχείρισης των ελληνικών κυβερνήσεων, η αύξηση του χρέους τα τελευταία χρόνια, συνδέεται και με τις δανειακές συμβάσεις της «τρόϊκα» (ΕΕ-ΔΝΤ-ΕΚΤ). Οι<strong> όροι δανεισμού ήταν επαχθείς </strong>(επιτόκια γύρω στο 4% όταν η <strong>ΕΚΤ </strong>δανείζει τις τράπεζες με 1% και μικρός ορίζοντας αποπληρωμής), ενώ τα Μνημόνια αντί για βελτίωση επιδείνωσαν την κρίση και επέφεραν <strong>πτώση του ΑΕΠ</strong> (στο 2009-12 έφθασε 20% ή 50 δις €, ενώ η ανεργία 25%), <strong>με αποτέλεσμα επιδείνωση της σχέσης χρέους προς ΑΕΠ</strong> (από 261 δις € το 2008 ή 110% του ΑΕΠ, ανέβηκε σε 355 δις το 2011 ή 170%, ενώ μετά από το μικρό <strong>«κούρεμα»</strong> του PSI μειώθηκε το 2012 στα 340 δις ή 175% του ΑΕΠ. Το 2013 προβλέπεται να ανέβει σε 359 δις € (ή 186,5%) και το 2016 στα 411 δις (ή 220% του ΑΕΠ).!</span></div>
<div style="color: #333333; font-size: 12px; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; padding: 0px; text-align: justify;">
<span style="font-size: 10pt;">Εκτός των παραπάνω οι δεσμεύσεις που επιβάλλουν τα δάνεια της «τρόϊκας» τα κατατάσσουν στην κατηγορία του <strong>«απεχθούς» χρέους,</strong> διότι παραβιάζουν το <strong>Ελληνικό Σύνταγμα, Διεθνείς Συμβάσεις Εργασίας, το «Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ» και πολλές άλλες διεθνείς συμβάσεις</strong>, ενώ καταργούν ουσιαστικά την εθνική και λαϊκή κυριαρχία (εφαρμογή αγγλικού δικαίου, παραίτηση «από κάθε ασυλία» στη δημόσια περιουσία, επιβολή ξένων επιτρόπων στα υπουργεία, κά). <strong>Επίσης με το νέο «Μνημόνιο» προωθείται η ιδιωτικοποίηση με αδιαφανείς όρους όλων των δημοσίων επιχειρήσεων μεταξύ αυτών και «κοινής ωφέλειας» σε αντίθεση με ρυθμίσεις του Συντάγματος</strong>(άρθρο 106), καθώς και πρωτοφανείς περικοπές μισθών, συντάξεων, κοινωνικών δαπανών και επιδομάτων σε ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες (άρθρο 21), τα οποία οδηγούν σε χρεοκοπία και <strong>φτωχοποίηση ευρύτερες κατηγορίες του ελληνικού λαού</strong>. Κατά συνέπεια έχοντας ως αφετηρία τη βασική αρχή του δικαίου ότι «<strong>η σωτηρία του λαού υπεράνω όλων», </strong>η διαγραφή του χρέους ή τουλάχιστον του μεγαλύτερου μέρους του, είτε με επίκληση της <strong>«κατάστασης ανάγκης»</strong> είτε του «απεχθούς χρέους», είναι όχι μόνο θεμιτή αλλά και αναγκαία προϋπόθεση επιβίωσης του ελληνικού λαού.</span></div>
<div style="color: #333333; font-size: 12px; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; padding: 0px; text-align: center;">
<span style="color: maroon; font-size: 10pt;"><strong>Η ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΛΟΓΙΣΤΙΚΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥ (ΕΛΕ)</strong></span></div>
<div style="color: #333333; font-size: 12px; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; padding: 0px;">
<span style="font-size: 10pt;">Ωστόσο η διαγραφή του «απεχθούς» χρέους δεν μπορεί πρακτικά να στεφθεί με επιτυχία, χωρίς τη σ<strong>υγκρότηση «Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου»</strong> με αποφασιστικές αρμοδιότητες, κάτι που προϋποθέτει κυβέρνηση με πολιτική βούληση για έλεγχο και διαγραφή του χρέους. Όμως ούτε οι προηγούμενες ούτε η σημερινή κυβέρνηση διαθέτει αυτή τη βούληση. Ο <strong>ΣΥΡΙΖΑ</strong> έχει ταχθεί κατ’ αρχήν υπέρ της συγκρότησης<strong> ΕΛΕ.</strong> Μέχρι ο ελληνικός λαός να του αναθέσει τη διακυβέρνηση, μπορεί να προχωρήσει στη συγκρότηση του βασικού πυρήνα της ΕΛΕ <strong>(«σκιώδης ΕΛΕ»)</strong> στηριζόμενος στην εμπειρία και το δυναμικό της <strong>«Πρωτοβουλίας»</strong> για δημιουργία ΕΛΕ και να αρχίσει άμεσα ενέργειες ελέγχου και τεκμηρίωσης του «απεχθούς χρέους» σε όλες τις μορφές του <strong>δημόσιου δανεισμού</strong>, αξιοποιώντας και τις δυνατότητες που προσφέρει ο κοινοβουλευτικός έλεγχος. <strong>Η αποκάλυψη παρανομιών και χαριστικών ρυθμίσεων μπορούν να ενεργοποιήσουν τις δικαστικές αρχές στη διεξαγωγή ειδικής έρευνας και τον εντοπισμό εστιών ύπαρξης απεχθούς χρέους</strong>. Ιδιαίτερα πρέπει να χυθεί άπλετο φως στα σκάνδαλα χρηματισμού κυβερνητικών και υπηρεσιακών παραγόντων αγοράς κρατικών προμηθειών και δημοσίων συμβάσεων, <strong>η αποκάλυψη λίστας υψηλών καταθέσεων πολιτικών προσώπων και επιχειρηματιών σε ξένες τράπεζες συνδεδεμένες με «μαύρο χρήμα» και φοροδιαφυγή</strong>, κά, τα οποία συμβάλλουν στη συνειδητοποίηση ότι οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές και το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα «εν τέλει» είναι η βαθύτερη αιτία του χρέους και ότι οι πολιτικές λιτότητας δεν είναι ούτε «μονόδρομος» ούτε και λύση αντιμετώπισης τους, αλλά ότι υπάρχει εναλλακτική πολιτική προοδευτικής εξόδου που προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ.</span></div>
<div style="color: #333333; font-size: 12px; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; padding: 0px; text-align: center;">
<span style="color: maroon; font-size: 10pt;"><strong>Η ΔΡΑΣΗ ΤΗΣ «ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ» ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕ</strong></span></div>
<div style="color: #333333; font-size: 12px; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; padding: 0px;">
<span style="font-size: 10pt;">Η ως τώρα δράση της <strong>«Πρωτοβουλίας» για δημιουργία ΕΛΕ</strong>, ήταν πολύ σημαντική στην ανάδειξη της αναγκαιότητας και της δυνατότητας άρνησης πληρωμής του χρέους. Μέσα από εκδηλώσεις, κινηματικές δράσεις, ενημερωτικό υλικό, αρθρογραφία, κά, συνέβαλε στην ανάπτυξη του κινήματος αμφισβήτησης πληρωμής του χρέους και ακύρωσης του Μνημονίου. <strong>Τώρα χρειάζεται να ανοίξει τη «βεντάλια» των ζητημάτων δράσης, συνδέοντας το στόχο διαγραφής του χρέους με βασικά αιτήματα της εναλλακτικής πρότασης προοδευτικής εξόδου από την κρίση, όπως την εθνικοποίηση-κοινωνικοποίηση του τραπεζικού συστήματος, την παραγωγική ανασυγκρότηση, επιστροφή των ΔΕΚΟ στο δημόσιο και επέκταση τους σε στρατηγικούς τομείς, έλεγχος καρτέλ και ασυδοσίας πολυεθνικών, ριζικές αλλαγές στη δημοσιονομική διαχείριση ώστε να κλείσουν οι «μαύρες τρύπες» στα δημόσια έσοδα και δαπάνες, προστασία αγοραστικής δύναμης μισθών και συντάξεων, ισότιμες οικονομικές σχέσεις με όλες τις χώρες κά. </strong>Τέλος μεγάλη σημασία έχει η δικτύωση της «Πρωτοβουλίας» με τα κινήματα «αντίστασης-αλληλεγγύης-ανατροπής» στην Ελλάδα και στις άλλες χώρες της ΕΕ, ιδιαίτερα με τις χώρες του ευρωπαϊκού νότου, για συνολική ανατροπής της πολιτικής των Μνημονίων, της λιτότητας και του αντιδραστικού οικοδομήματος της «ευρωζώνης» και το άνοιγμα του δρόμου στη σοσιαλιστική προοπτική.</span></div>
<div style="color: #333333; font-size: 12px; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; padding: 0px;">
<span style="color: maroon; font-size: 8pt;"><strong>Ο Γιάννης Τόλιος είναι διδάκτωρ οικονομικών επιστημών και μέλος της ΠΣΕ του ΣΥΡΙΖΑ.</strong></span></div>
<div style="color: #333333; font-size: 12px; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; padding: 0px; text-align: left;">
<span style="color: maroon; font-size: 8pt;"><strong>Τετάρτη 28 Νοεμβρίου 2012</strong></span></div>
<div style="color: #333333; font-size: 12px; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; padding: 0px; text-align: left;">
<b style="color: maroon; font-size: 11px;">Πηγή: <a href="http://www.iskra.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=10184:tolios&catid=58:oikonomiki-politiki&Itemid=182" target="_blank">http://www.iskra.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=10184:tolios&catid=58:oikonomiki-politiki&Itemid=182</a></b></div>
</div>
</div>
ownerhttp://www.blogger.com/profile/13194806621414373273noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3829592558919779571.post-76570118925403527882012-12-01T07:08:00.003-08:002012-12-01T07:08:39.588-08:00202,7 - 156,6 = «Ριφιφί»!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div align="center" class="title1" style="background-color: white; font-family: Verdana, arial, sans-serif; font-size: 20px; font-weight: bold; vertical-align: top;">
202,7 - 156,6 = «Ριφιφί»!</div>
<div class="story_body" style="background-color: white; font-family: Verdana, arial, sans-serif; font-size: 11px; text-align: justify; vertical-align: top;">
<div style="margin-bottom: 5px; margin-top: 4px;">
</div>
<div class="image" style="vertical-align: top;">
<table align="right" border="0" cellpadding="5" cellspacing="0"><caption align="bottom" style="font-size: 11px; font-style: italic; font-weight: bold; padding-left: 5px; padding-right: 5px;">Εισηγητική Εκθεση, Προϋπολογισμός 2013, σελίδα 133</caption><tbody>
<tr><td align="right" style="font-size: 11px; vertical-align: top;"><a href="http://www.rizospastis.gr/wwwengine/getImage.do?size=large&id=384162&format=.jpg" rel="overlay" style="color: black; text-decoration: initial;" title=""><img alt="" border="0" src="http://www.rizospastis.gr/wwwengine/getImage.do?size=medium&id=384162&format=.jpg" style="height: 350px; width: 298px;" /></a></td></tr>
</tbody></table>
</div>
Επαναλαμβάνουμε:<div style="margin-bottom: 5px; margin-top: 4px;">
</div>
<div style="margin-bottom: 5px; margin-top: 4px;">
Στη σελίδα 127 της εισηγητικής έκθεσης του προϋπολογισμού για το 2013, οι κυβερνώντες αναφέρουν ότι από το πρώτο Μνημόνιο μέχρι και τη στιγμή κατάθεσης του προϋπολογισμού, δηλαδή από την ένταξη της Ελλάδας στο λεγόμενο «μηχανισμό σωτηρίας» μέχρι και το Νοέμβρη του 2012, τα δάνεια που έλαβε η χώρα ήταν 112,6 δισ. ευρώ.</div>
<div style="margin-bottom: 5px; margin-top: 4px;">
Ακόμα κι αν σε αυτά προσθέσουμε τα 44 δισ. ευρώ της λεγόμενης «σούπερ δόσης» (που ακόμα δεν έχουν εκταμιευτεί και που τα παζάρια για το πότε και πώς θα εκταμιευτούν συνεχίζονται) το συνολικό ποσό των δανείων στα χρόνια των Μνημονίων ανέρχεται στα <b><i>156,6 δισ. ευρώ.</i></b></div>
<div align="center" style="margin-bottom: 5px; margin-top: 4px;">
*</div>
<div style="margin-bottom: 5px; margin-top: 4px;">
Στη σελίδα 133 της ίδιας εισηγητικής έκθεσης, περιλαμβάνονται οι πίνακες με τους τόκους και με τα χρεολύσια που έχει πληρώσει η Ελλάδα κατά το ίδιο διάστημα.</div>
<div style="margin-bottom: 5px; margin-top: 4px;">
Τι προκύπτει: Οτι την περίοδο 2010 - 2012 ο ελληνικός λαός κατέβαλε σε εγχώριους και ξένους τοκογλύφους, κερδοσκόπους, δανειστές και πιστωτές το ποσό των <b><i>202,7 δισ. ευρώ!</i></b></div>
<div align="center" style="margin-bottom: 5px; margin-top: 4px;">
*</div>
<div style="margin-bottom: 5px; margin-top: 4px;">
Δηλαδή, υποτίθεται ότι με τα Μνημόνια «ήρθαν» 156,6 δισ. ευρώ (που δεν «ήρθαν» ποτέ και όσα ήρθαν δεν πήγαν στο λαό),</div>
<div style="margin-bottom: 5px; margin-top: 4px;">
αλλά το ίδιο διάστημα των Μνημονίων - το ομολογούν οι ίδιοι στον προϋπολογισμό τους - από το λαό έφυγαν, αφαιρέθηκαν, κλάπηκαν, βουτήχτηκαν 202,7 δισ. ευρώ!</div>
<div style="margin-bottom: 5px; margin-top: 4px;">
Εντούτοις, τους ακούς στη Βουλή, στα κανάλια, στις εφημερίδες να μπουρδολογούν και να επιμένουν στο παραμύθι. Κι όταν τους στριμώξεις λίγο παραπάνω, όταν αποδεικνύεις ότι δεν ισχύει τίποτα από τα απίθανα ψεύδη των κυβερνώντων, των παπαγάλων τους και των αδαών «διανοούμενων», ότι δεν είναι από τα δάνεια που πληρώνονται, τάχα, οι μισθοί και οι συντάξεις, αλλά ότι είναι οι μισθοί και οι συντάξεις που λεηλατούνται για να πληρώνονται (διπλά και τρίδιπλα) τα δάνεια, τότε οι πάσης φύσεως «φωστήρες» κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν.</div>
<div style="margin-bottom: 5px; margin-top: 4px;">
Αλλά τι, τελικά, «δεν καταλαβαίνουν»; Οτι <b><i>το 202,7 είναι μεγαλύτερο από το 156,6;</i></b></div>
<br clear="all" /><div align="right" class="signature" style="float: right; vertical-align: top;">
Γράφει:<br /><b>ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ</b></div>
</div>
<div class="story_body" style="background-color: white; font-family: Verdana, arial, sans-serif; font-size: 11px; text-align: justify; vertical-align: top;">
<br /></div>
<div class="story_body" style="background-color: white; font-family: Verdana, arial, sans-serif; font-size: 11px; text-align: justify; vertical-align: top;">
<br /></div>
<div class="story_body" style="background-color: white; font-family: Verdana, arial, sans-serif; font-size: 11px; text-align: justify; vertical-align: top;">
<br /></div>
<div class="story_body" style="background-color: white; font-family: Verdana, arial, sans-serif; font-size: 11px; text-align: justify; vertical-align: top;">
Πηγή: <a href="http://www.rizospastis.gr/wwwengine/story.do?id=7175930" target="_blank">http://www.rizospastis.gr/wwwengine/story.do?id=7175930</a></div>
</div>
ownerhttp://www.blogger.com/profile/13194806621414373273noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3829592558919779571.post-22619399434948947522012-11-30T13:37:00.001-08:002012-11-30T13:37:52.403-08:00Κανένας μόνος του στην κρίση<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div style="font-family: tahoma, verdana, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 1.5em; margin: 0.5em 1em 0.8em;">
<em>του Γιώργου Αλεξάτου από το <a href="http://www.aristerovima.gr/details.php?id=3544" style="font-weight: bold; text-decoration: initial;">“αριστερό βήμα”</a></em></div>
<div style="font-family: tahoma, verdana, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 1.5em; margin: 0.5em 1em 0.8em;">
<strong>Η κρίση και η απειλή κοινωνικής καταστροφής</strong></div>
<div style="font-family: tahoma, verdana, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 1.5em; margin: 0.5em 1em 0.8em; text-align: justify;">
Όταν στις 23 Απριλίου 2010 ο τότε πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου ανακοίνωνε την απόφαση προσφυγής στο ΔΝΤ και στους μηχανισμούς της Ε.Ε. και της ΕΚΤ για τη στήριξη της ελληνικής οικονομίας, ήταν σαφές πως άνοιγε μια καινούργια σελίδα στην ιστορία αυτού του τόπου. Δυο χρόνια αργότερα, είναι κοινή διαπίστωση όλων, εντός και εκτός Ελλάδας, ότι η χώρα μας ζει μια από τις χειρότερες περιόδους της νεότερης ιστορίας της, καθώς την εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας και τον περιορισμό της λαϊκής κυριαρχίας συνοδεύουν εντεινόμενα φαινόμενα κοινωνικής καταστροφής, που τείνει να προσλάβει πρωτοφανείς, για τα μεταπολεμικά δεδομένα, διαστάσεις.</div>
<div style="font-family: tahoma, verdana, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 1.5em; margin: 0.5em 1em 0.8em; text-align: justify;">
Η κοινωνική καταστροφή έγκειται, κατά κύριο λόγο, στη ραγδαία πτώση του βιοτικού επιπέδου των εργαζόμενων λαϊκών τάξεων και στρωμάτων, των μισθωτών του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, των αυτοαπασχολούμενων επαγγελματιών της πόλης και της υπαίθρου, των μικροβιοτεχνών, των μικρεμπόρων, της μεγάλης πλειονότητας των κάθε είδους μικροεπιχειρηματιών. Η απαξίωση της εργασίας, με τις περικοπές μισθών που καταδικάζουν μεγάλο μέρος των εργαζομένων να ζει πολύ κάτω από τα όρια της φτώχειας, σε συνδυασμό με την εκρηκτική άνοδο του ποσοστού των ανέργων, που έφτασε πια τα επίπεδα της πρώτης μεταπολεμικής περιόδου, έχει άμεσες επιπτώσεις και στα μικροϊδιοκτητικά λαϊκά στρώματα, με την αθρόα συρρίκνωση του κύκλου εργασιών και τη διακοπή λειτουργίας μικροεπιχειρήσεων, που οδηγεί στην πύκνωση των γραμμών των νεόπτωχων και των ανέργων και με κόσμο προερχόμενο και από τα στρώματα αυτά.</div>
<div style="font-family: tahoma, verdana, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 1.5em; margin: 0.5em 1em 0.8em; text-align: justify;">
Οι συνέπειες της οικονομικής κρίσης είναι ιδιαίτερα οδυνηρές για τη νεολαία μας, η μεγάλη πλειονότητα της οποίας βρίσκεται αντιμέτωπη με την πραγματικότητα ή την άμεση απειλή της ανεργίας, ενώ ο τόπος μας αρχίζει να ζει και πάλι τον εφιάλτη της μαζικής μετανάστευσης, που τώρα πια αφορά κυρίως σε ειδικευμένο δυναμικό και ιδιαίτερα σε πτυχιούχους της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.</div>
<div style="font-family: tahoma, verdana, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 1.5em; margin: 0.5em 1em 0.8em;">
<span id="more-14116"></span></div>
<div style="font-family: tahoma, verdana, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 1.5em; margin: 0.5em 1em 0.8em; text-align: justify;">
Την εικόνα της κοινωνικής καταστροφής συμπληρώνει η τάση συρρίκνωσης έως και διάλυσης κάθε μορφής κοινωνικής πρόνοιας και προστασίας, που είναι ολοφάνερη πια στον τομέα της δημόσιας υγείας και της κοινωνικής ασφάλισης. Όλο και μεγαλύτερα τμήματα του λαού μας τείνουν να στερηθούν ακόμα και τις στοιχειώδεις παροχές ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, με τραγικές συνέπειες κυρίως για τους ηλικιωμένους απόμαχους της εργασίας.<br />Αντίστοιχη απαξίωση κάθε έννοιας δικαιώματος σε δημόσιες υπηρεσίες διαπιστώνεται και εντείνεται στον τομέα της εκπαίδευσης, όπου φέτος τα σχολεία λειτούργησαν χωρίς βιβλία, πολλά απ’ αυτά και χωρίς θέρμανση, ενώ η πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση καθίσταται αδύνατη για όλο και αυξανόμενο ποσοστό νέων, που οι οικογένειές τους αδυνατούν, πλέον, να ανταποκριθούν στα έξοδα που συνεπάγεται το μοναδικό σε όλη την Ευρώπη φαινόμενο της παραπαιδείας των φροντιστηρίων.</div>
<div style="font-family: tahoma, verdana, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 1.5em; margin: 0.5em 1em 0.8em; text-align: justify;">
Σημαντική πλευρά των φαινομένων κοινωνικής καταστροφής αποτελεί η εξάπλωση μιας αίσθησης ανημπόριας και αδιεξόδου, που σχετίζεται άμεσα τόσο με την αλματώδη αύξηση ψυχικών νοσημάτων, με κύρια εκδήλωση τη μαζική κατάθλιψη, όσο και με την κατακόρυφη αύξηση των αυτοκτονιών. Αντιστοίχως, εξαιρετικά απειλητική προβάλλει η ένταση της εγκληματικότητας, που τείνει να προσλάβει πρωτοφανή χαρακτηριστικά, εντείνοντας το συνολικότερο κλίμα ανασφάλειας και δημιουργώντας ευνοϊκό πεδίο για την ασύδοτη τρομοκρατική και δολοφονική δράση φασιστικών παρακρατικών μηχανισμών.<br />Περισσότερο παρά ποτέ άλλοτε, σε όλη τη μεταπολεμική ιστορία αυτού του τόπου, το κυρίαρχο αίσθημα εθνικής ταπείνωσης, ο περιορισμός των λαϊκών δημοκρατικών ελευθεριών, η εντεινόμενη οικονομική εξαθλίωση και η δυναμική προβολή του φασισμού ως διεξόδου, διαμορφώνουν έναν εκρηκτικό συνδυασμό που προμηνύει ένα ζοφερό μέλλον για τον λαό μας, για τη ζωή μας, για τον τόπο μας. Απέναντι σ’ αυτή την κατάσταση και τους τεράστιους κινδύνους που προδιαγράφονται, η απάντηση δεν μπορεί παρά να είναι ίδια με αυτήν που έδωσε ο λαός μας σε άλλες κρίσιμες στιγμές της ιστορίας του και συνοψίζεται σε δυο λέξεις: <strong>Αλληλεγγύη-Αντίσταση!</strong></div>
<div style="font-family: tahoma, verdana, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 1.5em; margin: 0.5em 1em 0.8em;">
<strong>Η ιστορική εμπειρία. Η αντιμετώπιση του κινδύνου κοινωνικής καταστροφής στα χρόνια της κρίσης του ’30 και στην περίοδο της Κατοχής.</strong></div>
<div style="font-family: tahoma, verdana, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 1.5em; margin: 0.5em 1em 0.8em; text-align: justify;">
<span style="color: black;"><a href="http://pontosandaristera.files.wordpress.com/2012/07/72326g-kostas_mpalafas.jpg" style="font-weight: bold; text-decoration: initial;"><img alt="" class="size-full wp-image-14125 alignright" height="308" src="http://pontosandaristera.files.wordpress.com/2012/07/72326g-kostas_mpalafas.jpg?w=400&h=308" style="border: 1px solid rgb(51, 51, 51); display: inline; float: right; margin: 0px 0px 2px 7px; padding: 4px; position: relative;" title="72326g-kostas_mpalafas" width="400" /></a>Προφανώς, δεν είναι η πρώτη φορά που έχουμε βρεθεί ως ελληνικός λαός μπροστά στο φάσμα της κοινωνικής καταστροφής. Σε δυο περιπτώσεις, με τη μεγάλη παγκόσμια οικονομική κρίση του 1929 και με την κατάκτηση της πατρίδας μας από τις δυνάμεις του φασιστικού Άξονα, ζήσαμε καταστάσεις που δεκαετίες μετά εξακολουθούν να παραμένουν εφιαλτικές στην ιστορική μνήμη. Εντούτοις, και στις δυο αυτές περιπτώσεις, ο λαός μας μπόρεσε να ανταπεξέλθει και να βγει νικητής, εξαιτίας ακριβώς του συνδυασμού της Αλληλεγγύης με την Αντίσταση.<br />Έχουν ειπωθεί και έχουν γραφτεί πολλά για τους συνδικαλιστικούς αγώνες της περιόδου 1930-36 και ακόμα περισσότερα για το μεγάλο κίνημα της Εθνικής Αντίστασης κατά την περίοδο της Κατοχής. Λίγα, όμως, είναι γνωστά για το υπόβαθρο πάνω στο οποία στηρίχτηκαν και οικοδομήθηκαν όλα αυτά, και που δεν είναι άλλο από την ανάπτυξη και στις δυο περιπτώσεις κινημάτων κοινωνικής αλληλεγγύης. Η αναφορά σ’ αυτά τα κινήματα, η άντληση από την εμπειρία τους, η μελέτη των μορφών εκδήλωσής τους, μας είναι και σήμερα εξαιρετικά πολύτιμη, καθώς βιώνουμε καταστάσεις που θυμίζουν έντονα εκείνους τους καιρούς, τηρουμένων βέβαια των όποιων αναλογιών.</span></div>
<div style="font-family: tahoma, verdana, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 1.5em; margin: 0.5em 1em 0.8em; text-align: justify;">
Η κρίση του 1929 έκανε την εμφάνισή της πολύ σύντομα και στην Ελλάδα, για να αποκορυφωθεί το 1932 με την κήρυξη του ελληνικού κράτους σε κατάσταση πτώχευσης. Η εκτίναξη της ανεργίας, η διακοπή λειτουργίας μεγάλων και μικρών επιχειρήσεων, η εξαθλίωση των εργαζομένων, μισθωτών και μικροϊδιοκτητών της πόλης και της υπαίθρου, έφεραν μεγάλο μέρος του πληθυσμού αντιμέτωπο με το φάσμα της πείνας, ακόμα και με τον κίνδυνο θανάτων από πείνα.</div>
<div style="font-family: tahoma, verdana, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 1.5em; margin: 0.5em 1em 0.8em; text-align: justify;">
Κι όμως! Στην Ελλάδα όχι μόνο δεν πέθανε κανένας από πείνα εκείνα τα χρόνια, αλλά πολύ γρήγορα επιβλήθηκε η λήψη μέτρων για την οικονομική ανακούφιση των λαϊκών τάξεων, με την καθιέρωση μαζικών διανομών τροφίμων, επιδομάτων σε ανέργους, ακόμα και με την επέκταση του νηπιώδους ως τότε συστήματος κοινωνικών ασφαλίσεων.<br />Το αποτέλεσμα αυτό προέκυψε μέσα από τον συνδυασμό των αγώνων του οργανωμένου συνδικαλιστικού κινήματος με ένα ισχυρό δίκτυο κοινωνικής αλληλεγγύης, που βασίστηκε στις μορφές αλληλεγγύης που διατηρούσαν στην καθημερινότητά τους οι σχετικά νεοσύστατοι προσφυγικοί συνοικισμοί, αλλά επεκτάθηκε σε όλες σχεδόν της εργατικές και λαϊκές συνοικίες και πόλεις σε ολόκληρη τη χώρα.</div>
<div style="font-family: tahoma, verdana, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 1.5em; margin: 0.5em 1em 0.8em; text-align: justify;">
Πάνω σ’ αυτή την πρόσφατη τότε εμπειρία θεμελιώθηκε το γιγαντιαίων διαστάσεων κίνημα κοινωνικής αλληλεγγύης και στα χρόνια της Κατοχής. Όσο κι αν συνήθως παραβλέπεται ή έστω υποτιμάται, η Μάχη της Επιβίωσης που έδωσε το ΕΑΜ από τον πρώτο καιρό της συγκρότησής του, κατά τον κρίσιμο χειμώνα του 1941-42 και στη συνέχεια, ήταν που εξάλειψε τη μοιρολατρική αποδοχή της τραγικής πραγματικότητας που επέβαλε η φασιστική κατοχή, ανασυγκρότησε τον διαρρηγμένο κοινωνικό ιστό στις εργατικές και λαϊκές συνοικίες και πόλεις και στην ύπαιθρο, αναπτέρωσε το ηθικό του λαού, δημιουργώντας του την αίσθηση της αυτοπεποίθησης, ότι, όπως μπορεί να αντιμετωπίζει την πείνα με συλλογικές μορφές αλληλεγγύης και διεκδίκησης, έτσι μπορεί να αντιμετωπίσει και τους κατακτητές.</div>
<div style="font-family: tahoma, verdana, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 1.5em; margin: 0.5em 1em 0.8em; text-align: justify;">
Όπως έγραφε ο <a href="http://pontosandaristera.wordpress.com/2010/03/21/dimitris-glinos-1908/" style="font-weight: bold; text-decoration: initial;"><em>Δημήτρης Γληνός</em></a> στο <em>«Τι είναι και τι θέλει το ΕΑΜ»,</em> δεν μπορείς να ζητήσεις από έναν λαό εξαθλιωμένο να πολεμήσει. Η αναγνώριση της τεράστιας προσφορά της Μάχης της Επιβίωσης στην ανάπτυξη του αντιστασιακού μας κινήματος εκφράστηκε και με το τραγούδι που βρέθηκε στα χείλη της μεγάλης πλειονότητας του λαού μας, όταν πλέον το κίνημα Αντίστασης είχε φουντώσει για τα καλά:<strong> «Το ΕΑΜ μας έσωσε απ’ την πείνα, θα μας σώσει κι από τη σκλαβιά».</strong></div>
<div style="font-family: tahoma, verdana, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 1.5em; margin: 0.5em 1em 0.8em;">
<strong>Για ένα δίκτυο κοινωνικής αλληλεγγύης</strong></div>
<div style="font-family: tahoma, verdana, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 1.5em; margin: 0.5em 1em 0.8em; text-align: justify;">
<span style="color: black;"><a href="http://pontosandaristera.files.wordpress.com/2012/07/res.jpg" style="font-weight: bold; text-decoration: initial;"><img alt="" class="wp-image-14126 alignleft" height="228" src="http://pontosandaristera.files.wordpress.com/2012/07/res.jpg?w=439&h=228" style="border: 1px solid rgb(51, 51, 51); display: inline; float: left; margin: 0px 7px 2px 0px; padding: 4px; position: relative;" title="res" width="439" /></a>Οι εργατικές και λαϊκές συνοικίες των μεγάλων αστικών κέντρων είναι αυτές που βρίσκονται στο μάτι του κυκλώνα. Η τεράστια πλειονότητα των κατοίκων τους ανήκει σ’ εκείνα τα κοινωνικά στρώματα που πλήττονται άμεσα από τις συνέπειες των μνημονιακών πολιτικών, και ήδη έχουν φανεί έντονα τα προβλήματα στην καθημερινότητα της ζωής τους.<br />Η συγκρότηση και ανάπτυξη δικτύου κοινωνικής αλληλεγγύης προσλαμβάνει, ως εκ τούτου, χαρακτήρα επείγοντος, καθώς η οποιαδήποτε καθυστέρηση μπορεί να έχει ολέθριες συνέπειες. Η δυναμική κάλυψη του κενού με τη φασιστική δημαγωγία και τη μετατόπιση της αντίθεσης από αντίθεση μεταξύ του εργαζόμενου λαού και των κυρίαρχων οικονομικο-πολιτικών δυνάμεων, σε αντίθεση μέσα στις τάξεις του ίδιου του λαού, δεν είναι κάποιος δευτερεύων κίνδυνος. Πάνω απ’ όλα και πριν απ’ όλα, όμως, βρίσκεται αυτή καθαυτή η ανάγκη να διαμορφωθούν οι προϋποθέσεις ώστε κανένας συμπολίτης μας να μη μείνει μόνος απέναντι στην κρίση, από καμιά άποψη.</span></div>
<div style="font-family: tahoma, verdana, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 1.5em; margin: 0.5em 1em 0.8em; text-align: justify;">
Να μη στερηθεί κανένας το καθημερινό φαγητό. Με την ίδρυση λαϊκών κοινωνικών παντοπωλείων και την ανάπτυξη δικτύου τροφοδότησης κατευθείαν από τους παραγωγούς, χωρίς τη μεσολάβηση εμπορικού κυκλώματος, με την οργανωμένη μαζική απαίτηση μείωσης των τιμών στα είδη πρώτης ανάγκης από τα σουπερμάρκετ, με την απαίτηση λειτουργίας συσσιτίων με ευθύνη των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης, κι εκεί που χρειάζεται με την ίδρυση και λειτουργία τους με λαϊκή πρωτοβουλία.</div>
<div style="font-family: tahoma, verdana, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 1.5em; margin: 0.5em 1em 0.8em; text-align: justify;">
Να μη λείψουν από κανέναν τα ρούχα και τα παπούτσια. Με την οργάνωση και λειτουργία ανταλλακτικών παζαριών, με την εξαπόλυση εκστρατείας με σύνθημα «Δεν πετάμε τίποτα! Το καθετί μπορεί να είναι χρήσιμο σε κάποιον άλλον». Με αξιοποίηση τοπικών βιοτεχνιών για την προμήθεια προϊόντων σε χαμηλές τιμές.<br />Να μη μείνει κανένα νοικοκυριό χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα ή νερό. Με την οργάνωση συνεργείων επανασύνδεσης, με μαζικές κινητοποιήσεις που να απαιτήσουν την παράταση του χρόνου μέχρι τη διακοπή, καθώς και τη δραστική μείωση της τιμής των παρεχομένων υπηρεσιών, ακόμα και τη δωρεάν παροχή του σε άνεργους, άπορους, χαμηλόμισθους και χαμηλοσυνταξιούχους. Στον βαθμό που το κίνημα κοινωνικής αλληλεγγύης αναπτύσσεται, μπορεί να εκφραστεί και με τη μαζική άρνηση πληρωμής λογαριασμών για την άσκηση πίεσης. Θα τολμήσουν να κόψουν το ρεύμα σε ολόκληρη την περιοχή;</div>
<div style="font-family: tahoma, verdana, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 1.5em; margin: 0.5em 1em 0.8em; text-align: justify;">
Κανένας δεν επιτρέπεται να μείνει χωρίς γιατρό ή χωρίς φάρμακα. Η ίδρυση λαϊκών κοινωνικών ιατρείων, με την εθελοντική προσφορά γιατρών και αργότερα με την επαγγελματική τους απασχόληση με αμοιβή χαμηλή μεν αλλά αξιοπρεπή, αποτελεί επιτακτική προτεραιότητα. Όπως και η ένταξη φαρμακείων της περιοχής στο δίκτυο κοινωνικής αλληλεγγύης, με την προσφορά φαρμάκων σε άπορους συμπολίτες μας και την κάλυψη των εξόδων από λαϊκό ταμείο αλληλεγγύης, σε συνδυασμό και με την οργάνωση κινητοποιήσεων για την επιβολή της δωρεάν ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης από τα νοσοκομεία της ευρύτερης περιοχής. Ακόμα και με τη μορφή κατάληψής τους, με όρους μαζικούς και σε συνεννόηση με το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό.</div>
<div style="font-family: tahoma, verdana, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 1.5em; margin: 0.5em 1em 0.8em; text-align: justify;">
Κανένα παιδί να μη μείνει χωρίς βιβλία, κανένα σχολείο να μη λειτουργήσει τον χειμώνα χωρίς θέρμανση. Αν χρειαστεί, σε συνεργασία με τους συλλόγους εκπαιδευτικών και γονέων και κηδεμόνων, να αρνηθούμε να στείλουμε τα παιδιά μας σε σχολεία διαλυμένα. Θα τολμήσουν να κηρύξουν άκυρη τη σχολική χρονιά σε ολόκληρες συνοικίες; Πόσο μάλλον, αν το παράδειγμα το ακολουθήσουν και άλλες περιοχές;</div>
<div style="font-family: tahoma, verdana, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 1.5em; margin: 0.5em 1em 0.8em; text-align: justify;">
Επιβάλλεται να δοθεί συντριπτικό πλήγμα στον αποκλεισμό εκατοντάδων παιδιών από την τριτοβάθμια εκπαίδευση, με την ίδρυση κοινωνικών φροντιστηρίων. Με εθελοντική συμμετοχή εκπαιδευτικών, με την επαγγελματική απασχόλησή τους κατόπιν, έξω από τα κυκλώματα της εμπορευματοποιημένης παραπαιδείας. Αντίστοιχα, θα πρέπει να λειτουργήσουν κοινωνικά φροντιστήρια ξένων γλωσσών.</div>
<div style="font-family: tahoma, verdana, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 1.5em; margin: 0.5em 1em 0.8em; text-align: justify;">
Η διοργάνωση με κάθε ευκαιρία λαϊκών γιορτών και πολιτιστικών εκδηλώσεων, το αγκάλιασμα και η προβολή πρωτοβουλιών νέων παιδιών, μουσικών συγκροτημάτων, η δημιουργία θεατρικών και κινηματογραφικών ομάδων, η εξασφάλιση της δυνατότητας καθενός να συμμετέχει στον πολιτισμό, στη διασκέδαση και την ψυχαγωγία, δεν μπορεί παρά να αποτελεί, επίσης, βασικό στόχο ενός κινήματος κοινωνικής αλληλεγγύης. Επιδιώκουν να μας μετατρέψουν σε υποτακτικούς και εξαθλιωμένους μαζανθρώπους. Θα απαντήσουμε με την αντιπαράταξη ενός λαϊκού πολιτιστικού μετώπου, θέτοντας τις βάσεις μια νέας πολιτιστικής αναγέννησης.<br /><a href="http://pontosandaristera.files.wordpress.com/2012/07/solidarity.jpg" style="font-weight: bold; text-decoration: initial;"><img alt="" class="wp-image-14129 alignright" height="252" src="http://pontosandaristera.files.wordpress.com/2012/07/solidarity.jpg?w=386&h=252" style="border: 1px solid rgb(51, 51, 51); display: inline; float: right; margin: 0px 0px 2px 7px; padding: 4px; position: relative;" title="solidarity" width="386" /></a>Σε ένα πλατύ λαϊκό κίνημα κοινωνικής αλληλεγγύης, στη συγκρότηση ενός δικτύου κοινωνικής αλληλεγγύης για την αντιμετώπιση της κρίσης, έχει θέση καθένας και καθεμιά που αντιλαμβάνεται την αναγκαιότητά του. Προφανώς, δεν έχουν καμιά θέση οποιοιδήποτε θέλουν να στρέψουν τμήματα των λαϊκών τάξεων, στρωμάτων ή κατηγοριών ενάντια σε άλλα. Κατά συνέπεια, οι φασίστες, οι ρατσιστές, οι κυνηγοί κεφαλών φτωχών ανθρώπων αποκλείονται εξ ορισμού.</div>
<div style="font-family: tahoma, verdana, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 1.5em; margin: 0.5em 1em 0.8em; text-align: justify;">
Σε ένα λαϊκό κίνημα κοινωνικής αλληλεγγύης δεν έχουν θέση οι διαχωρισμοί μεταξύ Ελλήνων και μεταναστών. Ανεξάρτητα από την άποψη που μπορεί να έχει καθένας για το μεταναστευτικό ζήτημα, η στοιχειώδης εξασφάλιση κοινωνικής προστασίας όλων των κοινωνικών ομάδων που υφίστανται στις συνέπειες της κρίσης αποτελεί και την ασφαλέστερη εγγύηση για την ένταξη όλων στον κοινωνικό κορμό και για την αντιμετώπιση εκείνων των φαινομένων παραβατικότητας που προκαλεί η έσχατη εξαθλίωση.</div>
<div style="font-family: tahoma, verdana, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 1.5em; margin: 0.5em 1em 0.8em; text-align: justify;">
Ένα κίνημα κοινωνικής αλληλεγγύης είναι σαφώς κίνημα με πολιτικά χαρακτηριστικά. Δεν στοχεύει στη φιλανθρωπία, αλλά στην ανάπτυξη νέων μορφών λαϊκής συλλογικότητας και κινητοποίησης, με διακηρυγμένη την αντίθεσή του στην κυρίαρχη πολιτική που μας οδηγεί στην οικονομική εξαθλίωση και την ηθική εξαχρείωση. Αυτό δεν σημαίνει πως θα μετατραπεί σε πεδίο αντιπαραθέσεων μεταξύ εκπροσώπων κομματικών σχηματισμών, κάτι που θα το οδηγούσε σε βέβαιη απομαζικοποίηση και αποτυχία. Δεν μπορεί να αποκλειστεί κανένας, ακόμα και κάποιος που πολιτικά μπορεί να στηρίζει δυνάμεις που ευθύνονται για την κοινωνική καταστροφή, αλλά αναγνωρίζει την ανάγκη διαμόρφωσης δικτύου κοινωνικής αλληλεγγύης. Η εξασφάλιση της ευρύτητας δεν σημαίνει την αποσιώπηση της ευθύνης αυτών των δυνάμεων, αλλά συνάμα δεν μπορεί να επιτευχθεί να αποκλεισμούς λαϊκών ανθρώπων που εξακολουθούν να τις εμπιστεύονται.</div>
<div style="font-family: tahoma, verdana, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 1.5em; margin: 0.5em 1em 0.8em; text-align: justify;">
Δεν ιδρύουμε πολιτικό κόμμα ούτε πολιτικό μέτωπο. Συγκροτούμε δίκτυο κοινωνικής αλληλεγγύης και η ορθότητα της πολιτικής πρότασης καθενός (ατόμου και κοινωνικής ή πολιτικής συλλογικότητας) που συμμετέχει σ’ αυτό κρίνεται από την προσφορά του στην υλοποίηση στόχων που απορρέουν από τη συνειδητοποίηση της κρισιμότητας της περιόδου που ζούμε ως λαός.</div>
<div style="font-family: tahoma, verdana, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 1.5em; margin: 0.5em 1em 0.8em; text-align: justify;">
Πηγή: http://pontosandaristera.wordpress.com/2012/07/03/crisis/</div>
<div style="color: #333333; font-family: tahoma, verdana, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 1.5em; margin: 0.5em 1em 0.8em; text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
ownerhttp://www.blogger.com/profile/13194806621414373273noreply@blogger.com0